Texts
Return to review | Return to list
Heroilan Glimoi
history
October 16, 2021 in 18:31 Nataly Krizhanovsky
- changed the author of the source
from Akimaine Jehki
to
September 17, 2019 in 11:08 Нина Шибанова
- created the text
- created the text: Kerran minun tuatto mečäs oksien karzijes leikkai ičelleh polvenpeän. Mečäspäi vie vereksissäh tuli kodih, a toissa peän jo ei voinnuh kävellä. Päiveä jo menöy kolme, ei voi kävellä, saroal azuu haravoa, da i sengi gor’an ker. Kerran istuu saroalharavoa azumas. Sih peädyy pihoiči astumah Čuuniemen Heroilan Glimoi. Glimoi sanou: – Kačo vai, Stepan Akimovič on kois! Zdorov, velli! A tuatto sanou: – Tule, velli, terveh, tule, velli! Glimoi kaččou, toatal on koadienseärys nostettu, ga sanou: – Midäbo sinul on koadienseärys ylähän? – Kirvehenkazal, velli, puutui tärpätä polvenpeädä, a nygöi en voi ni kävellä. – Nu se on tyhjä dielo. – Da-a, sinul ku ei ole kibei, ga se on tyhjä dielo, a minul on ičes kiini: pidäs olla niityl, a minä olen kois, a se päivät mittumat ollah heineä roata! Silloi Glimoi: – Anna tänne jalka. Da iče painaldah toatan jalgah da rubiou puhumah šupettamah. Loppi šupetuksen, puhaldi da sylgi sih leikkavukseh da sanou: – Nu nygöi sproavih! A tuatto kodvazen istui, sit boabo kučui murginal. Toatto nouzi seizoi da opittelou polgie jalgoa moah, ga voibi polgie, ei ole moine kibei. A toissa peän jo matkai niityl.