| 31 |
Новописьменный ливвиковский
|
художественные тексты |
|
Sem’onov P’otr.
Puhtasjärven Maša
|
-
Kluasas gu ei kaikin lienne ellendetty, sanommo, mi se on yksi kolmasvuitti, Maksim Jakovlevič puhtahal livvin kielel sellitti:
– Otakkua huruah kädeh pehmei pačoi.
|
| 32 |
Новописьменный ливвиковский
|
публицистические тексты |
|
Kolomainen Robert.
Hänel on kunnivosija ristikanzoin mustos
|
-
Kui häi iče myöhembäh sanoi, se menestys juuri allus andoi hänele ližiä uskuo omah iččeh: "Carelia-lehti on olluh minule ristižä, kudai andoi minule uskon omih neroloih".
-
Häi nenga kuvaili minule omua kirjutusruaduo vuvvennu 2000:
"Livvinmurdehen da suomen kielen välil on suuri ero.
-
Tarkoitus on kirjuttua tozitarinoih alustui pieni romuanu erähäs kohtalos, jygiedy nähnyön Maša-nimizen karjalazen naizen aigukauzis.
-
Minun mieles Sem’onovan tevos on enämbi kui eloksentapahtumien da piävyndöin tovestus da kniigahottamine.
-
Sendäh se on hengen dai tarkoituksen mieles nygyaigaine romuanu, sen piähengi on rahvahaspäi tulluh ristikanzu histourien muutosaijannu."
-
Jo aigugi on."
|
| 33 |
Новописьменный ливвиковский
|
публицистические тексты |
|
Svuad’bu Vieljärvel. 3
|
-
Joga kerral näpil suolua otettih kaikin da suuh pandih, a leiby stolal on ylen suuri, kai taiginus on yhtes leiväs.
-
Muatuškal on varustettu kaikis leveimmät kirjat räččinäh.
-
Ondrii nostau lahjat yläh, sanou:
– Meijän nevesky eule muannuh, aivin on lahjoi varustannuh.
-
– Aigu menöy, pappi vuottau, munul on hänen kel jo paistu.
-
Mašan muamah tulou:
– Nygöi meis svuattu sana ei seizo, meis on kai valmehet, oppikkua vai viidaiččemah ruveta.
-
Briha on yksipuoles tuattah, ristižän da druškoin kel, riädyh käzikungis seizotah, a neidine ujolois ollallizen, vellen da oman čupun svuad’burahvahan kel heile vastah riädyh seizatutah.
-
Riävyn i toizen keskes on vägi pala.
-
Ruvettih vastakkah vähäzin toine toizeh lähenemäh, ollallizel on juodu käis.
-
A Ondrii-starikku on ylen poverkas, sanou:
– Teile sie on čoma, a meile on oma, mollembil pidäy lähetä.
-
Häi kirvesty terälleh lat’ettu myö ymbäri svuad’burahvas vedelöy, iče lugou:
– Kaikil on kovat kynnet,
minul on kovembat.
-
Haukan on kynnet terävät,
minul terävembät.
-
Kondii on mečän vanhin,
minä olen täl svuad’bal vanhin.
-
Lähtiettih venčal ajamah, ga pihal jo on rikkua viritetty.
-
Ajetah läbi tulilois, ga dorogal jo on aidu laittu.
-
A Mašal on helmoin kandajat, štobi helmat kirikön pordahih ei koskiettas.
-
Vastebo brihan kodih ajajes on viritetty rikkua da luajittu aidua.
-
Syömine jo stolal varustettu, pandih myödäzii syömäh, a myödästy on hengie kolmekymmen.
-
Stola jo on pyhkimel katettu.
-
Sit on se suuri käiniškusleiby, suoluvakku da obrazaine leivän piäl.
-
Tyhjy juodugi on pandu stolah.
-
Tytöt da brihat kai kiirehel lähtietäh heijän kel kižuamah, a ku jo muut rahvas heidy kiitetäh:
– Vot on hyvä puaru.
-
Tullah myödäzet Vas’an muamah luo, sanotah:
– Nygöi, svuat’t’u, meis on tila valmis.
-
A kyly on jo lämmitetty, valmistettu.
|
| 34 |
Новописьменный ливвиковский
|
художественные тексты |
|
Valentina Kondratjeva.
Ystäväzet
|
-
Syväingi on ilotoi nengozil päivil, tahtou itkie.
-
– In’kal on hyvä nagrua!
-
Naizil sežo on mis paista – omis kulduvenčois da vie kuda-midägi.
-
Kuule vai, sinähäi olet äijiä nuorembi Min’kua da ližäkse häi on herrumies, eigo piinannuh sinuu pitkän ijän eläjes?
-
Ga se ruavos häi on herru.
-
Kukkaro on minul.
-
Ylen rauhasti vastai:
– Selgiendäh niškoi meile ruavos on dreskoudu.
-
Muamo huarotti silmät da kyzyi:
– Voitgo sanuo, ken häi on?
