Тексты

Вернуться к просмотру | Вернуться к списку

Iisussa ta samarijalaini naini

История изменений

25 сентября 2023 в 14:47 Нина Шибанова

• изменил(а) текст
  ¹ Farisseit kuultih, jotta Iisussalla on enämmän opaššettavie ta Hiän kaštau enämmän ihmisie mitä Iivana. ²Tosin Iisussa ei Iče kaštan vain Hänen opaššettavat. ³ Kun Iisussa šai tietyä täštä, Hiän läksi Juutijašta ta mäni jälelläh Galileijah. ⁴Hänen piti matata Samarijan kautti. ⁵Matalla Iisussa tuli Siharnimiseh Samarijan linnah.^ Šen lä hellälähellä oli muapalani, kumpasen Juakko oli antan Joosefi-pojal lahpojallah,| ⁶ta šielä oli Juakon kaivo. Matašta vaipunut Iisussa istuutu kaivon viereh. Oli keškipäivän aika, kuuvveš tunti. ⁷Šiitä eryäš samarijalaini naini tuli vejellä. Iisussa šano hänel lähänellä: «Anna miula juuvva». ⁸Opaššettavat oli mänty linnah ruokua oštamah. ⁹Samarijalaini naini šano: «Šiehän olet jevrei, mitein Šie voit kyšyö vettä samarijalaiselta naiselta»? Jevreijen niät ei šuanun olla yksissä samarijalaisien kera. ¹⁰ Iisussa šano naisella: «Kun šie tietäsit, mitä Jumala antau lahjakši ta ken šiulta vettä kyšyy, niin šie iče kyšysit Häneltä, ta Hiän antais šiula elävyä vettä». ¹¹ Naini šano: «Hyvä Mieš! Kaivo on šyvä eikä Šiula ole ammullušaštieta. Mistäpä Šie elä vyäelävyä vettä ottasit? ¹²Oletko Šie šuurempi miän Juakkotuattuo, kumpani anto meilä tämän kaivon?^ Hiän iče joi täštä kaivošta, ta hänen pojat juotih ta hänen karja niise». ¹³Iisussa vaštasi hä nellähänellä: «Ken juou tätä vettä, šitä rupieu uuvveštah janottamah, ¹⁴ vain ken juou Miun antamua vettä, šitä enämpi ijäššäh ei jano tajanota. Šiitä veještä, kumpaista Mie annan, tulou häneššä hete, mistä virtuau ilmasenikusen elämän vettä». ¹⁵Naini šano: «Hyvä Mieš, anna miula šitä vettä.^ Šiitä milma enämpi ei rupie janottamah eikä miun tarviče käyvä tänne vejellä». ¹⁶Iisussa šano hänellä: «Mäne kuču tänne mieheš». ¹⁷«Ei miula ole mieštä», naini vaštasi. Iisussa šano: «Oikein šie šanoit, jotta šiula ei ole mieštä. ¹⁸Viisi kertua šie olit miehellä ta še, kenen kera nyt elät, ei ole šiun mieš.^ Totta šie pakajat». ¹⁹ Naini šano: «Hyvä Ristikanša, mie niän, jotta Šie olet Jumalan viessintuoja. ²⁰ Miän tuatot kumarrettih ta molittih Jumalalla tällä vuaralla, a työ, jevreit, šanotta, jotta Jerusalimissa on še paikka, missä pitäy moliutuo». ²¹Iisussa vaštasi: «Ušo Milma, naini, jotta tulou aika, konša työ että moliuvu Tuatolla tällä vua rallavuaralla ettäkä Jerusalimissa. ²²Työ kumarratta šemmosella, mitä iče että tunne, a myö kumarramma Hänellä, kenet tunnemma.