VepKar :: Texts

Texts

Return to review | Return to list

Borancevat

history

November 19, 2019 in 16:33 Нина Шибанова

  • created the text
  • created the text translation
  • created the text: – Nügü otamme Borancevan taluoin, kedä sigä oli? Ka huigej on i sidä muštai [nagro]. Ka minä sanelen ka Borancevan taluoiz minä iče elin ka kui minä sanoda voin? Pidäu kai sanoda? – Nu ende sigä kous sinä mänid miehele, kedä sigä eli? Ka ende vie minä еn kieras männü miehele, vie minä sigä kävelim muga siiten nu. Heid oli… Barancovas sigä elettih… Vie kävüimme müö sinnä ehkečüöih da veečorad da kai rodiih ka pidäu kaččoda nuu. Oli sigä Ivan Trofimič dieduška. A siid oli sigä hüö d’agettiheze, ende iäre, se Ol’oška lähti d’agoh da kai. Ka heil oma se pereh oli siiten. Nu buabuška oli otettu Čarniemes, Marja Ignat’ouna. Nu a siid heile kačo rodittiheze lapset: poigat, tüttäret. Poige se vahnin oli Paušši, siid oli Nastuoi tütär, Čurkinaz oli miehel, Griišal, Karpan Griišal oli tožo miehel, se l’eningrackuoil Griišal nu. Siid oli Vas’a, da siit Tan’a da Man’a oli. A vie oli kuolnutte sigä mäne tiedä mi: Annid da Maluoid da män’t’iä mi oli… Nu vot, kaks poigat, kolme tütärtte net, hengiz ol’d’ih, kačo d’o, poigad ned naidih, tüttäret miehele mändih, dai kai nu. Kolme tütärtte kaks poigad, a lopuit sigä ni čotai älä. Nu a siit, muga siid elettih, siid d’o poige se nai, Paušši se poige naitettih sanou. Nastuoi mäni, mäni miehele. Siid Borancou, nai Sekoz otti minun. Davai müö siid elädä da olda, da sit elämižid da kai da siiten elimme olimme, da siit kodin sroiime da siit toižen da siid d’o zavodiimme muga elädä. Ej olnuni, vierahal kord’al viedih ven’čale meit! – A kuz nügü hänen sizäred da vel’l’i? Vel’l’i se… – Oligo lapsit kedä nimet? Kedä oli? Lapsil? Nastuoil eid’iänü ni kedä, iče kuoli da ukko kuoli, se tüttärel. Nu а vel’l’el, kačo, mi se eli Vas’a, siit tožo kuoli, poige d’iäi Volod’a, eläu lidnaz. A muamah kuoli, oli nainu, Vas’a oli nainu Salmeniškas, Čikun An’n’ oli, a siid se kuoli hänel. Nu a siid Tan’a se miehel oli Barduoiniemes, Turus. Nu a Man’a oli miehel Miitr’ovan Danilal D’er’emoviks kirguttih. Se ukko kuoli, nügü eletäh toižen ukonke lidnas. Vot siid oli elaige kai.