VepKar :: Texts

Texts

Return to list | edit | delete | Create a new | history | Statistics | ? Help

Valentina Rogozina. Veroiden Tedolang

Valentina Rogozina

Veroiden Tedolang

Veps
New written Veps
Jodes čajud hüväd paginad tuleba kelehe.
Jüged elo om sil ristitul, kudamb ei mahta eläda muhaten. Nece om tozi. Konz ristit kaiken lugeb, miše hänel om paha elo, vähän rahoid, ei ole radod, ei ole sebranikoid i muga edeleze, kaik muga linneb-ki.
Ende ristitud eliba toižin. Perehed oliba sured, lapsid oli äi, radoiba, miše sötta ičtazoi da lapsid. Elod oli vähä, sikš elokahid ristituid-ki oli vähä. Nügüd’ om toižin. Vaiše meile pidab muštta, miše kaik om meiden käziš. Sikš tämbei teidenke, hüväd lugijad, seižutamoiš meiden joksijas elos i zavodim paginad lebaidusen polhe.
Unohtagam elon joksendan polhe, ištkamoiš stolan taga da jogam čajud! Čajud jomha, čajud jomha!” kulub sormiden ropotand ikunstöklaha da baban än’. Ei olend ende elektročainikoid, a oliba samvarad. Sured, rusttas vaskespäi tehtud samvarad-vädrnikad. Ištuse kanz stolan taga, kaikile täudub čajud, ka völ adivoile-ki jäb. A adivoid ei varaitud ende, jogahišt pertihe pästtihe da čajul jottihe. Saneltihe muga: ”Midä, midä, a vet meiden küläs om äi, a hiled päčiš kaičese. Kaiked vet ei jogoi, kaiked leibäd ei sögoi, meile-ki jäb kuverz’-ni”.
Hiled kaiken oliba päčiš, peittud tuhkaha. Sen täht kaiked tuhkad ei heitkoi päčišpäi, naku ken tuleb. Samvar hüväl emägal kaiken oli vaumiž, vaiše hiled pidi puhalta sapkal. Muga pigai hiled viriganziba.
Todesišt čajud ende oli vähä, ka vaumitihe sidä iče. Heinäntegolpäi todihe kodihe hormhheinäd, gaved’heinäd, manzikheinäd. Kävutihe marjoihe, todihe murik-, babarm-, mustikheinäd, keratihe uniheinäd da mätaheinäd. Sišpäi vaumitihe kodičajud. Pened heinäižed pidetihe pölvasižiš havadoižiš, a sured barbaižed ripputeltihe päčin varnaha, miše ned ei olnuižigoi märgad. Naku čajud-ki om vodeks. Voib adivoičetada ristituid.
Tobjimalaz barbaižed keratihe ühtes marjaižidenke, siloi čai oli magukahamb. Maguks pandihe čajuhu hajumarjoid da čigičašt barbaižidenke. Erašti tactihe kuivatadud marjaižid. Kuivatadihe enamba mustikašt, babarmod, pihläčuid, tomičašt.
Navettihe joda čajud maidonke. Kevädel keratihe tomičänikoid da haudutadihe maidos päčiš. Jäl’ges valatadihe čajud i ližatihe sinna tomičmaidod. Lujas magukaz oli čai. Magukaz da tarbhaine tervhuden täht!
Nügüd’ teidenke tedam erazvuiččid peitusid, miččid meiden baboid oma peitnuded meišpäi. peitiba, a löuzim. Meletan, miše voim niid otta jogapäiväižehe eloho.
Algat olgoi laškoin! Kerakat heinäižed da marjaižed. Siloi adivoid-ki ei tarbiž varaita, čajud voib külläks joda. Vaiše pidab maidod ostta, ku ken-ni adivoišpäi tahtoiškandeb joda čajud maidonke. Sidä paiči voib haudutada maidod. Kelle ei ole konz, haudutadud maidod voib ostta laukas.
Hüväd teile čajun jondad! Kel midä omtogat stolale! Jogat čajud da pagiškat paginoid. Jodes čajud paginad-ki hüväd tuleba kelehe i oiktad meletused melehe.