^ Pelaštaja niätšen noušou jevreijen joukošta. ²³No tulou aika – ta še on jo nyt – konša oikiet molijat moliuvutah Tuatolla oikiešša henkeššä.^ Šemmosie molijie Tuatto tahtou. ²⁴Jumala on henki, ta šentäh niijen, ket Hänellä moliuvutah, pitäy moliutuo oikiešša henkeššä». ²⁵ Naini šano: «Mie tiijän, jotta Hristossa tulou».^ – Hristossa tarkottau Messijua.^ – «Kun Hiän tulou, Hiän ilmottau meilä kai kenkaiken». ²⁶ Iisussa šano: «Mie še olen, Mie, kumpani täššä pakajan šiun kera». ²⁷ Juštih šilloin tultih Hänen opaššettavat.^ Hyö kummekšuttih, jotta Iisussa pakajau naisen kera. Kuitenki yksikänä heistä ei kyšyn, mitä Hiän tahto ta mintäh Hiän pakasi naisen kera. ²⁸Naini jätti vesiaštien šiih, mäni linnah ta šano ihmisillä: ²⁹ «Tulkua kaččomah Mieštä, kumpani šano miula kaiken, mitä mie olen ruatan!^ Oisko Hiän Hristossa?» ³⁰Ihmiset lähettih linnašta ta mäntih Iisussan luo. ³¹ Šillä aikua opaššettavat šanottih Iisussalla: «Ravvi, tule šyömäh». ³² Iisussa vaštasi heilä: «Miula on ruokua, kumpasešta työ ettäi tiijä». ³³Opaššettavat paistih keškenäh: «Ollouko ken tuonun Hänellä šyömistä»? ³⁴No Iisussa jatko: «Miun ruokana on še, jotta täytän Työntäjäni tahon ta ruan Hänen ruavon loppuh šuate. ³⁵ Työ šanotta: "Vielä nellä kuuta ta alkau vil'l'an leikkuu". A Mie šanon: Kaččokkua ympärillänä!^ Pellot on jo valkienah, vil'l'a on jo kypšyn leikattavakši. ³⁶Leikkuaja šuau palkan jo nyt.^ Hiän keryäy vil'l'ua ilmasenikuseh elämäh, ta šiitä kylväjä ta leikkuaja ollah yheššä iloset. ³⁷Täh paššuau šanonta: "Yksi kylväy, toini leikkuau". ³⁸ Mie toimitin tiät korjuamah valmista vil'l'ua, mitä työ että kašvattan.^ Toiset ruattih še ruato, a työ piäsijä korjuamah heijän kašvattamua vil'l'ua». ³⁹ Monet tuon Samarijan linnan eläjät ušottih Iisussah, kun kuultih nämä naisen šanat: «Hiän šano miula kaiken, mitä olen ruatan». ⁴⁰Kun samarijalaiset tultih Iisussan luo, hyö pyritettih Häntä jiämäh heijän luokši.^ Ta Hiän jäi šinne kahekši päiväkši. ⁴¹ Vielä äijyä ušiemmat ušottih Iisussah, konša kuultih, kun Hiän Iče pakasi. ⁴²Hyö šanottih naisella: «Nyt emmä enämpi ušo yk sistäh šiun pakinojen tähen.^ Myö iče šaima kuulla Häntä ta tii jämmätiijämmä, jotta Hiän tosieh on muailman Pelaštaja, Hristossa».

