ВепКар :: Тексты

Тексты

Вернуться к просмотру | Вернуться к списку

Kut uk generalan služi

История изменений

28 августа 2017 в 12:19 Нина Шибанова

  • изменил(а) текст
    (Sarn) Ende eliba ug da ak, nikus lidnas ei olesket, nimid’a ii tekoi. Rahvaz tuudas lidnaspei ka sanotas: «Oi om Piteriš-se ka čoma». Hiiläzei elod – üks’ lehm. Uk akale sanob: «Vot mid’a, ak, n’ugde olemei vanhad, pigei tari kuuda, mön lehmän da ajan Piterihe». – «Ka min’ sin’a uk lehmän möd da ajad Piterihe. Üks’ lehm da i sen möd i dengad hajetad da enambad miil’ nimid’a ii linne-gi». Uk ii kundlond, lehmän müi, dengad pani šouguižehe i töndui Piterihe. Ajei Piterihe. Tuli ka sigä vagzaluu kaks’ mužikad loiheze i händast tabaziba, saaba: «Mii sindei, deda, amu jo varastimei tänna». A uk i dumaib: «Mi hän mittek min’a mugoine mez’ olen?». Vüibä händäst, briiba, keričiba, ladiba, sobitiba general’skiihe sobihe, pogonad hälle paniba. «N’ugde, saaba, miideke mänemei loukha. Siižutade i usid’ väheižuu lad’le, mii sanomei: ”Nece?”. Nu ka sinä sano: ”Aha”. Muga rada da enamb sineiš nimid’a ii tariž». Tuliba loukha, ukon mašinuu toiba. Uk siižub loukas, usad pühkleb. Kahten kesken mäniba, lavošikale sanotas: «Käski hän miile valita mid’a tariž ka». Mänibä viručkan taga, kudamehe kosketas kädou: «Nece?» – «Aha». – «Nece?» – «Aha». Ka nene kandišiba, kandišiba, sanoba: «Generaluu tütar mehele mänob prostan soudatan taga, ka tari pridanijad». Otiba, otiba, mašinoihe kahthe, kuumhe sigä gruziba da i ajoiba. Nece uk siižub, general. Lavošikad pakičeškat’he dengoid’: «Anda, general, dengad». Hän: «Aha». – «Ka, general, dengad tariž». – «Aha». Ven’aks uk mahta ii, pakitas ven’aks. Uhu da aha. Potom nägištiba, što ii general. A neno oliba vorad. Ukod perskehe potkeižiba, loukaspei tačiba. Uk töndui. Koje-kut saihe möstona vagzalale, pogonad hädi. Rahvaz pojezdaha ištuškan’zihe da ug-gi ištuihe. Söda tahtoi, dengid’ ele, lehmän dengad-gi hänou otiba. Ištuihe pojezdaha, väheižen ajoi, pojezd siižutihez. Uk kacuht’ – neno kaks’ mužikad vagonaha tuliba. Nece uk tundišt’, saab: «Möst mindei vödas službale miččele-ni generalaks Piterihe. Jose pördutadas?». – «Ka sin’a, ded, tägä?». – «Tägä». – «Sin’a, ded, miile služban služid’, nu ka mii sindei tulimei roššitaimhaze». Uk ištub, ii teda, midä i sanoda, ven’aks mahta ii. Ukole toiba söda, ostiba buukoid’ da mid’a putui. Andoiba ičeze lehmän dengad, vuu-gi dengoid’. Uk tul’ kod’he. Der’uunaspei ukod küzumaha mändas, mittek Piteriš-se. «Mänin’ ka suren služban služin’, suren nagradan polučin’». – «Miččen sä služban?». – «Generalan, da i vu general’skiiš sobiš kod’he tulin’». Ozuti pogona uk i kaik sijad. «Andoiba, saab, mini d’engan suren, n’ugde igäks bohattuin’.

