VepKar :: Texts

Texts

Return to review | Return to list

Enžis’t’äh ajelemma...

history

May 29, 2020 in 14:35 Нина Шибанова

  • changed the text of the translation
    Сначала ездим к девушке на беседу. Девушки прядут пряжу, а мы, парни, садимся рядом с девушками. Каждый выберет свою девушку, начинает говорить [с ней]. Вечером сидим часа два. Поем (‘поют’) песни. Как сосватать девушку, пойдет ли замуж, спрашивают. А если она не пойдет, то [парень] больше не приходи. А если пойдет, то еще пригласит, даст [задаток], что-либо из вещей: полотенце или шаль. Парень берет [это]. Девушку приглашает еще на беседу, когда она спросит [о разрешении выйти замуж] у отца да матери. Да. На второй вечер идут гулять [парни]. Так вот тогда и договорятся, пойдет ли она замуж. Девушка просит прийти сватать с отцом и другими знакомыми парня. Отец и мать, братья отправляются сватать вместе с теми, кто у него [на этот раз] окажется. Придут в дом девушки. Вот там и толкуют. Отец жениха начинает спрашивать у отца да у матери невесты: «Вот мы пришли к вам. У вас есть дочь (‘девушка’), она нам нравится, а у нас есть сын (‘парень’). Нельзя ли нам сродниться (‘объединиться’)?». Девушкин отец и мать согласятся там выдать. Девушка пойдет замуж. Отцы и говорят: «Давайте покрестимся [помолимся] богу». Покрестились, садятся за стол. Жених рядом с девушкой садится. Родня тоже садится [за стол]. Начинают угощать (‘поить, кормить’). Потом договорятся, в какой день будут играть свадьбу. Вот отец парня и говорит: «Хоть на неделю отложим, пока приготовлюсь, к свадьбе надо пиво наварить, всего надо приготовить». Родственники (‘со стороны’) девушки скажут парню: «Вот придешь через три дня навестить невесту». Родня со стороны невесты готовится [к свадьбе]. Парень ездит туда навещать [невесту]. С неделю здесь готовятся к свадьбе. Пригласят невесту венчаться в церковь. Отец девушки и мать в церковь (‘на венчанье’) не едут, а едут только родственники. Из дома жениха (‘отсюда’) родственники [и сам жених] также на лошадях отправляются в церковь. Родители (‘отцы’) тоже не едут. Парень и девушка устанавливают украшенную елку около дома. После венца приедут к жениху. И со стороны девушки приедут родственники с приданым. Отец и мать девушки не едут [к жениху]. Свадьбу играют у жениха: пляшут и поют песни, все делают. Пробудут в доме жениха ночь, а утром немножко выпьют и отправляются по домам. Невеста остается у жениха. После этого родственники девушки тоже приглашают в гости. К ним поедут и родители (‘отцы’) на нескольких лошадях. Там гуляют сутки, переночуют. На второй день гости отправятся домой, а молодые на недолго остаются у родителей девушки, а после приедут в дом мужа ('жениха’) и начнут жить.

