VepKar :: Texts

Texts

Return to review | Return to list

Pata-starina

history

October 16, 2021 in 16:07 Nataly Krizhanovsky

  • changed the author of the source
    from Marija Mihejeva
    to

October 01, 2019 in 12:36 Нина Шибанова

  • created the text
  • created the text: On ennein leškiakka. Hänellä on šuuri pata hinkalošša. Akalta loputtih puut, ei ole millä kiukuata lämmittyä. Šanou akka šillä pualla: – Kun, pataseni, loputtih halot, mistä nyt halkuo šuamma? Pata šanou: – Piäššä milma pihalla. Mie lähen halkuo käymäh. Pata vieröy čuarin halkopinon viereh. Čuarin piijat tullah halkuo kantamah. Kačotah, kun halkopinon luona on šuuri pata: – Panka tähä halkuo ta vieretämmä pirttih, šuatamma enemmän. Ta i pannah pata täyši halkuo ta ruvetah vierettämäh. Pata pissälti laitah umpeh ta kun rupesi vieremäh, ta i vieri niin poikkoseh leškiakan oven tuakše, jotta čuarin piijat ei ni tavotettu. Pata šanou: – Avua, akka, ovi, mie toin halkuo! Akka avasi oven, otti halot ta pani puan hinkalon peräh. On akka huomeneh, šanou pualla: – Kun, pataseni, šait halkuo, niin mistä šuamma ruokua, kun ei ole mitä keittyä? Pata šanou: – Piäššä milma pihalla. Mie lähen ruokua eččimäh. Akka piäššältäy puan tuaš hinkalošta pihalla. Pata vieröy čuarin riihen pihalla. Čuarin piijat ollah riihtä puimašša. Kačotah, kun on šuuri pata i šanotah: – Panka tähä patah jyvie ta viemmä kotih jyvät tällä pualla. Ta i pannah jyvyä täyši pata. Pata pissälti laitah umpeh ta läksi vieremäh, ta i jyvät vei čuarin piijoilta. Mäni akan oven tuakše. – Avua, akka, ovi! Akka avasi oven – ka jyvyä täyši pata! Ottau puašta jyvät, panou puan hinkalon peräh. On huomeneh. Tuaš šanou pualla: – Nyt, pataseni, olisi puuta ta i ruokua, vain kalua ei ole. Pata šanou: – Piäššä milma pihalla! Akka piäššältäy tuaš puan pihalla. Pata vieröy järven rannalla. Nuottamiehet tultih järveltä mualla. Täyvet venehet on kalua. – Tuošša on, šanotah, – šuuri pata. Panemma täyši kalua, kun ei ole vakkua. Ta i pannah täyši pata kalua. Pata laitah umpeh ta läksi vieremäh. Vieröy akan oven tuakše. – Avua, akka, ovi! Akka avasi oven – kalua pata täyši. Akka šanou: – No hyvä i tuli, kun kalua toit. Panou puan hinkalon peräh. Noušou akka huomenekšella, rupieu kalarokkua keittämäh. Šanou pualla: – No, nyt ois kaikkie miula, vain yksin elän, ei ole ketä kostittua. Pata šanou: – Piäššä milma pihalla! Akka piäššälläy puan pihalla. Pata vieröy čuarin liävän peräh. On oikein paha šiä. Lunta šatua tuiskuttau. Čuari noušou patah, kun on paha šiä. Pata laitah umpeh ta läksi vieremäh. Čuari on puan šiämeššä, piä vain kolkkuau. Čuari piäsi hyvyä kyytie akan oven tuakše, poikkoimpua kuin autolla. – Avua, akka, ovi! pata šanou akalla. No akka avasi oven. Pata mäni pirttih. Šanou: – Nyt mie toin šiula čuarin vierahakši. Akka ihaštu, kun šai čuarin ativoih, kaikki pläššiy lattiella. Puan pani hinkalon peräh. Šanou akka pualla: – No passipo pualla, kun šait kaikkie miula. Nyt en ole köyhä enkä kipie! Šen pivun i starina.