28 августа 2017 в 12:18 Нина Шибанова

  • изменил(а) текст перевода
    (Сказка) Жили-были старик да старуха, нигде в городе не бывали, ничего не знают. Люди приходят из города, говорят: «Ой, красиво в Питере». У них добра – одна корова. Старик говорит старухе: «Вот что старуха, теперь мы старые, скоро придется умирать, продам корову и поеду в Питер». – «Да что ты, старик, корову продашь и поедешь в Питер. Одна корова, да и ту продашь и деньги пропадут (\'потеряешь\'), и не будет у нас больше ничего». Старик не послушался, корову продал, положил деньги в мешочек и отправился в Питер. Поехал в Питер. Приехал, а там на вокзале двое мужчин набросились и поймали его, говорят: «Мы тебя, дед, давно уже ждали [сюда]». А старик и думает: «Что это такое, что я за такой человек?». Повели его, побрили, постригли, привели в порядок, одели в генеральскую одежду, прикрепили ему погоны. «Теперь, – говорят, – идем с нами в магазин. Стой и немного усы поправляй, мы скажем: „Это?” Ну, так ты говори: „Ага”. Так делай, и больше от тебя ничего не надо». Пришли в магазин, старика на машине привезли. Старик стоит в магазине, усы вытирает. Двое пошли, лавочнику говорят: «Он велел нам выбрать, что надо». Пошли за прилавок, что тронут рукой [лавочник спрашивает]: «Это?» – «Ага». – «Это?» – «Ага». Те носили, носили, говорят: «У генерала дочь замуж выходит за простого солдата, так нужно приданое». Брали, брали, в две или в три там машины погрузили, погрузили да и уехали. Этот старик стоит, генерал. Лавочники стали просить денег: «Дай, генерал, деньги». Он: «Ага». – «Генерал, деньги нужны». – «Ага». По-русски старик не понимает, а просят по-русски. Угу да ага. Потом увидели, что не генерал [он]. А те были воры. Старику в зад поддали, выкинули из лавки. Старик пошел, кое. Кое-как добрался опять до вокзала, погоны выбросил. Народ стал садиться в поезд, старик тоже сел. Есть захотел, денег нет, даже деньги, [полученные] за корову, у него взяли. Сел в поезд, немного проехал, поезд остановился. Старик посмотрел – те двое мужчин в вагон пришли. Старик узнал [их], говорит: «Опять меня поведут на какую-нибудь службу, генералом в Питер. Неужели вернут обратно?». – «Ты, дед, здесь?». – «Здесь». – «Ты, дед, нам службу сослужил, ну так мы пришли с тобой рассчитаться». Старик сидит, не знает, что и сказать, по-русски не понимает. Старику принесли поесть, купили булок да еще кое-что. Отдали его деньги, [полученные] за корову, и еще денег [дали]. Старик пришел домой. Старики из деревни идут спрашивать, каково в Питере-то. «Я поехал и большую службу сослужил, большую награду получил». – «Какую же ты службу?». – «Генералом [был] да еще в генеральской форме домой приехал». Показал старик погоны и все [прочее]. «Дали мне, – говорит, – большие деньги, теперь на всю жизнь разбогател».

