Texts
Return to review | Return to list
Vahtarin lehtez
history
October 12, 2021 in 16:01 Nataly Krizhanovsky
- changed the author of the source
from Irina Nikitina. Vepsäks kändi Maria Mironova
to Vepsäks kändi Maria Mironova
October 02, 2019 in 14:22 Нина Шибанова
- created the text
- created the text: Lidnan puištos kazvoi nor’ vahtar’. Kevädel sen oksil turpsiba kandaižed i ozutihe ezmäižed vihandad lehtesed. Ned teravas kazvoiba i veslas šobaižiba, konz puhui tulleine. Lehtesed oliba lujas tedonhimoižed, ned čududeldes kacuiba ümbärdajaha miruhu da starinoičiba toine toižele, midä melentartušt nägiba ičeze oksišpäi. Homaičemata mäni keza, i tuli sügüz’. Vihandad lehtesed tegihe pakuižikš da rusttoikš. Äjad niišpäi jo lanksiba maha. Pühäpäivän homendesel puištoho tuli neičukaine. ”Miččed Irina Nikitina čomad lehtesed oma!” – sanui hän tuldes vahtarinnoks. Neičukaine oti lehtesid da toi niid kodihe. Kodiš lehtesed kuiviba, neičukaine pani-ki niid mal’l’aha. Nügüd’ lehtesed seižuiba mal’l’as da ihastusiš kacuiba ümbri. Veslas eliba lehtesed lapsiden honuses. Ühtel ehtkoižel honusehe tuli neičukaižen vanhemb vel’l’. – Miččed čomad sinai lehtesed oma! Voin-ik minä otta ühten gerbarijan täht? – Ota, – laski neičukaine. Vel’l’ tarkašti kacuhti lehtesihe, valiči ühten da tartuti sen al’bomaha. Jäl’ges hän vei al’boman školha. – Mitte čoma om sinai vahtarin lehtez! – sanui opendai da pani prihale hüvän arvznaman. Siš aigaspäi lehtez eläškanzi klassan gerbarijas da kaikuččel päiväl tedišteli midä-se ut da melentartušt.