Texts
Return to list
| edit | delete | Create a new
| history
| Statistics
| ? Help
Kukoi i reboi (Runosarn)
Source:
Viktor Jeršov, Verez tullei, 2018, p. 92
Kukoi i reboi (Runosarn)
Veps
New written Veps
Pul išttes kanoidenke öl
üks’ kukoi launui, kuti segoi.
I neciš eile hondod völ,
da kidan kulišti vanh reboi...
Se oli kezal, hüvä mez’.
Kut savu, sumeg rippui vilu,
i kastken tippuiš oli hein,
hot’ vihmad amu eilend siloi.
Kaks’ hirüt reboi vaiše söi,
vac – pal’l’az, sikš i vägi kadoi.
I ectes midä-ni hot’ völ
hän surman eläjile kandoi.
Om reboin näl’gäs terav mel’:
– Ah, Pešoim, tundištid-ik mindai?
Ved’ sinä oled minun vel’l’,
vai, Pešoim, lühüd mušt om sinai?
I ani pehmed hänen än’:
– Ka kulištid-ik – kitänd sini!
Ed uhtei, laulai, topsid man,
kanz sur’, ka aigoiš lähteb uni!
I vozil keratud – om süvä mel’!
– Ozuta-ške minei suugal,
Kus joda voižin, armaz vel’l’,
ved’ minun sus i kurkus kuivi.
Min tahtoib manitai, sen sab.
– Nu, päzu, vellüt, – änes muhu...
A meiden muštho laske jäb,
kut putui kukoi reboin suhu.