Тексты

Вернуться к просмотру | Вернуться к списку

Kut mö kuzen valičim

История изменений

16 октября 2021 в 23:47 Nataly Krizhanovsky

• изменил(а) автора источника
  с Ol’ga Žukova
  на

05 апреля 2019 в 12:41 Нина Шибанова

• создал(а) текст
• создал(а) текст: Uden voden praznikaks tat toskeli mecaspäi kodihe kuzen. Hänen Ondrii-poig tahtoi lujas necil kerdal mända tatanke. – Tatoi, ota mindai mecha kuzen tomha, – pakičihe poig. – Mängam, – sanui tat, – vaiše tarbiž suksed sada. Ondrii löuzi ihastusiš pigašti suksed ičeleze i tatale. Hö paniba suksed jaugaha i läksiba mecha. Ondrii kacub: ümbri kaik om lumes – penzhad, pud – ei voi el’geta, kus mi om. – Kacu, poig, – heikahti tat, – nece lumesine mätaz om pen’ puhut. Tat tabazihe barbas i zavodi pudištada, sortta lunt. Lumi lanksi, ozutihe kuzine. – Oh, ka sil oma lujas harvad oksed ühtes polespäi. Em otkoi necidä. – Raukaine kuz’, – sanui Ondrii, – nügüd’ kül’mäb ičeze lunipövuta. – Ei kül’mä, pigai möst paneb lunt i katab sidä, – sanui tat. – A kutak meile valita čoman kuzen? Kuni ed sorda lunt, ed nägišta, mitte se om. Ala holdu, poigaine, mö pakičem kuzel prostida meid, miše kosketim sidä hödhüvid. – Ka, necen voim tehta, – ihastui prihaine. – Kuzine, prosti, ala kurktu meiden päle! – Tarbiž löuta kuz’, mitte kazvab eriži toižiš puišpäi, – nevoi tat. – Sil oksaižed-ki linneba oiktad kaikiš polišpäi. – Kacu, sigä om eriži seižui kuz’, – heikahti Ondrii. – Ka, nece om čoma, oksikaz. Necile kuzele andam parahiman sijan pertiš. Panem sen vädraha, maha, valaškandem vedel, i se ihastoitaškandeb meid hätkemba. Ondrii astui hüviš meliš tagaze kodihe, ved’ hö tatanke oliba valičenuded kaikid čomemban kuzen. Paneškanzi lunt, i Ondrijale tuli pähä meletuz, miše lumi katab möst i uinotab heraštoittud kuzižid.