Texts

Return to review | Return to list

MATVEISTA SVʼATOI JOVANGELI. Kolmattakymmendä nelläš piä (Kaheškymmenešnelläš piä)

history

October 29, 2025 in 08:54 Ирина Новак

• changed the text
  Kolmattakymmendä nelläš piä. ¹ I lähtehyö, Iisus aštu kiriköštä päin.^ I lähendiäčettih hänen luo hänen opaššettavat ožuttua hänellä, kuin kirikkö luajittu. ² Iisus šano heilä: Että¦go työ niä näidä kaikkie? Amin’ šanon teilä: Ei jiä tiälä kivi kiven piällä, kumbane ei lienis’ levitetty. ³ Kuin hiän istu Eleona¦-¦goralla, lähendiäčettih hänen luo hänen opaššettavat yksiten i paistih: Šano meilä, konža tämä tulou? I midä myöt’ voima tunnuštua šiun tulendua i ijän loppuo? ⁴ I vaštah heilä šano Iisus: vardeiliečekkua, kuin teidä ken ei muanittais’. ⁵ Äijät tullah miun nimeh, paissešša: Mie olen Hristos; i äijie muanitetah. ⁶ Kuuluššatta torat i torah näh paginat. Kaččokkua, elgiä pölläštäliečekkiä; pidäy kaikella tällä olla.^ I ei šilloin loppu. ⁷ Noužou rahvaš rahvahan piällä, i mua muan piällä, i lienöy nälgä i šurma, i muan¦šäräjämine paikkoin;| ⁸ Kaikki nämä ollah algu vaivoin. ⁹ Šilloin annetah teidä muokkih, i tiät tapetah; i kaikella rahvahalla tiellä lienettä miun nimen täh. ¹⁰ I šilloin äijät muanittuačetah; i toine toizen andau, i toine toista rubieu vihuamah. ¹¹ I äijät valehuš¦prorokat tullah, i äijie muanitetah;| ¹² I äijän pahan azien täh, äijien šovindo kadou. ¹³ Ken piäh šua tirpau, že šäilyy. ¹⁴ I šanuočou tämä taivaš¦jovangeli kaikella muailmalla, tiedävökši kaikella rahvahalla; i šilloin liey ilman loppu. ¹⁵ Konža nägenettä hyllyn paganukšen, šanotun prorokašta Daniilašta, šeizomašša sv’atoila paikalla, lugija maltakkah,| ¹⁶ Šilloin Iudejašša olijat ana puatah gorilla;| ¹⁷ I ken piädynöy katokšella, elgäh lähtekkäh ottamah mi on hänen koissa;| ¹⁸ I ken pellošša, elgäh myöštiäčekkäh järelläh ottamah omieh vuatteida. ¹⁹ Paha kohtuzilla, i lapšien imittäjillä niinä päivinä. ²⁰ Kumarrelgua, ana tiän pago ei lienis’ talvella, ei¦go šuovattana,| ²¹ Lienöy šilloin šuuri vaiva, mityttä eulun muailman allušta šua täh šua, i ei liene. ²² I kuin ei loppiečettais’ ne päivät, yksi hengi ei šäilyis’; a vallittulojen täh loppiečetah ne päivät. ²³ Šilloin kuin ken teilä šanou: Ka tiälä Hristos, ali tuala; elgiä uškokkua. ²⁴ Tullah valehuš¦hristat i valehuš¦prorokat, i luajitah šuuret kummat i viät, äššen muanitettais’, kuin vois’, i vallittuloja. ²⁵ Ka iellä šanoin teilä. ²⁶ Kuin šanotah teilä: Ka