ВепКар :: Тексты

Тексты

Вернуться к просмотру | Вернуться к списку

Mida edel södihe i g’odihe

История изменений

28 августа 2017 в 16:57 Нина Шибанова

  • изменил(а) текст
    Kevädel sabustelimei brotcal kalad. Henot kalad saba ningomad, maimeižed i g’aredan kalan. Touvel kiitäd maimkiitmišt’. Kartohkeit’ krošid’ da maimiit’ sinna paad. Päčipohg’ale levitam ouged i sinnä roiba kalan, kiivdamei. Penen i suren, hougid’ daže kiivedelimei. Edel sadihe ejan kalad, pudin’ kahesin’ sabusteldihe. Gärved rindal, gär’v miil’ ičemeiden derenas sür’. Potom ajelimeiš Mud’gärvele, Tüžangärvele, Kovergärvele, Karhilgärvele. Kalaspei kurnikat teged. G’ouhod sitiid’, panod vet i blödas teget tahthan. Potom skan’c’an ajad, neche skan’c’ha panod kalan, souptad kur’ikan i päčhe paad. Nižiižes g’ouhos tegel’tihe kurnikad, g’aredas kalas. G’ouhospei kalitkiid’ tehlimei, liibän paštlimei. Segeitamei teignaha miigitest, miignob, potom neche miigiteshe segeitad g’ouhon, liibän paštad. Kalitkeid’ nižiižes g’ouhos tehlod, rahtpirogan, muite nižunikiid’ teged, vatruškeid’. Teged rahtiišpei pirogan ili g’ablokeišpei, teged kapustaspei pirogan, kalaspei. Touknaspei tehlimei toukunkalitkeid’, toukunpirgiid. Ajad skan’c’ad, touknad segeitad i kiitäd voiš. Kolobiit’ touknaspei tegelimei. Erašti muite teget söda, kiität kašat touknaspei. Teget surinkalitkeid’, surinkašad kiitäd. Mid’ä marg’išpei tehlimei? Bolad keradelimei ka tegomei touveks. Bolat puhtastamei, zalimei kipätkol i mugoman bolan söskenzimei. Bolaspei kiitäd bolkašad. Paamei rugihižd’ g’ouhod i kiitämei bolkašad. Lohkeit’ tehlimei nagrhespei. Nagrhen krošid’ henošti, panod g’ouhod, pejän päčiš om i vot nece lohkei. G’ouhospei tahthan völ miiktan tegelimei, idün. Idätamei rugihen, g’ouhomei, potom tegomei surho padaha ningomaha, ei čugunnikaha, a savižehe padaha, päčhe panomei. Pejän päčiš hän om, sigä imitüb, ehtkeičel vedad, söd palabad ningomad. Nagrhespei repnikeit’ tehlimei. Krošimei nagrhen, skan’cid’ ajamei g’ouhospei, panomei skanc’ale, souptamei ku piroškan i päčhe. Paštub i vot nene repnikad. Krošimei čugunnikaha nagrhen, panomei päčhe. Hän pejän houduse sigäna, a ehtkeičel otad i söd. Paštikahid’ paštlimei. Panomei nagrhen päčhe, hiled vedamei väheižen, räked ii pidä propustida. Paštuba paštikahad peilonghesei, peilongiš tulemei, paštikahid’ vedamei korzikon, stolan taga ištud i söd. Repeit’ teged, repeihe krošid' nenit’ paštikahid'’. Čajüd silei vähän g’odihe, silei saharid’ vähemban ostetihe. Muštan mama osteskenz’ saharid’, kilograman ostab ka touven sömei, praznikan. Touvel samvaran eitha vöb i ühtel söndal. Ku praznik ka hän samvaran pert’he, ast’g’at, kacun, per’the, saharnican pert’he i vot čajun tol’ko g’omei praznikan. A nedalil em g’odud nikonz. Maidod bude söd, miiktat tegoba da vot rahtišpei miigetetas. Skopiba rahtiid’ kezal, а potom ladiba süguzel necen maidon i touvel rahtmaidod mödha söd, mittušt ni surinkašad kiittäs g’aredas sur’mas ili lihakiitmišt’ kiitäd da maimiš kiit’mine. G’aredad sur’mad da maimit’ pandas väheižen kiivid’, i vot mugomat kiitmišt’ söd, a mödha möst necida rahtvet, rahtmaidod söd miiktad. Edel oluden kiittihe. Idün idätet’ihe i vot kiitäd. Bučiižihe souptad da kehub sigä koume pejäd, eskei g’oba. Necen praznikan g’osketihe, a nedalil ka ii g’odud. Vinad silei ostta ka dengiid’, näd, vähän zarabativaimei ka ii vinhasei. Kagreižes g’ouhospei, kürzit’ pašteskenzimei. Kürzit’ paštamei, potom kagrašt’ tahtast ili korbiid’ ... Kut korbiid tehlimei? Samvar kehub, mä muštan, mama tegesken’z’. Ehtkeičel samvaran lämbitab ili sigä čugunnikan, kip’atk kehuštub, nec’he kip’atkoho zavarib kagrašt’ g’ouhod bl’odha i sagedaks ningoman tegob, tol’ko kogos püžub, i vot necen sömei, korbiin’. Kürzit’ paštab da tegob munaričad ili painimaidot tegob, paab prostokišad, rahtiid’, kandatest i ningoman-se painamei. Homesol kuni paštab, ka mö sömei palabad. Longiš ka munaričake sigä ili kala hen žaritut, necen kalake söd kürzan. Senen žarib homesel, söskenzimei kürzid’eke ili pejäl ka kartohkeideke. Kevädel kagran semendamei, sügüzol rahnomei, haz’g’ha paamei. Haz’g’aspei vedamei gomnale, ahtamei riheze, lämbitamei, potom tapamei. Touvel purnhu, a purnuspei otamei, konz, nääd, touknat tehta. Houdud, päčhe panod ili lačhu panomei, kivid’ laskomei nec’he touknaze. Nääd, ei tehta ka i kived kehuba sigäna kagras, kipätkol zalimei necen kagran, a potom kived sin’n’a. Kehub, krepimei, potom. Potom necen kagran valutad seglha i päčipohg’ale paad, kuivdad. Potom vöd mel’nicale, g’ouhotad, segliid’ i vot toukun linob. Panod solad väheižen völ keskhe kagrale, linob skusni toukun. Söd muite ili teged toukusüdant. Panod prostokišad, kandatest i necida touknad i ningomad söskenzimei toukunsüdant.

28 августа 2017 в 16:56 Нина Шибанова

  • изменил(а) текст
    Kevädel sabustelimei brotcal kalad. Henot kalad saba ningomad, maimeižed i g’aredan kalan. Touvel kiitäd maimkiitmišt’. Kartohkeit’ krošid’ da maimiit’ sinna paad. Päčipohg’ale levitam ouged i sinnä roiba kalan, kiivdamei. Penen i suren, hougid’ daže kiivedelimei. Edel sadihe ejan kalad, pudin’ kahesin’ sabusteldihe. Gärved rindal, gär’v miil’ ičemeiden derenas sür’. Potom ajelimeiš Mud’gärvele, Tüžangärvele, Kovergärvele, Karhilgärvele. Kalaspei kurnikat teged. G’ouhod sitiid’, panod vet i blödas teget tahthan. Potom skan’c’an ajad, neche skan’c’ha panod kalan, souptad kur’ikan i päčhe paad. Nižiižes g’ouhos tegel’tihe kurnikad, g’aredas kalas. G’ouhospei kalitkiid’ tehlimei, liibän paštlimei. Segeitamei teignaha miigitest, miignob, potom neche miigiteshe segeitad g’ouhon, liibän paštad. Kalitkeid’ nižiižes g’ouhos tehlod, rahtpirogan, muite nižunikiid’ teged, vatruškeid’. Teged rahtiišpei pirogan ili g’ablokeišpei, teged kapustaspei pirogan, kalaspei. Touknaspei tehlimei toukunkalitkeid’, toukunpirgiid. Ajad skan’c’ad, touknad segeitad i kiitäd voiš. Kolobiit’ touknaspei tegelimei. Erašti muite teget söda, kiität kašat touknaspei. Teget surinkalitkeid’, surinkašad kiitäd. Mid’ä marg’išpei tehlimei? Bolad keradelimei ka tegomei touveks. Bolat puhtastamei, zalimei kipätkol i mugoman bolan söskenzimei. Bolaspei kiitäd bolkašad. Paamei rugihižd’ g’ouhod i kiitämei bolkašad. Lohkeit’ tehlimei nagrhespei. Nagrhen krošid’ henošti, panod g’ouhod, pejän päčiš om i vot nece lohkei. G’ouhospei tahthan völ miiktan tegelimei, idün. Idätamei rugihen, g’ouhomei, potom tegomei surho padaha ningomaha, ei čugunnikaha, a savižehe padaha, päčhe panomei. Pejän päčiš hän om, sigä imitüb, ehtkeičel vedad, söd palabad ningomad. Nagrhespei repnikeit’ tehlimei. Krošimei nagrhen, skan’cid’ ajamei g’ouhospei, panomei skanc’ale, souptamei ku piroškan i päčhe. Paštub i vot nene repnikad. Krošimei čugunnikaha nagrhen, panomei päčhe. Hän pejän houduse sigäna, a ehtkeičel otad i söd. Paštikahid’ paštlimei. Panomei nagrhen päčhe, hiled vedamei väheižen, räked ii pidä propustida. Paštuba paštikahad peilonghesei, peilongiš tulemei, paštikahid’ vedamei korzikon, stolan taga ištud i söd. Repeit’ teged, repeihe krošid' nenit’ paštikahid'’. Čajüd silei vähän g’odihe, silei saharid’ vähemban ostetihe. Muštan mama osteskenz’ saharid’, kilograman ostab ka touven sömei, praznikan. Touvel samvaran eitha vöb i ühtel söndal. Ku praznik ka hän samvaran pert’he, ast’g’at, kacun, per’the, saharnican pert’he i vot čajun tol’ko g’omei praznikan. A nedalil em g’odud nikonz. Maidod bude söd, miiktat tegoba da vot rahtišpei miigetetas. Skopiba rahtiid’ kezal, а potom ladiba süguzel necen maidon i touvel rahtmaidod mödha söd, mittušt ni surinkašad kiittäs g’aredas sur’mas ili lihakiitmišt’ kiitäd da maimiš kiit’mine. G’aredad sur’mad da maimit’ pandas väheižen kiivid’, i vot mugomat kiitmišt’ söd, a mödha möst necida rahtvet, rahtmaidod söd miiktad. Edel oluden kiittihe. Idün idätet’ihe i vot kiitäd. Bučiižihe souptad da kehub sigä koume pejäd, eskei g’oba. Necen praznikan g’osketihe, a nedalil ka ii g’odud. Vinad silei ostta ka dengiid’, näd, vähän zarabativaimei ka ii vinhasei. Kagreižes g’ouhospei, kürzit’ pašteskenzimei. Kürzit’ paštamei, potom kagrašt’ tahtast ili korbiid’ ... Kut korbiid tehlimei? Samvar kehub, mä muštan, mama tegesken’z’. Ehtkeičel samvaran lämbitab ili sigä čugunnikan, kip’atk kehuštub, nec’he kip’atkoho zavarib kagrašt’ g’ouhod bl’odha i sagedaks ningoman tegob, tol’ko kogos püžub, i vot necen sömei, korbiin’. Kürzit’ paštab da tegob munaričad ili painimaidot tegob, paab prostokišad, rahtiid’, kandatest i ningoman-se painamei. Homesol kuni paštab, ka mö sömei palabad. Longiš ka munaričake sigä ili kala hen žaritut, necen kalake söd kürzan. Senen žarib homesel, söskenzimei kürzid’eke ili pejäl ka kartohkeideke. Kevädel kagran semendamei, sügüzol rahnomei, haz’g’ha paamei. Haz’g’aspei vedamei gomnale, ahtamei riheze, lämbitamei, potom tapamei. Touvel purnhu, a purnuspei otamei, konz, nääd, touknat tehta. Houdud, päčhe panod ili lačhu panomei, kivid’ laskomei nec’he touknaze, nääd. Nääd, ei tehta ka i kived kehuba sigäna kagras, kipätkol zalimei necen kagran, a potom kived sin’n’a. Kehub, krepimei, potom necen kagran valutad seglha i päčipohg’ale paad, kuivdad. Potom vöd mel’nicale, g’ouhotad, segliid’ i vot toukun linob. Panod solad väheižen völ keskhe kagrale, linob skusni toukun. Söd muite ili teged toukusüdant. Panod prostokišad, kandatest i necida touknad i ningomad söskenzimei toukunsüdant.

28 августа 2017 в 16:55 Нина Шибанова

  • изменил(а) текст
    Kevädel sabustelimei brotcal kalad. Henot kalad saba ningomad, maimeižed i g’aredan kalan. Touvel kiitäd maimkiitmišt’. Kartohkeit’ krošid’ da maimiit’ sinna paad. Päčipohg’ale levitam ouged i sinnä roiba kalan, kiivdamei. Penen i suren, hougid’ daže kiivedelimei. Edel sadihe ejan kalad, pudin’ kahesin’ sabusteldihe. Gärved rindal, gär’v miil’ ičemeiden derenas sür’. Potom ajelimeiš Mud’gärvele, Tüžangärvele, Kovergärvele, Karhilgärvele. Kalaspei kurnikat teged. G’ouhod sitiid’, panod vet i blödas teget tahthan. Potom skan’c’an ajad, neche skan’c’ha panod kalan, souptad kur’ikan i päčhe paad. Nižiižes g’ouhos tegel’tihe kurnikad, g’aredas kalas. G’ouhospei kalitkiid’ tehlimei, liibän paštlimei. Segeitamei teignaha miigitest, miignob, potom neche miigiteshe segeitad g’ouhon, liibän paštad. Kalitkeid’ nižiižes g’ouhos tehlod, rahtpirogan, muite nižunikiid’ teged, vatruškeid’. Teged rahtiišpei pirogan ili g’ablokeišpei, teged kapustaspei pirogan, kalaspei. Touknaspei tehlimei toukunkalitkeid’, toukunpirgiid. Ajad skan’c’ad, touknad segeitad i kiitäd voiš. Kolobiit’ touknaspei tegelimei. Erašti muite teget söda, kiität kašat touknaspei. Teget surinkalitkeid’, surinkašad kiitäd. Mid’ä marg’išpei tehlimei? Bolad keradelimei ka tegomei touveks. Bolat puhtastamei, zalimei kipätkol i mugoman bolan söskenzimei. Bolaspei kiitäd bolkašad. Paamei rugihižd’ g’ouhod i kiitämei bolkašad. Lohkeit’ tehlimei nagrhespei. Nagrhen krošid’ henošti, panod g’ouhod, pejän päčiš om i vot nece lohkei. G’ouhospei tahthan völ miiktan tegelimei, idün. Idätamei rugihen, g’ouhomei, potom tegomei surho padaha ningomaha, ei čugunnikaha, a savižehe padaha, päčhe panomei. Pejän päčiš hän om, sigä imitüb, ehtkeičel vedad, söd palabad ningomad. Nagrhespei repnikeit’ tehlimei. Krošimei nagrhen, skan’cid’ ajamei g’ouhospei, panomei skanc’ale, souptamei ku piroškan i päčhe. Paštub i vot nene repnikad. Krošimei čugunnikaha nagrhen, panomei päčhe. Hän pejän houduse sigäna, a ehtkeičel otad i söd. Paštikahid’ paštlimei. Panomei nagrhen päčhe, hiled vedamei väheižen, räked ii pidä propustida. Paštuba paštikahad peilonghesei, peilongiš tulemei, paštikahid’ vedamei korzikon, stolan taga ištud i söd. Repeit’ teged, repeihe krošid' nenit’ paštikahid'’. Čajüd silei vähän g’odihe, silei saharid’ vähemban ostetihe. Muštan mama osteskenz’ saharid’, kilograman ostab ka touven sömei, praznikan. Touvel samvaran eitha vöb i ühtel söndal. Ku praznik ka hän samvaran pert’he, ast’g’at, kacun, per’the, saharnican pert’he i vot čajun tol’ko g’omei praznikan. A nedalil em g’odud nikonz. Maidod bude söd, miiktat tegoba da vot rahtišpei miigetetas. Skopiba rahtiid’ kezal, а potom ladiba süguzel necen maidon i touvel rahtmaidod mödha söd, mittušt ni surinkašad kiittäs g’aredas sur’mas ili lihakiitmišt’ kiitäd da maimiš kiit’mine. G’aredad sur’mad da maimit’ pandas väheižen kiivid’, i vot mugomat kiitmišt’ söd, a mödha möst necida rahtvet, rahtmaidod söd miiktad. Edel oluden kiittihe. Idün idätet’ihe i vot kiitäd. Bučiižihe souptad da kehub sigä koume pejäd, eskei g’oba. Necen praznikan g’osketihe, a nedalil ka ii g’odud. Vinad silei ostta ka dengiid’, näd, vähän zarabativaimei ka ii vinhasei. Kagreižes g’ouhospei, kürzit’ pašteskenzimei. Kürzit’ paštamei, potom kagrašt’ tahtast ili korbiid’ ... Kut korbiid tehlimei? Samvar kehub, mä muštan, mama tegesken’z’. Ehtkeičel samvaran lämbitab ili sigä čugunnikan, kip’atk kehuštub, nec’he kip’atkoho zavarib kagrašt’ g’ouhod bl’odha i sagedaks ningoman tegob, tol’ko kogos püžub, i vot necen sömei, korbiin’. Kürzit’ paštab da tegob munaričad ili painimaidot tegob, paab prostokišad, rahtiid’, kandatest i ningoman-se painamei, homesol. Homesol kuni paštab, ka mö sömei palabad, longiš. Longiš ka munaričake sigä ili kala hen žaritut, necen kalake söd kürzan. Senen žarib homesel, söskenzimei kürzid’eke ili pejäl ka kartohkeideke. Kevädel kagran semendamei, sügüzol rahnomei, haz’g’ha paamei. Haz’g’aspei vedamei gomnale, ahtamei riheze, lämbitamei, potom tapamei. Touvel purnhu, a purnuspei otamei, konz, nääd, touknat tehta. Houdud, päčhe panod ili lačhu panomei, kivid’ laskomei nec’he touknaze, nääd, ei tehta ka i kived kehuba sigäna kagras, kipätkol zalimei necen kagran, a potom kived sin’n’a. Kehub, krepimei, potom necen kagran valutad seglha i päčipohg’ale paad, kuivdad. Potom vöd mel’nicale, g’ouhotad, segliid’ i vot toukun linob. Panod solad väheižen völ keskhe kagrale, linob skusni toukun. Söd muite ili teged toukusüdant. Panod prostokišad, kandatest i necida touknad i ningomad söskenzimei toukunsüdant.