28 августа 2017 в 12:17 Нина Шибанова

  • изменил(а) текст перевода
    (Сказка) Жили-были старик да старуха, нигде в городе не бывали, ничего не знают. Люди приходят из города, говорят: «Ой, красиво в Питере». У них добра – одна корова. Старик говорит старухе: «Вот что старуха, теперь мы старые, скоро придется умирать, продам корову и поеду в Питер». – «Да что ты, старик, корову продашь и поедешь в Питер. Одна корова, да и ту продашь и деньги пропадут (\'потеряешь\'), и не будет у нас больше ничего». Старик не послушался, корову продал, положил деньги в мешочек и отправился в Питер. Поехал в Питер. Приехал, а там на вокзале двое мужчин набросились и поймали его, говорят: «Мы тебя, дед, давно уже ждали [сюда]». А старик и думает: «Что это такое, что я за такой человек?». Повели его, побрили, постригли, привели в порядок, одели в генеральскую одежду, прикрепили ему погоны. «Теперь, – говорят, – идем с нами в магазин. Стой и немного усы поправляй, мы скажем: „Это?” Ну, так ты говори: „Ага”. Так делай, и больше от тебя ничего не надо». Пришли в магазин, старика на машине привезли. Старик стоит в магазине, усы вытирает. Двое пошли, лавочнику говорят: «Он велел нам выбрать, что надо». Пошли за прилавок, что тронут рукой [лавочник спрашивает]: «Это?» – «Ага». – «Это?» – «Ага». Те носили, носили, говорят: «У генерала дочь замуж выходит за простого солдата, так нужно приданое». Брали, брали, в две или в три там машины погрузили. Погрузили, погрузили да и уехали. Этот старик стоит, генерал. Лавочники стали просить денег: «Дай, генерал, деньги». Он: «Ага». – «Генерал, деньги нужны». – «Ага». По-русски старик не понимает, а просят по-русски. Угу да ага. Потом увидели, что не генерал [он]. А те были воры. Старику в зад поддали, выкинули из лавки. Старик пошел, кое-как добрался опять до вокзала, погоны выбросил. Народ стал садиться в поезд, старик тоже сел. Есть захотел, денег нет, даже деньги, [полученные] за корову, у него взяли. Сел в поезд, немного проехал, поезд остановился. Старик посмотрел – те двое мужчин в вагон пришли. Старик узнал [их], говорит: «Опять меня поведут на какую-нибудь службу, генералом в Питер. Неужели вернут обратно?». – «Ты, дед, здесь?». – «Здесь». – «Ты, дед, нам службу сослужил, ну так мы пришли с тобой рассчитаться». Старик сидит, не знает, что и сказать, по-русски не понимает. Старику принесли поесть, купили булок да еще кое-что. Отдали его деньги, [полученные] за корову, и еще денег [дали]. Старик пришел домой. Старики из деревни идут спрашивать, каково в Питере-то. «Я поехал и большую службу сослужил, большую награду получил». – «Какую же ты службу?». – «Генералом [был] да еще в генеральской форме домой приехал». Показал старик погоны и все [прочее]. «Дали мне, – говорит, – большие деньги, теперь на всю жизнь разбогател».

28 августа 2017 в 12:16 Нина Шибанова

  • изменил(а) текст
    (Sarn) Ende eliba ug da ak, nikus lidnas ei olesket, nimid’a ii tekoi. Rahvaz tuudas lidnaspei ka sanotas: «Oi om Piteriš-se ka čoma». Hiiläzei elod – üks’ lehm. Uk akale sanob: «Vot mid’a, ak, n’ugde olemei vanhad, pigei tari kuuda, mön lehmän da ajan Piterihe». – «Ka min’ sin’a uk lehmän möd da ajad Piterihe. Üks’ lehm da i sen möd i dengad hajetad da enambad miil’ nimid’a ii linne-gi». Uk ii kundlond, lehmän müi, dengad pani šouguižehe i töndui Piterihe. Ajei Piterihe. Tuli ka sigä vagzaluu kaks’ mužikad loiheze i händast tabaziba, saaba: «Mii sindei, deda, amu jo varastimei tänna». A uk i dumaib: «Mi hän mittek min’a mugoine mez’ olen?». Vüibä händäst, briiba, keričiba, ladiba, sobitiba general’skiihe sobihe, pogonad hälle paniba. «N’ugde, saaba, miideke mänemei loukha. Siižutade i usid’ väheižuu lad’le, mii sanomei: ”Nece?”. Nu ka sinä sano: ”Aha”. Muga rada da enamb sineiš nimid’a ii tariž». Tuliba loukha, ukon mašinuu toiba. Uk siižub loukas, usad pühkleb. Kahten kesken mäniba, lavošikale sanotas: «Käski hän miile valita mid’a tariž ka». Mänibä viručkan taga, kudamehe kosketas kädou: «’eceNece. – «Aha». – «Nece?». – «Aha». Ka nene kandišiba, kandišiba, sanoba: «Generaluu tütar mehele mänob prostan soudatan taga, ka tari pridanijad». Otiba, otiba, mašinoihe kahthe, kuumhe sigä gruziba da i ajoiba. Nece uk siižub, general. Lavošikad pakičeškat’he dengoid’: «Anda, general, dengad». Hän: «Aha». – «Ka, general, dengad tariž». – «Aha». Ven’aks uk mahta ii, pakitas ven’aks. Uhu da aha. Potom nägištiba, što ii general. A neno oliba vorad. Ukod perskehe potkeižiba, loukaspei tačiba. Uk töndui. Koje-kut saihe möstona vagzalale, pogonad hädi. Rahvaz pojezdaha ištuškan’zihe da ug-gi ištuihe. Söda tahtoi, dengid’ ele, lehmän dengad-gi hänou otiba. Ištuihe pojezdaha, väheižen ajoi, pojezd siižutihez. Uk kacuht’ – neno kaks’ mužikad vagonaha tuliba. Nece uk tundišt’, saab: «Möst mindei vödas službale miččele-ni generalaks Piterihe. Jose pördutadas?». – «Ka sin’a, ded, tägä?». – «Tägä». – «Sin’a, ded, miile služban služid’, nu ka mii sindei tulimei roššitaimhaze». Uk ištub, ii teda, midä i sanoda, ven’aks mahta ii. Ukole toiba söda, ostiba buukoid’ da mid’a putui. Andoiba ičeze lehmän dengad, vuu-gi dengoid’. Uk tul’ kod’he. Der’uunaspei ukod küzumaha mändas, mittek Piteriš-se. «Mänin’ ka suren služban služin’, suren nagradan polučin’». – «Miččen sä služban?». – «Generalan, da i vu general’skiiš sobiš kod’he tulin’». Ozuti pogona uk i kaik sijad. «Andoiba, saab, mini d’engan suren, n’ugde igäks bohattuin’.