šalošša on, elgiä mängiä; ka on huonehukšissa, elgiä uškokkua. ²⁷ Min tervähyöh tulen¦räisky mänöy päiväzen noužu¦rannašta lašku¦randah, niin liey inehmizen Poijan tulenda. ²⁸ Missä kuin liey hävityš , šinne liidiäčetäh hyybiet. ²⁹ Terväh niijen päivien vaivan jälgeh, päiväne pimenöy, i kuudomašta ei liene valgieda, i tähet langetah taivahašta, i taivaš¦viät liikkahetah. ³⁰ I šilloin ožuttuačou taivahašša inehmizen Poijan tulenda; i šilloin ruvetah itkömäh kaikin muailman eläjät i nähäh inehmizen Poigua tulomašša taivaš¦pilvilöilä äijän viän kera i kaunehuon. ³¹ I työndäy omat Angelit šuuren iänen kera šarvešta, i kerätäh hänen vallitut nelläštä tuulešta, taivahan piäštä piäh šua. ³² Smokouničča¦puušta opaštukkua arvual’l’a: konža jo okšat häneššä ollah nuoret, i lehet laškou, tiedäkkiä, läššä on leikkavo;| ³³ Niin i työ, konža nämä kaikki niättä, tiedäkkiä, läššä on, oviloin luona. ³⁴ Amin’ šanon teilä: Ei hävie tämä rodu, kuni kaikki nämä lietäh. ³⁵ Taivaš i muailma häviey , a miun paginat ei hävitä. ³⁶ A šidä päiviä i kodvua niken ei tiijä, ei¦go taivahallizet Angelit, vain yksin miun Tuatto. ³⁷ Kuin oli Nojan päivinä, niin liey i inehmizen Poijan tulenda. ³⁸ Kuin oli ennen upotuštua: šyödih i juodih, naidih i miehellä mändih ših päiväh šua, kuin Noi mäni veneheže šuureh. ³⁹ I ei tiijuššettu, kuni vezi ei tullun, i kaikkie ei ottan, niin liey i inehmizen Poijan tulenda. ⁴⁰ Šilloin kahen lietäh pellošša: yhen otetah, a toizen jätetäh. ⁴¹ Kakši naizinehmistä lietäh jauhomašša käzikivehkäzi¦kiveh: yhen otetah, a toizen jätetäh. ⁴² Nin olgua varuzin, että työ tiijä, kulla kodvalla tiän Herra tulou. ⁴³ A tämä tiedäkkiä, kuin tiedäis’ kojin izändä, kuh aigah varraštaja tulou, jalgazešša olis’ i ei andais’ omua huonehta kaivua. ⁴⁴ Žentäh i työ olgua valmehet, kuna kodvana että toivo, inehmizen Poiga tulou. ⁴⁵ Ken on toži i mielövä inehmine, kumbazen hänen Herra panou oman kojin piällä vanhemmakši andua kodilazilla aigah šyömistä? ⁴⁶ Ožakaš že inehmine, kummas’t’a, tulduo, herra piävyttäy niin luadimašša. ⁴⁷ Amin’ šanon teilä: Kaiken oman elon piällä panou hänen. ⁴⁸ A kuin omalla šiämellä pidäy paha inehmine: Viikkoin miun herra ei tule. ⁴⁹ I rubieu lyömäh omie kodilazie, a šyömäh i juomah juomarilojen kera,| ⁵⁰ Tulou žen inehmizen herra päivänä, kuna ei toivon, i kodvana, kuna ei tiedän,| ⁵¹ I kaha hänen halguau, i palan häneštä pahojen kera panou: šielä liey itku i kridžauttamine hambahilla.

