Texts

Return to review | Return to list

Tedonhimoine Sädeg

history

October 12, 2021 in 16:00 Nataly Krizhanovsky

• changed the author of the source
  from Irina Nikitin a
  to

October 02, 2019 in 11:38 Нина Шибанова

• created the text
• created the text: Edahan, kus-se taivhas, om čoma čudokaz pert’, kus tal’ven aigan Päiväižen sädeged peitasoiš viluspäi. Sädegile ei sa lasktas maha, kuni Päiväine ei käske. Mugoižen käskendan voib sada vaiše kevädel. Üks’ Sädeg lujas tahtoi putta edahaižele male, miše ei voind varastada kevät. Tal’ven lopus hän hilläšti pageni kodišpäi. Sädegile oli vessel da räk. Kacmata sihe, miše irdal oli pakaine, hänele ei olend vilu, ved’ hän oli todesine Päiväižen Sädeg. Hän melentartusel tarkišteli pertid, puid, ristituid, živatoid da linduid. Uz’ mir, miččehe putui Sädeg, oli čudokaz, se oli hänele mel’he. Sädeg laskihe miččen-se pun oksale. ”Midä minei tehta mugošt hüväd, ku minä olen tägä?” – meletaškanzi hän. Äkkid hän kulišti pinäidusen. Sädeg nägišti,miše penikaižed linduižed ištuiba ičeze pezas, hö vičitiba da säraižiba viluspäi. Sädeg ličihe heiden pezaha, i sigä tegihe lämemba, kuti rindal olnuiži läm’ päč. Konz lindud lämbitihe, Sädeg töndui matkaha edemba. Hän kacuhti ühtehe iknaha da nägišti opalahižen prihan, kudamb kacui irdal vändnuzihe lapsihe. ”Mikš hän om mugoine opalahine da ei vända toižidenke?” – meletaškanzi Sädeg. Necil aigal priha rügiškanzi. ”Om sel’ged! Priha läžub!” – el’genzi Sädeg. Hän ličihe honusehe, a sid’ – prihan kaglpaikaha. Niken ei teda, äjak aigad mäni, no konz honusehe tuli mam, priha ruši ičeze kaglpaikan da sanui: − Mamoi, nacein, minä olen terveh! Mam pakiči prihad ozutada kurkud, märiči prihal temperaturad da čududelihe: − Se om tozi! Sinä tegitoi tervheks! Sädegile pidi jo pörttas tagaze kodihe, no hän tahtoi völ väta – hüppähtada lumehe. Nenihe sijoihe, kuna hän hüppi, tegihe kezapaikoid. Lämäs maspäi läksi lumiänikoid – kenense täht kazvoi ezmäine čoma änikkirb. Sid’ Sädeg rigehti kodihe. Hän starinoiči ičeze matkas Päiväižele. Päiväine armahti händast, ved’ Sädeg tegi hüvid azjoid, hot’ niken völ ei opendand händast neche. − Jäi vähäižen aigad, − sanui Päiväine ičeze lapsile, − pigai tö lasketoiš male, sigä teil linneb äi radod – pidab abutada londusele, ristituile da živatoile vastata kevät.