Abeiččii
Часть речи: существительное
обидчик, обидчица
1.
Sit Reboihutgi piästi abeiččijan , da hyybii kähieh iändäjen lendi yläh taivahah .
Тогда Лисёнок отпустил обидчика, и филин с хриплым криком улетел ввысь.
2.
...sanoi eräs čiganakku abeiččijoile .
...сказала некая цыганка обидчикам.
| Словоформы | ||
| Ед.ч. | Мн.ч. | |
|---|---|---|
| Номинатив | abeiččii | abeiččijat |
| Аккузатив | abeiččii, abeiččijan | abeiččijat |
| Генитив | abeiččijan | abeiččijien, abeiččijoin |
| Партитив | abeiččijua | abeiččijii, abeiččijoi |
| Эссив | abeiččijannu | abeiččijinnu, abeiččijoinnu |
| Транслатив | abeiččijakse | abeiččijikse, abeiččijoikse |
| Абессив | abeiččijattah | abeiččijittah, abeiččijoittah |
| Инессив | abeiččijas | abeiččijis, abeiččijois |
| Элатив | abeiččijas, abeiččijaspäi | abeiččijis, abeiččijispäi, abeiččijois, abeiččijoispäi |
| Иллатив | abeiččijah | abeiččijih, abeiččijoih |
| Адессив | abeiččijal | abeiččijil, abeiččijoil |
| Аблатив | abeiččijal, abeiččijalpäi | abeiččijil, abeiččijilpäi, abeiččijoil, abeiččijoilpäi |
| Аллатив | abeiččijale | abeiččijile, abeiččijoile |
| Комитатив | abeiččijanke | abeiččijienke, abeiččijinneh, abeiččijoinke, abeiččijoinneh |
| Пролатив | abeiččijači | abeiččijiči, abeiččijoiči |
| Аппроксиматив | abeiččijalluo | abeiččijielluo, abeiččijoilluo |
| Инструктив | — | abeiččijin, abeiččijoin |
| Терминатив | abeiččijassah | abeiččijissah, abeiččijoissah |
