VepKar :: Texts

Texts

Return to list | edit | delete | Create a new | history | Statistics | ? Help

Irina Nikitina. Vahtarin lehtez

Irina Nikitina

Vahtarin lehtez

Veps
New written Veps
Lidnan puištos kazvoi nor’ vahtar’. Kevädel sen oksil turpsiba kandaižed i ozutihe ezmäižed vihandad lehtesed. Ned teravas kazvoiba i veslas šobaižiba, konz puhui tulleine. Lehtesed oliba lujas tedonhimoižed, ned čududeldes kacuiba ümbärdajaha miruhu da starinoičiba toine toižele, midä melentartušt nägiba ičeze oksišpäi.
Homaičemata mäni keza, i tuli sügüz’. Vihandad lehtesed tegihe pakuižikš da rusttoikš. Äjad niišpäi jo lanksiba maha. Pühäpäivän homendesel puištoho tuli neičukaine. Miččed Irina Nikitina čomad lehtesed oma!” sanui hän tuldes vahtarinnoks. Neičukaine oti lehtesid da toi niid kodihe. Kodiš lehtesed kuiviba, neičukaine pani-ki niid mal’l’aha.
Nügüd’ lehtesed seižuiba mal’l’as da ihastusiš kacuiba ümbri.
Veslas eliba lehtesed lapsiden honuses. Ühtel ehtkoižel honusehe tuli neičukaižen vanhemb vel’l’.
Miččed čomad sinai lehtesed oma! Voin-ik minä otta ühten gerbarijan täht?
Ota, – laski neičukaine.
Vel’l’ tarkašti kacuhti lehtesihe, valiči ühten da tartuti sen al’bomaha. Jäl’ges hän vei al’boman školha.
Mitte čoma om sinai vahtarin lehtez! sanui opendai da pani prihale hüvän arvznaman.
Siš aigaspäi lehtez eläškanzi klassan gerbarijas da kaikuččel päiväl tedišteli midä-se ut da melentartušt.