28 августа 2017 в 12:16 Нина Шибанова

  • изменил(а) текст перевода
    (Сказка) Жили-были старик да старуха, нигде в городе не бывали, ничего не знают. Люди приходят из города, говорят: «Ой, красиво в Питере». У них добра – одна корова. Старик говорит старухе: «Вот что старуха, теперь мы старые, скоро придется умирать, продам корову и поеду в Питер». – «Да что ты, старик, корову продашь и поедешь в Питер. Одна корова, да и ту продашь и деньги пропадут (\'потеряешь\'), и не будет у нас больше ничего». Старик не послушался, корову продал, положил деньги в мешочек и отправился в Питер. Поехал в Питер. Приехал, а там на вокзале двое мужчин набросились и поймали его, говорят: «Мы тебя, дед, давно уже ждали [сюда]». А старик и думает: «Что это такое, что я за такой человек?». Повели его, побрили, постригли, привели в порядок, одели в генеральскую одежду, прикрепили ему погоны. «Теперь, – говорят, – идем с нами в магазин. Стой и немного усы поправляй, мы скажем: „Это?” Ну, так ты говори: „Ага”. Так делай, и больше от тебя ничего не надо». Пришли в магазин, старика на машине привезли. Старик стоит в магазине, усы вытирает. Двое пошли, лавочнику говорят: «Он велел нам выбрать, что надо». Пошли за прилавок, что тронут рукой [лавочник спрашивает]: «Это?». – «Ага». – «Это?». – «Ага». Те носили, носили, говорят: «У генерала дочь замуж выходит за простого солдата, так нужно приданое». Брали, брали, в две или в три там машины погрузили. Погрузили да и уехали. Этот старик стоит, генерал. Лавочники стали просить денег: «Дай, генерал, деньги». Он: «Ага». – «Генерал, деньги нужны». – «Ага». По-русски старик не понимает, а просят по-русски. Угу да ага. Потом увидели, что не генерал [он]. А те были воры. Старику в зад поддали, выкинули из лавки. Старик пошел, кое-как добрался опять до вокзала, погоны выбросил. Народ стал садиться в поезд, старик тоже сел. Есть захотел, денег нет, даже деньги, [полученные] за корову, у него взяли. Сел в поезд, немного проехал, поезд остановился. Старик посмотрел – те двое мужчин в вагон пришли. Старик узнал [их], говорит: «Опять меня поведут на какую-нибудь службу, генералом в Питер. Неужели вернут обратно?». – «Ты, дед, здесь?». – «Здесь». – «Ты, дед, нам службу сослужил, ну так мы пришли с тобой рассчитаться». Старик сидит, не знает, что и сказать, по-русски не понимает. Старику принесли поесть, купили булок да еще кое-что. Отдали его деньги, [полученные] за корову, и еще денег [дали]. Старик пришел домой. Старики из деревни идут спрашивать, каково в Питере-то. «Я поехал и большую службу сослужил, большую награду получил». – «Какую же ты службу?». – «Генералом [был] да еще в генеральской форме домой приехал». Показал старик погоны и все [прочее]. «Дали мне, – говорит, – большие деньги, теперь на всю жизнь разбогател».