May 29, 2020 in 14:34 Нина Шибанова

  • changed the text
    Enžis’t’äh ajelemma t’yt’öl’l’yöh bes’owdah. T’yt’öt kezrät’äh langua, a myö, brihat, istuočemma t’yt’t’öil’l’ä rewnah. Jogohine oman t’yt’ön ottaw, rubiew pagizemah. Illalla issumma čuasuo kakši. Lawletah virt’ä. Kuin koz’ita t’yt’t’yö, l’äht’öwgo mučokši, kyžyt’äh. A hiän ei l’ähe, n’iin enämbie el’ä tule. A kuin l’äht’öw, to viel’ä kuččuw, andaw min n’i veššoista: käz’ipaikan, fatan. Briha ottaw. T’yt’t’ö kuččuw toiz’ičči bes’owdah, hiän kun’i kyžyw tuatolda da muamolda. Da. Tois’ildana männäh brihat. Ka i šilloin i paissah, l’äht’öwgo. T’yt’t’ö kuččuw tulla tuatonke heil’ä svuattoloiks’i brihan omie. Tuatto i muamo, vel’l’et l’äht’iet’äh, konža ket, ked’ä on. Männäh t’yt’ön kod’ih. Ka šiel’ä i tolkuijah. Brihan tuatto kyžymäh rubiew t’yt’ön tuatolda da muamolda: “Ka myö tul’iimma t’eil’ä. On t’eil’ä t’yt’t’ö, meilä mieldyw, a meil’ä on briha. Eigo voi yht’yö?”. T’yt’ön tuatto da muamo annetah jo šiel’ä t’yt’t’yö. T’yt’t’ö l’äht’öw. Tuatot i šanotah: ”Rubiemma jumalalla s’il’mie r’is’t’imäh”. S’il’mät ris’s’it’t’ih, istuočetah stolan taguah. Šulahane n’eičyönke rewnah istuočow. Omahizet žežo istuočetah. Ruvetah juottamah, šyöt’t’ämäh. Šiid’ä paissah, kuna piäna svuad’ibua kizuamah ruvetah. Ka brihan tuatto i šanow: ”Hot’ n’ed’el’iks’i jät’ämmä, kun’i varuštal’iečen, svuad’ibah varoin olutta keit’t’iä, huoldua pid’äw kaikkie”. N’eiččyöšt’ä päin šanotah brihalla: ”Ka tulet kolmen päivän jäl’geh t’ied’el’emäh n’eičyt’t’ä”. N’eičyönomat varuštuačetah. Briha i ajelow šinne t’ied’el’emäh. N’ed’el’in päivät t’iäl’ä varuštuačetah. Kučutah n’eičyt’t’ä venčalla kir’ikköh. N’eičyön tuatto i muamo venčalla ei ajella, a omahizet vain. T’iäl’d’ä päin žežo brihan omat l’äht’iet’äh heboz’illa kir’ikköh. Tuatot ei ajella. Brihalla i t’yt’öl’l’ä on s’eizatettu n’äre, šomennettu kojin kohašša. Jäl’geh venčua tullah šulahazeh. I n’eičyšt’ä päin tullah t’yt’ön eloloinke omahizet. Tuatto i muamo ei tulla. Kizatah svuad’bua šulahazešša. Piruijah: piruijah, karratah i lawletah viržil’öid’ä i kaikkie ruatah. Ollah šulahazen talošša yön, a huomnekšella juolletah i l’äht’iet’äh kod’iloih. N’eičyt jiäw šulahazešša. Jäl’geh t’äd’ä t’yt’ön omat kučutah n’iin že gos’t’ih. Šinne l’äht’iet’äh i tuatot monella hebozella. Šiel’ä gul’aijah suwtkat, muatah. Tois’piänä gos’t’at l’äht’iet’äh kod’ih, a nuoret vähäzekši jiähäh t’yt’t’öh, a jäl’geh tullah tuaš šulahazeh i ruvetah el’ämäh.

May 29, 2020 in 14:32 Нина Шибанова

  • changed the text
    Enžis’t’äh ajelemma t’yt’öl’l’yöh bes’owdah. T’yt’öt kezrät’äh langua, a myö, brihat, istuočemma t’yt’t’öil’l’ä rewnah. Jogohine oman t’yt’ön ottaw, rubiew pagizemah. Illalla issumma čuasuo kakši. Lawletah virt’ä. Kuin koz’ita t’yt’t’yö, l’äht’öwgo mučokši, kyžyt’äh. A hiän ei l’ähe, n’iin enämbie el’ä tule. A kuin l’äht’öw, to viel’ä kuččuw, andaw min n’i veššoista: käz’ipaikan, fatan. Briha ottaw. T’yt’t’ö kuččuw toiz’ičči bes’owdah, hiän kun’i kyžyw tuatolda da muamolda. Da. Tois’ildana männäh brihat. Ka i šilloin i paissah, l’äht’öwgo. T’yt’t’ö kuččuw tulla tuatonke heil’ä svuattoloiks’i brihan omie. Tuatto i muamo, vel’l’et l’äht’iet’äh, konža ket, ked’ä on. Männäh t’yt’ön kod’ih. Ka šiel’ä i tolkuijah. Brihan tuatto kyžymäh rubiew t’yt’ön tuatolda da muamolda: “Ka myö tul’iimma t’eil’ä. On t’eil’ä t’yt’t’ö, meilä mieldyw, a meil’ä on briha. Eigo voi yht’yö?”. T’yt’ön tuatto da muamo annetah jo šiel’ä t’yt’t’yö. T’yt’t’ö l’äht’öw. Tuatot i šanotah: ”Rubiemma jumalalla s’il’mie r’is’t’imäh”. S’il’mät ris’s’it’t’ih, istuočetah stolan taguah. Šulahane n’eičyönke rewnah istuočow. Omahizet žežo istuočetah. Ruvetah juottamah, šyöt’t’ämäh. Šiid’ä paissah, kuna piäna svuad’ibua kizuamah ruvetah. Ka brihan tuatto i šanow: ”Hot’ n’ed’el’iks’i jät’ämmä, kun’i varuštal’iečen, svuad’ibah varoin olutta keit’t’iä, huoldua pid’äw kaikkie”. N’eiččyöšt’ä päin šanotah brihalla: ”Ka tulet kolmen päivän jäl’geh t’ied’el’emäh n’eičyt’t’ä”. N’eičyönomat varuštuačetah. Briha i ajelow šinne t’ied’el’emäh. N’ed’el’in päivät t’iäl’ä varuštuačetah. Kučutah n’eičyt’t’ä venčalla kir’ikköh. N’eičyön tuatto i muamo venčalla ei ajella, a omahizet vain. T’iäl’d’ä päin žežo brihan omat l’äht’iet’äh heboz’illa kir’ikköh. Tuatot ei ajella. Brihalla i t’yt’öl’l’ä on s’eizatettu n’äre, šomennettu kojin kohašša. Jäl’geh venčua tullah šulahazeh. I n’eičyšt’ä päin tullah t’yt’ön eloloinke omahizet. Tuatto i muamo ei tulla. Kizatah svuad’bua šulahazešša. Piruijah, karratah i lawletah viržil’öid’ä i kaikkie ruatah. Ollah šulahazen talošša yön, a huomnekšella juolletah i l’äht’iet’äh kod’iloih. N’eičyt jiäw šulahazešša. Jäl’geh t’äd’ä t’yt’ön omat kučutah n’iin že gos’t’ih. Šinne l’äht’iet’äh i tuatot monella hebozella. Šiel’ä gul’aijah suwtkat, muatah. Tois’piänä gos’t’at l’äht’iet’äh kod’ih, a nuoret vähäzekši jiähäh t’yt’t’öh, a jäl’geh tullah tuaš šulahazeh i ruvetah el’ämäh.

