Тексты

Вернуться к просмотру | Вернуться к списку

Moiran pričopk

История изменений

09 февраля 2019 в 19:03 Andrew Krizhanovsky

• изменил(а) текст
  Moira kaiked enambal varaiži travindad i prizorad. I miše ičtäze kaita bedaspäi, ripputi kaikjale pričopkoid. Niid oli mäne tede mi! Ned oli čokaitud lepkehe, kogol rippui pehmdoil nižoil, peitihezoi paikoiš. Paginad puhegiden, arboindan i noidusen polhe kaiken oliba hänen kelel, i kaikes eci hän noiduindan jäl’gid. Kaikutte sused voili olda noidan. Pästa Sünd Sötei oli Moirale läžegata! Värnikan kül’mändas-ki oli noid, a ei pakaine. Susedad surduiba neniš napraslinoišpäi i eliba hänespäi edahali. Kut-se laukas kerazihe äi rahvast, varastiba mašinan tavaranke. Ilokogo Ol’koi oti mel’he iloiteldas ümbri Moirad. – Moira-t’ot, minä štanad rebitin, evo, reig om, kadjad näguba, huiged ristituiden keskes seišta. Kacu-ko! Neiččed sil’mid nügüd’ kadjoišpäi ei heitkoi, – i Ol´’koi ozuti sormel neičukaižehe, kudamb eci reigun štanoiš. Neičukaine ruskoni i pageni. – Ka iče näged, kaikid neiččid minä pöl’goitan rebitadud štanoil, ku ninga linneb, ka i en nai-ki nikonz. Ed anda minei pričopkad koheta rebitest? Sinei pričopkoid om, evo, täuz’ rindaz! Moira seižui sures sömäiduses. Voib-ik antta pričopk, ei-ik linne travindad siš päliči? Rahvaz kundli hengeta, varasti, mi linneb. – Na! – tahtota heiti Moira ühten pričopkan. A ilokogol Ol’koil štanoiden kormanas oli magnit. – Nu, spasib sur’, Moira-t’ot! Sauptan stramun-se hot’ nügüd’, ika i neiččed ni üht laukha ei jä, a naida minei se aig jo om! – oti Ol’koi pričopkan, i se iče tartui rebinuhu kormanaha. – Voi! Kacu-ko, Moira-t’ot, ka sinä iče noid-se i oled, sinun pričopkad saubamata rippuba! Rahvaz ohkahti: – Ka voib-ik nece olda? Ol’koi läksi laukaspäi. A rahvaz pordon völ ei el’gendand, kut voib pričopk čokaidamata sobas pidädas? Voib, voib, ku nece pričopk Moiran om!