ВепКар :: Тексты

Тексты

Вернуться к списку | редактировать | удалить | Создать новый | История изменений | Статистика | ? Помощь

Kut mužik gor’an järvhe pästi

Kut mužik gor’an järvhe pästi

вепсский
Средневепсский западный
(Sarn)

Oli gol’l’ vel’l’ da bohat vel’l’.


Gol’l’ vel’l’ radab, radab, a ii voi nikut hohattuda.

Ihten kerdan mäni vellehe spičkoihe.

Vel’l’ andan ii.

Lämboit’ iivoin’ sadagi, panihoiš.

Homencou libuipertiš vilu, lämbitada ii mil’.

Libui päčile, oti tabakon i zavodi kurd’a.

«Gor’a, ed voi minai tabakod daroid’a».

Homaičisipliše tabak.

Hän hlopni bankaižen i sanub: «Putuid’ nugude».

Laskihe päčil’päi, sobihez, mäni, kiven lüuzi, neche bankaižehe sidoi i mäni mecha, pästi järvhe, tendui kodihe.

Pimedui, mäni kuzen alle i pakičihez: «Ižandaižed, emägaižed, pästkät eks».

Panihe kuzen alle.

Vaiše uinota zavodi, kuleb mi-se kädžäht’.

Enamb uinota ii voi.

Homencehessai ištui.

Homendez tuli, mäni sinnä, kus kädžäht’.

Kacubkuzen all katl’aine, katl’aižes kuudad.

Tul’ kodihe i osti kojegi midä vähäižen, i radogoit’, eleganz’.

Tuli velleze hänennost.

«Kut , sanub, eleganzid’

Hän sanub: «Minä gor’an järvhe pästin’».

A nece mužik sanub: «Užo, pästid’, ka minä san».

Mäni mecha, lüuzi järven, notoi, notoi, nu dai sai necen bankaižen, avaiž. «, – sanub, – vellennost».

Gor’a sanub: «En mäne nikuna, sinuspai minä en erigande».

Tuli kodihe, elo palanu aitas.

Nugude eläškanz’ velled gollemba.

Kudam gol’l’as eli, se paremba.

(AA *735 1)

Как мужик горе в озеро опустил

русский
(Сказка)

Был бедный брат и богатый брат.


Бедный брат работает, работает, а не может никак разбогатеть.


Однажды пошел он к брату за спичками.


Брат не дал.


[Он] не мог и огня зажечь, лег спать.


Утром всталв избе холодно, топить нечем.


Поднялся на печку, взял табак и стал курить.

«Горе, не можешь мне табаку подарить».

Увиделсыплется табак.


Он захлопнул баночку и говорит: «Теперь ты попался».


Спустился с печки, оделся, пошел, нашел камень, привязал к этой баночке и пошел в лес, опустил в озеро, отправился домой.


Стемнело, он пошел под елку и стал просить: «Хозяева, хозяюшки, пустите ночевать».

Лег под елку.


Только начал засыпать, слышит: что-то скрипнуло.


Больше не может заснуть.


До утра просидел.


Наступило утро, он пошел туда, где скрипнуло.


Смотрит: под елкой котелок, в котелке золото.


Пришел домой и купил немного кое-чего и стал работать, зажил.


Пришел к нему брат.


«Как ты, – говорит, – стал [хорошо] жить?».


Он говорит: «Я горе в озеро выпустил».

А этот мужик говорит: «Выпустил, так я поймаю».


Пошел в лес, нашел озеро, ловил, ловил неводом да и поймал эту баночку, открыл.
«Иди, говорит, к брату».

Горе говорит: «Не пойду никуда, от тебя я не отстану».


Пришел домой, жито сгорело в амбаре.


Теперь стал жить беднее брата.


Тот, который бедно жил, стал лучше [жить].


(AA *735 1)