-
Häi on vie nuori!
-
Sinul on jo 20.
-
Niina vähän aigua oli vaikkani da sit jatkoi:
– En voi nimidä pahuttu sanuo, hyvä ristikanzu on minun Min’ka, hosgi herru on.
-
Se on piälimäine dokluadan sana.
-
Aigu on mennyh, nygöi voin teile sanella, kui minä Fed’kan vieraitin kuadielois.
-
– Tyttö-rukat, teile nygöi sanon, aigu on mennyh, ga yhtelläh vieraitin Fed’kan kuadielois.
-
– Teile on kummu, nagratto, a minä puoli igiä voinua piin kuadieloinke!
-
Ombelusmašin on, vai viilä da kropi!
-
Minul on vie ogrodas kytkemisty, tahton enne kylyy loppie.
-
Hyvä, gu kyly omas ogrodas on.
-
Ukko loppi morsun juondan da vastai:
– Hyvät on!
-
Yhten kerran virun koikas, kuulen ei päčis hallot ročketa, vikse päčči on sammunnuh.
-
Astun da duumaičen, ken on enämbäl viäryniekku?
-
Huomei vie kylypäivy on, kyly pidäy lammittiä.
-
Jällel murginua Sergiel pidi ruadoh:
– In’a, kyly on valmis, sinä voit kävvä.
-
Läkkä meijän kylyh, jo on valmis!
-
Tämähäi turki on!
-
Tules tänne, minul on hyvä viesti meih niškoi, ylen luaskavasti sanoi ukko.
-
A hindu toiči moine suuri on, ga kaikes ijäs et maksa, hil’l’al iänel sanoi Zoja.
-
Konzu den’gua on kylläl, kyzymykset ollah hoivembat, a konzu vähä, hos min heidy lad’d’aile kukkaros kukkaroh – enämbiä ei rodie.
-
Vie on kaksi sinun jallan luo.
-
A ližäkse, kus on nygöi hoivembi?
-
Min’ka virki:
– Mittuine magei piiruan duuhu on!
-
Minä tiezin, mittuine häi on kova da rutto da vie konzu azut pillua.
-
A varrastamine se on paha dielo, ylen paha.
-
Minul täydyi yhtes hengästykses, a täs on täyzi puačku.
-
Tämä on mužikoin pagin!
|
| 35 |
Новописьменный ливвиковский
|
публицистические тексты |
|
Bogdanova Natalja.
Jovet – kodžat
|
-
Karjalazet ollah kadaikanzu, ga sanotah, gu on "meččykarjalaine" da "peldokarjalaine".
-
Hyö erotah kazvol da rungal, enzimäine on ravei da pieni kazvol, a toine on hoikkaine da korgei kazvol.
-
Ulgonägö on heil erilaine, sendäh gu vahnois aijois hyö elettih mečäs libo tazangol.
-
Hyvä on, Čilmienjogine čurčettau ukonlähtielöis da sanelou minule suarnua.
-
Taloi on suuri, lehmät da hevot, Sergoin muamah on jo vahnu.
-
Hyväbo on, Kotkatjärven da Uutjärven keskes on toine jogine!
-
Vot on kummua!
-
Läkkä vai Čilmienhieruh, sie on časounas obrazu, pakiče Jumal-rukan abuu".
-
sanoi vai Sergoi-sulhaine da kerras ellendi, gu tämä neidine on kaikis paras!
-
Vaiku Mägrienjogi on lašku, eläy suolois, sen vezi on mustu, rubiemmo juoksemah kahtei teriämbi!"
-
Niken ei tiijä, ollougo suutuksis Anuksenjogi Sergoin piäle, ga vaiku sen joven nimi, kuduadu myöte sulhaine lähti venehel Anuksenjovelluo, on Pekkijogi, Kotkatjärven da Uutjärven keskes.
-
Sergoi meni myödyvirdah silloi, a nygöi sanotah, sie on kahtenkerdaine pohju!
-
Kai on todine tozi.
-
Čilmienhierun časounan obrazu nygöi on Petroskoin muzeis, dai Aksinču da Sergoi ollah minun Vasselei-died’oin buabo da died’oi, Anuksenjogi da Mägrienjogihäi tullah vastah Anuksenlinnas.
-
Tyhjy on vaiku se, ku Uutjärven naizet ollah Kotkatjärven naizii čomembat!
|
| 36 |
Новописьменный ливвиковский
|
публицистические тексты |
|
Svuad’bu Vieljärvel. 2
|
-
Mendih sinne, ga heidy ylen hyvin vastattih, syötettih, juotettih, bohatal jo on kai varustetut.
-
– Tozi on svuattu, min teriämbi, sidä parembi, vastuau Oleksii.
-
Älgiägo tuogua huobazii halgozii,
Net on hallot olaizet halgoizet.
-
Muamah i vastuau:
– Ei olis mieleh istunduaigazet,
Eigo vaimelol vaikkaine olenduaigazet,
Kumalehuol k’on ylen kiirehet aigazet,
Ku on ylen lyhyöt liittozet
Ylen srougoit srokkazet.