28 августа 2017 в 16:53 Нина Шибанова

  • изменил(а) текст перевода
    Весной мы ловили рыбу бродником. Мелкую рыбу ловят такую и крупную рыбу, высушишь рыбу. Зимой варишь суп из сущика. Картошки накрошишь и мелкой рыбы туда положишь. На печной под расстелим солому и туда бросаем рыбу, сушим. Мелкую и крупную, щуку даже сушили. Раньше ловили много рыбы, пудов по восемь вылавливали. Озера рядом, у нас в своей деревне большое озеро. Потом ездили на Мужозеро, Тужанозеро, Кривозеро, Каргинское озеро. Из рыбы сделаешь рыбники. Муку просеешь, нальешь воды и в блюде сделаешь тесто. Потом раскатаешь сканец, в этот сканец положишь рыбу, закроешь рыбник и в печь поставишь. Из пшеничной муки делали рыбники, из крупной рыбы. Из муки калитки делали, хлеб пекли. Замешаем в квашню закваску, сквасится, потом в эту закваску примешаешь муку, хлеб испечешь. Из пшеничной муки калитки делаешь, творожный пирог, просто булки сделаешь, ватрушки. Сделаешь пирог из творога или из яблок, сделаешь из капусты пирог, из рыбы. Из толокна делали толоконные калитки, толоконные пироги. Толокно размешаешь, раскатаешь сканцы и варишь их в масле. Толоконные колобы делали. Иногда сделаешь так поесть [толокна], сваришь кашу из толокна. Сделаешь ячневые калитки, ячневую кашу сваришь. Что мы делали из ягод? Бруснику собирали и заготовляли (\'делаем\') на зиму. Бруснику вычистим, зальем кипятком, и такую бруснику ели. Из брусники сваришь брусничную загусту. Кладем ржаную муку и варим брусничную загусту. Из репы делали репную кашу. Репу накрошишь мелко, положишь муки, день в печке постоит, вот это и есть репная каша. Из муки мы делали еще кислое тесто, солод. Прорастим рожь, смелем, потом замешаем (\'сделаем\') в такой большой горшок, не в чугун, а в глиняный горшок, поставим в печь. День в печи он побудет, там посолодеет, вечером вытащишь и ешь такой горячий. Из репы делали репники. Накрошим репы, сканцы раскатаем из теста (\'муки\'), положим на сканец [репу], закроем, как пирожок, – и в печь. Испечется, вот это и есть репники. Накрошим репы в чугун и ставим в печь. Он день парится там, а вечером берешь и ешь. Печенку пекли. Положим репу в печь, угли немного вытянем, жар нельзя пропустить. Пекутся печенки до обеда, в обед приходим, вытащим печенок корзину, за стол садишься и ешь. Реповый квас сделаешь, в квас накрошишь этой печенки. Чай тогда мало пили, тогда сахару меньше покупали. Помню, мама покупала сахар, килограмм купит, так зиму едим, в праздник только. Зимой самовар в амбар унесет, и одной едой [живем]. Когда праздник, так она самовар в избу, посуду, гляжу, в избу, сахарницу в избу, и вот чай пьем только в праздники. А на неделе не пили никогда. Молока разве только поешь, простоквашу делают да вот [сыворотку] от творога квасят. Какой-нибудь ячневой каши сваришь из крупной крупы или мясной суп сваришь да из сущика суп. Крупной ячневой крупы да сушеной рыбы немного положат, и вот такой суп ешь, а с ним опять эту сыворотку ешь кислую. Раньше пиво варили. Зерно (\'росток\') проращивали, и вот варишь. В бочонок запрешь, и кипит там три дня, потом пили. Это в праздники пили, а на неделе не пили. Вино тогда покупать, так денег, вишь, мало зарабатывали, не до вина. Из овсяной муки блины пекли. Блины печем, потом тесто из овсяной муки или овсяную загусту [делаем]. Как [мы] делали загусту из овсяной муки? Самовар кипит..., я помню, [как] мать делала. Вечером самовар согреет или чугун, кипяток закипит, в этот кипяток, в блюдо, заварит овсяной муки и густую такую делает, что в куче держится, и вот едим эту загусту. Блины напечет и яичницу сделает или подливку сделает, положит простокваши, творогу, сметаны, и в это (\'в такое\') макаем. Утром пока печет [блины], так мы едим горячие. В обед [едим] с яичницей, или мелкая рыба сжарена, [так] с этой рыбой ешь блины. Грибы сжарит утром, ели с блинами или днем с картошкой. Весной овес посеем, осенью сожнем, сложим в зарод. С зарода возим на гумно, садим в ригу, потопим [ригу], потом молотим. Зимой в закром, а из закрома берем, когда, вишь, толокно [надо] делать. Паришь [овес], в печь ставишь или в кадку кладем, камни опускаем туда в толокно. Много, вишь, надо сделать, так и камни кипят там в овсе, кипятком зальем этот овес, а потом камни туда. Кипит, закрываем [крышкой]. Потом этот овес кладешь в решето, чтобы вода вытекала, и на печной под положишь, высушишь. Потом везешь на мельницу, смелешь, просеешь, и вот толокно получится. Положишь еще немного соли в овес, будет вкусное толокно. Ешь так или приготовишь толоконную начинку. Положишь простокваши, сметаны, и это толокно и такую толоконную начинку ели.

28 августа 2017 в 16:52 Нина Шибанова

  • изменил(а) текст перевода
    Весной мы ловили рыбу бродником. Мелкую рыбу ловят такую и крупную рыбу, высушишь рыбу. Зимой варишь суп из сущика. Картошки накрошишь и мелкой рыбы туда положишь. На печной под расстелим солому и туда бросаем рыбу, сушим. Мелкую и крупную, щуку даже сушили. Раньше ловили много рыбы, пудов по восемь вылавливали. Озера рядом, у нас в своей деревне большое озеро. Потом ездили на Мужозеро, Тужанозеро, Кривозеро, Каргинское озеро. Из рыбы сделаешь рыбники. Муку просеешь, нальешь воды и в блюде сделаешь тесто. Потом раскатаешь сканец, в этот сканец положишь рыбу, закроешь рыбник и в печь поставишь. Из пшеничной муки делали рыбники, из крупной рыбы. Из муки калитки делали, хлеб пекли. Замешаем в квашню закваску, сквасится, потом в эту закваску примешаешь муку, хлеб испечешь. Из пшеничной муки калитки делаешь, творожный пирог, просто булки сделаешь, ватрушки. Сделаешь пирог из творога или из яблок, сделаешь из капусты пирог, из рыбы. Из толокна делали толоконные калитки, толоконные пироги. Толокно размешаешь, раскатаешь сканцы и варишь их в масле. Толоконные колобы делали. Иногда сделаешь так поесть [толокна], сваришь кашу из толокна. Сделаешь ячневые калитки, ячневую кашу сваришь. Что мы делали из ягод? Бруснику собирали и заготовляли (\'делаем\') на зиму. Бруснику вычистим, зальем кипятком, и такую бруснику ели. Из брусники сваришь брусничную загусту. Кладем ржаную муку и варим брусничную загусту. Из репы делали репную кашу. Репу накрошишь мелко, положишь муки, день в печке постоит, вот это и есть репная каша. Из муки мы делали еще кислое тесто, солод. Прорастим рожь, смелем, потом замешаем (\'сделаем\') в такой большой горшок, не в чугун, а в глиняный горшок, поставим в печь. День в печи он побудет, там посолодеет, вечером вытащишь и ешь такой горячий. Из репы делали репники. Накрошим репы, сканцы раскатаем из теста (\'муки\'), положим на сканец [репу], закроем, как пирожок, – и в печь. Испечется, вот это и есть репники. Накрошим репы в чугун и ставим в печь. Он день парится там, а вечером берешь и ешь. Печенку пекли. Положим репу в печь, угли немного вытянем, жар нельзя пропустить. Пекутся печенки до обеда, в обед приходим, вытащим печенок корзину, за стол садишься и ешь. Реповый квас сделаешь, в квас накрошишь этой печенки. Чай тогда мало пили, тогда сахару меньше покупали. Помню, мама покупала сахар, килограмм купит, так зиму едим, в праздник только. Зимой самовар в амбар унесет, и одной едой [живем]. Когда праздник, так она самовар в избу, посуду, гляжу, в избу, сахарницу в избу, и вот чай пьем только в праздники. А на неделе не пили никогда. Молока разве только поешь, простоквашу делают да вот [сыворотку] от творога квасят. Какой-нибудь ячневой каши сваришь из крупной крупы или мясной суп сваришь да из сущика суп. Крупной ячневой крупы да сушеной рыбы немного положат, и вот такой суп ешь, а с ним опять эту сыворотку ешь кислую. Раньше пиво варили. Зерно (\'росток\') проращивали, и вот варишь. В бочонок запрешь, и кипит там три дня, потом пили. Это в праздники пили, а на неделе не пили. Вино тогда покупать, так денег, вишь, мало зарабатывали, не до вина. Из овсяной муки блины пекли. Блины печем, потом тесто из овсяной муки или овсяную загусту [делаем]. Как [мы] делали загусту из овсяной муки? Самовар кипит..., я помню, [как] мать делала. Вечером самовар согреет или чугун, кипяток закипит, в этот кипяток, в блюдо, заварит овсяной муки и густую такую делает, что в куче держится, и вот едим эту загусту. Блины напечет и яичницу сделает или подливку сделает, положит простокваши, творогу, сметаны, и в это (\'в такое\') макаем. Утром пока печет [блины], так мы едим горячие. В обед [едим] с яичницей, или мелкая рыба сжарена, [так] с этой рыбой ешь блины. Грибы сжарит утром, ели с блинами или днем с картошкой. Весной овес посеем, осенью сожнем, сложим в зарод. С зарода возим на гумно, садим в ригу, потопим [ригу], потом молотим. Зимой в закром, а из закрома берем, когда, вишь, толокно [надо] делать. Паришь [овес], в печь ставишь или в кадку кладем, камни опускаем туда в толокно. Много, вишь, надо сделать, так и камни кипят там в овсе, кипятком зальем этот овес, а потом камни туда. Кипит, закрываем [крышкой]. Потом этот овес кладешь в решето, чтобы вода вытекала, и на печной под положишь, высушишь. Потом везешь на мельницу, смелешь, просеешь, и вот толокно получится. Положишь еще немного соли в овес, будет вкусное толокно. Ешь так или приготовишь толоконную начинку. Положишь простокваши, сметаны, и это толокно и такую толоконную начинку ели.

28 августа 2017 в 16:52 Нина Шибанова

  • изменил(а) текст
    Kevädel sabustelimei brotcal kalad. Henot kalad saba ningomad, maimeižed i g’aredan kalan. Touvel kiitäd maimkiitmišt’. Kartohkeit’ krošid’ da maimiit’ sinna paad. Päčipohg’ale levitam ouged i sinnä roiba kalan, kiivdamei. Penen i suren, hougid’ daže kiivedelimei. Edel sadihe ejan kalad, pudin’ kahesin’ sabusteldihe. Gärved rindal, gär’v miil’ ičemeiden derenas sür’. Potom ajelimeiš Mud’gärvele, Tüžangärvele, Kovergärvele, Karhilgärvele. Kalaspei kurnikat teged. G’ouhod sitiid’, panod vet i blödas teget tahthan. Potom skan’c’an ajad, neche skan’c’ha panod kalan, souptad kur’ikan i päčhe paad. Nižiižes g’ouhos tegel’tihe kurnikad, g’aredas kalas. G’ouhospei kalitkiid’ tehlimei, liibän paštlimei. Segeitamei teignaha miigitest, miignob, potom neche miigiteshe segeitad g’ouhon, liibän paštad. Kalitkeid’ nižiižes g’ouhos tehlod, rahtpirogan, muite nižunikiid’ teged, vatruškeid’. Teged rahtiišpei pirogan ili g’ablokeišpei, teged kapustaspei pirogan, kalaspei. Touknaspei tehlimei toukunkalitkeid’, toukunpirgiid. Ajad skan’c’ad, touknad segeitad i kiitäd voiš. Kolobiit’ touknaspei tegelimei. Erašti muite teget söda, kiität kašat touknaspei. Teget surinkalitkeid’, surinkašad kiitäd. Mid’ä marg’išpei tehlimei? Bolad keradelimei ka tegomei touveks. Bolat puhtastamei, zalimei kipätkol i mugoman bolan söskenzimei. Bolaspei kiitäd bolkašad. Paamei rugihižd’ g’ouhod i kiitämei bolkašad. Lohkeit’ tehlimei nagrhespei. Nagrhen krošid’ henošti, panod g’ouhod, pejän päčiš om i vot nece lohkei. G’ouhospei tahthan völ miiktan tegelimei, idün. Idätamei rugihen, g’ouhomei, potom tegomei surho padaha ningomaha, ei čugunnikaha, a savižehe padaha, päčhe panomei. Pejän päčiš hän om, sigä imitüb, ehtkeičel vedad, söd palabad ningomad. Nagrhespei repnikeit’ tehlimei. Krošimei nagrhen, skan’cid’ ajamei g’ouhospei, panomei skanc’ale, souptamei ku piroškan i päčhe. Paštub i vot nene repnikad. Krošimei čugunnikaha nagrhen, panomei päčhe. Hän pejän houduse sigäna, a ehtkeičel otad i söd. Paštikahid’ paštlimei. Panomei nagrhen päčhe, hiled vedamei väheižen, räked ii pidä propustida. Paštuba paštikahad peilonghesei, peilongiš tulemei, paštikahid’ vedamei korzikon, stolan taga ištud i söd. Repeit’ teged, repeihe krošid' nenit’ paštikahid'’. Čajüd silei vähän g’odihe, silei saharid’ vähemban ostetihe. Muštan mama osteskenz’ saharid’, kilograman ostab ka touven sömei, praznikan. Touvel samvaran eitha vöb i ühtel söndal. Ku praznik ka hän samvaran pert’he, ast’g’at, kacun, per’the, saharnican pert’he i vot čajun tol’ko g’omei praznikan. A nedalil em g’odud nikonz. Maidod bude söd, miiktat tegoba da vot rahtišpei miigetetas. Skopiba rahtiid’ kezal, а potom ladiba süguzel necen maidon i touvel rahtmaidod mödha söd, mittušt ni surinkašad kiittäs g’aredas sur’mas ili lihakiitmišt’ kiitäd da maimiš kiit’mine, g. G’aredad sur’mad da maimit’ pandas väheižen kiivid’, i vot mugomat kiitmišt’ söd, a mödha möst necida rahtvet, rahtmaidod söd miiktad. Edel oluden kiittihe. Idün idätet’ihe i vot kiitäd. Bučiižihe souptad da kehub sigä koume pejäd, eskei g’oba. Necen praznikan g’osketihe, a nedalil ka ii g’odud. Vinad silei ostta ka dengiid’, näd, vähän zarabativaimei ka ii vinhasei. Kagreižes g’ouhospei, kürzit’ pašteskenzimei. Kürzit’ paštamei, potom kagrašt’ tahtast ili korbiid’ ... Kut korbiid tehlimei? Samvar kehub, mä muštan, mama tegesken’z’. Ehtkeičel samvaran lämbitab ili sigä čugunnikan, kip’atk kehuštub, nec’he kip’atkoho zavarib kagrašt’ g’ouhod bl’odha i sagedaks ningoman tegob, tol’ko kogos püžub, i vot necen sömei, korbiin’. Kürzit’ paštab da tegob munaričad ili painimaidot tegob, paab prostokišad, rahtiid’, kandatest i ningoman-se painamei, homesol kuni paštab, ka mö sömei palabad, longiš ka munaričake sigä ili kala hen žaritut, necen kalake söd kürzan. Senen žarib homesel, söskenzimei kürzid’eke ili pejäl ka kartohkeideke. Kevädel kagran semendamei, sügüzol rahnomei, haz’g’ha paamei. Haz’g’aspei vedamei gomnale, ahtamei riheze, lämbitamei, potom tapamei. Touvel purnhu, a purnuspei otamei, konz, nääd, touknat tehta. Houdud, päčhe panod ili lačhu panomei, kivid’ laskomei nec’he touknaze, nääd, ei tehta ka i kived kehuba sigäna kagras, kipätkol zalimei necen kagran, a potom kived sin’n’a. Kehub, krepimei, potom necen kagran valutad seglha i päčipohg’ale paad, kuivdad. Potom vöd mel’nicale, g’ouhotad, segliid’ i vot toukun linob. Panod solad väheižen völ keskhe kagrale, linob skusni toukun. Söd muite ili teged toukusüdant. Panod prostokišad, kandatest i necida touknad i ningomad söskenzimei toukunsüdant.