06 февраля 2023 в 13:58 Нина Шибанова

• создал(а) комментарий: Jevanheli Iivanan kirjuttamana. 4.

06 февраля 2023 в 12:54 Нина Шибанова

• изменил(а) текст
  ¹ Farisseit kuultih, jotta Iisussalla on enämmän opaššettavie ta Hiän kaštau enämmän ihmisie mitä Iivana. ²Tosin Iisussa ei Iče kaštan vain Hänen opaššettavat. ³ Kun Iisussa šai tietyä täštä, Hiän läksi Juutijašta ta mäni jälelläh Galileijah. ⁴Hänen piti matata Samarijan kautti. ⁵Matalla Iisussa tuli Siharnimiseh Samarijan linnah.^ Šen lä hellä oli muapalani, kumpasen Juakko oli antan Joosefi-pojal lah,| ⁶ta šielä oli Juakon kaivo. Matašta vaipunut Iisussa istuutu kaivon viereh. Oli keškipäivän aika, kuuvveš tunti. ⁷Šiitä eryäš samarijalaini naini tuli vejellä. Iisussa šano hänel lä: «Anna miula juuvva». ⁸Opaššettavat oli mänty linnah ruokua oštamah. ⁹Samarijalaini naini šano: «Šiehän olet jevrei, mitein Šie voit kyšyö vettä samarijalaiselta naiselta»? Jevreijen niät ei šuanun olla yksissä samarijalaisien kera. ¹⁰ Iisussa šano naisella: «Kun šie tietäsit, mitä Jumala antau lahjakši ta ken šiulta vettä kyšyy, niin šie iče kyšysit Häneltä, ta Hiän antais šiula elävyä vettä». ¹¹ Naini šano: «Hyvä Mieš! Kaivo on šyvä eikä Šiula ole ammullušaštieta. Mistäpä Šie elä vyä vettä ottasit? ¹²Oletko Šie šuurempi miän Juakkotuattuo, kumpani anto meilä tämän kaivon?^ Hiän iče joi täštä kaivošta, ta hänen pojat juotih ta hänen karja niise». ¹³Iisussa vaštasi hä nellä: «Ken juou tätä vettä, šitä rupieu uuvveštah janottamah, ¹⁴ vain ken juou Miun antamua vettä, šitä enämpi ijäššäh ei jano ta. Šiitä veještä, kumpaista Mie annan, tulou häneššä hete, mistä virtuau ilmasenikusen elämän vettä». ¹⁵Naini šano: «Hyvä Mieš, anna miula šitä vettä.^ Šiitä milma enämpi ei rupie janottamah eikä miun tarviče käyvä tänne vejellä». ¹⁶Iisussa šano hänellä: «Mäne kuču tänne mieheš». ¹⁷«Ei miula ole mieštä», naini vaštasi. Iisussa šano: «Oikein šie šanoit, jotta šiula ei ole mieštä. ¹⁸Viisi kertua šie olit miehellä ta še, kenen kera nyt elät, ei ole šiun mieš.^ Totta šie pakajat». ¹⁹ Naini šano: «Hyvä Ristikanša, mie niän, jotta Šie olet Jumalan viessintuoja. ²⁰ Miän tuatot kumarrettih ta molittih Jumalalla tällä vuaralla, a työ, jevreit, šanotta, jotta Jerusalimissa on še paikka, missä pitäy moliutuo». ²¹Iisussa vaštasi: «Ušo Milma, naini, jotta tulou aika, konša työ että moliuvu Tuatolla tällä vua ralla ettäkä Jerusalimissa. ²²Työ kumarratta šemmosella, mitä iče että tunne, a myö kumarramma Hänellä, kenet tunnemma.