Texts
Return to review | Return to list
Nevondad da opendused
history
November 08, 2016 in 21:54 Нина Шибанова
- changed the text
6 1 Poigaižem! Ku sinä andoid vahvan sanan ičeiž lähembaižen taguiči, a sinun käden andoid toižen taguiči – 2 siloi sinä sidoid sanal ičtaiž, putuid ridaha ičeiž sanoiden tagut. 3 Sinä putuid ičeiž läheližen käzihe. Miše päzutada ičtaiž, tege, poigaižem, muga: mäne da kumarte hänen jaugoihe, pakiče händast lujas, 4 ala anda unt sil’mile da lebud ripsuile. 5 Päzuta ičtaiž, kuti pagenii serna, kuti lind, mitte om putnu mecnikan kädehe. 6 Mäne murahaižennoks, laškkogo, da kacu sen radod i ole melev. 7 Sil ei ole pämest, ei kacujad vai käskijad, 8 no se keradab kezal ičeleze leibäd, rahnmižen aigan täutab ičeze aitoid. [Vai mäne mezjaižennoks da tedišta, mitte radnik se om, miččid čudokahid töid se tegeb. Sen radon satusid otaba ičeze tervhudeks kunigahad da rahvaz. Sidä kaik armastaba da navediba, hot’ se om pičuine da vägetoi, a sidä pidetas korktas arvos.] 9 Ka midä, lašktuk, völ-ik sinä magadaškad? Konz sinä heraštud ičeiž unespäi? 10 Magadahtad, nukahtad, vähäižen venuhtad käded ristati, 11 i sid’ tuleb-ki sinun gol’l’uz’, mairiž tuleb kuti vargaz. [A ku ed zavodi laškoteldas, ka kuti vezi purtkespäi tuleb sinun kodielo, gol’l’uz’ linneb sinuspäi edahan.] 12 Manitelii da jumalatoi mez’ käveleb da kelastab, 13 pičkutab ičeze sil’mil, tegeb znamoid ičeze jaugal da sormil, 14 Manituz om sen südäimes, hän kaiken tahtoib pahad, semendab ridad. 15 Sikš hänele tuleb varastamatoi kadond, hän katteb kerdal, hänel ei linne päzutandad. 16 Täs om kuz’, mittušt ei navedi Ižand, kut seičemed-ki, mitte om hänele vastmel’he: 17 ülendelijad sil’mäd, kelaz kel’, käded, miččed vodataba oiktoiden vert, 18 südäin, mitte tagob pahoid himoid, jaugad, miččed rigehtiba pahoile radoile, 19 kelaz todištai, kudamb pagižeb tühjad da semendab ridoid velliden keskes. 20 Poigaižem, pidä meles tatan käsköd, ala hül’gäida maman opendusid. 21 Riputa ned kaglha, pidä kaiken südäimen rindal. 22 Konz linned matkas, ned ozutaba sinei ten, konz magadaškad, ned varjoičeškaba sindai, konz heraštud, ned pagižeškaba sinunke. 23 Sikš ku käsk om lamp, a openduz om päivänvauged, nevondad, miččed opendaba, om te eloho, 24 miše kaita sindai pahas naižespäi, verhan akan libedas kelespäi. 25 Algha manitagoi sinun südänt hänen čomuz’, [ala putu ičeiž sil’miden ridaha,] algha vegoi sinun henged hänen sil’mäd. 26 Vedelii naine gol’l’utab sindai supalaižehesai, a toižen mužikan ak otab sinun hengen. 27 Voib-ik ken-ni otta šižlähe lämoin i ei poltta sobid? 28 Voib-ik ken-ni kävuda hulid hilidme da ei poltta jaugoid? 29 Muga tegese sille, ken läheneb toižen mužikan akannoks, ken koskeb händast, ei jä oiktaks. 30 Ved’ ei prostigoi vargast, kudamb vargastab näl’gäs, miše täutta ičeze vac. 31 No tabates hänele makstas seičemekerdhaks, hän andab kaik ičeze kodielon. 32 Ken magadab verhan akanke, sil ei ole mel’t. Se surmitab ičeze hengen, ken muga tegeb. 33 Hän löudab vaiše löndad da huiktad, hänen huiktatomuz’ ei kado nikonz. 34 A sen akan mužikan käregzoituz süttub ani vahvas, hän ei zal’l’oičeškande aznoičendpäivän, 35 hän ei ota nimittušt kodielod, ei lauhtu hot’ miččid lahjoid anda.
November 08, 2016 in 21:54 Нина Шибанова
- created the text