28 августа 2017 в 16:49 Нина Шибанова

  • изменил(а) текст
    Kevädel sabustelimei brotcal kalad. Henot kalad saba ningomad, maimeižed i g’aredan kalan. Touvel kiitäd maimkiitmišt’. Kartohkeit’ krošid’ da maimiit’ sinna paad. Päčipohg’ale levitam ouged i sinnä roiba kalan, kiivdamei. Penen i suren, hougid’ daže kiivedelimei. Edel sadihe ejan kalad, pudin’ kahesin’ sabusteldihe. Gärved rindal, gär’v miil’ ičemeiden derenas sür’. Potom ajelimeiš Mud’gärvele, Tüžangärvele, Kovergärvele, Karhilgärvele. Kalaspei kurnikat teged. G’ouhod sitiid’, panod vet i blödas teget tahthan. Potom skan’c’an ajad, neche skan’c’ha panod kalan, souptad kur’ikan i päčhe paad. Nižiižes g’ouhos tegel’tihe kurnikad, g’aredas kalas. G’ouhospei kalitkiid’ tehlimei, liibän paštlimei. Segeitamei teignaha miigitest, miignob, potom neche miigiteshe segeitad g’ouhon, liibän paštad. Kalitkeid’ nižiižes g’ouhos tehlod, rahtpirogan, muite nižunikiid’ teged, vatruškeid’. Teged rahtiišpei pirogan ili g’ablokeišpei, teged kapustaspei pirogan, kalaspei. Touknaspei tehlimei toukunkalitkeid’, toukunpirgiid. Ajad skan’c’ad, touknad segeitad i kiitäd voiš. Kolobiit’ touknaspei tegelimei. Erašti muite teget söda, kiität kašat touknaspei. Teget surinkalitkeid’, surinkašad kiitäd. Mid’ä marg’išpei tehlimei? Bolad keradelimei ka tegomei touveks. Bolat puhtastamei, zalimei kipätkol i mugoman bolan söskenzimei. Bolaspei kiitäd bolkašad. Paamei rugihižd’ g’ouhod i kiitämei bolkašad. Lohkeit’ tehlimei nagrhespei. Nagrhen krošid’ henošti, panod g’ouhod, pejän päčiš om i vot nece lohkei. G’ouhospei tahthan völ miiktan tegelimei, idün. Idätamei rugihen, g’ouhomei, potom tegomei surho padaha ningomaha, ei čugunnikaha, a savižehe padaha, päčhe panomei. Pejän päčiš hän om, sigä imitüb, ehtkeičel vedad, söd palabad ningomad. Nagrhespei repnikeit’ tehlimei. Krošimei nagrhen, skan’cid’ ajamei g’ouhospei, panomei skanc’ale, souptamei ku piroškan i päčhe. Paštub i vot nene repnikad. Krošimei čugunnikaha nagrhen, panomei päčhe. Hän pejän houduse sigäna, a ehtkeičel otad i söd. Paštikahid’ paštlimei. Panomei nagrhen päčhe, hiled vedamei väheižen, räked ii pidä propustida. Paštuba paštikahad peilonghesei, peilongiš tulemei, paštikahid’ vedamei korzikon, stolan taga ištud i söd. Repeit’ teged, repeihe krošid' nenit’ paštikahid'’. Čajüd silei vähän g’odihe, silei saharid’ vähemban ostetihe. Muštan mama osteskenz’ saharid’, kilograman ostab ka touven sömei, praznikan. Touvel samvaran eitha vöb i ühtel söndal. Ku praznik ka hän samvaran pert’he, ast’g’at, kacun, per’the, saharnican pert’he i vot čajun tol’ko g’omei praznikan, a. A nedalil em g’odud nikonz. Maidod bude söd, miiktat tegoba da vot rahtišpei miigetetas. Skopiba rahtiid’ kezal, а potom ladiba süguzel necen maidon i touvel rahtmaidod mödha söd, mittušt ni surinkašad kiittäs g’aredas sur’mas ili lihakiitmišt’ kiitäd da maimiš kiit’mine, g’aredad sur’mad da maimit’ pandas väheižen kiivid’, i vot mugomat kiitmišt’ söd, a mödha möst necida rahtvet, rahtmaidod söd miiktad. Edel oluden kiittihe. Idün idätet’ihe i vot kiitäd. Bučiižihe souptad da kehub sigä koume pejäd, eskei g’oba. Necen praznikan g’osketihe, a nedalil ka ii g’odud. Vinad silei ostta ka dengiid’, näd, vähän zarabativaimei ka ii vinhasei. Kagreižes g’ouhospei, kürzit’ pašteskenzimei. Kürzit’ paštamei, potom kagrašt’ tahtast ili korbiid’ ... Kut korbiid tehlimei? Samvar kehub, mä muštan, mama tegesken’z’. Ehtkeičel samvaran lämbitab ili sigä čugunnikan, kip’atk kehuštub, nec’he kip’atkoho zavarib kagrašt’ g’ouhod bl’odha i sagedaks ningoman tegob, tol’ko kogos püžub, i vot necen sömei, korbiin’. Kürzit’ paštab da tegob munaričad ili painimaidot tegob, paab prostokišad, rahtiid’, kandatest i ningoman-se painamei, homesol kuni paštab, ka mö sömei palabad, longiš ka munaričake sigä ili kala hen žaritut, necen kalake söd kürzan. Senen žarib homesel, söskenzimei kürzid’eke ili pejäl ka kartohkeideke. Kevädel kagran semendamei, sügüzol rahnomei, haz’g’ha paamei. Haz’g’aspei vedamei gomnale, ahtamei riheze, lämbitamei, potom tapamei. Touvel purnhu, a purnuspei otamei, konz, nääd, touknat tehta. Houdud, päčhe panod ili lačhu panomei, kivid’ laskomei nec’he touknaze, nääd, ei tehta ka i kived kehuba sigäna kagras, kipätkol zalimei necen kagran, a potom kived sin’n’a. Kehub, krepimei, potom necen kagran valutad seglha i päčipohg’ale paad, kuivdad. Potom vöd mel’nicale, g’ouhotad, segliid’ i vot toukun linob. Panod solad väheižen völ keskhe kagrale, linob skusni toukun. Söd muite ili teged toukusüdant. Panod prostokišad, kandatest i necida touknad i ningomad söskenzimei toukunsüdant.

28 августа 2017 в 16:49 Нина Шибанова

  • изменил(а) текст
    Kevädel sabustelimei brotcal kalad. Henot kalad saba ningomad, maimeižed i g’aredan kalan. Touvel kiitäd maimkiitmišt’. Kartohkeit’ krošid’ da maimiit’ sinna paad. Päčipohg’ale levitam ouged i sinnä roiba kalan, kiivdamei. Penen i suren, hougid’ daže kiivedelimei. Edel sadihe ejan kalad, pudin’ kahesin’ sabusteldihe. Gärved rindal, gär’v miil’ ičemeiden derenas sür’. Potom ajelimeiš Mud’gärvele, Tüžangärvele, Kovergärvele, Karhilgärvele. Kalaspei kurnikat teged. G’ouhod sitiid’, panod vet i blödas teget tahthan. Potom skan’c’an ajad, neche skan’c’ha panod kalan, souptad kur’ikan i päčhe paad. Nižiižes g’ouhos tegel’tihe kurnikad, g’aredas kalas. G’ouhospei kalitkiid’ tehlimei, liibän paštlimei. Segeitamei teignaha miigitest, miignob, potom neche miigiteshe segeitad g’ouhon, liibän paštad. Kalitkeid’ nižiižes g’ouhos tehlod, rahtpirogan, muite nižunikiid’ teged, vatruškeid’. Teged rahtiišpei pirogan ili g’ablokeišpei, teged kapustaspei pirogan, kalaspei. Touknaspei tehlimei toukunkalitkeid’, toukunpirgiid. Ajad skan’c’ad, touknad segeitad i kiitäd voiš. Kolobiit’ touknaspei tegelimei. Erašti muite teget söda, kiität kašat touknaspei. Teget surinkalitkeid’, surinkašad kiitäd. Mid’ä marg’išpei tehlimei? Bolad keradelimei ka tegomei touveks. Bolat puhtastamei, zalimei kipätkol i mugoman bolan söskenzimei. Bolaspei kiitäd bolkašad. Paamei rugihižd’ g’ouhod i kiitämei bolkašad. Lohkeit’ tehlimei nagrhespei. Nagrhen krošid’ henošti, panod g’ouhod, pejän päčiš om i vot nece lohkei. G’ouhospei tahthan völ miiktan tegelimei, idün. Idätamei rugihen, g’ouhomei, potom tegomei surho padaha ningomaha, ei čugunnikaha, a savižehe padaha, päčhe panomei. Pejän päčiš hän om, sigä imitüb, ehtkeičel vedad, söd palabad ningomad. Nagrhespei repnikeit’ tehlimei. Krošimei nagrhen, skan’cid’ ajamei g’ouhospei, panomei skanc’ale, souptamei ku piroškan i päčhe. Paštub i vot nene repnikad. Krošimei čugunnikaha nagrhen, panomei päčhe. Hän pejän houduse sigäna, a ehtkeičel otad i söd. Paštikahid’ paštlimei. Panomei nagrhen päčhe, hiled vedamei väheižen, räked ii pidä propustida. Paštuba paštikahad peilonghesei, peilongiš tulemei, paštikahid’ vedamei korzikon, stolan taga ištud i söd. Repeit’ teged, repeihe krošid' nenit’ paštikahid'’. Čajüd silei vähän g’odihe, silei saharid’ vähemban ostetihe. Muštan mama osteskenz’ saharid’, kilograman ostab ka touven sömei, praznikan. Touvel samvaran eitha vöb i ühtel söndal. Ku praznik ka hän samvaran pert’he, ast’g’at, kacun, per’the, saharnican pert’he i vot čajun tol’ko g’omei praznikan, a nedalil em g’odud nikonz. Maidod bude söd, miiktat tegoba da vot rahtišpei miigetetas. Skopiba rahtiid’ kezal, а potom ladiba süguzel necen maidon i touvel rahtmaidod mödha söd, mittušt ni surinkašad kiittäs g’aredas sur’mas ili lihakiitmišt’ kiitäd da maimiš kiit’mine, g’aredad sur’mad da maimit’ pandas väheižen kiivid’, i vot mugomat kiitmišt’ söd, a mödha möst necida rahtvet, rahtmaidod söd miiktad. Edel oluden kiittihe. Idün idätet’ihe i vot kiitäd. Bučiižihe souptad da kehub sigä koume pejäd, eskei g’oba. Necen praznikan g’osketihe, a nedalil ka ii g’odud. Vinad silei ostta ka dengiid’, näd, vähän zarabativaimei ka ii vinhasei. Kagreižes g’ouhospei, kürzit’ pašteskenzimei. Kürzit’ paštamei, potom kagrašt’ tahtast ili korbiid’ ... Kut korbiid tehlimei? Samvar kehub, mä muštan, mama tegesken’z’. Ehtkeičel samvaran lämbitab ili sigä čugunnikan, kip’atk kehuštub, nec’he kip’atkoho zavarib kagrašt’ g’ouhod bl’odha i sagedaks ningoman tegob, tol’ko kogos püžub, i vot necen sömei, korbiin’. Kürzit’ paštab da tegob munaričad ili painimaidot tegob, paab prostokišad, rahtiid’, kandatest i ningoman-se painamei, homesol kuni paštab, ka mö sömei palabad, longiš ka munaričake sigä ili kala hen žaritut, necen kalake söd kürzan. Senen žarib homesel, söskenzimei kürzid’eke ili pejäl ka kartohkeideke. Kevädel kagran semendamei, sügüzol rahnomei, haz’g’ha paamei. Haz’g’aspei vedamei gomnale, ahtamei riheze, lämbitamei, potom tapamei. Touvel purnhu, a purnuspei otamei, konz, nääd, touknat tehta. Houdud, päčhe panod ili lačhu panomei, kivid’ laskomei nec’he touknaze, nääd, ei tehta ka i kived kehuba sigäna kagras, kipätkol zalimei necen kagran, a potom kived sin’n’a. Kehub, krepimei, potom necen kagran valutad seglha i päčipohg’ale paad, kuivdad. Potom vöd mel’nicale, g’ouhotad, segliid’ i vot toukun linob. Panod solad väheižen völ keskhe kagrale, linob skusni toukun. Söd muite ili teged toukusüdant. Panod prostokišad, kandatest i necida touknad i ningomad söskenzimei toukunsüdant.

28 августа 2017 в 16:25 Нина Шибанова

  • изменил(а) текст перевода
    Весной мы ловили рыбу бродником. Мелкую рыбу ловят такую и крупную рыбу, высушишь рыбу. Зимой варишь суп из сущика. Картошки накрошишь и мелкой рыбы туда положишь. На печной под расстелим солому и туда бросаем рыбу, сушим. Мелкую и крупную, щуку даже сушили. Раньше ловили много рыбы, пудов по восемь вылавливали. Озера рядом, у нас в своей деревне большое озеро. Потом ездили на Мужозеро, Тужанозеро, Кривозеро, Каргинское озеро. Из рыбы сделаешь рыбники. Муку просеешь, нальешь воды и в блюде сделаешь тесто. Потом раскатаешь сканец, в этот сканец положишь рыбу, закроешь рыбник и в печь поставишь. Из пшеничной муки делали рыбники, из крупной рыбы. Из муки калитки делали, хлеб пекли. Замешаем в квашню закваску, сквасится, потом в эту закваску примешаешь муку, хлеб испечешь. Из пшеничной муки калитки делаешь, творожный пирог, просто булки сделаешь, ватрушки. Сделаешь пирог из творога или из яблок, сделаешь из капусты пирог, из рыбы. Из толокна делали толоконные калитки, толоконные пироги. Толокно размешаешь, раскатаешь сканцы и варишь их в масле. Толоконные колобы делали. Иногда сделаешь так поесть [толокна], сваришь кашу из толокна. Сделаешь ячневые калитки, ячневую кашу сваришь. Что мы делали из ягод? Бруснику собирали и заготовляли (\'делаем\') на зиму. Бруснику вычистим, зальем кипятком, и такую бруснику ели. Из брусники сваришь брусничную загусту. Кладем ржаную муку и варим брусничную загусту. Из репы делали репную кашу. Репу накрошишь мелко, положишь муки, день в печке постоит, вот это и есть репная каша. Из муки мы делали еще кислое тесто, солод. Прорастим рожь, смелем, потом замешаем (\'сделаем\') в такой большой горшок, не в чугун, а в глиняный горшок, поставим в печь. День в печи он побудет, там посолодеет, вечером вытащишь и ешь такой горячий. Из репы делали репники. Накрошим репы, сканцы раскатаем из теста (\'муки\'), положим на сканец [репу], закроем, как пирожок, – и в печь. Испечется, вот это и есть репники. Накрошим репы в чугун и ставим в печь. Он день парится там, а вечером берешь и ешь. Печенку пекли, положим. Положим репу в печь, угли немного вытянем, жар нельзя пропустить. Пекутся печенки до обеда, в обед приходим, вытащим печенок корзину, за стол садишься и ешь. Реповый квас сделаешь, в квас накрошишь этой печенки. Чай тогда мало пили, тогда сахару меньше покупали. Помню, мама покупала сахар, килограмм купит, так зиму едим, в праздник только. Зимой самовар в амбар унесет, и одной едой [живем]. Когда праздник, так она самовар в избу, посуду, гляжу, в избу, сахарницу в избу, и вот чай пьем только в праздники. А на неделе не пили никогда. Молока разве только поешь, простоквашу делают да вот [сыворотку] от творога квасят. Какой-нибудь ячневой каши сваришь из крупной крупы или мясной суп сваришь да из сущика суп. Крупной ячневой крупы да сушеной рыбы немного положат, и вот такой суп ешь, а с ним опять эту сыворотку ешь кислую. Раньше пиво варили. Зерно (\'росток\') проращивали, и вот варишь. В бочонок запрешь, и кипит там три дня, потом пили. Это в праздники пили, а на неделе не пили. Вино тогда покупать, так денег, вишь, мало зарабатывали, не до вина. Из овсяной муки блины пекли. Блины печем, потом тесто из овсяной муки или овсяную загусту [делаем]. Как [мы] делали загусту из овсяной муки? Самовар кипит..., я помню, [как] мать делала. Вечером самовар согреет или чугун, кипяток закипит, в этот кипяток, в блюдо, заварит овсяной муки и густую такую делает, что в куче держится, и вот едим эту загусту. Блины напечет и яичницу сделает или подливку сделает, положит простокваши, творогу, сметаны, и в это (\'в такое\') макаем. Утром пока печет [блины], так мы едим горячие. В обед [едим] с яичницей, или мелкая рыба сжарена, [так] с этой рыбой ешь блины. Грибы сжарит утром, ели с блинами или днем с картошкой. Весной овес посеем, осенью сожнем, сложим в зарод. С зарода возим на гумно, садим в ригу, потопим [ригу], потом молотим. Зимой в закром, а из закрома берем, когда, вишь, толокно [надо] делать. Паришь [овес], в печь ставишь или в кадку кладем, камни опускаем туда в толокно. Много, вишь, надо сделать, так и камни кипят там в овсе, кипятком зальем этот овес, а потом камни туда. Кипит, закрываем [крышкой]. Потом этот овес кладешь в решето, чтобы вода вытекала, и на печной под положишь, высушишь. Потом везешь на мельницу, смелешь, просеешь, и вот толокно получится. Положишь еще немного соли в овес, будет вкусное толокно. Ешь так или приготовишь толоконную начинку. Положишь простокваши, сметаны, и это толокно и такую толоконную начинку ели.

