VepKar :: Texts

Texts

Return to review | Return to list

Hebomvor

history

July 27, 2017 in 13:00 Нина Шибанова

  • changed the text
    (Sarn) Ende eliba mužik da ak. Elend hiil’ hebod. Nu mužik sanub: «Den’goid ele osttes, mända kuna-nibud’, da miččeheni bohataha mužikaha öks da voruida hebo». Läks’ kodišpei, dorogadme astub da dumaib: «En tä kehe mända da kus hebo voruida». Dumai, dumai: «Mänen vot ningomaha bohačoho, ödun i hebon voruin’». Händast mužik sabust’. «Edahasik astud?». – «Ka astun nakkana ningomaha derenaha az’ad». – «Ka minä-gi sin’n’a derenaha astun». Sen paginan, toižen paginan otiba. «Astun, saab, hebod voruimaha, ningomaha pert’he». – «A minä, saab, astun sihe pert’he prihašt’ voruimaha». – «Kut sä priheižen voruid’?». – «Ka voruin, saab, muga: ehtkoižuu ištuse užinale, priheine kerdan hernub, niken ii sano ”Buid’ zdorov”, toižen kerdan hernub – niken ii sano, kuumanden kerdan hernub – ii sano, i minä öl otan necen priheižen. Minä, tedad, olen čort». – «Nu, čort ka čort. Minä ka ödun, uinotas kaik, mänen tänhale, hebon val’l’astan i uidin’ hebuu». Hüvä, tuliba. Mužik män’ pert’he, öks taričihe, a čort trubha ličoiheze da i kundleb sigä. Müžik ödui. Užinale ištuihezoi. Priheine čehni hernuda kerdan, niken nimidä ii sanotud, toižen kerdan hernui, niken nimidä ii sanotud, kuumanden kerdan hernui niken nimid’ä ii sanotud. A nece mužik i sanub: «Buid’ zdorov». Nece trubaspei kobegan’z’: «Hebomvor, Hebomvor!». «Ka mi hän kulub?» – ižand saab. – «Ka kulub, prihač, vot midä, mini. Mini dovediše nügde jo priznaidas. Minä, sanob, tulin’ tijale hebod voruimaha, а minunke tuli čort necidä tiide prihašt voruimaha i sanoi vot ninga i ninga. Kuume kerdad priheine hernub, niken ii sano ”Buid’ zdorov”, ka min’ä öl priheižen otan». Ka mužik hälle spasiboid’, ak spasiboid’. Homencuu mužikan sötiba, vinou jötiba, hebon val’l’astiba i hebon andoiba kaiken val’l’astusenke. Mužik kod’he šarahti. Hebod ii voruind, andoiba čomašti.

July 27, 2017 in 12:59 Нина Шибанова

  • changed the text
    (Sarn) Ende eliba mužik da ak. Elend hiil’ hebod. Nu mužik sanub: «Den’goid ele osttes, mända kuna-nibud’, da miččeheni bohataha mužikaha öks da voruida hebo». Läks’ kodišpei, dorogadme astub da dumaib: «En tä kehe mända da kus hebo voruida». Dumai, dumai: «Mänen vot ningomaha bohačoho, ödun i hebon voruin’». Händast mužik sabust’. «Edahasik astud?». – «Ka astun nakkana ningomaha derenaha az’ad». – «Ka minä-gi sin’n’a derenaha astun». Sen paginan, toižen paginan otiba. «Astun, saab, hebod voruimaha, ningomaha pert’he». – «A minä, saab, astun sihe pert’he prihašt’ voruimaha». – «Kut sä priheižen voruid’?». – «Ka voruin, saab, muga: ehtkoižuu ištuse užinale, priheine kerdan hernub, niken ii sano ”Buid’ zdorov”, toižen kerdan hernub – niken ii sano, kuumanden kerdan hernub – ii sano, i minä öl otan necen priheižen. Minä, tedad, olen čort». – «Nu, čort ka čort. Minä ka ödun, uinotas kaik, mänen tänhale, hebon val’l’astan i uidin’ hebuu». Hüvä, tuliba. Mužik män’ pert’he, öks taričihe, a čort trubha ličoiheze da i kundleb sigä. Müžik ödui, užinale. Užinale ištuihezoi. Priheine čehni hernuda kerdan, niken nimidä ii sanotud, toižen kerdan hernui, niken nimidä ii sanotud, kuumanden kerdan hernui niken nimid’ä ii sanotud. A nece mužik i sanub: «Buid’ zdorov». Nece trubaspei kobegan’z’: «Hebomvor, Hebomvor!». «Ka mi hän kulub?» – ižand saab. – «Ka kulub, prihač, vot midä, mini dovediše nügde jo priznaidas. Minä, sanob, tulin’ tijale hebod voruimaha, а minunke tuli čort necidä tiide prihašt voruimaha i sanoi vot ninga i ninga. Kuume kerdad priheine hernub, niken ii sano ”Buid’ zdorov”, ka min’ä öl priheižen otan». Ka mužik hälle spasiboid’, ak spasiboid’. Homencuu mužikan sötiba, vinou jötiba, hebon val’l’astiba i hebon andoiba kaiken val’l’astusenke. Mužik kod’he šarahti. Hebod ii voruind, andoiba čomašti.

July 27, 2017 in 12:58 Нина Шибанова

  • changed the text of the translation
    (Сказка) Жили-были муж да жена. Не было у них лошади. Ну, муж говорит: «Денег нет для покупки [лошади], пойти куда-нибудь, к какому-нибудь богатому мужику на ночь и украсть лошадь». Вышел из дому, идет по дороге и думает: «Не знаю, к кому пойти и где лошадь украсть». Думал, думал.: «Пойду вот к такому-то богачу, заночую и украду лошадь». Его мужик догнал. «Далеко ли идешь?». – «Да иду вот в такую-то деревню по делу». – «И я в ту деревню иду». О том, о сем говорят. «Иду, говорит, лошадь красть в такой-то дом». – «А я, говорит, иду в тот дом мальчика красть». – «Как ты мальчика украдешь?». — «А украду, говорит, так: вечером сядут ужинать, мальчик раз чихнет, никто не скажет: „Будь здоров”, второй раз чихнет – никто не скажет, третий раз чихнет – не скажет, и я ночью возьму этого мальчика. Я, знаешь ли, черт». – «Ну, черт так черт. А я заночую, уснут все, пойду во двор, лошадь запрягу и уеду на лошади». Ладно, пришли. Мужик зашел в дом, попросился на ночь, а черт в трубу залез и слушает там. Мужик остался ночевать. Сели ужинать. Мальчик чихнул раз, никто ничего не сказал, второй раз чихнул, никто ничего не сказал, третий раз чихнул, никто ничего не сказал. А этот мужик и говорит: «Будь здоров». Тот из трубы забранил: «Лошадиный вор, лошадиный вор». «Что это слышно?» – говорит хозяин. – «А слышно, парень, вот что. Мне придется теперь уж признаться. Я, говорит, пришел к вам красть лошадь, а со мной пришел черт, [чтобы] украсть этого вашего мальчика, и сказал вот так и так. Три раза мальчик чих-нет, никто не скажет: „Будь здоров”, так я ночью возьму мальчика». Так мужик ему спасибо [говорит], жена спасибо [говорит]. Утром мужика накормили, вином напоили, лошадь запрягли и дали лошадь со всей упряжью. Мужик домой прикатил. Не украл лошади, дали по-хорошему.