VepKar :: Texts

Texts

Return to list | edit | delete | Create a new | history | Statistics | ? Help

Kut kas’ken vert’as

Kut kas’ken vert’as

Veps
Central Eastern Veps
Hougon pripast’as touvuu.

Mecas kas’ken čaptas, konz lehtes töüs’.

Kas’ken čaptas, potom touvuu sadas hougon.

Pidusuu houg ninga metrad kuume. Järedad ka hougoidas lahkoile i vedetas kas’kele, ristha pandas, ristoihe, miše ii lumes ligoteiž, kuiveteiž.

I vot kevaduu, konz čoma , mändas akad i mužikad.

Mužikad kandištas hougon, akad vertas.

Tehtas vertin’pud mugomad, žerdid’, pandas hougod kuumenel’l’ lahkod’ i viritadas.

I vot tuukib hil’l’ašti.

Pandas poikused, poikusid’me kebjemb turutada.

Palab üks’ sijatuukaitas, möst palabmöst tuukt’as. Ninga agjh'asai vert’as-ki.

A muitte tehtas palod vu, prosto puuttas.

Mecakaz palo kudam om, kas’k, nu ka mändas da lämäšt’ pandas rüunoišpei.

Toht ottas da viritadas, i nece kas’k palab iče.

Kus sarjakod jädas palamatmad, necen mecan lopun keratas verandeihe, kogoihe kaik nene kegalehed, no i möst puuttas nene sarjakod.

Naku ninga kas'ked puuttas.

Necen vertas püuhale da ozrale, čaptas noren pihkuižen mugomaižen, kus koivuižed da lepeižed, sihe püuvas paremba kazvab i ozr.

A sured kas’ked rugehen semetes, rugehele puuttas.

Čaptas mecakahid kuzid da pedajid’ töus’.

Potom adrou künttas i semetas püuhan, a nenihe kas’kihe, surihe ka rugehen semetas.

Как подсеку сжигают

Russian
Дрова припасают зимой.

В лесу рубят подсеку, когда [на деревьях] полный лист.


Рубят подсеку, потом зимой заготовят (\'добывают\') дрова.


Длиной дрова этак метра три.
[Если] толстые, так раскалывают и возят на подсеку, кладут крест-накрест, чтобы не размокли в снегу, подсохли бы.

И вот весной, когда хорошая погода, идут [на подсеку] женщины и мужчины.


Мужчины носят дрова, женщины жгут.


Срубят (\'делают\') такие жерди для сжигания подсеки, положат три-четыре полена, расколотые поленья, и зажигают.


И вот толкает потихоньку.


Кладут поперечные жерди, по ним легче катить.


Сгорит одно местоподтолкнут, опять сгорит, опять толкают. Так до конца и катят.

А так устраивают еще пожоги, просто сжигают.

Если лесистая пожога, подсека, так идут и зажигают огонь с краев.

Берут бересту и зажигают, и эта подсека сама горит.


Где остаются несгоревшие островки, этот лес, остатки, собирают в костры, в кучи все эти головешки-то и опять жгут эти островки.


Так вот жгут подсеку.


Это жгут под лен и ячмень, вырубают молодой лес, такой, где березки да ольхи [растут], тут лучше растет лен и ячмень.


А большие подсекидля посева ржи, под рожь жгут.

Вырубают лесистые [места] – полно елей и сосен.


Потом сохой пашут и сеют лен, а в те большие подсеки рожь сеют.