Texts
Return to review | Return to list
Tuatto nevvoi poigua elämäh
history
October 16, 2021 in 18:40 Nataly Krizhanovsky
- deleted the author of the source
September 16, 2019 in 21:38 Нина Шибанова
- created the text
- created the text: Oli enne starikku. Häi vahneni, jo rubei kuolemah. Häi ijän kaiken eli hyvin, ruadoi, oli rahvahan kel sovus da ei olluh skuuppu. Tuatan kuolendua vaste poigu kyzyy hänel: – Nevvo sinä minuu, kui pidäy eliä. Tuatto sanou: – Tahton sanuo sinule, ku olizit ainos terveh. Da vie sanon sinule kolme käskyy. Enzimäzekse, ku lähtet ruadoh, tervehytty nikel älä luaji. Poigu duumaiččou: “Mindähbo ei luadie tervehytty nikel?” A tuatto sanou: – Ku menet ruadoh enne kaikkii, ga sit luajitah tervehyt sinule. Toizekse, adru pie ainos puhtahannu, anna läpettäy. Poigu tuas ei ellendänyh tuatan käskyy, häi pani adran saruale da vai ainos čiistiu, štobi läpetäs, a ei ruostus. Ei ellendännyh myös poigu tuatan nevvuo. Pidäs adral ainos kyndiä, sit se ei ruostu. Kolmandel käskyl tuatto käski lykkie leibiä dorogal. Poigu lähti ajamah hevol dai rubei leibiä lykkimäh. Myös ei ellendänyh tuatan käskyy poigu. Pideli dorogal olijoi rahvahii syöttiä omal leiväl da pidiä gost’annu, sit ičegi konzu lähtizit dorogah, rahvas sinuu syötettäs da vastattas. Vot nengomua rahvastu oli enne, opastettih nuorii elämäh da mustamah vahnoi hyvän eloksen taboi. Tuli susiedu yhteh taloih pakiččemah stoikkua pidiä, a ižändy hänel sanou: – Ota stoikku da sinne i jätä”, a sen sanoi sikse, anna susiedu stoikan tuos järilleh. Vot nenga pidäs nygöziigi nuorii opastua, anna oma jälgi ainos jätettäs por’adkah.