ВепКар :: Тексты

Тексты

Вернуться к списку | редактировать | удалить | Создать новый | История изменений | Статистика | ? Помощь

Avokero-lintu

Avokero-lintu

карельский: собственно карельское наречие
Новописьменный севернокарельский
Tailaisien starina

Eli ta oli yksi pieni lintu ta hänellä oli hyvin luja iäni.
Linnun nimi oli Še on miun, šentäh kun lennellen peltojen ta jokien yllä hiän aina karju:
Še on miun, še on miun!

Kerran lintu näki puun, kumpani oli täppösen täyši kypšie marjoja. Niitä oli niin äijän, jotta linnulla riittäis koko vuuvvekši. Puun ympärillä ei ollun yhtänä lintuo.
Pieni lintu ihaštu, kun löysi šemmosen hyvän puun ta šolahti šen latvah. Še hyppeli okšalta okšalla, n’okki tiältä-tuolta ta kohta šai vačan täyvekši. Ka lintuni oikein varasi, jotta toiset linnut löyvetäh puu ta maissellah šen makeita marjoja. Ta še rupesi lujašti karjumah:
Še on miun, še on miun, še on miun!

Lintu karju niin lujašti, jotta kaikki toiset linnut kuultih hänen iäni ta lennettih kaččomah, mitä on tapahtun. Linnut nähtih marjapuu, poikkoseh n’okittih makiet marjat ta lennettih pois.
A pieni lintu-raiska hyppeli puun ympäri ta karju:
Še on miun, še on miun!