May 29, 2020 in 14:31 Нина Шибанова

  • changed the text
    Enžis’t’äh ajelemma t’yt’öl’l’yöh bes’owdah. T’yt’öt kezrät’äh langua, a myö, brihat, istuočemma t’yt’t’öil’l’ä rewnah. Jogohine oman t’yt’ön ottaw, rubiew pagizemah. Illalla issumma čuasuo kakši. Lawletah virt’ä. Kuin koz’ita t’yt’t’yö, l’äht’öwgo mučokši, kyžyt’äh. A hiän ei l’ähe, n’iin enämbie el’ä tule. A kuin l’äht’öw, to viel’ä kuččuw, andaw min n’i veššoista: käz’ipaikan, fatan. Briha ottaw. T’yt’t’ö kuččuw toiz’ičči bes’owdah. Hiän, hiän kun’i kyžyw tuatolda da muamolda. Da. Tois’ildana männäh brihat. Ka i šilloin i paissah, l’äht’öwgo. T’yt’t’ö kuččuw tulla tuatonke heil’ä svuattoloiks’i brihan omie. Tuatto i muamo, vel’l’et l’äht’iet’äh, konža ket, ked’ä on. Männäh t’yt’ön kod’ih. Ka šiel’ä i tolkuijah. Brihan tuatto kyžymäh rubiew t’yt’ön tuatolda da muamolda: “Ka myö tul’iimma t’eil’ä. On t’eil’ä t’yt’t’ö, meilä mieldyw, a meil’ä on briha. Eigo voi yht’yö?”. T’yt’ön tuatto da muamo annetah jo šiel’ä t’yt’t’yö. T’yt’t’ö l’äht’öw. Tuatot i šanotah: ”Rubiemma jumalalla s’il’mie r’is’t’imäh”. S’il’mät ris’s’it’t’ih, istuočetah stolan taguah. Šulahane n’eičyönke rewnah istuočow. Omahizet žežo istuočetah. Ruvetah juottamah, šyöt’t’ämäh. Šiid’ä paissah, kuna piäna svuad’ibua kizuamah ruvetah. Ka brihan tuatto i šanow: ”Hot’ n’ed’el’iks’i jät’ämmä, kun’i varuštal’iečen, svuad’ibah varoin olutta keit’t’iä, huoldua pid’äw kaikkie”. N’eiččyöšt’ä päin šanotah brihalla: ”Ka tulet kolmen päivän jäl’geh t’ied’el’emäh n’eičyt’t’ä”. N’eičyönomat varuštuačetah. Briha i ajelow šinne t’ied’el’emäh. N’ed’el’in päivät t’iäl’ä varuštuačetah. Kučutah n’eičyt’t’ä venčalla kir’ikköh. N’eičyön tuatto i muamo venčalla ei ajella, a omahizet vain. T’iäl’d’ä päin žežo brihan omat l’äht’iet’äh heboz’illa kir’ikköh. Tuatot ei ajella. Brihalla i t’yt’öl’l’ä on s’eizatettu n’äre, šomennettu kojin kohašša. Jäl’geh venčua tullah šulahazeh. I n’eičyšt’ä päin tullah t’yt’ön eloloinke omahizet. Tuatto i muamo ei tulla. Kizatah svuad’bua šulahazešša. Piruijah, karratah i lawletah viržil’öid’ä i kaikkie ruatah. Ollah šulahazen talošša yön, a huomnekšella juolletah i l’äht’iet’äh kod’iloih. N’eičyt jiäw šulahazešša. Jäl’geh t’äd’ä t’yt’ön omat kučutah n’iin že gos’t’ih. Šinne l’äht’iet’äh i tuatot monella hebozella. Šiel’ä gul’aijah suwtkat, muatah. Tois’piänä gos’t’at l’äht’iet’äh kod’ih, a nuoret vähäzekši jiähäh t’yt’t’öh, a jäl’geh tullah tuaš šulahazeh i ruvetah el’ämäh.