^ Pelaštaja niätšen noušou jevreijen joukošta. ²³No tulou aika – ta še on jo nyt – konša oikiet molijat moliuvutah Tuatolla oikiešša henkeššä.^ Šemmosie molijie Tuatto tahtou. ²⁴Jumala on henki, ta šentäh niijen, ket Hänellä moliuvutah, pitäy moliutuo oikiešša henkeššä». ²⁵ Naini šano: «Mie tiijän, jotta Hristossa tulou».^ – Hristossa tarkottau Messijua.^ – «Kun Hiän tulou, Hiän ilmottau meilä kai ken». ²⁶ Iisussa šano: «Mie še olen, Mie, kumpani täššä pakajan šiun kera». ²⁷ Juštih šilloin tultih Hänen opaššettavat.^ Hyö kummekšuttih, jotta Iisussa pakajau naisen kera. Kuitenki yksikänä heistä ei kyšyn, mitä Hiän tahto ta mintäh Hiän pakasi naisen kera. ²⁸Naini jätti vesiaštien šiih, mäni linnah ta šano ihmisillä: ²⁹ «Tulkua kaččomah Mieštä, kumpani šano miula kaiken, mitä mie olen ruatan!^ Oisko Hiän Hristossa?» ³⁰Ihmiset lähettih linnašta ta mäntih Iisussan luo. ³¹ Šillä aikua opaššettavat šanottih Iisussalla: «Ravvi, tule šyömäh». ³² Iisussa vaštasi heilä: «Miula on ruokua, kumpasešta työ ettäi tiijä». ³³Opaššettavat paistih keškenäh: «Ollouko ken tuonun Hänellä šyömistä»? ³⁴No Iisussa jatko: «Miun ruokana on še, jotta täytän Työntäjäni tahon ta ruan Hänen ruavon loppuh šuate. ³⁵ Työ šanotta: "Vielä nellä kuuta ta alkau vil'l'an leikkuu". A Mie šanon: Kaččokkua ympärillänä!^ Pellot on jo valkienah, vil'l'a on jo kypšyn leikattavakši. ³⁶Leikkuaja šuau palkan jo nyt.^ Hiän keryäy vil'l'ua ilmasenikuseh elämäh, ta šiitä kylväjä ta leikkuaja ollah yheššä iloset. ³⁷Täh paššuau šanonta: "Yksi kylväy, toini leikkuau". ³⁸ Mie toimitin tiät korjuamah valmista vil'l'ua, mitä työ että kašvattan.^ Toiset ruattih še ruato, a työ piäsijä korjuamah heijän kašvattamua vil'l'ua». ³⁹ Monet tuon Samarijan linnan eläjät ušottih Iisussah, kun kuultih nämä naisen šanat: «Hiän šano miula kaiken, mitä olen ruatan». ⁴⁰Kun samarijalaiset tultih Iisussan luo, hyö pyritettih Häntä jiämäh heijän luokši.^ Ta Hiän jäi šinne kahekši päiväkši. ⁴¹ Vielä äijyä ušiemmat ušottih Iisussah, konša kuultih, kun Hiän Iče pakasi. ⁴²Hyö šanottih naisella: «Nyt emmä enämpi ušo yk sistäh šiun pakinojen tähen.^ Myö iče šaima kuulla Häntä ta tii jämmä, jotta Hiän tosieh on muailman Pelaštaja, Hristossa».