28 августа 2017 в 16:25 Нина Шибанова

  • изменил(а) текст
    Kevädel sabustelimei brotcal kalad. Henot kalad saba ningomad, maimeižed i g’aredan kalan. Touvel kiitäd maimkiitmišt’. Kartohkeit’ krošid’ da maimiit’ sinna paad. Päčipohg’ale levitam ouged i sinnä roiba kalan, kiivdamei. Penen i suren, hougid’ daže kiivedelimei. Edel sadihe ejan kalad, pudin’ kahesin’ sabusteldihe. Gärved rindal, gär’v miil’ ičemeiden derenas sür’. Potom ajelimeiš Mud’gärvele, Tüžangärvele, Kovergärvele, Karhilgärvele. Kalaspei kurnikat teged. G’ouhod sitiid’, panod vet i blödas teget tahthan. Potom skan’c’an ajad, neche skan’c’ha panod kalan, souptad kur’ikan i päčhe paad. Nižiižes g’ouhos tegel’tihe kurnikad, g’aredas kalas. G’ouhospei kalitkiid’ tehlimei, liibän paštlimei. Segeitamei teignaha miigitest, miignob, potom neche miigiteshe segeitad g’ouhon, liibän paštad. Kalitkeid’ nižiižes g’ouhos tehlod, rahtpirogan, muite nižunikiid’ teged, vatruškeid’. Teged rahtiišpei pirogan ili g’ablokeišpei, teged kapustaspei pirogan, kalaspei. Touknaspei tehlimei toukunkalitkeid’, toukunpirgiid. Ajad skan’c’ad, touknad segeitad i kiitäd voiš. Kolobiit’ touknaspei tegelimei. Erašti muite teget söda, kiität kašat touknaspei. Teget surinkalitkeid’, surinkašad kiitäd. Mid’ä marg’išpei tehlimei? Bolad keradelimei ka tegomei touveks. Bolat puhtastamei, zalimei kipätkol i mugoman bolan söskenzimei. Bolaspei kiitäd bolkašad. Paamei rugihižd’ g’ouhod i kiitämei bolkašad. Lohkeit’ tehlimei nagrhespei. Nagrhen krošid’ henošti, panod g’ouhod, pejän päčiš om i vot nece lohkei. G’ouhospei tahthan völ miiktan tegelimei, idün. Idätamei rugihen, g’ouhomei, potom tegomei surho padaha ningomaha, ei čugunnikaha, a savižehe padaha, päčhe panomei. Pejän päčiš hän om, sigä imitüb, ehtkeičel vedad, söd palabad ningomad. Nagrhespei repnikeit’ tehlimei. Krošimei nagrhen, skan’cid’ ajamei g’ouhospei, panomei skanc’ale, souptamei ku piroškan i päčhe. Paštub i vot nene repnikad. Krošimei čugunnikaha nagrhen, panomei päčhe, hän. Hän pejän houduse sigäna, a ehtkeičel otad i söd. Paštikahid’ paštlimei. Panomei nagrhen päčhe, hiled vedamei väheižen, räked ii pidä propustida. Paštuba paštikahad peilonghesei, peilongiš tulemei, paštikahid’ vedamei korzikon, stolan taga ištud i söd. Repeit’ teged, repeihe krošid' nenit’ paštikahid'’. Čajüd silei vähän g’odihe, silei saharid’ vähemban ostetihe. Muštan mama osteskenz’ saharid’, kilograman ostab ka touven sömei, praznikan. Touvel samvaran eitha vöb i ühtel söndal. Ku praznik ka hän samvaran pert’he, ast’g’at, kacun, per’the, saharnican pert’he i vot čajun tol’ko g’omei praznikan, a nedalil em g’odud nikonz. Maidod bude söd, miiktat tegoba da vot rahtišpei miigetetas. Skopiba rahtiid’ kezal, а potom ladiba süguzel necen maidon i touvel rahtmaidod mödha söd, mittušt ni surinkašad kiittäs g’aredas sur’mas ili lihakiitmišt’ kiitäd da maimiš kiit’mine, g’aredad sur’mad da maimit’ pandas väheižen kiivid’, i vot mugomat kiitmišt’ söd, a mödha möst necida rahtvet, rahtmaidod söd miiktad. Edel oluden kiittihe. Idün idätet’ihe i vot kiitäd. Bučiižihe souptad da kehub sigä koume pejäd, eskei g’oba. Necen praznikan g’osketihe, a nedalil ka ii g’odud. Vinad silei ostta ka dengiid’, näd, vähän zarabativaimei ka ii vinhasei. Kagreižes g’ouhospei, kürzit’ pašteskenzimei. Kürzit’ paštamei, potom kagrašt’ tahtast ili korbiid’ ... Kut korbiid tehlimei? Samvar kehub, mä muštan, mama tegesken’z’. Ehtkeičel samvaran lämbitab ili sigä čugunnikan, kip’atk kehuštub, nec’he kip’atkoho zavarib kagrašt’ g’ouhod bl’odha i sagedaks ningoman tegob, tol’ko kogos püžub, i vot necen sömei, korbiin’. Kürzit’ paštab da tegob munaričad ili painimaidot tegob, paab prostokišad, rahtiid’, kandatest i ningoman-se painamei, homesol kuni paštab, ka mö sömei palabad, longiš ka munaričake sigä ili kala hen žaritut, necen kalake söd kürzan. Senen žarib homesel, söskenzimei kürzid’eke ili pejäl ka kartohkeideke. Kevädel kagran semendamei, sügüzol rahnomei, haz’g’ha paamei. Haz’g’aspei vedamei gomnale, ahtamei riheze, lämbitamei, potom tapamei. Touvel purnhu, a purnuspei otamei, konz, nääd, touknat tehta. Houdud, päčhe panod ili lačhu panomei, kivid’ laskomei nec’he touknaze, nääd, ei tehta ka i kived kehuba sigäna kagras, kipätkol zalimei necen kagran, a potom kived sin’n’a. Kehub, krepimei, potom necen kagran valutad seglha i päčipohg’ale paad, kuivdad. Potom vöd mel’nicale, g’ouhotad, segliid’ i vot toukun linob. Panod solad väheižen völ keskhe kagrale, linob skusni toukun. Söd muite ili teged toukusüdant. Panod prostokišad, kandatest i necida touknad i ningomad söskenzimei toukunsüdant.

28 августа 2017 в 16:24 Нина Шибанова

  • изменил(а) текст
    Kevädel sabustelimei brotcal kalad. Henot kalad saba ningomad, maimeižed i g’aredan kalan. Touvel kiitäd maimkiitmišt’. Kartohkeit’ krošid’ da maimiit’ sinna paad. Päčipohg’ale levitam ouged i sinnä roiba kalan, kiivdamei. Penen i suren, hougid’ daže kiivedelimei. Edel sadihe ejan kalad, pudin’ kahesin’ sabusteldihe. Gärved rindal, gär’v miil’ ičemeiden derenas sür’. Potom ajelimeiš Mud’gärvele, Tüžangärvele, Kovergärvele, Karhilgärvele. Kalaspei kurnikat teged. G’ouhod sitiid’, panod vet i blödas teget tahthan. Potom skan’c’an ajad, neche skan’c’ha panod kalan, souptad kur’ikan i päčhe paad. Nižiižes g’ouhos tegel’tihe kurnikad, g’aredas kalas. G’ouhospei kalitkiid’ tehlimei, liibän paštlimei. Segeitamei teignaha miigitest, miignob, potom neche miigiteshe segeitad g’ouhon, liibän paštad. Kalitkeid’ nižiižes g’ouhos tehlod, rahtpirogan, muite nižunikiid’ teged, vatruškeid’. Teged rahtiišpei pirogan ili g’ablokeišpei, teged kapustaspei pirogan, kalaspei. Touknaspei tehlimei toukunkalitkeid’, toukunpirgiid. Ajad skan’c’ad, touknad segeitad i kiitäd voiš. Kolobiit’ touknaspei tegelimei. Erašti muite teget söda, kiität kašat touknaspei. Teget surinkalitkeid’, surinkašad kiitäd. Mid’ä marg’išpei tehlimei? Bolad keradelimei ka tegomei touveks. Bolat puhtastamei, zalimei kipätkol i mugoman bolan söskenzimei. Bolaspei kiitäd bolkašad. Paamei rugihižd’ g’ouhod i kiitämei bolkašad. Lohkeit’ tehlimei nagrhespei. Nagrhen krošid’ henošti, panod g’ouhod, pejän päčiš om i vot nece lohkei. G’ouhospei tahthan völ miiktan tegelimei, idün. Idätamei rugihen, g’ouhomei, potom tegomei surho padaha ningomaha, ei čugunnikaha, a savižehe padaha, päčhe panomei. Pejän päčiš hän om, sigä imitüb, ehtkeičel vedad, söd palabad ningomad. Nagrhespei repnikeit’ tehlimei. Krošimei nagrhen, skan’cid’ ajamei g’ouhospei, panomei skanc’ale, souptamei ku piroškan i päčhe. Paštub i vot nene repnikad. Krošimei čugunnikaha nagrhen, panomei päčhe, hän pejän houduse sigäna, a ehtkeičel otad i söd. Paštikahid’ paštlimei. Panomei nagrhen päčhe, hiled vedamei väheižen, räked ii pidä propustida. Paštuba paštikahad peilonghesei, peilongiš tulemei, paštikahid’ vedamei korzikon, stolan taga ištud i söd. Repeit’ teged, repeihe krošid' nenit’ paštikahid'’. Čajüd silei vähän g’odihe, silei saharid’ vähemban ostetihe. Muštan mama osteskenz’ saharid’, kilograman ostab ka touven sömei, praznikan. Touvel samvaran eitha vöb i ühtel söndal. Ku praznik ka hän samvaran pert’he, ast’g’at, kacun, per’the, saharnican pert’he i vot čajun tol’ko g’omei praznikan, a nedalil em g’odud nikonz. Maidod bude söd, miiktat tegoba da vot rahtišpei miigetetas. Skopiba rahtiid’ kezal, а potom ladiba süguzel necen maidon i touvel rahtmaidod mödha söd, mittušt ni surinkašad kiittäs g’aredas sur’mas ili lihakiitmišt’ kiitäd da maimiš kiit’mine, g’aredad sur’mad da maimit’ pandas väheižen kiivid’, i vot mugomat kiitmišt’ söd, a mödha möst necida rahtvet, rahtmaidod söd miiktad. Edel oluden kiittihe. Idün idätet’ihe i vot kiitäd. Bučiižihe souptad da kehub sigä koume pejäd, eskei g’oba. Necen praznikan g’osketihe, a nedalil ka ii g’odud. Vinad silei ostta ka dengiid’, näd, vähän zarabativaimei ka ii vinhasei. Kagreižes g’ouhospei, kürzit’ pašteskenzimei. Kürzit’ paštamei, potom kagrašt’ tahtast ili korbiid’ ... Kut korbiid tehlimei? Samvar kehub, mä muštan, mama tegesken’z’. Ehtkeičel samvaran lämbitab ili sigä čugunnikan, kip’atk kehuštub, nec’he kip’atkoho zavarib kagrašt’ g’ouhod bl’odha i sagedaks ningoman tegob, tol’ko kogos püžub, i vot necen sömei, korbiin’. Kürzit’ paštab da tegob munaričad ili painimaidot tegob, paab prostokišad, rahtiid’, kandatest i ningoman-se painamei, homesol kuni paštab, ka mö sömei palabad, longiš ka munaričake sigä ili kala hen žaritut, necen kalake söd kürzan. Senen žarib homesel, söskenzimei kürzid’eke ili pejäl ka kartohkeideke. Kevädel kagran semendamei, sügüzol rahnomei, haz’g’ha paamei. Haz’g’aspei vedamei gomnale, ahtamei riheze, lämbitamei, potom tapamei. Touvel purnhu, a purnuspei otamei, konz, nääd, touknat tehta. Houdud, päčhe panod ili lačhu panomei, kivid’ laskomei nec’he touknaze, nääd, ei tehta ka i kived kehuba sigäna kagras, kipätkol zalimei necen kagran, a potom kived sin’n’a. Kehub, krepimei, potom necen kagran valutad seglha i päčipohg’ale paad, kuivdad. Potom vöd mel’nicale, g’ouhotad, segliid’ i vot toukun linob. Panod solad väheižen völ keskhe kagrale, linob skusni toukun. Söd muite ili teged toukusüdant. Panod prostokišad, kandatest i necida touknad i ningomad söskenzimei toukunsüdant.

28 августа 2017 в 16:23 Нина Шибанова

  • изменил(а) текст
    Kevädel sabustelimei brotcal kalad. Henot kalad saba ningomad, maimeižed i g’aredan kalan. Touvel kiitäd maimkiitmišt’. Kartohkeit’ krošid’ da maimiit’ sinna paad. Päčipohg’ale levitam ouged i sinnä roiba kalan, kiivdamei. Penen i suren, hougid’ daže kiivedelimei. Edel sadihe ejan kalad, pudin’ kahesin’ sabusteldihe. Gärved rindal, gär’v miil’ ičemeiden derenas sür’. Potom ajelimeiš Mud’gärvele, Tüžangärvele, Kovergärvele, Karhilgärvele. Kalaspei kurnikat teged. G’ouhod sitiid’, panod vet i blödas teget tahthan. Potom skan’c’an ajad, neche skan’c’ha panod kalan, souptad kur’ikan i päčhe paad. Nižiižes g’ouhos tegel’tihe kurnikad, g’aredas kalas. G’ouhospei kalitkiid’ tehlimei, liibän paštlimei. Segeitamei teignaha miigitest, miignob, potom neche miigiteshe segeitad g’ouhon, liibän paštad. Kalitkeid’ nižiižes g’ouhos tehlod, rahtpirogan, muite nižunikiid’ teged, vatruškeid’. Teged rahtiišpei pirogan ili g’ablokeišpei, teged kapustaspei pirogan, kalaspei. Touknaspei tehlimei toukunkalitkeid’, toukunpirgiid. Ajad skan’c’ad, touknad segeitad i kiitäd voiš. Kolobiit’ touknaspei tegelimei. Erašti muite teget söda, kiität kašat touknaspei. Teget surinkalitkeid’, surinkašad kiitäd. Mid’ä marg’išpei tehlimei? Bolad keradelimei ka tegomei touveks. Bolat puhtastamei, zalimei kipätkol i mugoman bolan söskenzimei. Bolaspei kiitäd bolkašad. Paamei rugihižd’ g’ouhod i kiitämei bolkašad. Lohkeit’ tehlimei nagrhespei. Nagrhen krošid’ henošti, panod g’ouhod, pejän päčiš om i vot nece lohkei. G’ouhospei tahthan völ miiktan tegelimei, idün. Idätamei rugihen, g’ouhomei, potom tegomei surho padaha ningomaha, ei čugunnikaha, a savižehe padaha, päčhe panomei. Pejän päčiš hän om, sigä imitüb, ehtkeičel vedad, söd palabad ningomad. Nagrhespei repnikeit’ tehlimei. Krošimei nagrhen, skan’cid’ ajamei g’ouhospei, panomei skanc’ale, souptamei ku piroškan i päčhe. Paštub i vot nene repnikad. Krošimei čugunnikaha nagrhen, panomei päčhe, hän pejän houduse sigäna, a ehtkeičel otad i söd. Paštikahid’ paštlimei. Panomei nagrhen päčhe, hiled vedamei väheižen, räked ii pidä propustida. Paštuba paštikahad peilonghesei, peilongiš tulemei, paštikahid’ vedamei korzikon, stolan taga ištud i söd. Repeit’ teged, repeihe krošid' nenit’ paštikahid'’. Čajüd silei vähän g’odihe, silei saharid’ vähemban ostetihe. Muštan mama osteskenz’ saharid’, kilograman ostab ka touven sömei, praznikan. Touvel samvaran eitha vöb i ühtel söndal. Ku praznik ka hän samvaran pert’he, ast’g’at, kacun, per’the, saharnican pert’he i vot čajun tol’ko g’omei praznikan, a nedalil em g’odud nikonz. Maidod bude söd, miiktat tegoba da vot rahtišpei miigetetas. Skopiba rahtiid’ kezal, а potom ladiba süguzel necen maidon i touvel rahtmaidod mödha söd, mittušt ni surinkašad kiittäs g’aredas sur’mas ili lihakiitmišt’ kiitäd da maimiš kiit’mine, g’aredad sur’mad da maimit’ pandas väheižen kiivid’, i vot mugomat kiitmišt’ söd, a mödha möst necida rahtvet, rahtmaidod söd miiktad. Edel oluden kiittihe. Idün idätet’ihe i vot kiitäd. Bučiižihe souptad da kehub sigä koume pejäd, eskei g’oba. Necen praznikan g’osketihe, a nedalil ka ii g’odud. Vinad silei ostta ka dengiid’, näd, vähän zarabativaimei ka ii vinhasei. Kagreižes g’ouhospei, kürzit’ pašteskenzimei. Kürzit’ paštamei, potom kagrašt’ tahtast ili korbiid’ ... Kut korbiid tehlimei? Samvar kehub, mä muštan, mama tegesken’z’. Ehtkeičel samvaran lämbitab ili sigä čugunnikan, kip’atk kehuštub, nec’he kip’atkoho zavarib kagrašt’ g’ouhod bl’odha i sagedaks ningoman tegob, tol’ko kogos püžub, i vot necen sömei, korbiin’. Kürzit’ paštab da tegob munaričad ili painimaidot tegob, paab prostokišad, rahtiid’, kandatest i ningoman-se painamei, homesol kuni paštab, ka mö sömei palabad, longiš ka munaričake sigä ili kala hen žaritut, necen kalake söd kürzan. Senen žarib homesel, söskenzimei kürzid’eke ili pejäl ka kartohkeideke. Kevädel kagran semendamei, sügüzol rahnomei, haz’g’ha paamei. Haz’g’aspei vedamei gomnale, ahtamei riheze, lämbitamei, potom tapamei. Touvel purnhu, a purnuspei otamei, konz, nääd, touknat tehta. Houdud, päčhe panod ili lačhu panomei, kivid’ laskomei nec’he touknaze, nääd, ei tehta ka i kived kehuba sigäna kagras, kipätkol zalimei necen kagran, a potom kived sin’n’a. Kehub, krepimei, potom necen kagran valutad seglha i päčipohg’ale paad, kuivdad. Potom vöd mel’nicale, g’ouhotad, segliid’ i vot toukun linob. Panod solad väheižen völ keskhe kagrale, linob skusni toukun. Söd muite ili teged toukusüdant. Panod prostokišad, kandatest i necida touknad i ningomad söskenzimei toukunsüdant.

