Texts
Return to list
| edit | delete | Create a new
| history
| Statistics
| ? Help
Parm da kozad
Source:
Vepsäks kändi Maria Mironova, Kodima. № 6, 2018, p. 8
Parm da kozad
Veps
New written Veps
Karjalaine sarn
Eli-oli armotoi prihaine. Mäni hän paimneks, paimendamha kozid, miše hot’ kut-se sada den’goid sömäha.
Kerdan hän ajab kozid siriči rugihižes pöudos. A kozad üliči aidas ličihe rugiheze. Jokseli prihaine niiden taga, kidasti muga, miše kadoti änen, a nenakahad kozad kuti hödhüvin jokseleba rugižes sinna-tänna i topsiba tähkid.
Ištuihe paimen kivele i voikaškanzi. Tuli hänennoks orav i küzub:
– Midä sinä voikad, prihaine?
– En voi küksta kozid rugihespäi.
– I gor’ad-se? Minä sid’-žo küksen niid! – sanub orav i zavodi hüpta pöudonnoks.
Jokseli, jokseli koziden taga, lujas väzui. Ištuihe sirhe i voikaškanzi. Voikaba kahten.
Tuleb reboi i küzub:
– Midä voikat?
– Ka em voigoi kozid küksta rugihespäi.
– Naku mitte bed om! – sanub reboi. – Minä niid teravas küksen!
Jokseli reboi, jokseli koziden taga, väzui, ištuihe sirhe i zavodi voikta. Voikaba koumen. Astub mecaspäi kondi.
– Midä tö voikat? – küzub.
– Kut-žo meile ei voikta. Nikut em voigoi kozid küksta rugihespäi.
– Penikaižed tö olet! Et voigoi küksta. Minä abutan teile.
Kondi zavodi libuda üliči aidas i murenzi sen. Zavodi joksta koziden taga, a ned – erazvuiččihe polihe – ladi tabata niid! Möraidab kondi, jokseleb pöudodme, enamba mi kozad topsib rugišt. Väzui lujas. Pördihe niminke. Ištuihe sirhe paimnenke, oravanke da reboinke i voikaškanzi gor’aspäi. Voikaba nellän.
Lendab siriči parm.
– Om ilokahašti, – sanub, – mugomad sured, a voikat. Ken teid abidoiči?
A ned ühthe än’he sanuba:
– Nikut em voigoi kozid küksta rugihespäi!
– Minä abutan teile, – sanub parm.
– Kuna sinei! – sanub vastha paimen. – Minä küksin – en voind küksta, orav küksi – ei voind küksta, reboi küksi – ei voind küksta, eskai sur’ kondi ei küksend...
A parm kut buzaidaškandeb:
– Minä küksen! – i lendi pöudole.
Kut kulištiba kozad, miše parm lendab niiden päl, eskai hüppäten joksiba, üliči aidas hüppiba i tele joksiba! A parm kaik niiden päl kehkeroičeb i buzaidab:
– Naku minä teile!
Paimen oti ragan i jokseškanzi koziden taga. Eskai spasibod ei ehtind sanuda ičeze abunikoile.