October 29, 2025 in 08:52 Ирина Новак

• changed the text
  Kolmattakymmendä nelläš piä. ¹ I lähtehyö, Iisus aštu kiriköštä päin.^ I lähendiäčettih hänen luo hänen opaššettavat ožuttua hänellä, kuin kirikkö luajittu. ² Iisus šano heilä: Että¦go työ niä näidä kaikkie? Amin’ šanon teilä: Ei jiä tiälä kivi kiven piällä, kumbane ei lienis’ levitetty. ³ Kuin hiän istu Eleona¦-¦goralla, lähendiäčettih hänen luo hänen opaššettavat yksiten i paistih: Šano meilä, konža tämä tulou? I midä myöt’ voima tunnuštua šiun tulendua i ijän loppuo? ⁴ I vaštah heilä šano Iisus: vardeiliečekkua, kuin teidä ken ei muanittais’. ⁵ Äijät tullah miun nimeh, paissešša: Mie olen Hristos; i äijie muanitetah. ⁶ Kuuluššatta torat i torah näh paginat. Kaččokkua, elgiä pölläštäliečekkiä; pidäy kaikella tällä olla.^ I ei šilloin loppu. ⁷ Noužou rahvaš rahvahan piällä, i mua muan piällä, i lienöy nälgä i šurma, i muan¦šäräjämine paikkoin;| ⁸ Kaikki nämä ollah algu vaivoin. ⁹ Šilloin annetah teidä muokkih, i tiät tapetah; i kaikella rahvahalla tiellä lienettä miun nimen täh. ¹⁰ I šilloin äijät muanittuačetah; i toine toizen andau, i toine toista rubieu vihuamah. ¹¹ I äijät valehuš¦prorokat tullah, i äijie muanitetah;| ¹² I äijän pahan azien täh, äijien šovindo kadou. ¹³ Ken piäh šua tirpau, že šäilyy. ¹⁴ I šanuočou tämä taivaš¦jovangeli kaikella muailmalla, tiedävökši kaikella rahvahalla; i šilloin liey ilman loppu. ¹⁵ Konža nägenettä hyllyn paganukšen, šanotun prorokašta Daniilašta, šeizomašša sv’atoila paikalla, lugija maltakkah,| ¹⁶ Šilloin Iudejašša olijat ana puatah gorilla;| ¹⁷ I ken piädynöy katokšella, elgäh lähtekkäh ottamah mi on hänen koissa;| ¹⁸ I ken pellošša, elgäh myöštiäčekkäh järelläh ottamah omieh vuatteida. ¹⁹ Paha kohtuzilla, i lapšien imittäjillä niinä päivinä. ²⁰ Kumarrelgua, ana tiän pago ei lienis’ talvella, ei¦go šuovattana,| ²¹ Lienöy šilloin šuuri vaiva, mityttä eulun muailman allušta šua täh šua, i ei liene. ²² I kuin ei loppiečettais’ ne päivät, yksi hengi ei šäilyis’; a vallittulojen täh loppiečetah ne päivät. ²³ Šilloin kuin ken teilä šanou: Ka tiälä Hristos, ali tuala; elgiä uškokkua. ²⁴ Tullah valehuš¦hristat i valehuš¦prorokat, i luajitah šuuret kummat i viät, äššen muanitettais’, kuin vois’, i vallittuloja. ²⁵ Ka iellä šanoin teilä. ²⁶ Kuin šanotah teilä: Ka šalošša on, elgiä mängiä; ka on huonehukšissa, elgiä uškokkua. ²⁷ Min tervähyöh tulen¦räisky mänöy päiväzen noužu¦rannašta lašku¦randah, niin liey inehmizen Poijan tulenda. ²⁸ Missä kuin liey hävityš , šinne liidiäčetäh hyybiet. ²⁹ Terväh niijen päivien vaivan jälgeh, päiväne pimenöy, i kuudomašta ei liene valgieda, i tähet langetah taivahašta, i taivaš¦viät liikkahetah. ³⁰ I šilloin ožuttuačou taivahašša inehmizen Poijan tulenda; i šilloin ruvetah itkömäh kaikin muailman eläjät i nähäh inehmizen Poigua tulomašša taivaš¦pilvilöilä äijän viän kera i kaunehuon. ³¹ I työndäy omat Angelit šuuren iänen kera šarvešta, i kerätäh hänen vallitut nelläštä tuulešta, taivahan piäštä piäh šua. ³² SmokouniččapuuštaSmokouničča¦puušta opaštukkua arvual’l’a: konža jo okšat häneššä ollah nuoret, i lehet laškou, tiedäkkiä, läššä on leikkavo;| ³³ Niin i työ, konža nämä kaikki niättä, tiedäkkiä, läššä on, oviloin luona. ³⁴ Amin’ šanon teilä: Ei hävie tämä rodu, kuni kaikki nämä lietäh. ³⁵ Taivaš i muailma häviey , a miun paginat ei hävitä. ³⁶ A šidä päiviä i kodvua niken ei tiijä, ei¦go taivahallizet Angelit, vain yksin miun Tuatto. ³⁷ Kuin oli Nojan päivinä, niin liey i inehmizen Poijan tulenda. ³⁸ Kuin oli ennen upotuštua: šyödih i juodih, naidih i miehellä mändih ših päiväh šua, kuin Noi mäni veneheže šuureh. ³⁹ I ei tiijuššettu, kuni vezi ei tullun, i kaikkie ei ottan, niin liey i inehmizen Poijan tulenda. ⁴⁰ Šilloin kahen lietäh pellošša: yhen otetah, a toizen jätetäh. ⁴¹ Kakši naizinehmistä lietäh jauhomašša käzikiveh: yhen otetah, a toizen jätetäh. ⁴² Nin olgua varuzin, että työ tiijä, kulla kodvalla tiän Herra tulou. ⁴³ A tämä tiedäkkiä, kuin tiedäis’ kojin izändä, kuh aigah varraštaja tulou, jalgazešša olis’ i ei andais’ omua huonehta kaivua. ⁴⁴ Žentäh i työ olgua valmehet, kuna kodvana että toivo, inehmizen Poiga tulou. ⁴⁵ Ken on toži i mielövä inehmine, kumbazen hänen Herra panou oman kojin piällä vanhemmakši andua kodilazilla aigah šyömistä? ⁴⁶ Ožakaš že inehmine, kummas’t’a, tulduo, herra piävyttäy niin luadimašša. ⁴⁷ Amin’ šanon teilä: Kaiken oman elon piällä panou hänen. ⁴⁸ A kuin omalla šiämellä pidäy paha inehmine: Viikkoin miun herra ei tule. ⁴⁹ I rubieu lyömäh omie kodilazie, a šyömäh i juomah juomarilojen kera,| ⁵⁰ Tulou žen inehmizen herra päivänä, kuna ei toivon, i kodvana, kuna ei tiedän,| ⁵¹ I kaha hänen halguau, i palan häneštä pahojen kera panou: šielä liey itku i kridžauttamine hambahilla.