28 августа 2017 в 16:23 Нина Шибанова

  • изменил(а) текст
    Kevädel sabustelimei brotcal kalad. Henot kalad saba ningomad, maimeižed i g’aredan kalan. Touvel kiitäd maimkiitmišt’. Kartohkeit’ krošid’ da maimiit’ sinna paad. Päčipohg’ale levitam ouged i sinnä roiba kalan, kiivdamei. Penen i suren, hougid’ daže kiivedelimei. Edel sadihe ejan kalad, pudin’ kahesin’ sabusteldihe. Gärved rindal, gär’v miil’ ičemeiden derenas sür’. Potom ajelimeiš Mud’gärvele, Tüžangärvele, Kovergärvele, Karhilgärvele. Kalaspei kurnikat teged. G’ouhod sitiid’, panod vet i blödas teget tahthan. Potom skan’c’an ajad, neche skan’c’ha panod kalan, souptad kur’ikan i päčhe paad. Nižiižes g’ouhos tegel’tihe kurnikad, g’aredas kalas. G’ouhospei kalitkiid’ tehlimei, liibän paštlimei. Segeitamei teignaha miigitest, miignob, potom neche miigiteshe segeitad g’ouhon, liibän paštad. Kalitkeid’ nižiižes g’ouhos tehlod, rahtpirogan, muite nižunikiid’ teged, vatruškeid’. Teged rahtiišpei pirogan ili g’ablokeišpei, teged kapustaspei pirogan, kalaspei. Touknaspei tehlimei toukunkalitkeid’, toukunpirgiid. Ajad skan’c’ad, touknad segeitad i kiitäd voiš. Kolobiit’ touknaspei tegelimei. Erašti muite teget söda, kiität kašat touknaspei. Teget surinkalitkeid’, surinkašad kiitäd. Mid’ä marg’išpei tehlimei? Bolad keradelimei ka tegomei touveks. Bolat puhtastamei, zalimei kipätkol i mugoman bolan söskenzimei. Bolaspei kiitäd bolkašad, paamei. Paamei rugihižd’ g’ouhod i kiitämei bolkašad. Lohkeit’ tehlimei nagrhespei. Nagrhen krošid’ henošti, panod g’ouhod, pejän päčiš om i vot nece lohkei. G’ouhospei tahthan völ miiktan tegelimei, idün. Idätamei rugihen, g’ouhomei, potom tegomei surho padaha ningomaha, ei čugunnikaha, a savižehe padaha, päčhe panomei. Pejän päčiš hän om, sigä imitüb, ehtkeičel vedad, söd palabad ningomad. Nagrhespei repnikeit’ tehlimei. Krošimei nagrhen, skan’cid’ ajamei g’ouhospei, panomei skanc’ale, souptamei ku piroškan i päčhe. Paštub i vot nene repnikad. Krošimei čugunnikaha nagrhen, panomei päčhe, hän pejän houduse sigäna, a ehtkeičel otad i söd. Paštikahid’ paštlimei. Panomei nagrhen päčhe, hiled vedamei väheižen, räked ii pidä propustida. Paštuba paštikahad peilonghesei, peilongiš tulemei, paštikahid’ vedamei korzikon, stolan taga ištud i söd. Repeit’ teged, repeihe krošid' nenit’ paštikahid'’. Čajüd silei vähän g’odihe, silei saharid’ vähemban ostetihe. Muštan mama osteskenz’ saharid’, kilograman ostab ka touven sömei, praznikan. Touvel samvaran eitha vöb i ühtel söndal. Ku praznik ka hän samvaran pert’he, ast’g’at, kacun, per’the, saharnican pert’he i vot čajun tol’ko g’omei praznikan, a nedalil em g’odud nikonz. Maidod bude söd, miiktat tegoba da vot rahtišpei miigetetas. Skopiba rahtiid’ kezal, а potom ladiba süguzel necen maidon i touvel rahtmaidod mödha söd, mittušt ni surinkašad kiittäs g’aredas sur’mas ili lihakiitmišt’ kiitäd da maimiš kiit’mine, g’aredad sur’mad da maimit’ pandas väheižen kiivid’, i vot mugomat kiitmišt’ söd, a mödha möst necida rahtvet, rahtmaidod söd miiktad. Edel oluden kiittihe. Idün idätet’ihe i vot kiitäd. Bučiižihe souptad da kehub sigä koume pejäd, eskei g’oba. Necen praznikan g’osketihe, a nedalil ka ii g’odud. Vinad silei ostta ka dengiid’, näd, vähän zarabativaimei ka ii vinhasei. Kagreižes g’ouhospei, kürzit’ pašteskenzimei. Kürzit’ paštamei, potom kagrašt’ tahtast ili korbiid’ ... Kut korbiid tehlimei? Samvar kehub, mä muštan, mama tegesken’z’. Ehtkeičel samvaran lämbitab ili sigä čugunnikan, kip’atk kehuštub, nec’he kip’atkoho zavarib kagrašt’ g’ouhod bl’odha i sagedaks ningoman tegob, tol’ko kogos püžub, i vot necen sömei, korbiin’. Kürzit’ paštab da tegob munaričad ili painimaidot tegob, paab prostokišad, rahtiid’, kandatest i ningoman-se painamei, homesol kuni paštab, ka mö sömei palabad, longiš ka munaričake sigä ili kala hen žaritut, necen kalake söd kürzan. Senen žarib homesel, söskenzimei kürzid’eke ili pejäl ka kartohkeideke. Kevädel kagran semendamei, sügüzol rahnomei, haz’g’ha paamei. Haz’g’aspei vedamei gomnale, ahtamei riheze, lämbitamei, potom tapamei. Touvel purnhu, a purnuspei otamei, konz, nääd, touknat tehta. Houdud, päčhe panod ili lačhu panomei, kivid’ laskomei nec’he touknaze, nääd, ei tehta ka i kived kehuba sigäna kagras, kipätkol zalimei necen kagran, a potom kived sin’n’a. Kehub, krepimei, potom necen kagran valutad seglha i päčipohg’ale paad, kuivdad. Potom vöd mel’nicale, g’ouhotad, segliid’ i vot toukun linob. Panod solad väheižen völ keskhe kagrale, linob skusni toukun. Söd muite ili teged toukusüdant. Panod prostokišad, kandatest i necida touknad i ningomad söskenzimei toukunsüdant.

28 августа 2017 в 16:22 Нина Шибанова

  • изменил(а) текст
    Kevädel sabustelimei brotcal kalad. Henot kalad saba ningomad, maimeižed i g’aredan kalan. Touvel kiitäd maimkiitmišt’. Kartohkeit’ krošid’ da maimiit’ sinna paad. Päčipohg’ale levitam ouged i sinnä roiba kalan, kiivdamei. Penen i suren, hougid’ daže kiivedelimei. Edel sadihe ejan kalad, pudin’ kahesin’ sabusteldihe. Gärved rindal, gär’v miil’ ičemeiden derenas sür’. Potom ajelimeiš Mud’gärvele, Tüžangärvele, Kovergärvele, Karhilgärvele. Kalaspei kurnikat teged. G’ouhod sitiid’, panod vet i blödas teget tahthan. Potom skan’c’an ajad, neche skan’c’ha panod kalan, souptad kur’ikan i päčhe paad. Nižiižes g’ouhos tegel’tihe kurnikad, g’aredas kalas. G’ouhospei kalitkiid’ tehlimei, liibän paštlimei. Segeitamei teignaha miigitest, miignob, potom neche miigiteshe segeitad g’ouhon, liibän paštad. Kalitkeid’ nižiižes g’ouhos tehlod, rahtpirogan, muite nižunikiid’ teged, vatruškeid’. Teged rahtiišpei pirogan ili g’ablokeišpei, teged kapustaspei pirogan, kalaspei. Touknaspei tehlimei toukunkalitkeid’, toukunpirgiid. Ajad skan’c’ad, touknad segeitad i kiitäd voiš. Kolobiit’ touknaspei tegelimei. Erašti muite teget söda, kiität kašat touknaspei. Teget surinkalitkeid’, surinkašad kiitäd. Mid’ä marg’išpei tehlimei? Bolad keradelimei ka tegomei touveks, bolat. Bolat puhtastamei, zalimei kipätkol i mugoman bolan söskenzimei. Bolaspei kiitäd bolkašad, paamei rugihižd’ g’ouhod i kiitämei bolkašad. Lohkeit’ tehlimei nagrhespei. Nagrhen krošid’ henošti, panod g’ouhod, pejän päčiš om i vot nece lohkei. G’ouhospei tahthan völ miiktan tegelimei, idün. Idätamei rugihen, g’ouhomei, potom tegomei surho padaha ningomaha, ei čugunnikaha, a savižehe padaha, päčhe panomei. Pejän päčiš hän om, sigä imitüb, ehtkeičel vedad, söd palabad ningomad. Nagrhespei repnikeit’ tehlimei. Krošimei nagrhen, skan’cid’ ajamei g’ouhospei, panomei skanc’ale, souptamei ku piroškan i päčhe. Paštub i vot nene repnikad. Krošimei čugunnikaha nagrhen, panomei päčhe, hän pejän houduse sigäna, a ehtkeičel otad i söd. Paštikahid’ paštlimei. Panomei nagrhen päčhe, hiled vedamei väheižen, räked ii pidä propustida. Paštuba paštikahad peilonghesei, peilongiš tulemei, paštikahid’ vedamei korzikon, stolan taga ištud i söd. Repeit’ teged, repeihe krošid' nenit’ paštikahid'’. Čajüd silei vähän g’odihe, silei saharid’ vähemban ostetihe. Muštan mama osteskenz’ saharid’, kilograman ostab ka touven sömei, praznikan. Touvel samvaran eitha vöb i ühtel söndal. Ku praznik ka hän samvaran pert’he, ast’g’at, kacun, per’the, saharnican pert’he i vot čajun tol’ko g’omei praznikan, a nedalil em g’odud nikonz. Maidod bude söd, miiktat tegoba da vot rahtišpei miigetetas. Skopiba rahtiid’ kezal, а potom ladiba süguzel necen maidon i touvel rahtmaidod mödha söd, mittušt ni surinkašad kiittäs g’aredas sur’mas ili lihakiitmišt’ kiitäd da maimiš kiit’mine, g’aredad sur’mad da maimit’ pandas väheižen kiivid’, i vot mugomat kiitmišt’ söd, a mödha möst necida rahtvet, rahtmaidod söd miiktad. Edel oluden kiittihe. Idün idätet’ihe i vot kiitäd. Bučiižihe souptad da kehub sigä koume pejäd, eskei g’oba. Necen praznikan g’osketihe, a nedalil ka ii g’odud. Vinad silei ostta ka dengiid’, näd, vähän zarabativaimei ka ii vinhasei. Kagreižes g’ouhospei, kürzit’ pašteskenzimei. Kürzit’ paštamei, potom kagrašt’ tahtast ili korbiid’ ... Kut korbiid tehlimei? Samvar kehub, mä muštan, mama tegesken’z’. Ehtkeičel samvaran lämbitab ili sigä čugunnikan, kip’atk kehuštub, nec’he kip’atkoho zavarib kagrašt’ g’ouhod bl’odha i sagedaks ningoman tegob, tol’ko kogos püžub, i vot necen sömei, korbiin’. Kürzit’ paštab da tegob munaričad ili painimaidot tegob, paab prostokišad, rahtiid’, kandatest i ningoman-se painamei, homesol kuni paštab, ka mö sömei palabad, longiš ka munaričake sigä ili kala hen žaritut, necen kalake söd kürzan. Senen žarib homesel, söskenzimei kürzid’eke ili pejäl ka kartohkeideke. Kevädel kagran semendamei, sügüzol rahnomei, haz’g’ha paamei. Haz’g’aspei vedamei gomnale, ahtamei riheze, lämbitamei, potom tapamei. Touvel purnhu, a purnuspei otamei, konz, nääd, touknat tehta. Houdud, päčhe panod ili lačhu panomei, kivid’ laskomei nec’he touknaze, nääd, ei tehta ka i kived kehuba sigäna kagras, kipätkol zalimei necen kagran, a potom kived sin’n’a. Kehub, krepimei, potom necen kagran valutad seglha i päčipohg’ale paad, kuivdad. Potom vöd mel’nicale, g’ouhotad, segliid’ i vot toukun linob. Panod solad väheižen völ keskhe kagrale, linob skusni toukun. Söd muite ili teged toukusüdant. Panod prostokišad, kandatest i necida touknad i ningomad söskenzimei toukunsüdant.