May 29, 2020 in 14:30 Нина Шибанова

  • created the text
  • created the text translation
  • created the text: Enžis’t’äh ajelemma t’yt’öl’l’yöh bes’owdah. T’yt’öt kezrät’äh langua, a myö, brihat, istuočemma t’yt’t’öil’l’ä rewnah. Jogohine oman t’yt’ön ottaw, rubiew pagizemah. Illalla issumma čuasuo kakši. Lawletah virt’ä. Kuin koz’ita t’yt’t’yö, l’äht’öwgo mučokši, kyžyt’äh. A hiän ei l’ähe, n’iin enämbie el’ä tule. A kuin l’äht’öw, to viel’ä kuččuw, andaw min n’i veššoista: käz’ipaikan, fatan. Briha ottaw. T’yt’t’ö kuččuw toiz’ičči bes’owdah. Hiän kun’i kyžyw tuatolda da muamolda. Da. Tois’ildana männäh brihat. Ka i šilloin i paissah, l’äht’öwgo. T’yt’t’ö kuččuw tulla tuatonke heil’ä svuattoloiks’i brihan omie. Tuatto i muamo, vel’l’et l’äht’iet’äh, konža ket, ked’ä on. Männäh t’yt’ön kod’ih. Ka šiel’ä i tolkuijah. Brihan tuatto kyžymäh rubiew t’yt’ön tuatolda da muamolda: “Ka myö tul’iimma t’eil’ä. On t’eil’ä t’yt’t’ö, meilä mieldyw, a meil’ä on briha. Eigo voi yht’yö?”. T’yt’ön tuatto da muamo annetah jo šiel’ä t’yt’t’yö. T’yt’t’ö l’äht’öw. Tuatot i šanotah: ”Rubiemma jumalalla s’il’mie r’is’t’imäh”. S’il’mät ris’s’it’t’ih, istuočetah stolan taguah. Šulahane n’eičyönke rewnah istuočow. Omahizet žežo istuočetah. Ruvetah juottamah, šyöt’t’ämäh. Šiid’ä paissah, kuna piäna svuad’ibua kizuamah ruvetah. Ka brihan tuatto i šanow: ”Hot’ n’ed’el’iks’i jät’ämmä, kun’i varuštal’iečen, svuad’ibah varoin olutta keit’t’iä, huoldua pid’äw kaikkie”. N’eiččyöšt’ä päin šanotah brihalla: ”Ka tulet kolmen päivän jäl’geh t’ied’el’emäh n’eičyt’t’ä”. N’eičyönomat varuštuačetah. Briha i ajelow šinne t’ied’el’emäh. N’ed’el’in päivät t’iäl’ä varuštuačetah. Kučutah n’eičyt’t’ä venčalla kir’ikköh. N’eičyön tuatto i muamo venčalla ei ajella, a omahizet vain. T’iäl’d’ä päin žežo brihan omat l’äht’iet’äh heboz’illa kir’ikköh. Tuatot ei ajella. Brihalla i t’yt’öl’l’ä on s’eizatettu n’äre, šomennettu kojin kohašša. Jäl’geh venčua tullah šulahazeh. I n’eičyšt’ä päin tullah t’yt’ön eloloinke omahizet. Tuatto i muamo ei tulla. Kizatah svuad’bua šulahazešša. Piruijah, karratah i lawletah viržil’öid’ä i kaikkie ruatah. Ollah šulahazen talošša yön, a huomnekšella juolletah i l’äht’iet’äh kod’iloih. N’eičyt jiäw šulahazešša. Jäl’geh t’äd’ä t’yt’ön omat kučutah n’iin že gos’t’ih. Šinne l’äht’iet’äh i tuatot monella hebozella. Šiel’ä gul’aijah suwtkat, muatah. Tois’piänä gos’t’at l’äht’iet’äh kod’ih, a nuoret vähäzekši jiähäh t’yt’t’öh, a jäl’geh tullah tuaš šulahazeh i ruvetah el’ämäh.