Texts

Return to review | Return to list

Tin’t’un Iivan

history

June 01, 2020 in 09:37 Нина Шибанова

• changed the text
  – A Tin’t’ul miituine oli pereh? Tin’t’un pereh oli moine: hüö ol’d’ih kaks vel’l’este üks oli Vas’a, toin Iivan, Troškovuoikse hüö kirguttih, Troškovuoikse. Siid hüö d’agettiheze. Heill oli nastojaššuoi kodi, d’uuri n’okal, n’okas oli, sinnä diäi Agd’an St’opanan d’uuri randimaine kalmižmuahpiäi, a heiden oli toine. A siid oli vie heil keskell oli Kondrihkan kodi oli, ku liäve. Tožo net kai nu sih lahovuttih dai murettih. Nu a siiten oli pieni kodiine enzimäi. Se Troškou Iivan stroii pieni kodiine, oli nel’seinäine, a siid d’älgele sroittih d’o, net poigat ku rodittiheze da kai, viisseinäine hüvä kodi oli dai huonuksed uuded dai kai ol’d’ih nu. A siid d’o, kačo ,voine da akuirovaiččih ka se kodi diäi, kai uuzi sroju seižomah sih. Nu a siid e hüö sih pienes kodiižez d’o zavoditti, Vas’a se nai Lidžmil, en’t’iä miiččes taluois, Tan’akse kučuttih mučuoit. A Pešase lähti, ei nainu, häi entiä bez vesti voinile vai kunna, bezvesti kuoli, ei ni tulnu. A siit Timofjouna se, Iivanan akke se oli Čarniemez otettu. Häi tožo kuoli, Timofjouna, nu. A siit se, Vas’a kačo tožo otettih, a d’iäi se Tan’a. Hälle d’iäi kaks laste d’iäi: An’n’i da. Val’a. D’iäi neičükäd Vas’as, kouz Vas’a se arestui ištutettih. Nu a siit, kačo, akuirovaittiheze häi, se Tan’a lähti neičüküoiden ker. Siit Tan’a sinnä sanottih kuoli akuacei. A n’eičükäd n’ügü oldah... Üks mäni saldatale miehele entiä kuz eläu, vahnembe se Val’a. A toine, Anni, täz on eläu, Petrouskuoil. Vot kaks neičükkäd d’iäi. Sinnä kai lopiiheze heideni elaige kai.

June 01, 2020 in 09:36 Нина Шибанова

• created the text
• created the text translation
• created the text: – A Tin’t’ul miituine oli pereh? Tin’t’un pereh oli moine: hüö ol’d’ih kaks vel’l’este üks oli Vas’a, toin Iivan, Troškovuoikse hüö kirguttih, Troškovuoikse. Siid hüö d’agettiheze. Heill oli nastojaššuoi kodi, d’uuri n’okal, n’okas oli, sinnä diäi Agd’an St’opanan d’uuri randimaine kalmižmuahpiäi, a heiden oli toine. A siid oli vie heil keskell oli Kondrihkan kodi oli, ku liäve. Tožo net kai nu sih lahovuttih dai murettih. Nu a siiten oli pieni kodiine enzimäi. Se Troškou Iivan stroii pieni kodiine, oli nel’seinäine, a siid d’älgele sroittih d’o, net poigat ku rodittiheze da kai, viisseinäine hüvä kodi oli dai huonuksed uuded dai kai ol’d’ih nu. A siid d’o, kačo ,voine da akuirovaiččih ka se kodi diäi, kai uuzi sroju seižomah sih. Nu a siid e hüö sih pienes kodiižez d’o zavoditti, Vas’a se nai Lidžmil, en’t’iä miiččes taluois, Tan’akse kučuttih mučuoit. A Pešase lähti, ei nainu, häi entiä bez vesti voinile vai kunna, bezvesti kuoli, ei ni tulnu. A siit Timofjouna se, Iivanan akke se oli Čarniemez otettu. Häi tožo kuoli, Timofjouna, nu. A siit se, Vas’a kačo tožo otettih, a d’iäi se Tan’a. Hälle d’iäi kaks laste d’iäi: An’n’i da. Val’a. D’iäi neičükäd Vas’as, kouz Vas’a se arestui ištutettih. Nu a siit, kačo, akuirovaittiheze häi, se Tan’a lähti neičüküoiden ker. Siit Tan’a sinnä sanottih kuoli akuacei. A n’eičükäd n’ügü oldah... Üks mäni saldatale miehele entiä kuz eläu, vahnembe se Val’a. A toine, Anni, täz on eläu, Petrouskuoil. Vot kaks neičükkäd d’iäi. Sinnä kai lopiiheze heideni elaige kai.