October 29, 2025 in 08:52 Ирина Новак

• changed the text
  Kolmattakymmendä nelläš piä. ¹ I lähtehyö, Iisus aštu kiriköštä päin.^ I lähendiäčettih hänen luo hänen opaššettavat ožuttua hänellä, kuin kirikkö luajittu. ² Iisus šano heilä: Että¦go työ niä näidä kaikkie? Amin’ šanon teilä: Ei jiä tiälä kivi kiven piällä, kumbane ei lienis’ levitetty. ³ Kuin hiän istu Eleona¦-¦goralla, lähendiäčettih hänen luo hänen opaššettavat yksiten i paistih: Šano meilä, konža tämä tulou? I midä myöt’ voima tunnuštua šiun tulendua i ijän loppuo? ⁴ I vaštah heilä šano Iisus: vardeiliečekkua, kuin teidä ken ei muanittais’. ⁵ Äijät tullah miun nimeh, paissešša: Mie olen Hristos; i äijie muanitetah. ⁶ Kuuluššatta torat i torah näh paginat. Kaččokkua, elgiä pölläštäliečekkiä; pidäy kaikella tällä olla.^ I ei šilloin loppu. ⁷ Noužou rahvaš rahvahan piällä, i mua muan piällä, i lienöy nälgä i šurma, i muan¦šäräjämine paikkoin;| ⁸ Kaikki nämä ollah algu vaivoin. ⁹ Šilloin annetah teidä muokkih, i tiät tapetah; i kaikella rahvahalla tiellä lienettä miun nimen täh. ¹⁰ I šilloin äijät muanittuačetah; i toine toizen andau, i toine toista rubieu vihuamah. ¹¹ I äijät valehuš¦prorokat tullah, i äijie muanitetah;| ¹² I äijän pahan azien täh, äijien šovindo kadou. ¹³ Ken piäh šua tirpau, že šäilyy. ¹⁴ I šanuočou tämä taivaš¦jovangeli kaikella muailmalla, tiedävökši kaikella rahvahalla; i šilloin liey ilman loppu. ¹⁵ Konža nägenettä hyllyn paganukšen, šanotun prorokašta Daniilašta, šeizomašša sv’atoila paikalla, lugija maltakkah,| ¹⁶ Šilloin Iudejašša olijat ana puatah gorilla;| ¹⁷ I ken piädynöy katokšella, elgäh lähtekkäh ottamah mi on hänen koissa;| ¹⁸ I ken pellošša, elgäh myöštiäčekkäh järelläh ottamah omieh vuatteida. ¹⁹ Paha kohtuzilla, i lapšien imittäjillä niinä päivinä. ²⁰ Kumarrelgua, ana tiän pago ei lienis’ talvella, ei¦go šuovattana,| ²¹ Lienöy šilloin šuuri vaiva, mityttä eulun muailman allušta šua täh šua, i ei liene. ²² I kuin ei loppiečettais’ ne päivät, yksi hengi ei šäilyis’; a vallittulojen täh loppiečetah ne päivät. ²³ Šilloin kuin ken teilä šanou: Ka tiälä Hristos, ali tuala; elgiä uškokkua. ²⁴ Tullah valehuš¦hristat i valehuš¦prorokat, i luajitah šuuret kummat i viät, äššen muanitettais’, kuin vois’, i vallittuloja. ²⁵ Ka iellä šanoin teilä. ²⁶ Kuin šanotah teilä: Ka šalošša on, elgiä mängiä; ka on huonehukšissa, elgiä uškokkua. ²⁷ Min tervähyöh tulen¦räisky mänöy päiväzen noužu¦rannašta lašku¦randah, niin liey inehmizen Poijan tulenda. ²⁸ Missä kuin liey hävityš , šinne liidiäčetäh hyybiet. ²⁹ Terväh niijen päivien vaivan jälgeh, päiväne pimenöy, i kuudomašta ei liene valgieda, i tähet langetah taivahašta, i taivašviättaivaš¦viät liikkahetah. ³⁰ I šilloin ožuttuačou taivahašša inehmizen Poijan tulenda; i šilloin ruvetah itkömäh kaikin muailman eläjät i nähäh inehmizen Poigua tulomašša taivaš¦pilvilöilä äijän viän kera i kaunehuon. ³¹ I työndäy omat Angelit šuuren iänen kera šarvešta, i kerätäh hänen vallitut nelläštä tuulešta, taivahan piäštä piäh šua. ³² Smokouniččapuušta opaštukkua arvual’l’a: konža jo okšat häneššä ollah nuoret, i lehet laškou, tiedäkkiä, läššä on leikkavo;| ³³ Niin i työ, konža nämä kaikki niättä, tiedäkkiä, läššä on, oviloin luona. ³⁴ Amin’ šanon teilä: Ei hävie tämä rodu, kuni kaikki nämä lietäh. ³⁵ Taivaš i muailma häviey , a miun paginat ei hävitä. ³⁶ A šidä päiviä i kodvua niken ei tiijä, ei¦go taivahallizet Angelit, vain yksin miun Tuatto. ³⁷ Kuin oli Nojan päivinä, niin liey i inehmizen Poijan tulenda. ³⁸ Kuin oli ennen upotuštua: šyödih i juodih, naidih i miehellä mändih ših päiväh šua, kuin Noi mäni veneheže šuureh. ³⁹ I ei tiijuššettu, kuni vezi ei tullun, i kaikkie ei ottan, niin liey i inehmizen Poijan tulenda. ⁴⁰ Šilloin kahen lietäh pellošša: yhen otetah, a toizen jätetäh. ⁴¹ Kakši naizinehmistä lietäh jauhomašša käzikiveh: yhen otetah, a toizen jätetäh. ⁴² Nin olgua varuzin, että työ tiijä, kulla kodvalla tiän Herra tulou. ⁴³ A tämä tiedäkkiä, kuin tiedäis’ kojin izändä, kuh aigah varraštaja tulou, jalgazešša olis’ i ei andais’ omua huonehta kaivua. ⁴⁴ Žentäh i työ olgua valmehet, kuna kodvana että toivo, inehmizen Poiga tulou. ⁴⁵ Ken on toži i mielövä inehmine, kumbazen hänen Herra panou oman kojin piällä vanhemmakši andua kodilazilla aigah šyömistä? ⁴⁶ Ožakaš že inehmine, kummas’t’a, tulduo, herra piävyttäy niin luadimašša. ⁴⁷ Amin’ šanon teilä: Kaiken oman elon piällä panou hänen. ⁴⁸ A kuin omalla šiämellä pidäy paha inehmine: Viikkoin miun herra ei tule. ⁴⁹ I rubieu lyömäh omie kodilazie, a šyömäh i juomah juomarilojen kera,| ⁵⁰ Tulou žen inehmizen herra päivänä, kuna ei toivon, i kodvana, kuna ei tiedän,| ⁵¹ I kaha hänen halguau, i palan häneštä pahojen kera panou: šielä liey itku i kridžauttamine hambahilla.