06 февраля 2023 в 12:29 Нина Шибанова

• изменил(а) текст
  ¹ Farisseit kuultih, jotta Iisussalla on enämmän opaššettavie ta Hiän kaštau enämmän ihmisie mitä Iivana. ²Tosin Iisussa ei Iče kaštan vain Hänen opaššettavat. ³ Kun Iisussa šai tietyä täštä, Hiän läksi Juutijašta ta mäni jälelläh Galileijah. ⁴Hänen piti matata Samarijan kautti. ⁵Matalla Iisussa tuli Siharnimiseh Samarijan linnah.^ Šen lä hellä oli muapalani, kumpasen Juakko oli antan Joosefi-pojal lah,| ⁶ta šielä oli Juakon kaivo. Matašta vaipunut Iisussa istuutu kaivon viereh. Oli keškipäivän aika, kuuvveš tunti. ⁷Šiitä eryäš samarijalaini naini tuli vejellä. Iisussa šano hänel lä: «Anna miula juuvva». ⁸Opaššettavat oli mänty linnah ruokua oštamah. ⁹Samarijalaini naini šano: «Šiehän olet jevrei, mitein Šie voit kyšyö vettä samarijalaiselta naiselta»? Jevreijen niät ei šuanun olla yksissä samarijalaisien kera. ¹⁰ Iisussa šano naisella: «Kun šie tietäsit, mitä Jumala antau lahjakši ta ken šiulta vettä kyšyy, niin šie iče kyšysit Häneltä, ta Hiän antais šiula elävyä vettä». ¹¹ Naini šano: «Hyvä Mieš! Kaivo on šyvä eikä Šiula ole ammullušaštieta. Mistäpä Šie elä vyä vettä ottasit? ¹²Oletko Šie šuurempi miän Juakkotuattuo, kumpani anto meilä tämän kaivon?^ Hiän iče joi täštä kaivošta, ta hänen pojat juotih ta hänen karja niise». ¹³Iisussa vaštasi hä nellä: «Ken juou tätä vettä, šitä rupieu uuvveštah janottamah, ¹⁴ vain ken juou Miun antamua vettä, šitä enämpi ijäššäh ei jano ta. Šiitä veještä, kumpaista Mie annan, tulou häneššä hete, mistä virtuau ilmasenikusen elämän vettä». ¹⁵Naini šano: «Hyvä Mieš, anna miula šitä vettä.^ Šiitä milma enämpi ei rupie janottamah eikä miun tarviče käyvä tänne vejellä». ¹⁶Iisussa šano hänellä: «Mäne kuču tänne mieheš». ¹⁷«Ei miula ole mieštä», naini vaštasi. Iisussa šano: «Oikein šie šanoit, jotta šiula ei ole mieštä. ¹⁸Viisi kertua šie olit miehellä ta še, kenen kera nyt elät, ei ole šiun mieš.^ Totta šie pakajat». ¹⁹ Naini šano: «Hyvä Ristikanša, mie niän, jotta Šie olet Jumalan viessintuoja. ²⁰ Miän tuatot kumarrettih ta molittih Jumalalla tällä vuaralla, a työ, jevreit, šanotta, jotta Jerusalimissa on še paikka, missä pitäy moliutuo». ²¹Iisussa vaštasi: «Ušo Milma, naini, jotta tulou aika, konša työ että moliuvu Tuatolla tällä vua ralla ettäkä Jerusalimissa. ²²Työ kumarratta šemmosella, mitä iče että tunne, a myö kumarramma Hänellä, kenet tunnemma.^ Pelaštaja niätšen noušou jevreijen joukošta. ²³No tulou aika – ta še on jo nyt – konša oikiet molijat moliuvutah Tuatolla oikiešša henkeššä.^ Šemmosie molijie Tuatto tahtou. ²⁴Jumala on henki, ta šentäh niijen, ket Hänellä moliuvutah, pitäy moliutuo oikiešša henkeššä». ²⁵ Naini šano: «Mie tiijän, jotta Hristossa tulou».^ – Hristossa tarkottau Messijua.^ – «Kun Hiän tulou, Hiän ilmottau meilä kai ken». ²⁶ Iisussa šano: «Mie še olen, Mie, kumpani täššä pakajan šiun kera». ²⁷ Juštih šilloin tultih Hänen opaššettavat.^ Hyö kummekšuttih, jotta Iisussa pakajau naisen kera. Kuitenki yksikänä heistä ei kyšyn, mitä Hiän tahto ta mintäh Hiän pakasi naisen kera. ²⁸Naini jätti vesiaštien šiih, mäni linnah ta šano ihmisillä: ²⁹ «Tulkua kaččomah Mieštä, kumpani šano miula kaiken, mitä mie olen ruatan!^ Oisko Hiän Hristossa?» ³⁰Ihmiset lähettih linnašta ta mäntih Iisussan luo. ³¹ Šillä aikua opaššettavat šanottih Iisussalla: «Ravvi, tule šyömäh». ³² Iisussa vaštasi heilä: «Miula on ruokua, kumpasešta työ ettäi tiijä». ³³Opaššettavat paistih keškenäh: «Ollouko ken tuonun Hänellä šyömistä»? ³⁴No Iisussa jatko: «Miun ruokana on še, jotta täytän Työntäjäni tahon ta ruan Hänen ruavon loppuh šuate. ³⁵ Työ šanotta: "Vielä nellä kuuta ta alkau vil'l'an leikkuu". A Mie šanon: Kaččokkua ympärillänä!^ Pellot on jo valkienah, vil'l'a on jo kypšyn leikattavakši. ³⁶Leikkuaja šuau palkan jo nyt. Hiän keryäy vil'l'ua ilmasenikuseh elämäh, ta šiitä kylväjä ta leikkuaja ollah yheššä iloset. ³⁷Täh paššuau šanonta: "Yksi kylväy, toini leikkuau". ³⁸ Mie toimitin tiät korjuamah valmista vil'l'ua, mitä työ että kašvattan.^ Toiset ruattih še ruato, a työ piäsijä korjuamah heijän kašvattamua vil'l'ua». ³⁹ Monet tuon Samarijan linnan eläjät ušottih Iisussah, kun kuultih nämä naisen šanat: «Hiän šano miula kaiken, mitä olen ruatan». ⁴⁰Kun samarijalaiset tultih Iisussan luo, hyö pyritettih Häntä jiämäh heijän luokši.^ Ta Hiän jäi šinne kahekši päiväkši. ⁴¹ Vielä äijyä ušiemmat ušottih Iisussah, konša kuultih, kun Hiän Iče pakasi. ⁴²Hyö šanottih naisella: «Nyt emmä enämpi ušo yk sistäh šiun pakinojen tähen.^ Myö iče šaima kuulla Häntä ta tii jämmä, jotta Hiän tosieh on muailman Pelaštaja, Hristossa».

