Abei
Part of speech: Noun
горечь; обида; кручина
1.
Oli kaikkie abiedu !Всякой кручины было !
2.
Koivun juuruizil Did’a istuu ,
Murjou kämmenis huondesleibästy :
Oli abiedu – täyzi vačču ,
Läbi kyynälis pilvih kaččou ...
На пеньке берёзы сидит дедушка, мнёт в ладонях утренний хлебушек: сердце полное обиды, сквозь слёзы смотрит на облака.
3.
Oli hänen silmis abiedu da rauhattomuttu .
Была в его глазах горечь и тревога.
| Wordforms | ||
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominative | abei | abiet |
| Accusative | abei, abien | abiet |
| Genitive | abien | abieloin |
| Ablative | abiel, abielpäi | abieloil, abieloilpäi |
| Comitative | abienke | abieloinke, abieloinneh |
| Partitive | abiedu | abieloi |
| Translative | abiekse | abieloikse |
| Adessive | abiel | abieloil |
| Abessive | abiettah | abieloittah |
| Inessive | abies | abielois |
| Allative | abiele | abieloile |
| Illative | abieh | abieloih |
| Elative | abies, abiespäi | abielois, abieloispäi |
| Prolative | abieči | abieloiči |
| Terminative | abiessah | abieloissah |
| Approximative | abielluo | abieloilluo |
| Instructive | — | abieloin |
| Essive | abiennu | abieloinnu |
