ВепКар :: Тексты

Тексты

Вернуться к списку | редактировать | удалить | Создать новый | История изменений | Статистика | ? Помощь

Мехед Людмила. Möykky

Мехед Людмила

Möykky

карельский: собственно карельское наречие
Новописьменный севернокарельский
Yhtenä talvipäivänä Möykky-pingviininpoikani läksi hiihtämäh yštävieh kera. Enšin kaverit hiihettih jälekkäh šuorua sel’l’ua myöten. Šiitä hyö ajettih termän luo. Möykky rohkiešti nousi korkiempah termäh ta hiihti šen myöten alaš. Onnakko muutoman sekunnin piäštä pienikkäini joutu päittyän lumikinokšeh. Pingviininpoikani yritti heiluttua jalkojah, jotta häntä autettais. Šukšet oltih pität ta heiluttua jalkojah oli vaikieta. Äkkie ilmešty jiäkontie. Hiän šieppasi epäpätösen hiihtäjän jaloista kiini ta veti lumikinokšešta.
Passipo šiula, tiätä, murmetti pienoni.
Pitäy olla varovaisena ta piteliytyö kaikkie šiäntöjä, šano jiäkontie ta šilitti pingviininpoikasen piätä.
Mie en arvannun omua vauhtie ta lennin lumikinokšeh, šano Möykky šurullisešti.
Konšana ei šua kiirehtie ta rientyä termällä. Jo on ilta ta ruttoh pimenöy, niin jotta juoškua kotihis! n’euvo jiäkontie.
Hyvä, myö niin ni ruamma, čuhuttih yštävät.
Möykky kaverieh kera lähettih tuttavua polkuo myöten kotih. Ka äkkie lenti lumivihuri ta kova tuuli tuiskutti polun.
Pingviininpoikani yštävieh kera kualattih lumikinokšissa. Lumi typpi šilmie, a myršky kuato jaloilta.
Kuin vaikie tie, hermošteliutu Möykky.
Kaverit aššuttih jälekkäh, jotta ei jiähä jälkeh. Möykky hiivo enšimmäisenä.
Yštävät, rutompah, elkyä jiäkyä jälkeh! karju hiän elukoilla.
Mie vaivuin, en voi enämpi aštuo. Ta jalat kylmettih, šurullisešti šano revonpoikani.
Elä pahekši, kohta myö jo tulemma kotih, lupasi Möykky.
Šiitä pingviininpoikani smietti vähäsen ta anto oman šukšišauvan n’okan revonpoikasella, a revonpoikani anto oman šukšišauvan n’okan jänösellä, a jänöni anto oman šukšišauvan n’okan hukanpennullaniin heistä tuli pitkä juna. Nyt kenkänä kaveriloista ei voinun ekšyö.
Elukat vaivuttih aštuo šemmosella lumimyrškyllä. Ka äkkie hyö huomattih loittona kiiltäjän valosen, mi heti lisäsi heilä voimie.
Hurraaa! Myö piäsimä kotih! ilosešti karju Möykky.
Yštävät heitettih šukšet ta šelin kuavuttih lumeh levähtelömäh.
Myö olemma moločat! Myö pärjäsimä! Yštävyš voitti! karjahti Möykky.
Elukat taputettih käsie.
Talošta tuli repo-muamo ta kučču kaikkie juomah kuumua čäijyö mejen kera.
Vain yštävyš ta yhtevyš autetah piäššä kaikkien vaikeukšien läpi. Työ oletta moločat, jotta että hämmäštyn ta auttoja toini toisiena, muhi repo-muamo.
Hurraaa! ilosešti karjuttih kaverit ta lähettihjuomah čäijyö.