Тексты

Вернуться к просмотру | Вернуться к списку

Vuvil’tu-hir’

История изменений

18 сентября 2019 в 16:50 Нина Шибанова

• создал(а) текст
• создал(а) текст: (eskimosolaine sarn) Joksi reboine Vuvil’tu-hiren jäl’ghe. Vuvil’tu joksi, joksi da nägeb – reboi om jo lähen. I hir’ hotkas libui surele kivele. Vuvil’tu ištui kivel i säraiži varaidusespäi. A reboine veri kivennoks da varastab, konz hir’ surdub ištta kiven päl i laskese alahaks. Paremba minä kolen näl’gha, mi reboi söb mindai, – meleti Vuvil’tu, – tarbiž midä-se tehta. Meleti Vuvil’tu, meleti, kut manitada reboid, i tuli hänele päha üks’ azj. Hän hüppiškanzi kivel i pajataškanzi: – Pi-pi-pi! Pi-pi-pi! – Mikš sinä tegitoi mugoižeks veslaks? – küzui reboi. – Minä nägen: mecnikad astuba tänna keihad da taugad kädes. – A mitte sinun tö, miše hö tuleba tännä? – küzui reboine. – A kutak! – sanui Vuvil’tu, – konz hö tuleba necehe kivehesai, kaiken tegeba lämoid i ištusoiš sömha. Voib olda, minei-ki midä-ni jäb. – Ištusoiš-ik mecnikad necen kivennoks? – küzui reboine. – Ka, tägä, kus sinä venud! – sanui Vuvil’tu. – Tedad-ik midä, – sanui reboi, – minei tarbiž mända longile. Lähten-ko minä kalatamha. Libui reboine da hilläšti mäni, a sid’ hotkemba da hotkemba. Muga i pageni reboi tundraha.