06 февраля 2023 в 12:04 Нина Шибанова

• изменил(а) текст
  ¹ Farisseit kuultih, jotta Iisussalla on enämmän opaššettavie ta Hiän kaštau enämmän ihmisie mitä Iivana. ²Tosin Iisussa ei Iče kaštan vain Hänen opaššettavat. ³ Kun Iisussa šai tietyä täštä, Hiän läksi Juutijašta ta mäni jälelläh Galileijah. ⁴Hänen piti matata Samarijan kautti. ⁵Matalla Iisussa tuli Siharnimiseh Samarijan linnah.^ Šen lä hellä oli muapalani, kumpasen Juakko oli antan Joosefi-pojal lah,| ⁶ta šielä oli Juakon kaivo. Matašta vaipunut Iisussa istuutu kaivon viereh. Oli keškipäivän aika, kuuvveš tunti. ⁷Šiitä eryäš samarijalaini naini tuli vejellä. Iisussa šano hänel lä: «Anna miula juuvva». ⁸Opaššettavat oli mänty linnah ruokua oštamah. ⁹Samarijalaini naini šano: «Šiehän olet jevrei, mitein Šie voit kyšyö vettä samarijalaiselta naiselta»? Jevreijen niät ei šuanun olla yksissä samarijalaisien kera. ¹⁰ Iisussa šano naisella: «Kun šie tietäsit, mitä Jumala antau lahjakši ta ken šiulta vettä kyšyy, niin šie iče kyšysit Häneltä, ta Hiän antais šiula elävyä vettä». ¹¹ Naini šano: «Hyvä Mieš! Kaivo on šyvä eikä Šiula ole ammullušaštieta. Mistäpä Šie elä vyä vettä ottasit? ¹²Oletko Šie šuurempi miän Juakkotuattuo, kumpani anto meilä tämän kaivon?^ Hiän iče joi täštä kaivošta, ta hänen pojat juotih ta hänen karja niise». ¹³Iisussa vaštasi hä nellä: «Ken juou tätä vettä, šitä rupieu uuvveštah janottamah, ¹⁴ vain ken juou Miun antamua vettä, šitä enämpi ijäššäh ei jano ta. Šiitä veještä, kumpaista Mie annan, tulou häneššä hete, mistä virtuau ilmasenikusen elämän vettä». ¹⁵Naini šano: «Hyvä Mieš, anna miula šitä vettä.^ Šiitä milma enämpi ei rupie janottamah eikä miun tarviče käyvä tänne vejellä». ¹⁶Iisussa šano hänellä: «Mäne kuču tänne mieheš». ¹⁷«Ei miula ole mieštä», naini vaštasi. Iisussa šano: «Oikein šie šanoit, jotta šiula ei ole mieštä. ¹⁸Viisi kertua šie olit miehellä ta še, kenen kera nyt elät, ei ole šiun mieš.^ Totta šie pakajat». ¹⁹ Naini šano: «Hyvä Ristikanša, mie niän, jotta Šie olet Jumalan viessintuoja. ²⁰ Miän tuatot kumarrettih ta molittih Jumalalla tällä vuaralla, a työ, jevreit, šanotta, jotta Jerusalimissa on še paikka, missä pitäy moliutuo». ²¹Iisussa vaštasi: «Ušo Milma, naini, jotta tulou aika, konša työ että moliuvu Tuatolla tällä vua ralla ettäkä Jerusalimissa. ²²Työ kumarratta šemmosella, mitä iče että tunne, a myö kumarramma Hänellä, kenet tunnemma.^ Pelaštaja niätšen noušou jevreijen joukošta. ²³No tulou aika – ta še on jo nyt – konša oikiet molijat moliuvutah Tuatolla oikiešša henkeššä.^ Šemmosie molijie Tuatto tahtou. ²⁴Jumala on henki, ta šentäh niijen, ket Hänellä moliuvutah, pitäy moliutuo oikiešša henkeššä». ²⁵ Naini šano: «Mie tiijän, jotta Hristossa tulou».^ – Hristossa tarkottau Messijua.^ – «Kun Hiän tulou, Hiän ilmottau meilä kai ken». ²⁶ Iisussa šano: «Mie še olen, Mie, kumpani täššä pakajan šiun kera». ²⁷ Juštih šilloin tultih Hänen opaššettavat.^ Hyö kummekšuttih, jotta Iisussa pakajau naisen kera. Kuitenki yksikänä heistä ei kyšyn, mitä Hiän tahto ta mintäh Hiän pakasi naisen kera. ²⁸Naini jätti vesiaštien šiih, mäni linnah ta šano ihmisillä: ²⁹ «Tulkua kaččomah Mieštä, kumpani šano miula kaiken, mitä mie olen ruatan!^ Oisko Hiän Hristossa?» ³⁰Ihmiset lähettih linnašta ta mäntih Iisussan luo. ³¹ Šillä aikua opaššettavat šanottih Iisussalla: «Ravvi, tule šyömäh». ³² Iisussa vaštasi heilä: «Miula on ruokua, kumpasešta työ ettäi tiijä». ³³Opaššettavat paistih keškenäh: «Ollouko ken tuonun Hänellä šyömistä»? ³⁴No Iisussa jatko: «Miun ruokana on še, jotta täytän Työntäjäni tahon ta ruan Hänen ruavon loppuh šuate. ³⁵ Työ šanotta: "Vielä nellä kuuta ta alkau vil'l'an leikkuu". A Mie šanon: Kaččokkua ympärillänä! Pellot on jo valkienah, vil'l'a on jo kypšyn leikattavakši. ³⁶Leikkuaja šuau palkan jo nyt. Hiän keryäy vil'l'ua ilmasenikuseh elämäh, ta šiitä kylväjä ta leikkuaja ollah yheššä iloset. ³⁷Täh paššuau šanonta: "Yksi kylväy, toini leikkuau". ³⁸ Mie toimitin tiät korjuamah valmista vil'l'ua, mitä työ että kašvattan.^ Toiset ruattih še ruato, a työ piäsijä korjuamah heijän kašvattamua vil'l'ua». ³⁹ Monet tuon Samarijan linnan eläjät ušottih Iisussah, kun kuultih nämä naisen šanat: «Hiän šano miula kaiken, mitä olen ruatan». ⁴⁰Kun samarijalaiset tultih Iisussan luo, hyö pyritettih Häntä jiämäh heijän luokši.^ Ta Hiän jäi šinne kahekši päiväkši. ⁴¹ Vielä äijyä ušiemmat ušottih Iisussah, konša kuultih, kun Hiän Iče pakasi. ⁴²Hyö šanottih naisella: «Nyt emmä enämpi ušo yk sistäh šiun pakinojen tähen.^ Myö iče šaima kuulla Häntä ta tii jämmä, jotta Hiän tosieh on muailman Pelaštaja, Hristossa».