28 августа 2017 в 16:21 Нина Шибанова

  • изменил(а) текст
    Kevädel sabustelimei brotcal kalad. Henot kalad saba ningomad, maimeižed i g’aredan kalan. Touvel kiitäd maimkiitmišt’. Kartohkeit’ krošid’ da maimiit’ sinna paad. Päčipohg’ale levitam ouged i sinnä roiba kalan, kiivdamei. Penen i suren, hougid’ daže kiivedelimei. Edel sadihe ejan kalad, pudin’ kahesin’ sabusteldihe. Gärved rindal, gär’v miil’ ičemeiden derenas sür’. Potom ajelimeiš Mud’gärvele, Tüžangärvele, Kovergärvele, Karhilgärvele. Kalaspei kurnikat teged. G’ouhod sitiid’, panod vet i blödas teget tahthan. Potom skan’c’an ajad, neche skan’c’ha panod kalan, souptad kur’ikan i päčhe paad. Nižiižes g’ouhos tegel’tihe kurnikad, g’aredas kalas. G’ouhospei kalitkiid’ tehlimei, liibän paštlimei. Segeitamei teignaha miigitest, miignob, potom neche miigiteshe segeitad g’ouhon, liibän paštad. Kalitkeid’ nižiižes g’ouhos tehlod, rahtpirogan, muite nižunikiid’ teged, vatruškeid’. Teged rahtiišpei pirogan ili g’ablokeišpei, teged kapustaspei pirogan, kalaspei, touknaspei. Touknaspei tehlimei toukunkalitkeid’, toukunpirgiid. Ajad skan’c’ad, touknad segeitad i kiitäd voiš. Kolobiit’ touknaspei tegelimei. Erašti muite teget söda, kiität kašat touknaspei. Teget surinkalitkeid’, surinkašad kiitäd. Mid’ä marg’išpei tehlimei? Bolad keradelimei ka tegomei touveks, bolat puhtastamei, zalimei kipätkol i mugoman bolan söskenzimei. Bolaspei kiitäd bolkašad, paamei rugihižd’ g’ouhod i kiitämei bolkašad. Lohkeit’ tehlimei nagrhespei. Nagrhen krošid’ henošti, panod g’ouhod, pejän päčiš om i vot nece lohkei. G’ouhospei tahthan völ miiktan tegelimei, idün. Idätamei rugihen, g’ouhomei, potom tegomei surho padaha ningomaha, ei čugunnikaha, a savižehe padaha, päčhe panomei. Pejän päčiš hän om, sigä imitüb, ehtkeičel vedad, söd palabad ningomad. Nagrhespei repnikeit’ tehlimei. Krošimei nagrhen, skan’cid’ ajamei g’ouhospei, panomei skanc’ale, souptamei ku piroškan i päčhe. Paštub i vot nene repnikad. Krošimei čugunnikaha nagrhen, panomei päčhe, hän pejän houduse sigäna, a ehtkeičel otad i söd. Paštikahid’ paštlimei. Panomei nagrhen päčhe, hiled vedamei väheižen, räked ii pidä propustida. Paštuba paštikahad peilonghesei, peilongiš tulemei, paštikahid’ vedamei korzikon, stolan taga ištud i söd. Repeit’ teged, repeihe krošid' nenit’ paštikahid'’. Čajüd silei vähän g’odihe, silei saharid’ vähemban ostetihe. Muštan mama osteskenz’ saharid’, kilograman ostab ka touven sömei, praznikan. Touvel samvaran eitha vöb i ühtel söndal. Ku praznik ka hän samvaran pert’he, ast’g’at, kacun, per’the, saharnican pert’he i vot čajun tol’ko g’omei praznikan, a nedalil em g’odud nikonz. Maidod bude söd, miiktat tegoba da vot rahtišpei miigetetas. Skopiba rahtiid’ kezal, а potom ladiba süguzel necen maidon i touvel rahtmaidod mödha söd, mittušt ni surinkašad kiittäs g’aredas sur’mas ili lihakiitmišt’ kiitäd da maimiš kiit’mine, g’aredad sur’mad da maimit’ pandas väheižen kiivid’, i vot mugomat kiitmišt’ söd, a mödha möst necida rahtvet, rahtmaidod söd miiktad. Edel oluden kiittihe. Idün idätet’ihe i vot kiitäd. Bučiižihe souptad da kehub sigä koume pejäd, eskei g’oba. Necen praznikan g’osketihe, a nedalil ka ii g’odud. Vinad silei ostta ka dengiid’, näd, vähän zarabativaimei ka ii vinhasei. Kagreižes g’ouhospei, kürzit’ pašteskenzimei. Kürzit’ paštamei, potom kagrašt’ tahtast ili korbiid’ ... Kut korbiid tehlimei? Samvar kehub, mä muštan, mama tegesken’z’. Ehtkeičel samvaran lämbitab ili sigä čugunnikan, kip’atk kehuštub, nec’he kip’atkoho zavarib kagrašt’ g’ouhod bl’odha i sagedaks ningoman tegob, tol’ko kogos püžub, i vot necen sömei, korbiin’. Kürzit’ paštab da tegob munaričad ili painimaidot tegob, paab prostokišad, rahtiid’, kandatest i ningoman-se painamei, homesol kuni paštab, ka mö sömei palabad, longiš ka munaričake sigä ili kala hen žaritut, necen kalake söd kürzan. Senen žarib homesel, söskenzimei kürzid’eke ili pejäl ka kartohkeideke. Kevädel kagran semendamei, sügüzol rahnomei, haz’g’ha paamei. Haz’g’aspei vedamei gomnale, ahtamei riheze, lämbitamei, potom tapamei. Touvel purnhu, a purnuspei otamei, konz, nääd, touknat tehta. Houdud, päčhe panod ili lačhu panomei, kivid’ laskomei nec’he touknaze, nääd, ei tehta ka i kived kehuba sigäna kagras, kipätkol zalimei necen kagran, a potom kived sin’n’a. Kehub, krepimei, potom necen kagran valutad seglha i päčipohg’ale paad, kuivdad. Potom vöd mel’nicale, g’ouhotad, segliid’ i vot toukun linob. Panod solad väheižen völ keskhe kagrale, linob skusni toukun. Söd muite ili teged toukusüdant. Panod prostokišad, kandatest i necida touknad i ningomad söskenzimei toukunsüdant.

28 августа 2017 в 16:20 Нина Шибанова

  • изменил(а) текст
    Kevädel sabustelimei brotcal kalad. Henot kalad saba ningomad, maimeižed i g’aredan kalan. Touvel kiitäd maimkiitmišt’. Kartohkeit’ krošid’ da maimiit’ sinna paad. Päčipohg’ale levitam ouged i sinnä roiba kalan, kiivdamei. Penen i suren, hougid’ daže kiivedelimei. Edel sadihe ejan kalad, pudin’ kahesin’ sabusteldihe. Gärved rindal, gär’v miil’ ičemeiden derenas sür’. Potom ajelimeiš Mud’gärvele, Tüžangärvele, Kovergärvele, Karhilgärvele. Kalaspei kurnikat teged. G’ouhod sitiid’, panod vet i blödas teget tahthan. Potom skan’c’an ajad, neche skan’c’ha panod kalan, souptad kur’ikan i päčhe paad. Nižiižes g’ouhos tegel’tihe kurnikad, g’aredas kalas. G’ouhospei kalitkiid’ tehlimei, liibän paštlimei. Segeitamei teignaha miigitest, miignob, potom neche miigiteshe segeitad g’ouhon, liibän paštad. Kalitkeid’ nižiižes g’ouhos tehlod, rahtpirogan, muite nižunikiid’ teged, vatruškeid’. Teged rahtiišpei pirogan ili g’ablokeišpei, teged kapustaspei pirogan, kalaspei, touknaspei tehlimei toukunkalitkeid’, toukunpirgiid. Ajad skan’c’ad, touknad segeitad i kiitäd voiš. Kolobiit’ touknaspei tegelimei. Erašti muite teget söda, kiität kašat touknaspei. Teget surinkalitkeid’, surinkašad kiitäd. Mid’ä marg’išpei tehlimei? Bolad keradelimei ka tegomei touveks, bolat puhtastamei, zalimei kipätkol i mugoman bolan söskenzimei. Bolaspei kiitäd bolkašad, paamei rugihižd’ g’ouhod i kiitämei bolkašad. Lohkeit’ tehlimei nagrhespei. Nagrhen krošid’ henošti, panod g’ouhod, pejän päčiš om i vot nece lohkei. G’ouhospei tahthan völ miiktan tegelimei, idün. Idätamei rugihen, g’ouhomei, potom tegomei surho padaha ningomaha, ei čugunnikaha, a savižehe padaha, päčhe panomei. Pejän päčiš hän om, sigä imitüb, ehtkeičel vedad, söd palabad ningomad. Nagrhespei repnikeit’ tehlimei. Krošimei nagrhen, skan’cid’ ajamei g’ouhospei, panomei skanc’ale, souptamei ku piroškan i päčhe. Paštub i vot nene repnikad. Krošimei čugunnikaha nagrhen, panomei päčhe, hän pejän houduse sigäna, a ehtkeičel otad i söd. Paštikahid’ paštlimei. Panomei nagrhen päčhe, hiled vedamei väheižen, räked ii pidä propustida. Paštuba paštikahad peilonghesei, peilongiš tulemei, paštikahid’ vedamei korzikon, stolan taga ištud i söd. Repeit’ teged, repeihe krošid' nenit’ paštikahid'’. Čajüd silei vähän g’odihe, silei saharid’ vähemban ostetihe. Muštan mama osteskenz’ saharid’, kilograman ostab ka touven sömei, praznikan. Touvel samvaran eitha vöb i ühtel söndal. Ku praznik ka hän samvaran pert’he, ast’g’at, kacun, per’the, saharnican pert’he i vot čajun tol’ko g’omei praznikan, a nedalil em g’odud nikonz. Maidod bude söd, miiktat tegoba da vot rahtišpei miigetetas. Skopiba rahtiid’ kezal, а potom ladiba süguzel necen maidon i touvel rahtmaidod mödha söd, mittušt ni surinkašad kiittäs g’aredas sur’mas ili lihakiitmišt’ kiitäd da maimiš kiit’mine, g’aredad sur’mad da maimit’ pandas väheižen kiivid’, i vot mugomat kiitmišt’ söd, a mödha möst necida rahtvet, rahtmaidod söd miiktad. Edel oluden kiittihe. Idün idätet’ihe i vot kiitäd. Bučiižihe souptad da kehub sigä koume pejäd, eskei g’oba. Necen praznikan g’osketihe, a nedalil ka ii g’odud. Vinad silei ostta ka dengiid’, näd, vähän zarabativaimei ka ii vinhasei. Kagreižes g’ouhospei, kürzit’ pašteskenzimei. Kürzit’ paštamei, potom kagrašt’ tahtast ili korbiid’ ... Kut korbiid tehlimei? Samvar kehub, mä muštan, mama tegesken’z’. Ehtkeičel samvaran lämbitab ili sigä čugunnikan, kip’atk kehuštub, nec’he kip’atkoho zavarib kagrašt’ g’ouhod bl’odha i sagedaks ningoman tegob, tol’ko kogos püžub, i vot necen sömei, korbiin’. Kürzit’ paštab da tegob munaričad ili painimaidot tegob, paab prostokišad, rahtiid’, kandatest i ningoman-se painamei, homesol kuni paštab, ka mö sömei palabad, longiš ka munaričake sigä ili kala hen žaritut, necen kalake söd kürzan. Senen žarib homesel, söskenzimei kürzid’eke ili pejäl ka kartohkeideke. Kevädel kagran semendamei, sügüzol rahnomei, haz’g’ha paamei. Haz’g’aspei vedamei gomnale, ahtamei riheze, lämbitamei, potom tapamei. Touvel purnhu, a purnuspei otamei, konz, nääd, touknat tehta. Houdud, päčhe panod ili lačhu panomei, kivid’ laskomei nec’he touknaze, nääd, ei tehta ka i kived kehuba sigäna kagras, kipätkol zalimei necen kagran, a potom kived sin’n’a. Kehub, krepimei, potom necen kagran valutad seglha i päčipohg’ale paad, kuivdad. Potom vöd mel’nicale, g’ouhotad, segliid’ i vot toukun linob. Panod solad väheižen völ keskhe kagrale, linob skusni toukun. Söd muite ili teged toukusüdant. Panod prostokišad, kandatest i necida touknad i ningomad söskenzimei toukunsüdant.

28 августа 2017 в 16:19 Нина Шибанова

  • изменил(а) текст
    Kevädel sabustelimei brotcal kalad. Henot kalad saba ningomad, maimeižed i g’aredan kalan. Touvel kiitäd maimkiitmišt’. Kartohkeit’ krošid’ da maimiit’ sinna paad. Päčipohg’ale levitam ouged i sinnä roiba kalan, kiivdamei. Penen i suren, hougid’ daže kiivedelimei. Edel sadihe ejan kalad, pudin’ kahesin’ sabusteldihe. Gärved rindal, gär’v miil’ ičemeiden derenas sür’. Potom ajelimeiš Mud’gärvele, Tüžangärvele, Kovergärvele, Karhilgärvele. Kalaspei kurnikat teged. G’ouhod sitiid’, panod vet i blödas teget tahthan. Potom skan’c’an ajad, neche skan’c’ha panod kalan, souptad kur’ikan i päčhe paad. Nižiižes g’ouhos tegel’tihe kurnikad, g’aredas kalas. G’ouhospei kalitkiid’ tehlimei, liibän paštlimei. Segeitamei teignaha miigitest, miignob, potom neche miigiteshe segeitad g’ouhon, liibän paštad. Kalitkeid’ nižiižes g’ouhos tehlod, rahtpirogan, muite nižunikiid’ teged, vatruškeid’. Teged rahtiišpei pirogan ili g’ablokeišpei, teged kapustaspei pirogan, kalaspei, touknaspei tehlimei toukunkalitkeid’, toukunpirgiid. Ajad skan’c’ad, touknad segeitad i kiitäd voiš. Kolobiit’ touknaspei tegelimei. Erašti muite teget söda, kiität kašat touknaspei. Teget surinkalitkeid’, surinkašad kiitäd. Mid’ä marg’išpei tehlimei? Bolad keradelimei ka tegomei touveks, bolat puhtastamei, zalimei kipätkol i mugoman bolan söskenzimei. Bolaspei kiitäd bolkašad, paamei rugihižd’ g’ouhod i kiitämei bolkašad. Lohkeit’ tehlimei nagrhespei. Nagrhen krošid’ henošti, panod g’ouhod, pejän päčiš om i vot nece lohkei. G’ouhospei tahthan völ miiktan tegelimei, idün. Idätamei rugihen, g’ouhomei, potom tegomei surho padaha ningomaha, ei čugunnikaha, a savižehe padaha, päčhe panomei. Pejän päčiš hän om, sigä imitüb, ehtkeičel vedad, söd palabad ningomad. Nagrhespei repnikeit’ tehlimei. Krošimei nagrhen, skan’cid’ ajamei g’ouhospei, panomei skanc’ale, souptamei ku piroškan i päčhe. Paštub i vot nene repnikad. Krošimei čugunnikaha nagrhen, panomei päčhe, hän pejän houduse sigäna, a ehtkeičel otad i söd. Paštikahid’ paštlimei. Panomei nagrhen päčhe, hiled vedamei väheižen, räked ii pidä propustida. Paštuba paštikahad peilonghesei, peilongiš tulemei, paštikahid’ vedamei korzikon, stolan taga ištud i söd. Repeit’ teged, repeihe krošid' nenit’ paštikahid'’. Čajüd silei vähän g’odihe, silei saharid’ vähemban ostetihe. Muštan mama osteskenz’ saharid’, kilograman ostab ka touven sömei, praznikan. Touvel samvaran eitha vöb i ühtel söndal. Ku praznik ka hän samvaran pert’he, ast’g’at, kacun, per’the, saharnican pert’he i vot čajun tol’ko g’omei praznikan, a nedalil em g’odud nikonz. Maidod bude söd, miiktat tegoba da vot rahtišpei miigetetas. Skopiba rahtiid’ kezal, а potom ladiba süguzel necen maidon i touvel rahtmaidod mödha söd, mittušt ni surinkašad kiittäs g’aredas sur’mas ili lihakiitmišt’ kiitäd da maimiš kiit’mine, g’aredad sur’mad da maimit’ pandas väheižen kiivid’, i vot mugomat kiitmišt’ söd, a mödha möst necida rahtvet, rahtmaidod söd miiktad. Edel oluden kiittihe. Idün idätet’ihe i vot kiitäd. Bučiižihe souptad da kehub sigä koume pejäd, eskei g’oba. Necen praznikan g’osketihe, a nedalil ka ii g’odud. Vinad silei ostta ka dengiid’, näd, vähän zarabativaimei ka ii vinhasei. Kagreižes g’ouhospei, kürzit’ pašteskenzimei. Kürzit’ paštamei, potom kagrašt’ tahtast ili korbiid’ ... Kut korbiid tehlimei? Samvar kehub, mä muštan, mama tegesken’z’. Ehtkeičel samvaran lämbitab ili sigä čugunnikan, kip’atk kehuštub, nec’he kip’atkoho zavarib kagrašt’ g’ouhod bl’odha i sagedaks ningoman tegob, tol’ko kogos püžub, i vot necen sömei, korbiin’. Kürzit’ paštab da tegob munaričad ili painimaidot tegob, paab prostokišad, rahtiid’, kandatest i ningoman-se painamei, homesol kuni paštab, ka mö sömei palabad, longiš ka munaričake sigä ili kala hen žaritut, necen kalake söd kürzan. Senen žarib homesel, söskenzimei kürzid’eke ili pejäl ka kartohkeideke. Kevädel kagran semendamei, sügüzol rahnomei, haz’g’ha paamei. Haz’g’aspei vedamei gomnale, ahtamei riheze, lämbitamei, potom tapamei. Touvel purnhu, a purnuspei otamei, konz, nääd, touknat tehta. Houdud, päčhe panod ili lačhu panomei, kivid’ laskomei nec’he touknaze, nääd, ei tehta ka i kived kehuba sigäna kagras, kipätkol zalimei necen kagran, a potom kived sin’n’a. Kehub, krepimei, potom necen kagran valutad seglha i päčipohg’ale paad, kuivdad. Potom vöd mel’nicale, g’ouhotad, segliid’ i vot toukun linob. Panod solad väheižen völ keskhe kagrale, linob skusni toukun. Söd muite ili teged toukusüdant. Panod prostokišad, kandatest i necida touknad i ningomad söskenzimei toukunsüdant.

