Тексты

Вернуться к просмотру | Вернуться к списку

Iisussa ruokkiu viisituhatta mieštä

История изменений

25 сентября 2023 в 13:59 Нина Шибанова

• изменил(а) текст
  ¹ Tämän jälkeh Iisussa läksi Galileijanjärven toisella puolel lapuolella.^ Šitä järvie šanotah vieläi Tiverijanjärvekši. ²Iisussalla jäleššä matkasi šuuri joukko ihmisie, šentäh kun hyö oli näh tynähty merkkiruatoja, kumpasie Hiän luati voimattomilla. ³Iisussa nousi termällä ta ašettu istumah opaššettavien kera. ⁴Jevreijen pruasniekka, Äijäpäivä, oli lähellä. ⁵Iisussa kaččo loitommakši ta näki, jotta Hänen luo matkuau šuuri rahvašjoukko.^ Hiän kyšy Hilipältä: «Mistä voisima oštua leipyä, jotta hyö šuatais šyyvvä»? ⁶Näin Hiän šano vain šentäh, kun tahto nähä, mitä Hilippä ajattelou.^ Iče Hiän jo tiesi, mitä meinasi ruatua. ⁷Hilippä vaštasi: «Vaikka oštasima kahellašualla dinarilla leipyä, šiitä ei riittäis ni pientä palua jokahisella». ⁸Šilloin eryäš opaššettava, Simoni Petrin velli Ontrei, šano Iisussalla: ⁹«Tiälä on poika, kumpasella on viisi osraleipyä ta kakši kalua.^ Ka mitäpä niistä noin šuurella joukolla»? ¹⁰ Iisussa šano: «Käškekkyä ihmisie istumah». Termällä kašvo vihanta nurmi, ta ihmiset istuuvuttih mualla.^ Šielä oli viitisen tuhattaviitisentuhatta mieštä. ¹¹ Iisussa otti leivät, passipoitti Jumalua ta anto leivät opaššettavilla, opaššettavat juattih ne istujilla.^ Šamoin Hiän jako kalat, ta kaikin šuatih niin äijän, kuin tahottih. ¹²Kun kaikin oltih kylläset, Iisussa šano opaššettavillah: «Keräkkyä palaset, mit jiätih, jotta mitänä ei mänis tyhjäh». ¹³Hyö kerättih, ta viiještä osraleiväštä keräyty kakšitoista täyttä vakkua palasie, mit oli jiäty šyömättä. ¹⁴ Kun ihmiset nähtih, mimmosen merkkiruavon Iisussa ruato, hyö šanottih: «Tämä tosieh on še Jumalan viessintuoja, kum pasenkumpasen tuluo on vuotettu». ¹⁵Iisussa tiesi, jotta ihmiset meinatah väkisin ottua Hänet, jotta luatie Häneštä čuari, ta šentäh Hiän läksi tuaš vuaralla yksinäh.

06 февраля 2023 в 16:39 Нина Шибанова

• создал(а) текст
• создал(а) перевод текста
• создал(а) текст: ¹ Tämän jälkeh Iisussa läksi Galileijanjärven toisella puolel la.^ Šitä järvie šanotah vieläi Tiverijanjärvekši. ²Iisussalla jäleššä matkasi šuuri joukko ihmisie, šentäh kun hyö oli näh ty merkkiruatoja, kumpasie Hiän luati voimattomilla. ³Iisussa nousi termällä ta ašettu istumah opaššettavien kera. ⁴Jevreijen pruasniekka, Äijäpäivä, oli lähellä. ⁵Iisussa kaččo loitommakši ta näki, jotta Hänen luo matkuau šuuri rahvašjoukko.^ Hiän kyšy Hilipältä: «Mistä voisima oštua leipyä, jotta hyö šuatais šyyvvä»? ⁶Näin Hiän šano vain šentäh, kun tahto nähä, mitä Hilippä ajattelou.^ Iče Hiän jo tiesi, mitä meinasi ruatua. ⁷Hilippä vaštasi: «Vaikka oštasima kahellašualla dinarilla leipyä, šiitä ei riittäis ni pientä palua jokahisella». ⁸Šilloin eryäš opaššettava, Simoni Petrin velli Ontrei, šano Iisussalla: ⁹«Tiälä on poika, kumpasella on viisi osraleipyä ta kakši kalua.^ Ka mitäpä niistä noin šuurella joukolla»? ¹⁰ Iisussa šano: «Käškekkyä ihmisie istumah». Termällä kašvo vihanta nurmi, ta ihmiset istuuvuttih mualla.^ Šielä oli viitisen tuhatta mieštä. ¹¹ Iisussa otti leivät, passipoitti Jumalua ta anto leivät opaššettavilla, opaššettavat juattih ne istujilla.^ Šamoin Hiän jako kalat, ta kaikin šuatih niin äijän, kuin tahottih. ¹²Kun kaikin oltih kylläset, Iisussa šano opaššettavillah: «Keräkkyä palaset, mit jiätih, jotta mitänä ei mänis tyhjäh». ¹³Hyö kerättih, ta viiještä osraleiväštä keräyty kakšitoista täyttä vakkua palasie, mit oli jiäty šyömättä. ¹⁴ Kun ihmiset nähtih, mimmosen merkkiruavon Iisussa ruato, hyö šanottih: «Tämä tosieh on še Jumalan viessintuoja, kum pasen tuluo on vuotettu». ¹⁵Iisussa tiesi, jotta ihmiset meinatah väkisin ottua Hänet, jotta luatie Häneštä čuari, ta šentäh Hiän läksi tuaš vuaralla yksinäh.