October 29, 2025 in 08:51 Ирина Новак

• changed the text
  Kolmattakymmendä nelläš piä. ¹ I lähtehyö, Iisus aštu kiriköštä päin.^ I lähendiäčettih hänen luo hänen opaššettavat ožuttua hänellä, kuin kirikkö luajittu. ² Iisus šano heilä: Että¦go työ niä näidä kaikkie? Amin’ šanon teilä: Ei jiä tiälä kivi kiven piällä, kumbane ei lienis’ levitetty. ³ Kuin hiän istu Eleona¦-¦goralla, lähendiäčettih hänen luo hänen opaššettavat yksiten i paistih: Šano meilä, konža tämä tulou? I midä myöt’ voima tunnuštua šiun tulendua i ijän loppuo? ⁴ I vaštah heilä šano Iisus: vardeiliečekkua, kuin teidä ken ei muanittais’. ⁵ Äijät tullah miun nimeh, paissešša: Mie olen Hristos; i äijie muanitetah. ⁶ Kuuluššatta torat i torah näh paginat. Kaččokkua, elgiä pölläštäliečekkiä; pidäy kaikella tällä olla.^ I ei šilloin loppu. ⁷ Noužou rahvaš rahvahan piällä, i mua muan piällä, i lienöy nälgä i šurma, i muan¦šäräjämine paikkoin;| ⁸ Kaikki nämä ollah algu vaivoin. ⁹ Šilloin annetah teidä muokkih, i tiät tapetah; i kaikella rahvahalla tiellä lienettä miun nimen täh. ¹⁰ I šilloin äijät muanittuačetah; i toine toizen andau, i toine toista rubieu vihuamah. ¹¹ I äijät valehuš¦prorokat tullah, i äijie muanitetah;| ¹² I äijän pahan azien täh, äijien šovindo kadou. ¹³ Ken piäh šua tirpau, že šäilyy. ¹⁴ I šanuočou tämä taivaš¦jovangeli kaikella muailmalla, tiedävökši kaikella rahvahalla; i šilloin liey ilman loppu. ¹⁵ Konža nägenettä hyllyn paganukšen, šanotun prorokašta Daniilašta, šeizomašša sv’atoila paikalla, lugija maltakkah,| ¹⁶ Šilloin Iudejašša olijat ana puatah gorilla;| ¹⁷ I ken piädynöy katokšella, elgäh lähtekkäh ottamah mi on hänen koissa;| ¹⁸ I ken pellošša, elgäh myöštiäčekkäh järelläh ottamah omieh vuatteida. ¹⁹ Paha kohtuzilla, i lapšien imittäjillä niinä päivinä. ²⁰ Kumarrelgua, ana tiän pago ei lienis’ talvella, ei¦go šuovattana,| ²¹ Lienöy šilloin šuuri vaiva, mityttä eulun muailman allušta šua täh šua, i ei liene. ²² I kuin ei loppiečettais’ ne päivät, yksi hengi ei šäilyis’; a vallittulojen täh loppiečetah ne päivät. ²³ Šilloin kuin ken teilä šanou: Ka tiälä Hristos, ali tuala; elgiä uškokkua. ²⁴ Tullah valehuš¦hristat i valehuš¦prorokat, i luajitah šuuret kummat i viät, äššen muanitettais’, kuin vois’, i vallittuloja. ²⁵ Ka iellä šanoin teilä. ²⁶ Kuin šanotah teilä: Ka šalošša on, elgiä mängiä; ka on huonehukšissa, elgiä uškokkua. ²⁷ Min tervähyöh tulen¦räisky mänöy päiväzen noužu¦rannašta lašku¦randah, niin liey inehmizen Poijan tulenda. ²⁸ Missä kuin liey hävityš , šinne liidiäčetäh hyy biethyybiet. ²⁹ Terväh niijen päivien vaivan jälgeh, päiväne pimenöy, i kuudomašta ei liene valgieda, i tähet langetah taivahašta, i taivašviät liikkahetah. ³⁰ I šilloin ožuttuačou taivahašša inehmizen Poijan tulenda; i šilloin ruvetah itkömäh kaikin muailman eläjät i nähäh inehmizen Poigua tulomašša taivaš¦pilvilöilä äijän viän kera i kaunehuon. ³¹ I työndäy omat Angelit šuuren iänen kera šarvešta, i kerätäh hänen vallitut nelläštä tuulešta, taivahan piäštä piäh šua. ³² Smokouniččapuušta opaštukkua arvual’l’a: konža jo okšat häneššä ollah nuoret, i lehet laškou, tiedäkkiä, läššä on leikkavo;| ³³ Niin i työ, konža nämä kaikki niättä, tiedäkkiä, läššä on, oviloin luona. ³⁴ Amin’ šanon teilä: Ei hävie tämä rodu, kuni kaikki nämä lietäh. ³⁵ Taivaš i muailma häviey , a miun paginat ei hävitä. ³⁶ A šidä päiviä i kodvua niken ei tiijä, ei¦go taivahallizet Angelit, vain yksin miun Tuatto. ³⁷ Kuin oli Nojan päivinä, niin liey i inehmizen Poijan tulenda. ³⁸ Kuin oli ennen upotuštua: šyödih i juodih, naidih i miehellä mändih ših päiväh šua, kuin Noi mäni veneheže šuureh. ³⁹ I ei tiijuššettu, kuni vezi ei tullun, i kaikkie ei ottan, niin liey i inehmizen Poijan tulenda. ⁴⁰ Šilloin kahen lietäh pellošša: yhen otetah, a toizen jätetäh. ⁴¹ Kakši naizinehmistä lietäh jauhomašša käzikiveh: yhen otetah, a toizen jätetäh. ⁴² Nin olgua varuzin, että työ tiijä, kulla kodvalla tiän Herra tulou. ⁴³ A tämä tiedäkkiä, kuin tiedäis’ kojin izändä, kuh aigah varraštaja tulou, jalgazešša olis’ i ei andais’ omua huonehta kaivua. ⁴⁴ Žentäh i työ olgua valmehet, kuna kodvana että toivo, inehmizen Poiga tulou. ⁴⁵ Ken on toži i mielövä inehmine, kumbazen hänen Herra panou oman kojin piällä vanhemmakši andua kodilazilla aigah šyömistä? ⁴⁶ Ožakaš že inehmine, kummas’t’a, tulduo, herra piävyttäy niin luadimašša. ⁴⁷ Amin’ šanon teilä: Kaiken oman elon piällä panou hänen. ⁴⁸ A kuin omalla šiämellä pidäy paha inehmine: Viikkoin miun herra ei tule. ⁴⁹ I rubieu lyömäh omie kodilazie, a šyömäh i juomah juomarilojen kera,| ⁵⁰ Tulou žen inehmizen herra päivänä, kuna ei toivon, i kodvana, kuna ei tiedän,| ⁵¹ I kaha hänen halguau, i palan häneštä pahojen kera panou: šielä liey itku i kridžauttamine hambahilla.