28 августа 2017 в 16:19 Нина Шибанова

  • изменил(а) текст
    Kevädel sabustelimei brotcal kalad. Henot kalad saba ningomad, maimeižed i g’aredan kalan. Touvel kiitäd maimkiitmišt’. Kartohkeit’ krošid’ da maimiit’ sinna paad. Päčipohg’ale levitam ouged i sinnä roiba kalan, kiivdamei. Penen i suren, hougid’ daže kiivedelimei. Edel sadihe ejan kalad, pudin’ kahesin’ sabusteldihe. Gärved rindal. Gär, gär’v miil’ ičemeiden derenas sür’. Potom ajelimeiš Mud’gärvele, Tüžangärvele, Kovergärvele, Karhilgärvele. Kalaspei kurnikat teged. G’ouhod sitiid’, panod vet i blödas teget tahthan. Potom skan’c’an ajad, neche skan’c’ha panod kalan, souptad kur’ikan i päčhe paad. Nižiižes g’ouhos tegel’tihe kurnikad, g’aredas kalas. G’ouhospei kalitkiid’ tehlimei, liibän paštlimei. Segeitamei teignaha miigitest, miignob, potom neche miigiteshe segeitad g’ouhon, liibän paštad. Kalitkeid’ nižiižes g’ouhos tehlod, rahtpirogan, muite nižunikiid’ teged, vatruškeid’. Teged rahtiišpei pirogan ili g’ablokeišpei, teged kapustaspei pirogan, kalaspei, touknaspei tehlimei toukunkalitkeid’, toukunpirgiid. Ajad skan’c’ad, touknad segeitad i kiitäd voiš. Kolobiit’ touknaspei tegelimei. Erašti muite teget söda, kiität kašat touknaspei. Teget surinkalitkeid’, surinkašad kiitäd. Mid’ä marg’išpei tehlimei? Bolad keradelimei ka tegomei touveks, bolat puhtastamei, zalimei kipätkol i mugoman bolan söskenzimei. Bolaspei kiitäd bolkašad, paamei rugihižd’ g’ouhod i kiitämei bolkašad. Lohkeit’ tehlimei nagrhespei. Nagrhen krošid’ henošti, panod g’ouhod, pejän päčiš om i vot nece lohkei. G’ouhospei tahthan völ miiktan tegelimei, idün. Idätamei rugihen, g’ouhomei, potom tegomei surho padaha ningomaha, ei čugunnikaha, a savižehe padaha, päčhe panomei. Pejän päčiš hän om, sigä imitüb, ehtkeičel vedad, söd palabad ningomad. Nagrhespei repnikeit’ tehlimei. Krošimei nagrhen, skan’cid’ ajamei g’ouhospei, panomei skanc’ale, souptamei ku piroškan i päčhe. Paštub i vot nene repnikad. Krošimei čugunnikaha nagrhen, panomei päčhe, hän pejän houduse sigäna, a ehtkeičel otad i söd. Paštikahid’ paštlimei. Panomei nagrhen päčhe, hiled vedamei väheižen, räked ii pidä propustida. Paštuba paštikahad peilonghesei, peilongiš tulemei, paštikahid’ vedamei korzikon, stolan taga ištud i söd. Repeit’ teged, repeihe krošid' nenit’ paštikahid'’. Čajüd silei vähän g’odihe, silei saharid’ vähemban ostetihe. Muštan mama osteskenz’ saharid’, kilograman ostab ka touven sömei, praznikan. Touvel samvaran eitha vöb i ühtel söndal. Ku praznik ka hän samvaran pert’he, ast’g’at, kacun, per’the, saharnican pert’he i vot čajun tol’ko g’omei praznikan, a nedalil em g’odud nikonz. Maidod bude söd, miiktat tegoba da vot rahtišpei miigetetas. Skopiba rahtiid’ kezal, а potom ladiba süguzel necen maidon i touvel rahtmaidod mödha söd, mittušt ni surinkašad kiittäs g’aredas sur’mas ili lihakiitmišt’ kiitäd da maimiš kiit’mine, g’aredad sur’mad da maimit’ pandas väheižen kiivid’, i vot mugomat kiitmišt’ söd, a mödha möst necida rahtvet, rahtmaidod söd miiktad. Edel oluden kiittihe. Idün idätet’ihe i vot kiitäd. Bučiižihe souptad da kehub sigä koume pejäd, eskei g’oba. Necen praznikan g’osketihe, a nedalil ka ii g’odud. Vinad silei ostta ka dengiid’, näd, vähän zarabativaimei ka ii vinhasei. Kagreižes g’ouhospei, kürzit’ pašteskenzimei. Kürzit’ paštamei, potom kagrašt’ tahtast ili korbiid’ ... Kut korbiid tehlimei? Samvar kehub, mä muštan, mama tegesken’z’. Ehtkeičel samvaran lämbitab ili sigä čugunnikan, kip’atk kehuštub, nec’he kip’atkoho zavarib kagrašt’ g’ouhod bl’odha i sagedaks ningoman tegob, tol’ko kogos püžub, i vot necen sömei, korbiin’. Kürzit’ paštab da tegob munaričad ili painimaidot tegob, paab prostokišad, rahtiid’, kandatest i ningoman-se painamei, homesol kuni paštab, ka mö sömei palabad, longiš ka munaričake sigä ili kala hen žaritut, necen kalake söd kürzan. Senen žarib homesel, söskenzimei kürzid’eke ili pejäl ka kartohkeideke. Kevädel kagran semendamei, sügüzol rahnomei, haz’g’ha paamei. Haz’g’aspei vedamei gomnale, ahtamei riheze, lämbitamei, potom tapamei. Touvel purnhu, a purnuspei otamei, konz, nääd, touknat tehta. Houdud, päčhe panod ili lačhu panomei, kivid’ laskomei nec’he touknaze, nääd, ei tehta ka i kived kehuba sigäna kagras, kipätkol zalimei necen kagran, a potom kived sin’n’a. Kehub, krepimei, potom necen kagran valutad seglha i päčipohg’ale paad, kuivdad. Potom vöd mel’nicale, g’ouhotad, segliid’ i vot toukun linob. Panod solad väheižen völ keskhe kagrale, linob skusni toukun. Söd muite ili teged toukusüdant. Panod prostokišad, kandatest i necida touknad i ningomad söskenzimei toukunsüdant.

28 августа 2017 в 16:18 Нина Шибанова

  • изменил(а) текст
    Kevädel sabustelimei brotcal kalad. Henot kalad saba ningomad, maimeižed i g’aredan kalan. Touvel kiitäd maimkiitmišt’. Kartohkeit’ krošid’ da maimiit’ sinna paad. Päčipohg’ale levitam ouged i sinnä roiba kalan, kiivdamei. Penen i suren, hougid’ daže kiivedelimei. Edel sadihe ejan kalad. Pudin, pudin’ kahesin’ sabusteldihe. Gärved rindal. Gär’v miil’ ičemeiden derenas sür’. Potom ajelimeiš Mud’gärvele, Tüžangärvele, Kovergärvele, Karhilgärvele. Kalaspei kurnikat teged. G’ouhod sitiid’, panod vet i blödas teget tahthan. Potom skan’c’an ajad, neche skan’c’ha panod kalan, souptad kur’ikan i päčhe paad. Nižiižes g’ouhos tegel’tihe kurnikad, g’aredas kalas. G’ouhospei kalitkiid’ tehlimei, liibän paštlimei. Segeitamei teignaha miigitest, miignob, potom neche miigiteshe segeitad g’ouhon, liibän paštad. Kalitkeid’ nižiižes g’ouhos tehlod, rahtpirogan, muite nižunikiid’ teged, vatruškeid’. Teged rahtiišpei pirogan ili g’ablokeišpei, teged kapustaspei pirogan, kalaspei, touknaspei tehlimei toukunkalitkeid’, toukunpirgiid. Ajad skan’c’ad, touknad segeitad i kiitäd voiš. Kolobiit’ touknaspei tegelimei. Erašti muite teget söda, kiität kašat touknaspei. Teget surinkalitkeid’, surinkašad kiitäd. Mid’ä marg’išpei tehlimei? Bolad keradelimei ka tegomei touveks, bolat puhtastamei, zalimei kipätkol i mugoman bolan söskenzimei. Bolaspei kiitäd bolkašad, paamei rugihižd’ g’ouhod i kiitämei bolkašad. Lohkeit’ tehlimei nagrhespei. Nagrhen krošid’ henošti, panod g’ouhod, pejän päčiš om i vot nece lohkei. G’ouhospei tahthan völ miiktan tegelimei, idün. Idätamei rugihen, g’ouhomei, potom tegomei surho padaha ningomaha, ei čugunnikaha, a savižehe padaha, päčhe panomei. Pejän päčiš hän om, sigä imitüb, ehtkeičel vedad, söd palabad ningomad. Nagrhespei repnikeit’ tehlimei. Krošimei nagrhen, skan’cid’ ajamei g’ouhospei, panomei skanc’ale, souptamei ku piroškan i päčhe. Paštub i vot nene repnikad. Krošimei čugunnikaha nagrhen, panomei päčhe, hän pejän houduse sigäna, a ehtkeičel otad i söd. Paštikahid’ paštlimei. Panomei nagrhen päčhe, hiled vedamei väheižen, räked ii pidä propustida. Paštuba paštikahad peilonghesei, peilongiš tulemei, paštikahid’ vedamei korzikon, stolan taga ištud i söd. Repeit’ teged, repeihe krošid' nenit’ paštikahid'’. Čajüd silei vähän g’odihe, silei saharid’ vähemban ostetihe. Muštan mama osteskenz’ saharid’, kilograman ostab ka touven sömei, praznikan. Touvel samvaran eitha vöb i ühtel söndal. Ku praznik ka hän samvaran pert’he, ast’g’at, kacun, per’the, saharnican pert’he i vot čajun tol’ko g’omei praznikan, a nedalil em g’odud nikonz. Maidod bude söd, miiktat tegoba da vot rahtišpei miigetetas. Skopiba rahtiid’ kezal, а potom ladiba süguzel necen maidon i touvel rahtmaidod mödha söd, mittušt ni surinkašad kiittäs g’aredas sur’mas ili lihakiitmišt’ kiitäd da maimiš kiit’mine, g’aredad sur’mad da maimit’ pandas väheižen kiivid’, i vot mugomat kiitmišt’ söd, a mödha möst necida rahtvet, rahtmaidod söd miiktad. Edel oluden kiittihe. Idün idätet’ihe i vot kiitäd. Bučiižihe souptad da kehub sigä koume pejäd, eskei g’oba. Necen praznikan g’osketihe, a nedalil ka ii g’odud. Vinad silei ostta ka dengiid’, näd, vähän zarabativaimei ka ii vinhasei. Kagreižes g’ouhospei, kürzit’ pašteskenzimei. Kürzit’ paštamei, potom kagrašt’ tahtast ili korbiid’ ... Kut korbiid tehlimei? Samvar kehub, mä muštan, mama tegesken’z’. Ehtkeičel samvaran lämbitab ili sigä čugunnikan, kip’atk kehuštub, nec’he kip’atkoho zavarib kagrašt’ g’ouhod bl’odha i sagedaks ningoman tegob, tol’ko kogos püžub, i vot necen sömei, korbiin’. Kürzit’ paštab da tegob munaričad ili painimaidot tegob, paab prostokišad, rahtiid’, kandatest i ningoman-se painamei, homesol kuni paštab, ka mö sömei palabad, longiš ka munaričake sigä ili kala hen žaritut, necen kalake söd kürzan. Senen žarib homesel, söskenzimei kürzid’eke ili pejäl ka kartohkeideke. Kevädel kagran semendamei, sügüzol rahnomei, haz’g’ha paamei. Haz’g’aspei vedamei gomnale, ahtamei riheze, lämbitamei, potom tapamei. Touvel purnhu, a purnuspei otamei, konz, nääd, touknat tehta. Houdud, päčhe panod ili lačhu panomei, kivid’ laskomei nec’he touknaze, nääd, ei tehta ka i kived kehuba sigäna kagras, kipätkol zalimei necen kagran, a potom kived sin’n’a. Kehub, krepimei, potom necen kagran valutad seglha i päčipohg’ale paad, kuivdad. Potom vöd mel’nicale, g’ouhotad, segliid’ i vot toukun linob. Panod solad väheižen völ keskhe kagrale, linob skusni toukun. Söd muite ili teged toukusüdant. Panod prostokišad, kandatest i necida touknad i ningomad söskenzimei toukunsüdant.

28 августа 2017 в 16:18 Нина Шибанова

  • изменил(а) текст
    Kevädel sabustelimei brotcal kalad. Henot kalad saba ningomad, maimeižed i g’aredan kalan. Touvel kiitäd maimkiitmišt’. Kartohkeit’ krošid’ da maimiit’ sinna paad. Päčipohg’ale levitam ouged i sinnä roiba kalan, kiivdamei. Penen i suren, hougid’ daže kiivedelimei. Edel sadihe ejan kalad. Pudin’ kahesin’ sabusteldihe. Gärved rindal. Gär’v miil’ ičemeiden derenas sür’. Potom ajelimeiš Mud’gärvele, Tüžangärvele, Kovergärvele, Karhilgärvele. Kalaspei kurnikat teged. G’ouhod sitiid’, panod vet i blödas teget tahthan. Potom skan’c’an ajad, neche skan’c’ha panod kalan, souptad kur’ikan i päčhe paad. Nižiižes g’ouhos tegel’tihe kurnikad, g’aredas kalas. G’ouhospei kalitkiid’ tehlimei, liibän paštlimei. Segeitamei teignaha miigitest, miignob, potom neche miigiteshe segeitad g’ouhon, liibän paštad. Kalitkeid’ nižiižes g’ouhos tehlod, rahtpirogan, muite nižunikiid’ teged, vatruškeid’. Teged rahtiišpei pirogan ili g’ablokeišpei, teged kapustaspei pirogan, kalaspei, touknaspei tehlimei toukunkalitkeid’, toukunpirgiid. Ajad skan’c’ad, touknad segeitad i kiitäd voiš. Kolobiit’ touknaspei tegelimei. Erašti muite teget söda, kiität kašat touknaspei. Teget surinkalitkeid’, surinkašad kiitäd. Mid’ä marg’išpei tehlimei? Bolad keradelimei ka tegomei touveks, bolat puhtastamei, zalimei kipätkol i mugoman bolan söskenzimei. Bolaspei kiitäd bolkašad, paamei rugihižd’ g’ouhod i kiitämei bolkašad. Lohkeit’ tehlimei nagrhespei. Nagrhen krošid’ henošti, panod g’ouhod, pejän päčiš om i vot nece lohkei. G’ouhospei tahthan völ miiktan tegelimei, idün. Idätamei rugihen, g’ouhomei, potom tegomei surho padaha ningomaha, ei čugunnikaha, a savižehe padaha, päčhe panomei. Pejän päčiš hän om, sigä imitüb, ehtkeičel vedad, söd palabad ningomad. Nagrhespei repnikeit’ tehlimei. Krošimei nagrhen, skan’cid’ ajamei g’ouhospei, panomei skanc’ale, souptamei ku piroškan i päčhe. Paštub i vot nene repnikad. Krošimei čugunnikaha nagrhen, panomei päčhe, hän pejän houduse sigäna, a ehtkeičel otad i söd. Paštikahid’ paštlimei. Panomei nagrhen päčhe, hiled vedamei väheižen, räked ii pidä propustida. Paštuba paštikahad peilonghesei, peilongiš tulemei, paštikahid’ vedamei korzikon, stolan taga ištud i söd. Repeit’ teged, repeihe krošid' nenit’ paštikahid'’. Čajüd silei vähän g’odihe, silei saharid’ vähemban ostetihe. Muštan mama osteskenz’ saharid’, kilograman ostab ka touven sömei, praznikan. Touvel samvaran eitha vöb i ühtel söndal. Ku praznik ka hän samvaran pert’he, ast’g’at, kacun, per’the, saharnican pert’he i vot čajun tol’ko g’omei praznikan, a nedalil em g’odud nikonz. Maidod bude söd, miiktat tegoba da vot rahtišpei miigetetas. Skopiba rahtiid’ kezal, а potom ladiba süguzel necen maidon i touvel rahtmaidod mödha söd, mittušt ni surinkašad kiittäs g’aredas sur’mas ili lihakiitmišt’ kiitäd da maimiš kiit’mine, g’aredad sur’mad da maimit’ pandas väheižen kiivid’, i vot mugomat kiitmišt’ söd, a mödha möst necida rahtvet, rahtmaidod söd miiktad. Edel oluden kiittihe. Idün idätet’ihe i vot kiitäd. Bučiižihe souptad da kehub sigä koume pejäd, eskei g’oba. Necen praznikan g’osketihe, a nedalil ka ii g’odud. Vinad silei ostta ka dengiid’, näd, vähän zarabativaimei ka ii vinhasei. Kagreižes g’ouhospei, kürzit’ pašteskenzimei. Kürzit’ paštamei, potom kagrašt’ tahtast ili korbiid’ ... Kut korbiid tehlimei? Samvar kehub, mä muštan, mama tegesken’z’. Ehtkeičel samvaran lämbitab ili sigä čugunnikan, kip’atk kehuštub, nec’he kip’atkoho zavarib kagrašt’ g’ouhod bl’odha i sagedaks ningoman tegob, tol’ko kogos püžub, i vot necen sömei, korbiin’. Kürzit’ paštab da tegob munaričad ili painimaidot tegob, paab prostokišad, rahtiid’, kandatest i ningoman-se painamei, homesol kuni paštab, ka mö sömei palabad, longiš ka munaričake sigä ili kala hen žaritut, necen kalake söd kürzan. Senen žarib homesel, söskenzimei kürzid’eke ili pejäl ka kartohkeideke. Kevädel kagran semendamei, sügüzol rahnomei, haz’g’ha paamei. Haz’g’aspei vedamei gomnale, ahtamei riheze, lämbitamei, potom tapamei. Touvel purnhu, a purnuspei otamei, konz, nääd, touknat tehta. Houdud, päčhe panod ili lačhu panomei, kivid’ laskomei nec’he touknaze, nääd, ei tehta ka i kived kehuba sigäna kagras, kipätkol zalimei necen kagran, a potom kived sin’n’a. Kehub, krepimei, potom necen kagran valutad seglha i päčipohg’ale paad, kuivdad. Potom vöd mel’nicale, g’ouhotad, segliid’ i vot toukun linob. Panod solad väheižen völ keskhe kagrale, linob skusni toukun. Söd muite ili teged toukusüdant. Panod prostokišad, kandatest i necida touknad i ningomad söskenzimei toukunsüdant.