06 февраля 2023 в 11:14 Нина Шибанова

• создал(а) текст: ¹ Farisseit kuultih, jotta Iisussalla on enämmän opaššettavie ta Hiän kaštau enämmän ihmisie mitä Iivana. ²Tosin Iisussa ei Iče kaštan vain Hänen opaššettavat. ³ Kun Iisussa šai tietyä täštä, Hiän läksi Juutijašta ta mäni jälelläh Galileijah. ⁴Hänen piti matata Samarijan kautti. ⁵Matalla Iisussa tuli Siharnimiseh Samarijan linnah.^ Šen lä hellä oli muapalani, kumpasen Juakko oli antan Joosefi-pojal lah,| ⁶ta šielä oli Juakon kaivo. Matašta vaipunut Iisussa istuutu kaivon viereh. Oli keškipäivän aika, kuuvveš tunti. ⁷Šiitä eryäš samarijalaini naini tuli vejellä. Iisussa šano hänel lä: «Anna miula juuvva». ⁸Opaššettavat oli mänty linnah ruokua oštamah. ⁹Samarijalaini naini šano: «Šiehän olet jevrei, mitein Šie voit kyšyö vettä samarijalaiselta naiselta»? Jevreijen niät ei šuanun olla yksissä samarijalaisien kera. ¹⁰ Iisussa šano naisella: «Kun šie tietäsit, mitä Jumala antau lahjakši ta ken šiulta vettä kyšyy, niin šie iče kyšysit Häneltä, ta Hiän antais šiula elävyä vettä». ¹¹ Naini šano: «Hyvä Mieš! Kaivo on šyvä eikä Šiula ole ammullušaštieta. Mistäpä Šie elä vyä vettä ottasit? ¹²Oletko Šie šuurempi miän Juakkotuattuo, kumpani anto meilä tämän kaivon?^ Hiän iče joi täštä kaivošta, ta hänen pojat juotih ta hänen karja niise». ¹³Iisussa vaštasi hä nellä: «Ken juou tätä vettä, šitä rupieu uuvveštah janottamah, ¹⁴ vain ken juou Miun antamua vettä, šitä enämpi ijäššäh ei jano ta. Šiitä veještä, kumpaista Mie annan, tulou häneššä hete, mistä virtuau ilmasenikusen elämän vettä». ¹⁵Naini šano: «Hyvä Mieš, anna miula šitä vettä.^ Šiitä milma enämpi ei rupie janottamah eikä miun tarviče käyvä tänne vejellä». ¹⁶Iisussa šano hänellä: «Mäne kuču tänne mieheš». ¹⁷«Ei miula ole mieštä», naini vaštasi. Iisussa šano: «Oikein šie šanoit, jotta šiula ei ole mieštä. ¹⁸Viisi kertua šie olit miehellä ta še, kenen kera nyt elät, ei ole šiun mieš.^ Totta šie pakajat». ¹⁹ Naini šano: «Hyvä Ristikanša, mie niän, jotta Šie olet Jumalan viessintuoja. ²⁰ Miän tuatot kumarrettih ta molittih Jumalalla tällä vuaralla, a työ, jevreit, šanotta, jotta Jerusalimissa on še paikka, missä pitäy moliutuo». ²¹Iisussa vaštasi: «Ušo Milma, naini, jotta tulou aika, konša työ että moliuvu Tuatolla tällä vua ralla ettäkä Jerusalimissa. ²²Työ kumarratta šemmosella, mitä iče että tunne, a myö kumarramma Hänellä, kenet tunnemma.