ВепКар :: Тексты

Тексты

Вернуться к списку | редактировать | удалить | Создать новый | История изменений | Статистика | ? Помощь

Aleksandra JUPPIJEVA. Pövvähtäh

Aleksandra JUPPIJEVA

Pövvähtäh

карельский: ливвиковское наречие
Новописьменный ливвиковский
Suarnu

Pertis oldih kahtei.
Emändy peräčupus kangastu kudou pläčkyttäy, čuppu vai tuigau. Ižändy päčin ies päretty kiškou. Ruado eistyy hyvin.
Huondesruavot oldih jo ruattu, pertis por’adnu.
Taigin pastettu. Taiginah vai jätetty vähäine kuivahtanuttu tahtastu muijoteksekse da jauhuo pirahutettu. Muga se taiginlaudazel katettu da orrel nostettu. Ukkogi dogadii: akku vai pläčkäy kangastu, čuppu tujahtau dai taigin orrel tärähtäy. Häigi sanou:
Pövvähtäh!

Akku nimilleh ei ole. Ielleh ruadau. Uvvessahgi ukko burahtah:
Pövvähtäh!

Akku kačahtih pertil. Kai on endizelleh. Ielleh pläčkyttämäh.
Ukko uvvessah:
Pövvähtäh!

Ga mibo pövvähtäh? kyzyi akku.
Ukko nimidä ei virka, ethäi ruaduo keskusta.
Pläčkytti, pläčkytti akku kangastu dai taigin lattiel pövvähtihgi.
Sanoinhäi, pövvähtäh, ukko röhähtih nagroh.
Ga ethäi, kehno, putilleh voi sanuo, mi pövvähtäh! akku kirou ukkuo.
Pidi ruado keskustua. Jauhot taiginas pölähteltihes pertile, tahtasmurut lattiele, taiginanlaudaine vieri laučan uale, härkin toizeh čuppuh. Ukkogi häbevyi:
Eigo hot’ taigin murennuh?