28 августа 2017 в 16:18 Нина Шибанова

  • изменил(а) текст перевода
    Весной мы ловили рыбу бродником. Мелкую рыбу ловят такую и крупную рыбу, высушишь рыбу. Зимой варишь суп из сущика, картошки. Картошки накрошишь и мелкой рыбы туда положишь. На печной под расстелим солому и туда бросаем рыбу, сушим. Мелкую и крупную, щуку даже сушили. Раньше ловили много рыбы, пудов по восемь вылавливали. Озера рядом, у нас в своей деревне большое озеро. Потом ездили на Мужозеро, Тужанозеро, Кривозеро, Каргинское озеро. Из рыбы сделаешь рыбники. Муку просеешь, нальешь воды и в блюде сделаешь тесто. Потом раскатаешь сканец, в этот сканец положишь рыбу, закроешь рыбник и в печь поставишь. Из пшеничной муки делали рыбники, из крупной рыбы. Из муки калитки делали, хлеб пекли. Замешаем в квашню закваску, сквасится, потом в эту закваску примешаешь муку, хлеб испечешь. Из пшеничной муки калитки делаешь, творожный пирог, просто булки сделаешь, ватрушки. Сделаешь пирог из творога или из яблок, сделаешь из капусты пирог, из рыбы. Из толокна делали толоконные калитки, толоконные пироги. Толокно размешаешь, раскатаешь сканцы и варишь их в масле. Толоконные колобы делали. Иногда сделаешь так поесть [толокна], сваришь кашу из толокна. Сделаешь ячневые калитки, ячневую кашу сваришь. Что мы делали из ягод? Бруснику собирали и заготовляли (\'делаем\') на зиму. Бруснику вычистим, зальем кипятком, и такую бруснику ели. Из брусники сваришь брусничную загусту. Кладем ржаную муку и варим брусничную загусту. Из репы делали репную кашу. Репу накрошишь мелко, положишь муки, день в печке постоит, вот это и есть репная каша. Из муки мы делали еще кислое тесто, солод. Прорастим рожь, смелем, потом замешаем (\'сделаем\') в такой большой горшок, не в чугун, а в глиняный горшок, поставим в печь. День в печи он побудет, там посолодеет, вечером вытащишь и ешь такой горячий. Из репы делали репники. Накрошим репы, сканцы раскатаем из теста (\'муки\'), положим на сканец [репу], закроем, как пирожок, – и в печь. Испечется, вот это и есть репники. Накрошим репы в чугун и ставим в печь. Он день парится там, а вечером берешь и ешь. Печенку пекли, положим репу в печь, угли немного вытянем, жар нельзя пропустить. Пекутся печенки до обеда, в обед приходим, вытащим печенок корзину, за стол садишься и ешь. Реповый квас сделаешь, в квас накрошишь этой печенки. Чай тогда мало пили, тогда сахару меньше покупали. Помню, мама покупала сахар, килограмм купит, так зиму едим, в праздник только. Зимой самовар в амбар унесет, и одной едой [живем]. Когда праздник, так она самовар в избу, посуду, гляжу, в избу, сахарницу в избу, и вот чай пьем только в праздники. А на неделе не пили никогда. Молока разве только поешь, простоквашу делают да вот [сыворотку] от творога квасят. Какой-нибудь ячневой каши сваришь из крупной крупы или мясной суп сваришь да из сущика суп. Крупной ячневой крупы да сушеной рыбы немного положат, и вот такой суп ешь, а с ним опять эту сыворотку ешь кислую. Раньше пиво варили. Зерно (\'росток\') проращивали, и вот варишь. В бочонок запрешь, и кипит там три дня, потом пили. Это в праздники пили, а на неделе не пили. Вино тогда покупать, так денег, вишь, мало зарабатывали, не до вина. Из овсяной муки блины пекли. Блины печем, потом тесто из овсяной муки или овсяную загусту [делаем]. Как [мы] делали загусту из овсяной муки? Самовар кипит..., я помню, [как] мать делала. Вечером самовар согреет или чугун, кипяток закипит, в этот кипяток, в блюдо, заварит овсяной муки и густую такую делает, что в куче держится, и вот едим эту загусту. Блины напечет и яичницу сделает или подливку сделает, положит простокваши, творогу, сметаны, и в это (\'в такое\') макаем. Утром пока печет [блины], так мы едим горячие. В обед [едим] с яичницей, или мелкая рыба сжарена, [так] с этой рыбой ешь блины. Грибы сжарит утром, ели с блинами или днем с картошкой. Весной овес посеем, осенью сожнем, сложим в зарод. С зарода возим на гумно, садим в ригу, потопим [ригу], потом молотим. Зимой в закром, а из закрома берем, когда, вишь, толокно [надо] делать. Паришь [овес], в печь ставишь или в кадку кладем, камни опускаем туда в толокно. Много, вишь, надо сделать, так и камни кипят там в овсе, кипятком зальем этот овес, а потом камни туда. Кипит, закрываем [крышкой]. Потом этот овес кладешь в решето, чтобы вода вытекала, и на печной под положишь, высушишь. Потом везешь на мельницу, смелешь, просеешь, и вот толокно получится. Положишь еще немного соли в овес, будет вкусное толокно. Ешь так или приготовишь толоконную начинку. Положишь простокваши, сметаны, и это толокно и такую толоконную начинку ели.

28 августа 2017 в 16:17 Нина Шибанова

  • изменил(а) текст перевода
    Весной мы ловили рыбу бродником. Мелкую рыбу ловят такую и крупную рыбу. Высушишь, высушишь рыбу. Зимой варишь суп из сущика, картошки накрошишь и мелкой рыбы туда положишь. На печной под расстелим солому и туда бросаем рыбу, сушим. Мелкую и крупную, щуку даже сушили. Раньше ловили много рыбы, пудов по восемь вылавливали. Озера рядом, у нас в своей деревне большое озеро. Потом ездили на Мужозеро, Тужанозеро, Кривозеро, Каргинское озеро. Из рыбы сделаешь рыбники. Муку просеешь, нальешь воды и в блюде сделаешь тесто. Потом раскатаешь сканец, в этот сканец положишь рыбу, закроешь рыбник и в печь поставишь. Из пшеничной муки делали рыбники, из крупной рыбы. Из муки калитки делали, хлеб пекли. Замешаем в квашню закваску, сквасится, потом в эту закваску примешаешь муку, хлеб испечешь. Из пшеничной муки калитки делаешь, творожный пирог, просто булки сделаешь, ватрушки. Сделаешь пирог из творога или из яблок, сделаешь из капусты пирог, из рыбы. Из толокна делали толоконные калитки, толоконные пироги. Толокно размешаешь, раскатаешь сканцы и варишь их в масле. Толоконные колобы делали. Иногда сделаешь так поесть [толокна], сваришь кашу из толокна. Сделаешь ячневые калитки, ячневую кашу сваришь. Что мы делали из ягод? Бруснику собирали и заготовляли (\'делаем\') на зиму. Бруснику вычистим, зальем кипятком, и такую бруснику ели. Из брусники сваришь брусничную загусту. Кладем ржаную муку и варим брусничную загусту. Из репы делали репную кашу. Репу накрошишь мелко, положишь муки, день в печке постоит, вот это и есть репная каша. Из муки мы делали еще кислое тесто, солод. Прорастим рожь, смелем, потом замешаем (\'сделаем\') в такой большой горшок, не в чугун, а в глиняный горшок, поставим в печь. День в печи он побудет, там посолодеет, вечером вытащишь и ешь такой горячий. Из репы делали репники. Накрошим репы, сканцы раскатаем из теста (\'муки\'), положим на сканец [репу], закроем, как пирожок, – и в печь. Испечется, вот это и есть репники. Накрошим репы в чугун и ставим в печь. Он день парится там, а вечером берешь и ешь. Печенку пекли, положим репу в печь, угли немного вытянем, жар нельзя пропустить. Пекутся печенки до обеда, в обед приходим, вытащим печенок корзину, за стол садишься и ешь. Реповый квас сделаешь, в квас накрошишь этой печенки. Чай тогда мало пили, тогда сахару меньше покупали. Помню, мама покупала сахар, килограмм купит, так зиму едим, в праздник только. Зимой самовар в амбар унесет, и одной едой [живем]. Когда праздник, так она самовар в избу, посуду, гляжу, в избу, сахарницу в избу, и вот чай пьем только в праздники. А на неделе не пили никогда. Молока разве только поешь, простоквашу делают да вот [сыворотку] от творога квасят. Какой-нибудь ячневой каши сваришь из крупной крупы или мясной суп сваришь да из сущика суп. Крупной ячневой крупы да сушеной рыбы немного положат, и вот такой суп ешь, а с ним опять эту сыворотку ешь кислую. Раньше пиво варили. Зерно (\'росток\') проращивали, и вот варишь. В бочонок запрешь, и кипит там три дня, потом пили. Это в праздники пили, а на неделе не пили. Вино тогда покупать, так денег, вишь, мало зарабатывали, не до вина. Из овсяной муки блины пекли. Блины печем, потом тесто из овсяной муки или овсяную загусту [делаем]. Как [мы] делали загусту из овсяной муки? Самовар кипит..., я помню, [как] мать делала. Вечером самовар согреет или чугун, кипяток закипит, в этот кипяток, в блюдо, заварит овсяной муки и густую такую делает, что в куче держится, и вот едим эту загусту. Блины напечет и яичницу сделает или подливку сделает, положит простокваши, творогу, сметаны, и в это (\'в такое\') макаем. Утром пока печет [блины], так мы едим горячие. В обед [едим] с яичницей, или мелкая рыба сжарена, [так] с этой рыбой ешь блины. Грибы сжарит утром, ели с блинами или днем с картошкой. Весной овес посеем, осенью сожнем, сложим в зарод. С зарода возим на гумно, садим в ригу, потопим [ригу], потом молотим. Зимой в закром, а из закрома берем, когда, вишь, толокно [надо] делать. Паришь [овес], в печь ставишь или в кадку кладем, камни опускаем туда в толокно. Много, вишь, надо сделать, так и камни кипят там в овсе, кипятком зальем этот овес, а потом камни туда. Кипит, закрываем [крышкой]. Потом этот овес кладешь в решето, чтобы вода вытекала, и на печной под положишь, высушишь. Потом везешь на мельницу, смелешь, просеешь, и вот толокно получится. Положишь еще немного соли в овес, будет вкусное толокно. Ешь так или приготовишь толоконную начинку. Положишь простокваши, сметаны, и это толокно и такую толоконную начинку ели.

18 октября 2016 в 19:24 Nataly Krizhanovsky

  • изменил(а) текст
    Kevädel sabustelimei brotcal kalad. Henot kalad saba ningomad, maimeižed i g’aredan kalan. Touvel kiitäd maimkiitmišt’. Kartohkeit’ krošid’ da maimiit’ sinna paad. Päčipohg’ale levitam ouged i sinnä roiba kalan, kiivdamei. Penen i suren, hougid’ daže kiivedelimei. Edel sadihe ejan kalad. Pudin’ kahesin’ sabusteldihe. Gärved rindal. Gär’v miil’ ičemeiden derenas sür’. Potom ajelimeiš Mud’gärvele, Tüžangärvele, Kovergärvele, Karhilgärvele. Kalaspei kurnikat teged. G’ouhod sitiid’, panod vet i blödas teget tahthan. Potom skan’c’an ajad, neche skan’c’ha panod kalan, souptad kur’ikan i päčhe paad. Nižiižes g’ouhos tegel’tihe kurnikad, g’aredas kalas. G’ouhospei kalitkiid’ tehlimei, liibän paštlimei. Segeitamei teignaha miigitest, miignob, potom neche miigiteshe segeitad g’ouhon, liibän paštad. Kalitkeid’ nižiižes g’ouhos tehlod, rahtpirogan, muite nižunikiid’ teged, vatruškeid’. Teged rahtiišpei pirogan ili g’ablokeišpei, teged kapustaspei pirogan, kalaspei, touknaspei tehlimei toukunkalitkeid’, toukunpirgiid. Ajad skan’c’ad, touknad segeitad i kiitäd voiš. Kolobiit’ touknaspei tegelimei. Erašti muite teget söda, kiität kašat touknaspei. Teget surinkalitkeid’, surinkašad kiitäd. Mid’ä marg’išpei tehlimei? Bolad keradelimei ka tegomei touveks, bolat puhtastamei, zalimei kipätkol i mugoman bolan söskenzimei. Bolaspei kiitäd bolkašad, paamei rugihižd’ g’ouhod i kiitämei bolkašad. Lohkeit’ tehlimei nagrhespei. Nagrhen krošid’ henošti, panod g’ouhod, pejän päčiš om i vot nece lohkei. G’ouhospei tahthan völ miiktan tegelimei, idün. Idätamei rugihen, g’ouhomei, potom tegomei surho padaha ningomaha, ei čugunnikaha, a savižehe padaha, päčhe panomei. Pejän päčiš hän om, sigä imitüb, ehtkeičel vedad, söd palabad ningomad. Nagrhespei repnikeit’ tehlimei. Krošimei nagrhen, skan’cid’ ajamei g’ouhospei, panomei skanc’ale, souptamei ku piroškan i päčhe. Paštub i vot nene repnikad. Krošimei čugunnikaha nagrhen, panomei päčhe, hän pejän houduse sigäna, a ehtkeičel otad i söd. Paštikahid’ paštlimei. Panomei nagrhen päčhe, hiled vedamei väheižen, räked ii pidä propustida. Paštuba paštikahad peilonghesei, peilongiš tulemei, paštikahid’ vedamei korzikon, stolan taga ištud i söd. Repeit’ teged, repeihe krošid\' nenit’ paštikahid\'’. Čajüd silei vähän g’odihe, silei saharid’ vähemban ostetihe. Muštan mama osteskenz’ saharid’, kilograman ostab ka touven sömei, praznikan. Touvel samvaran eitha vöb i ühtel söndal. Ku praznik ka hän samvaran pert’he, ast’g’at, kacun, per’the, saharnican pert’he i vot čajun tol’ko g’omei praznikan, a nedalil em g’odud nikonz. Maidod bude söd, miiktat tegoba da vot rahtišpei miigetetas. Skopiba rahtiid’ kezal, а potom ladiba süguzel necen maidon i touvel rahtmaidod mödha söd, mittušt ni surinkašad kiittäs g’aredas sur’mas ili lihakiitmišt’ kiitäd da maimiš kiit’mine, g’aredad sur’mad da maimit’ pandas väheižen kiivid’, i vot mugomat kiitmišt’ söd, a mödha möst necida rahtvet, rahtmaidod söd miiktad. Edel oluden kiittihe. Idün idätet’ihe i vot kiitäd. Bučiižihe souptad da kehub sigä koume pejäd, eskei g’oba. Necen praznikan g’osketihe, a nedalil ka ii g’odud. Vinad silei ostta ka dengiid’, näd, vähän zarabativaimei ka ii vinhasei. Kagreižes g’ouhospei, kürzit’ pašteskenzimei. Kürzit’ paštamei, potom kagrašt’ tahtast ili korbiid’ ... Kut korbiid tehlimei? Samvar kehub, mä muštan, mama tegesken’z’. Ehtkeičel samvaran lämbitab ili sigä čugunnikan, kip’atk kehuštub, nec’he kip’atkoho zavarib kagrašt’ g’ouhod bl’odha i sagedaks ningoman tegob, tol’ko kogos püžub, i vot necen sömei, korbiin’. Kürzit’ paštab da tegob munaričad ili painimaidot tegob, paab prostokišad, rahtiid’, kandatest i ningoman-se painamei, homesol kuni paštab, ka mö sömei palabad, longiš ka munaričake sigä ili kala hen žaritut, necen kalake söd kürzan. Senen žarib homesel, söskenzimei kürzid’eke ili pejäl ka kartohkeideke. Kevädel kagran semendamei, sügüzol rahnomei, haz’g’ha paamei. Haz’g’aspei vedamei gomnale, ahtamei riheze, lämbitamei, potom tapamei. Touvel purnhu, a purnuspei otamei, konz, nääd, touknat tehta. Houdud, päčhe panod ili lačhu panomei, kivid’ laskomei nec’he touknaze, nääd, ei tehta ka i kived kehuba sigäna kagras, kipätkol zalimei necen kagran, a potom kived sin’n’a. Kehub, krepimei, potom necen kagran valutad seglha i päčipohg’ale paad, kuivdad. Potom vöd mel’nicale, g’ouhotad, segliid’ i vot toukun linob. Panod solad väheižen völ keskhe kagrale, linob skusni toukun. Söd muite ili teged toukusüdant. Panod prostokišad, kandatest i necida touknad i ningomad söskenzimei toukunsüdant.