October 29, 2025 in 08:50 Ирина Новак

• changed the text
  Kolmattakymmendä nelläš piä. ¹ I lähtehyö, Iisus aštu kiriköštä päin.^ I lähendiäčettih hänen luo hänen opaššettavat ožuttua hänellä, kuin kirikkö luajittu. ² Iisus šano heilä: Että¦go työ niä näidä kaikkie? Amin’ šanon teilä: Ei jiä tiälä kivi kiven piällä, kumbane ei lienis’ levitetty. ³ Kuin hiän istu Eleona¦-¦goralla, lähendiäčettih hänen luo hänen opaššettavat yksiten i paistih: Šano meilä, konža tämä tulou? I midä myöt’ voima tunnuštua šiun tulendua i ijän loppuo? ⁴ I vaštah heilä šano Iisus: vardeiliečekkua, kuin teidä ken ei muanittais’. ⁵ Äijät tullah miun nimeh, paissešša: Mie olen Hristos; i äijie muanitetah. ⁶ Kuuluššatta torat i torah näh paginat. Kaččokkua, elgiä pölläštäliečekkiä; pidäy kaikella tällä olla.^ I ei šilloin loppu. ⁷ Noužou rahvaš rahvahan piällä, i mua muan piällä, i lienöy nälgä i šurma, i muan¦šäräjämine paikkoin;| ⁸ Kaikki nämä ollah algu vaivoin. ⁹ Šilloin annetah teidä muokkih, i tiät tapetah; i kaikella rahvahalla tiellä lienettä miun nimen täh. ¹⁰ I šilloin äijät muanittuačetah; i toine toizen andau, i toine toista rubieu vihuamah. ¹¹ I äijät valehuš¦prorokat tullah, i äijie muanitetah;| ¹² I äijän pahan azien täh, äijien šovindo kadou. ¹³ Ken piäh šua tirpau, že šäilyy. ¹⁴ I šanuočou tämä taivaš¦jovangeli kaikella muailmalla, tiedävökši kaikella rahvahalla; i šilloin liey ilman loppu. ¹⁵ Konža nägenettä hyllyn paganukšen, šanotun prorokašta Daniilašta, šeizomašša sv’atoila paikalla, lugija maltakkah,| ¹⁶ Šilloin Iudejašša olijat ana puatah gorilla;| ¹⁷ I ken piädynöy katokšella, elgäh lähtekkäh ottamah mi on hänen koissa;| ¹⁸ I ken pellošša, elgäh myöštiäčekkäh järelläh ottamah omieh vuatteida. ¹⁹ Paha kohtuzilla, i lapšien imittäjillä niinä päivinä. ²⁰ Kumarrelgua, ana tiän pago ei lienis’ talvella, ei¦go šuovattana,| ²¹ Lienöy šilloin šuuri vaiva, mityttä eulun muailman allušta šua täh šua, i ei liene. ²² I kuin ei loppiečettais’ ne päivät, yksi hengi ei šäilyis’; a vallittulojen täh loppiečetah ne päivät. ²³ Šilloin kuin ken teilä šanou: Ka tiälä Hristos, ali tuala; elgiä uškokkua. ²⁴ Tullah valehuš¦hristat i valehuš¦prorokat, i luajitah šuuret kummat i viät, äššen muanitettais’, kuin vois’, i vallittuloja. ²⁵ Ka iellä šanoin teilä. ²⁶ Kuin šanotah teilä: Ka šalošša on, elgiä mängiä; ka on huonehukšissa, elgiä uškokkua. ²⁷ Min tervähyöh