Тексты
Вернуться к списку | редактировать | удалить | Создать новый | История изменений | Статистика | ? Помощь
L’udmila Vladimirova. Lastu ainos äbäzöičet
L’udmila Vladimirova
Lastu ainos äbäzöičet
карельский: ливвиковское наречие
Новописьменный ливвиковский
Tämä
on jälgi - mäine tuonilmazih lähtenyön L’udmila Vladimirovan kirjutus "Oman Muan " toimitukseh .
Nuožarven kylä on nimitetty järven čestih .Dai mittumat hyvät rahvas eletäh kyläs .Sen minä tiijän ylen hyvin .Minun ukko , Ivan Mihailovič Vladimirov , toi minuu täh kyläh mučoikse 65 vuottu tagaperin .Häi löydi minuu Man’gan kyläs .Häi oli jo loppenuh yliopiston Petroskois , dai händy työttih Ministerstvaspäi ruadoh inženierakse Lahdenpohjah .Iivan oli hyvin tuttu minun tuatindam Mihail Timofejevičan kel .Sit häi tiijusti , gu minä tulen Man’gan kyläh muamin da vellyön luokse .Hyö keskenäh sovittih , gu Iivan tulou dai nägöy neičykän .Gu mieldyi , sit kaigin selgiey dielot , dai voi olla se , ku Iivan menöy kodih jo nuoren mučoin kel .
Mugagi rodih .Myö miellyimmö toine toizeh , dai illal ajoimmo jo Nuožarveh .Iivanan kois jo meijän tulos tiettih sendäh , gu minun tuatindam Mihail Timofejevič , soitti vahnembal Iivanan vellel , P’otr Mihailovičal , häi oli dorožnoin načal’niekannu , dai minun buat’koi ruadoi muasterinnu dorogal .Sendäh hyö hedi sovittih keskenäh , dai jo meidy sie vahnembat vuotettih .Minun mama ei lähtenyh meijän kel , sanoi : en lähte huigiedu nägemäh .
Konzu myö tulimmo , kois jo meidy vuotettih .Stolat jo oldih valmehet .Minä sih aigah en voinnuh ellendiä nimidä , olin ku unis , minä ajattelin , enhäi se minä ole .En minä voi olla da luadie tämmösty tuhuu .No se olin minä tostimmos jo yöl , olen miehen kel magavosijas .Yksi kačahtus silmih muutti kaiken minun eloksen .Ukko minul sanoi jo monen vuvven proidihuu , hänel sežo muga oli .Meile sinun kel oli lepitty Jumal mennä yhtes .
Oi !Minä jo äijän menin bokkah omas kerdomukses .Rubein Nuožarvie sanelemah , ga menin omah elaigah .Elaigu menöy edehpäi .Meile pidäy ajua Lahdenpohjah .Ukol pidäy olla ruavos .Et sih midä voi .Omua valdua minul jo ei ole , rua midä sanotah .Ukko huondeksel minul sanou :
‒ Läkkä , ozutan sinul hos kylän , kävelemmö da kačommo ymbäristön .Tozi , čoma kylä .
‒ Tiijätgo sinä kenen suurin pereh on Nuožarves ?
‒ Tiettäväine , en tiijä , minä en ehtinyh tutustuo nikenen kel .
Meile kävyi äijy rahvastu , ainos oldih istujat da paginkanzu buat’uškal da muatuškal .Minä nikedä en vie tunnustannuh .No nygöi minä sinul sanelen .Täs kyläs eläy yksi pereh , kuduas on 11 lastu-tytärdy da poigua .Se on Vasilii da Tatjana Jelisejevan taloi .Vahnin poigu on Anatolii Jevgenjevič Artemjev .Häi eläy da ruadau Petroskoil , on suuri načal’niekku militsies .Hänen mučoi on vrača dai ruadau keskusbol’ničas .Viktor Vasiljevič , Nikolai Vasiljevič , V’ačeslav Vasiljevič , Valerii Vasiljevič , Sergei Vasiljevič , Tatjana Vasiljevna , Jevgenija Vasiljevna , Jelena Vasiljevna da Galina Vasiljevna .Kus nygöi löydyy nengomua suurdu perehty .Ei lövvy enämbiä .Perehes on nerokastu rahvastu .Suuri načal’niekku militsies , opastajua , vračua , keittajiä , kirjaston ruadajua , agronomua , meččymiesty , kodiruadajua ‒ viehäi lapsii suaja pidäy da heidy opastua da äbäzöijä .Yksi sana , kai lapset oldih opastetut kaikkih ruadoloih .Ved’ on muga , konzu suuri pereh , sitgi hommua da ruaduo ainos on enämbi muamal dai tuatal .Ei ole aigua istuo joute .Meni aigu , lapset kai kazvettih .Kaikin omat pezät srojittih .Kelgo on fatierat , kengo rakendi oman koin .
Tuatal da muamal väheni hommua .Jo voi toičigi iččie hommua , ga ei sua sidä luadie .Suuret lapset da bunukat vie ližätäh zobottua .Meilegi ukon kel tuli se aigu .Meijän Leonid-poigu otti mučoikse Jelisejevan Galinan .Heile rodih pikoi brihaččuine Iivan , meijän armas bunukku .Ga elaigu on elaigu .Galina voimatui , jygei voimattomus hänel oli , dai nuorete kuoli .Kodvazen elettyy meijän Leonid-poigu sežo kuoli .Hänel oli epilepsii .Ezmäi leikattih yksi jalgu , sit toine .Yksikai voimattomus otti vallan .Jäi viizivuodine poigaine , pikoi Iivanaine .Myö diedan kel otimmo hänen ičelluo linnah .
Konzu piäzimmö eläkkehele , myö jo ainos elimmö kezät Nuožarves .Meile joga päiviä kävyi svuat’t’u Tatjana Ivanovna .Häi pidi meidy omannu , dai myö händy suvaičimmo .Dai häi meidy uvuažii .Paginua vahnal on ainos , da mustelemistu äijy .Mustelemmo omii elaigoi .Sihgi aigu menöy .
Nygöi minä en ajele kyläh , huono olo on , daže pihal en voi kävvä .Minbo sih voit , vahnus tabuau kaikkii .Lapset kazvettih , jo omat perehet ollah .Tytär Raisa jo ammui eläy Suomes .Nygöigi minun armas bunukku perehen kel mendih elämäh Suomeh .Tiä opastuttih yliopistos kaikin , dai ruavot oldih hyvät .Meile sananpiä on : kuh rodiittos , sinnegi pädiet .Nygöi nuoret iče ei tietä , midä heile pidäy .
Hyvä gu minun kel eläy minun podrugu Nina Petrovna Lamova .Häi sanoi , gu ei minuu hylgiä , myöhäi olemmo ku sizärekset .Minä vie ajattelen , gu lapset tullah uvvessah kodih .
Lastu ainos kaiken ijän äbäzöičet , akkiloičet , kazvatat , opastat , sit sinuu viipatah , konzu sinus ei enämbiä abuu rodei , vaiku sinul pidäy abuu .En minä tädä kauppua smiettinyh .
Lastu ainos äbäzöičet
карельский: ливвиковское наречие
Новописьменный ливвиковский
‒