ВепКар :: Тексты

Тексты

Вернуться к просмотру | Вернуться к списку

A sid sv’jatkad oldih

История изменений

31 октября 2022 в 16:26 Нина Шибанова

  • изменил(а) текст перевода
    А после Рождества наступали святки, не так ли? Да святки были две недели, затем был праздник Крещения. Сейчас не помню сколько времени после Крещения проходило, ходили ряжеными по деревне и парни и девушки. Даже в другие деревни бегали. В Крещение нужно было обливаться, раздеться догола и идти на колодец. А почему обливались, или была примета какая-то? Да, примечали, чтобы Бог простил грехи, что они ходили ряжеными и чудили, чтобы не случилось ничего плохого. Старшие что говорили, то они и делали, слушались эти девушки, обливались, бегали. А слышала ли ты, как олово плавили? Плавили, бумагу жгли, олово плавили. Расскажи, что примечали при плавлении олова? Показывают и на стенке смотрят. Кому гроб выпадет, кому могила, в общем, кому что. Кому-то мужчина выпадет, тогда говорят: «Эта девушка выйдет замуж». Мужчина показывается, как будто человек стоит. В общем, кому что выпадает. А бумагу жгли? Бумагу жгли, эту горящую бумагу осторожно поднимут и приложат к стене. Смотрят, что там покажется. Есть ли [изображение ] человека или что-то другое, или могила, кому что выпадает. А как называли время, связанное со святками? Ходили ли слушать что-нибудь? Ходили, ходили. Как у вас называли это время? У нас говорили: «Пойдём слушать»! Вот так у нас говорили, по-другому не умели сказать. «Пойдём слушать»! Святки продолжались ещё, если в доме был неженатый парень, и перед домом стояли поленницы, их разваливали. Двери снаружи запирали, чтобы этот парень не смог выйти, ни сватать кого-либо или ещё куда-то. Жердей наносим, раньше ведь у всех были жерди заготовлены. Их складываем крест-накрест, помню и я ходила. И сделаем так, чтобы этот жених не смог выйти никуда. На другой день он всё это узнает, будет знать, кто это сделал и скажет: «Змеи, подождите, попадёт вам ещё от меня, змеи». Вот раньше так чудили. Раньше было больше шутников., вот так и чудили. Теперь хоть и говорят, «Ой, теперь многое умеют», умели и тогда. Теперь ведь в клубе все собираются вместе. Тогда же все в деревне были. А как ходили слушать? Идут слушать, кто что говорит. Подслушивают соседа, о чём они говорят, приходят и смеются: «Смотрите, эти вот об этом говорили. Мы сами слышали, вот так там говорили». Идут к другому дому: «Ой, тут ничего не слышно! Тут сидят спокойно, ничего не слышим. Уходим отсюда». Уходят оттуда с хохотом. В доме высоко окна, не забраться туда, чтобы подслушивать. Не слышно ничего.

31 октября 2022 в 15:54 Нина Шибанова

  • изменил(а) текст
    A vot sid Rаstavan jälgeh oli sv’jatkad, vai mid oldih? A sit sv’jatkad oldih kaks n’edälii, sid Vieristö pruazn’eikko. Sid Vieristän enne em mušta n’ügü hüvim mi päävie proodii, siit käüdih smuutakse hieruo müötö tütöd da brihad. Kaa kolmandih hieruh d’uoksendeltih. Ka sid Vieristän pidi valiakseh, alast’e jaksiakseh da kaivole mennä. A midäbo valavuttih?^ Primetoittihgo midä vai ei? Ka primečoittih, štobi Jumal proštis riehkäd, ku hüö oldih smuutanno da iloittiheze ga, ei ku pohia rodieš midä.^ Kačo. Ka midä sie vahnembat sanottih, hüö muga i riattih, kuunneltih nenne tütöt., valettiheze, d’uoksendeltih. A edgo kuulluh, eigo t’inaa valettu? Valettiih.^ Bumagia poltettih, t’inia valettiih. Sanos, midäbo t’inan valandas primetuittih? Ozutetah, siid seiniäl’e kačotah. Kel’l’ego langieu ruuhe, kel’l’ego kalmo, kel’l’ego mi sie. Kel’l’ego mužikku sie, mužikku ga, siit sanotah, ”tämä tüttö miehel’e menüü”. Mužikkahine ozuttah, ku rist’ikanzo seižou. A kel’l’e midä sie. A bumaagaa poltettih? Bumagia poltettih, sevošto tämän poltateksen hil’l’akkažih nostetah da nenga seinie vaste pannah. Kačotah, midä se sie nägüw. Ongo sie rist’ikanzia, va midä on, vai kalmia, vai midä, kel’l’e midä langieu, kačo. A ongo teil se, meil sanotah sünnümmaanaigu. Käüdihgo kuundelemah midätahto? Käüdih, käüdih. Kuibo sidä aigaa teil sanotah? A meil sanottihi ”Nu l’ähtemö kuundelemah”! Muga i sanottih meil’e, ei toožim meil’ malteltu sania. ”L’ähtemmö kuundelemah”! Sv’jatkuus mendih vie, ku kel’ on brihuu, pinod očaz, siiten pinod nenne kiatah. Siiten veriet salvatah, štobi tämä miez ei piäžiš nikunne, ni kozile da nikunne. Žirdii kannammo, enne ved oli d’ogahižel žirdii. Sid ristommo, ristommo, i minä muštan, vie kävelin. I azummo, štob ei piäžiš tämä ženihü nikunne. Siiten toššupäävän nämä t’ijjustaa, ken oldih, sid [sanou] ”mado, vuota vie t’eil’ puuttuu, z’m’ijat”! Kačo ku kummittii, enne. Enne ol’e enämbi ilopalia nenga kui i čuudittih. N’ügöi hot sanotah, što ”Oi, n’ügüü ääjäm maltetah”, ga maltettih i enne. Ühtes sie n’ügüü kluubass ollah kai. Sillos ved hieruluus [oldih] ga. A kuibo käveltih kuundelemah? Ga muga mennäh kuundelemah, ked midä pajištah. Kuullah sie sus’edia, midä ni sanotah, sit tullah da nagretah, ”kačo nenne nenga sanottiih. Müö kuuliimo iče, iče kuuliimo, nenga pajištih sie”. A sid mennäh toožeh taluoh.^ ”Oi t’ie nimidä ei kuulluh. T’ie istuttih spokoino, emmo nimidä kuullut. Astotto iäreh”. Sid lähtieh nagronke siepäi iäreh, ”täs taluos ei kuulo”. Ül’ähän on ikkunad ga edhäi sinne nouze, ei sia. Ei kuul’o.^ Kačo, näigö midä.

