VepKar :: Texts

Texts

Return to list | edit | delete | Create a new | history | Statistics | ? Help

Iisus pagižeb ičeze surman polhe

Iisus pagižeb ičeze surman polhe

Veps
20Heiden keskes, ked oliba tulnuded praznikale loičmaha Jumalale, oliba erased grekalaižed.

21 tuliba Filippannoks, kudamb oli Galilejan Vifsaidaspäi, i sanuiba: « tahtoižim nägištada Iisusan

22Filip mäni sanumaha necen azjan polhe Andrejale, i sid’ molembad läksiba sanumaha Iisusale.

23Iisus sanui heile: «Se aig om tulnu, konz Mehen Poigan korged arv todas sil’mnägubale.

24Todest tozi sanun teile: ku nižun jüvä pandes maha ei kole, ka se jäb vaiše ühteks jüväks, a ku se koleb, ka tob čoman villän.

25Ken navedib ičeze henged, ka kadotab sen, no ken neciš mirus ei navedi sidä, ka kaičeb sidä igähižen elon täht.

26Ku ken-se tahtoib olda minun käskabunikan, ka astkaha minunke. Kus minä olen, sigä linneb minun käskabunik-ki, i Tat pidäškandeb korktas arvos sidä, ken om minun käskabunik.

27Nügüd’ olen südäintuskiš. Midä sanuižin? Tatam, päzuta mindai neciš mokičuzaigaspäi! Ei! Necen aigan täht minä olen tänna tulnu-ki.

28Tatam, ülenzoita ičeiž nimi Siloi tuli taivhaspäi än’: «Minä olen sen ülenzoitnu i völ-ki ülenzoitan

29Ked oliba sil tahol, kuliba änen i sanuiba sen jumalanjuruks. No erased sanuiba: «Angel pagiži hänele

30Siloi Iisus sanui: «Nece än’ ei olend minun täht, a teiden täht.

31Nügüd’ nece mir suditas, nügüd’ necen mirun ižand kükstas valdaspäi.

32I konz mindai libutadas ülähäks maspäi, minä vedän kaikid ičeinnoks

33Nenil sanoil Iisus ozuti, miččel surmal hän koleb.

34Mehed sanuiba Iisusale: «Käskišt om sanunu meile, miše Messia om igähine. Kut void sanuda, miše Mehen Poigad tarbiž libutada ülähäks? Ken nece Mehen Poig om

35Iisus sanui heile: «Völ vähän aigad lämoi om teidenke. Astkat sihesai, kuni teil om lämoi, miše pimed ei sebadaiži teid. Ken astub pimedas, ei teda, kuna hän mäneb.

36Sihesai kuni teil om lämoi, uskkat lämoihe, miše tegižitoiš lämoin lapsikš Konz Iisus oli sanunu necen, hän läksi i kadoi heiden sil’mišpäi.

Иоанн 12:20-36

Russian
20 Из пришедших на поклонение в праздник были некоторые Еллины.

21 Они подошли к Филиппу, который был из Вифсаиды Галилейской, и просили его, говоря: господин!
нам хочется видеть Иисуса.

22 Филипп идет и говорит о том Андрею; и потом Андрей и Филипп сказывают о том Иисусу.


23 Иисус же сказал им в ответ: пришел час прославиться Сыну Человеческому.


24 Истинно, истинно говорю вам: если пшеничное зерно, пав в землю, не умрет, то останется одно; а если умрет, то принесет много плода.


25 Любящий душу свою погубит ее; а ненавидящий душу свою в мире сем сохранит ее в жизнь вечную.


26 Кто Мне служит, Мне да последует; и где Я, там и слуга Мой будет. И кто Мне служит, того почтит Отец Мой.

27 Душа Моя теперь возмутилась; и что Мне сказать? Отче! избавь Меня от часа сего! Но на сей час Я и пришел.

28 Отче! прославь имя Твое. Тогда пришел с неба глас: и прославил и еще прославлю.

29 Народ, стоявший и слышавший то, говорил: это гром;
а другие говорили: Ангел говорил Ему.

30 Иисус на это сказал: не для Меня был глас сей, но для народа.


31 Ныне суд миру сему; ныне князь мира сего изгнан будет вон.


32 И когда Я вознесен буду от земли, всех привлеку к Себе.

33 Сие говорил Он, давая разуметь, какою смертью Он умрет.

34 Народ отвечал Ему: мы слышали из закона, что Христос пребывает вовек;
как же Ты говоришь, что должно вознесену быть Сыну Человеческому? кто Этот Сын Человеческий?

35 Тогда Иисус сказал им: еще на малое время свет есть с вами; ходите, пока есть свет, чтобы не объяла вас тьма: а ходящий во тьме не знает, куда идет.

36 Доколе свет с вами, веруйте в свет, да будете сынами света.
Сказав это, Иисус отошел и скрылся от них.