^ Pelaštaja niätšen noušou jevreijen joukošta. ²³No tulou aika – ta še on jo nyt – konša oikiet molijat moliuvutah Tuatolla oikiešša henkeššä.^ Šemmosie molijie Tuatto tahtou. ²⁴Jumala on henki, ta šentäh niijen, ket Hänellä moliuvutah, pitäy moliutuo oikiešša henkeššä». ²⁵ Naini šano: «Mie tiijän, jotta Hristossa tulou».^ – Hristossa tarkottau Messijua.^ – «Kun Hiän tulou, Hiän ilmottau meilä kai ken». ²⁶ Iisussa šano: «Mie še olen, Mie, kumpani täššä pakajan šiun kera». ²⁷ Juštih šilloin tultih Hänen opaššettavat. Hyö kummekšuttih, jotta Iisussa pakajau naisen kera. Kuitenki yksikänä heistä ei kyšyn, mitä Hiän tahto ta mintäh Hiän pakasi naisen kera. ²⁸Naini jätti vesiaštien šiih, mäni linnah ta šano ihmisillä: ²⁹ «Tulkua kaččomah Mieštä, kumpani šano miula kaiken, mitä mie olen ruatan!^ Oisko Hiän Hristossa?» ³⁰Ihmiset lähettih linnašta ta mäntih Iisussan luo. ³¹ Šillä aikua opaššettavat šanottih Iisussalla: «Ravvi, tule šyömäh». ³² Iisussa vaštasi heilä: «Miula on ruokua, kumpasešta työ ettäi tiijä». ³³Opaššettavat paistih keškenäh: «Ollouko ken tuonun Hänellä šyömistä»? ³⁴No Iisussa jatko: «Miun ruokana on še, jotta täytän Työntäjäni tahon ta ruan Hänen ruavon loppuh šuate. ³⁵ Työ šanotta: "Vielä nellä kuuta ta alkau vil'l'an leikkuu". A Mie šanon: Kaččokkua ympärillänä! Pellot on jo valkienah, vil'l'a on jo kypšyn leikattavakši. ³⁶Leikkuaja šuau palkan jo nyt. Hiän keryäy vil'l'ua ilmasenikuseh elämäh, ta šiitä kylväjä ta leikkuaja ollah yheššä iloset. ³⁷Täh paššuau šanonta: "Yksi kylväy, toini leikkuau". ³⁸ Mie toimitin tiät korjuamah valmista vil'l'ua, mitä työ että kašvattan.^ Toiset ruattih še ruato, a työ piäsijä korjuamah heijän kašvattamua vil'l'ua». ³⁹ Monet tuon Samarijan linnan eläjät ušottih Iisussah, kun kuultih nämä naisen šanat: «Hiän šano miula kaiken, mitä olen ruatan». ⁴⁰Kun samarijalaiset tultih Iisussan luo, hyö pyritettih Häntä jiämäh heijän luokši.^ Ta Hiän jäi šinne kahekši päiväkši. ⁴¹ Vielä äijyä ušiemmat ušottih Iisussah, konša kuultih, kun Hiän Iče pakasi. ⁴²Hyö šanottih naisella: «Nyt emmä enämpi ušo yk sistäh šiun pakinojen tähen.^ Myö iče šaima kuulla Häntä ta tii jämmä, jotta Hiän tosieh on muailman Pelaštaja, Hristossa».

06 февраля 2023 в 11:14 Нина Шибанова

• создал(а) текст
• создал(а) перевод текста