31 октября 2022 в 15:07 Нина Шибанова

  • создал(а) текст
  • создал(а) перевод текста
  • создал(а) текст: A vot sid Rаstavan jälgeh oli sv’jatkad, vai mid oldih? A sit sv’jatkad oldih kaks n’edälii, sid Vieristö pruazn’eikko. Sid Vieristän enne em mušta n’ügü hüvim mi päävie proodii, siit käüdih smuutakse hieruo müötö tütöd da brihad. Kaa kolmandih hieruh d’uoksendeltih. Ka sid Vieristän pidi valiakseh, alast’e jaksiakseh da kaivole mennä. A midäbo valavuttih? Primetoittihgo midä vai ei? Ka primečoittih, štobi Jumal proštis riehkäd, ku hüö oldih smuutanno da iloittiheze ga, ei ku pohia rodieš midä.^ Kačo. Ka midä sie vahnembat sanottih, hüö muga i riattih, kuunneltih nenne tütöt. valettiheze, d’uoksendeltih. A edgo kuulluh, eigo t’inaa valettu? Valettiih.^ Bumagia poltettih, t’inia valettiih. Sanos, midäbo t’inan valandas primetuittih? Ozutetah, siid seiniäl’e kačotah. Kel’l’ego langieu ruuhe, kel’l’ego kalmo, kel’l’ego mi sie. Kel’l’ego mužikku sie, mužikku ga, siit sanotah, ”tämä tüttö miehel’e menüü”. Mužikkahine ozuttah, ku rist’ikanzo seižou. A kel’l’e midä sie. A bumaagaa poltettih? Bumagia poltettih, sevošto tämän poltateksen hil’l’akkažih nostetah da nenga seinie vaste pannah. Kačotah, midä se sie nägüw. Ongo sie rist’ikanzia, va midä on, vai kalmia, vai midä, kel’l’e midä langieu, kačo. A ongo teil se, meil sanotah sünnümmaanaigu. Käüdihgo kuundelemah midätahto? Käüdih, käüdih. Kuibo sidä aigaa teil sanotah? A meil sanottihi ”Nu l’ähtemö kuundelemah”! Muga i sanottih meil’e, ei toožim meil’ malteltu sania. ”L’ähtemmö kuundelemah”! Sv’jatkuus mendih vie, ku kel’ on brihuu, pinod očaz, siiten pinod nenne kiatah. Siiten veriet salvatah, štobi tämä miez ei piäžiš nikunne, ni kozile da nikunne. Žirdii kannammo, enne ved oli d’ogahižel žirdii. Sid ristommo, ristommo, i minä muštan, vie kävelin. I azummo, štob ei piäžiš tämä ženihü nikunne. Siiten toššupäävän nämä t’ijjustaa, ken oldih, sid [sanou] ”mado, vuota vie t’eil’ puuttuu, z’m’ijat”! Kačo ku kummittii, enne. Enne ol’e enämbi ilopalia nenga kui i čuudittih. N’ügöi hot sanotah, što ”Oi, n’ügüü ääjäm maltetah”, ga maltettih i enne. Ühtes sie n’ügüü kluubass ollah kai. Sillos ved hieruluus [oldih] ga. A kuibo käveltih kuundelemah? Ga muga mennäh kuundelemah, ked midä pajištah. Kuullah sie sus’edia, midä ni sanotah, sit tullah da nagretah, ”kačo nenne nenga sanottiih. Müö kuuliimo iče, iče kuuliimo, nenga pajištih sie”. A sid mennäh toožeh taluoh.^ ”Oi t’ie nimidä ei kuulluh. T’ie istuttih spokoino, emmo nimidä kuullut. Astotto iäreh”. Sid lähtieh nagronke siepäi iäreh, ”täs taluos ei kuulo”. Ül’ähän on ikkunad ga edhäi sinne nouze, ei sia. Ei kuul’o.^ Kačo, näigö midä.