tulenräiskytulen¦räisky mänöy päiväzen noužurannašta laškurandahnoužu¦rannašta lašku¦randah, niin liey inehmizen Poijan tulenda. ²⁸ Missä kuin liey hävityš , šinne liidiäčetäh hyy biet. ²⁹ Terväh niijen päivien vaivan jälgeh, päiväne pimenöy, i kuudomašta ei liene valgieda, i tähet langetah taivahašta, i taivašviät liikkahetah. ³⁰ I šilloin ožuttuačou taivahašša inehmizen Poijan tulenda; i šilloin ruvetah itkömäh kaikin muailman eläjät i nähäh inehmizen Poigua tulomašša taivaš¦pilvilöilä äijän viän kera i kaunehuon. ³¹ I työndäy omat Angelit šuuren iänen kera šarvešta, i kerätäh hänen vallitut nelläštä tuulešta, taivahan piäštä piäh šua. ³² Smokouniččapuušta opaštukkua arvual’l’a: konža jo okšat häneššä ollah nuoret, i lehet laškou, tiedäkkiä, läššä on leikkavo;| ³³ Niin i työ, konža nämä kaikki niättä, tiedäkkiä, läššä on, oviloin luona. ³⁴ Amin’ šanon teilä: Ei hävie tämä rodu, kuni kaikki nämä lietäh. ³⁵ Taivaš i muailma häviey , a miun paginat ei hävitä. ³⁶ A šidä päiviä i kodvua niken ei tiijä, ei¦go taivahallizet Angelit, vain yksin miun Tuatto. ³⁷ Kuin oli Nojan päivinä, niin liey i inehmizen Poijan tulenda. ³⁸ Kuin oli ennen upotuštua: šyödih i juodih, naidih i miehellä mändih ših päiväh šua, kuin Noi mäni veneheže šuureh. ³⁹ I ei tiijuššettu, kuni vezi ei tullun, i kaikkie ei ottan, niin liey i inehmizen Poijan tulenda. ⁴⁰ Šilloin kahen lietäh pellošša: yhen otetah, a toizen jätetäh. ⁴¹ Kakši naizinehmistä lietäh jauhomašša käzikiveh: yhen otetah, a toizen jätetäh. ⁴² Nin olgua varuzin, että työ tiijä, kulla kodvalla tiän Herra tulou. ⁴³ A tämä tiedäkkiä, kuin tiedäis’ kojin izändä, kuh aigah varraštaja tulou, jalgazešša olis’ i ei andais’ omua huonehta kaivua. ⁴⁴ Žentäh i työ olgua valmehet, kuna kodvana että toivo, inehmizen Poiga tulou. ⁴⁵ Ken on toži i mielövä inehmine, kumbazen hänen Herra panou oman kojin piällä vanhemmakši andua kodilazilla aigah šyömistä? ⁴⁶ Ožakaš že inehmine, kummas’t’a, tulduo, herra piävyttäy niin luadimašša. ⁴⁷ Amin’ šanon teilä: Kaiken oman elon piällä panou hänen. ⁴⁸ A kuin omalla šiämellä pidäy paha inehmine: Viikkoin miun herra ei tule. ⁴⁹ I rubieu lyömäh omie kodilazie, a šyömäh i juomah juomarilojen kera,| ⁵⁰ Tulou žen inehmizen herra päivänä, kuna ei toivon, i kodvana, kuna ei tiedän,| ⁵¹ I kaha hänen halguau, i palan häneštä pahojen kera panou: šielä liey itku i kridžauttamine hambahilla.