-
Nygöi jo kumalehuttu kiirehtetäh,
Nygöi jo on vezazel vai vereksen
Kalazien kiehunduaigazet.
-
Viehäi on sikkijaizel naizel
Sizär nimyzien kandelii.
-
– Nygöi oppiet vai huolitellakseh kassua riiččimäh, tulou svuad’bua ottamah, ku on ollet varustetut dai kai pihal, sanou muamah.
-
Sit tulou briha, kudamal on tuatto dai muamo.
-
Sit tytöt otetah Mašua käzikupris, pielus piän piäl pannah da muamah lykkiäy Mašan hardehile turkin (anna ozavembi on miehel mendyy).
-
Maša istui ikkunpieles
Iče sanoi: "Vot on mies!"
|
| 37 |
Новописьменный ливвиковский
|
художественные тексты |
лирическое произведение |
Жукова Ольга.
Marjaine
|
-
Mättähäl on marjaine,
Yhtes puoles valgiene,
Lennä, sinä, lehtine,
Ruskenda sil bokkaine,
Pastakkah vai päiväine,
Kypsekkäh vai marjaine!
|
| 38 |
Новописьменный ливвиковский
|
публицистические тексты |
|
Nadežda Mičurova.
Kaži suarnua sanou-murizou
|
-
Tänäpäi muailmas on läs kuuttu miljounua kodikažii da läs kahtusadua niilöin roduu.
-
On äijy starinua da legendua, kuduat sanellah sih näh.
-
Biblies on kirjutettu, gu Nojan laival ei olluh ni yhty kažii, ga sit sie rodih muga äijy hiirdy da rottua, ga kaikin elätit da rahvas sie olijat odva ei kuoltu nälgäh.
-
Sih teorieh uskojua on äijien mualoin kul’tuurois.
-
Sanakse, karjalazet da suomelazet sežo uskottih, gu kažil on yhtevys tuonilmaizenke.
-
Tiedoteorien mugah kažin ezi-ižänny on stepnoi kaži, kudai tässähgi eläy Afriekas, Azies, Indies da kai Kazahstuanas.
-
Stepnoi kaži on suurembi tavallistu kažii, se eläy eriže toizis da tabailou pienembii zvierilöi.
-
Kui sanotah, kaži on koinižändän dovariššu da hiiren rida.
-
Konzu piendy kažinpoigastu otettih kodih, se pidi hil’l’akkazin pystiä bokkah nieglal da sanuo: "Kui nieglu on terävy dai sinun kynnet oldas moizet terävät".
-
Myös konzu kaži peittäy neniä muates, se on pakkazekse.
-
Kaži vieröy sinne muate, kus on hyvä da puhtas kohtu.
|
| 39 |
Новописьменный ливвиковский
|
публицистические тексты |
|
Alina Gapejeva.
Voinan čilmuloi syväimes
|
-
Pienen Liizan lapsusaigu on mennyh bombien viheldyksen ual.
-
Jelizaveta Zaitsevan pereharhiivas ollah ruokos omahizien vahnat fotokartočkat da kellastunnuh suruviesti, kudamal on jo pahoi nägyjy kirjutes: "…
-
Rapakko bumuagulehtine nygöi on perehen mustoezineh, mennyön aijan čilmu.
|
| 40 |
Новописьменный ливвиковский
|
публицистические тексты |
|
Svuad’bu Vieljärvel. 1
|
-
– Sinä hos ottazit ga viehäi, on sinulles tuattas da muamas, hyö ollah ylen stroogoit.
-
Tyttö on hyvä.
-
Tyttö vie postelis sanou:
– Hoi, muamo, kyzy, ket ollah, Ondrien Vas’ago on?
-
– Ondrii on Vas’an kel, sanou muamah.
-
– Hoi, muamo, sammuta tuli, huigeihäi on minul täs lähtie magavustilas sulhazen aigah.
-
Tuldih sulhazet pertih, ženihän tuattah lugou:
– Ennen kävyimmö muite vierahikse, nygöi tulimmo sulhazikse, ongo teile Maša-tytär annettavu, minul on Vas’a-poigu naitettavu.
-
Jerusaliman d’ovel on tammin suari,
Tammin suarel on kuldaine koivu.
-
Kuldaizes koivus on kuldaizet lehtet.
-
Ečitäh briha, kudamal on tuatto da muamo, neijisty tuomah.
-
Rahvas tohistah: "Naittögo, mittuine taloin briha tuli Mašah sulhazikse, hos iče on köyhy."
-
– Oli, ga on minul kukkaros jen’gua.
-
Tulou Maša stolanpuoleh, jen’gat kiänäldäy, sanou:
– Jen’gat on čomat, ga Vas’a on omembi.
-
On paistavua sinun kel.
-
– Hoi, Vas’a, sanou tuattah, meile heimokundu on suuri, kaksikymmen piäsijua pidäy lahjua.
|