28 августа 2017 в 12:14 Нина Шибанова

  • изменил(а) текст
    (Sarn) Ende eliba ug da ak, nikus lidnas ei olesket, nimid’a ii tekoi. Rahvaz tuudas lidnaspei ka sanotas: «Oi om Piteriš-se ka čoma». Hiiläzei elod – üks’ lehm. Uk akale sanob: «Vot mid’a, ak, n’ugde olemei vanhad, pigei tari kuuda, mön lehmän da ajan Piterihe». – «Ka min’ sin’a uk lehmän möd da ajad Piterihe. Üks’ lehm da i sen möd i dengad hajetad da enambad miil’ nimid’a ii linne-gi». Uk ii kundlond, lehmän müi, dengad pani šouguižehe i töndui Piterihe. Ajei Piterihe. Tuli ka sigä vagzaluu kaks’ mužikad loiheze i händast tabaziba, saaba: «Mii sindei, deda, amu jo varastimei tänna». A uk i dumaib: «Mi hän mittek min’a mugoine mez’ olen?». Vüibä händäst, briiba, keričiba, ladiba, sobitiba general’skiihe sobihe, pogonad hälle paniba. «N’ugde, saaba, miideke mänemei loukha. Siižutade i usid’ väheižuu lad’le, mii sanomei: ”Nece?”. Nu ka sinä sano: ”Aha”. Muga rada da enamb sineiš nimid’a ii tariž». Tuliba loukha, ukon mašinuu toiba. Uk siižub loukas, usad pühkleb. Kahten kesken mäniba, lavošikale sanotas: «Käski hän miile valita mid’a tariž ka». Mänibä viručkan taga, kudamehe kosketas kädou: «’ece?». – «Aha». – «Nece». – «Aha». Ka nene kandišiba, kandišiba, sanoba: «Generaluu tütar mehele mänob prostan soudatan taga, ka tari pridanijad». Otiba, otiba, mašinoihe kahthe, kuumhe sigä gruziba da i ajoiba. Nece uk siižub, general. Lavošikad pakičeškat’he dengoid’: «Anda, general, dengad». Hän: «Aha». – «Ka, general, dengad tariž». – «Aha». Ven’aks uk mahta ii, pakitas ven’aks. Uhu da aha. Potom nägištiba, što ii general. A neno oliba vorad. Ukod perskehe potkeižiba, loukaspei tačiba. Uk töndui. Koje-kut saihe möstona vagzalale, pogonad hädi. Rahvaz pojezdaha ištuškan’zihe da ug-gi ištuihe. Söda tahtoi, dengid’ ele, lehmän dengad-gi hänou otiba. Ištuihe pojezdaha, väheižen ajoi, pojezd siižutihez. Uk kacuht’ – neno kaks’ mužikad vagonaha tuliba. Nece uk tundišt’, saab: «Möst mindei vödas službale miččele-ni generalaks Piterihe. Jose pördutadas?». – «Ka sin’a, ded, tägä?». – «Tägä». – «Sin’a, ded, miile služban služid’, nu ka mii sindei tulimei roššitaimhaze». Uk ištub, ii teda, midä i sanoda, ven’aks mahta ii. Ukole toiba söda, ostiba buukoid’ da mid’a putui. Andoiba ičeze lehmän dengad, vuu-gi dengoid’. Uk tul’ kod’he. Der’uunaspei ukod küzumaha mändas, mittek Piteriš-se. «Mänin’ ka suren služban služin’, suren nagradan polučin’». – «Miččen sä služban?». – «Generalan, da i vu general’skiiš sobiš kod’he tulin’». Ozuti pogona uk i kaik sijad. «Andoiba, saab, mini d’engan suren, n’ugde igäks bohattuin’.