October 29, 2025 in 08:49 Ирина Новак

• changed the text
  Kolmattakymmendä nelläš piä. ¹ I lähtehyö, Iisus aštu kiriköštä päin.^ I lähendiäčettih hänen luo hänen opaššettavat ožuttua hänellä, kuin kirikkö luajittu. ² Iisus šano heilä: Että¦go työ niä näidä kaikkie? Amin’ šanon teilä: Ei jiä tiälä kivi kiven piällä, kumbane ei lienis’ levitetty. ³ Kuin hiän istu Eleona¦-¦goralla, lähendiäčettih hänen luo hänen opaššettavat yksiten i paistih: Šano meilä, konža tämä tulou? I midä myöt’ voima tunnuštua šiun tulendua i ijän loppuo? ⁴ I vaštah heilä šano Iisus: vardeiliečekkua, kuin teidä ken ei muanittais’. ⁵ Äijät tullah miun nimeh, paissešša: Mie olen Hristos; i äijie muanitetah. ⁶ Kuuluššatta torat i torah näh paginat. Kaččokkua, elgiä pölläštäliečekkiä; pidäy kaikella tällä olla.^ I ei šilloin loppu. ⁷ Noužou rahvaš rahvahan piällä, i mua muan piällä, i lienöy nälgä i šurma, i muan¦šäräjämine paikkoin;| ⁸ Kaikki nämä ollah algu vaivoin. ⁹ Šilloin annetah teidä muokkih, i tiät tapetah; i kaikella rahvahalla tiellä lienettä miun nimen täh. ¹⁰ I šilloin äijät muanittuačetah; i toine toizen andau, i toine toista rubieu vihuamah. ¹¹ I äijät valehuš¦prorokat tullah, i äijie muanitetah;| ¹² I äijän pahan azien täh, äijien šovindo kadou. ¹³ Ken piäh šua tirpau, že šäilyy. ¹⁴ I šanuočou tämä taivaš¦jovangeli kaikella muailmalla, tiedävökši kaikella rahvahalla; i šilloin liey ilman loppu. ¹⁵ Konža nägenettä hyllyn paganukšen, šanotun prorokašta Daniilašta, šeizomašša sv’atoila paikalla, lugija maltakkah,| ¹⁶ Šilloin Iudejašša olijat ana puatah gorilla;| ¹⁷ I ken piädynöy katokšella, elgäh lähtekkäh ottamah mi on hänen koissa;| ¹⁸ I ken pellošša, elgäh myöštiäčekkäh järelläh ottamah omieh vuatteida. ¹⁹ Paha kohtuzilla, i lapšien imittäjillä niinä päivinä. ²⁰ Kumarrelgua, ana tiän pago ei lienis’ talvella, ei¦go šuovattana,| ²¹ Lienöy šilloin šuuri vaiva, mityttä eulun muailman allušta šua täh šua, i ei liene. ²² I kuin ei loppiečettais’ ne päivät, yksi hengi ei šäilyis’; a vallittulojen täh loppiečetah ne päivät. ²³ Šilloin kuin ken teilä šanou: Ka tiälä Hristos, ali tuala; elgiä uškokkua. ²⁴ Tullah valehuš¦hristat i valehuš¦prorokat, i luajitah šuuret kummat i viät, äššen muanitettais’, kuin vois’, i vallittuloja. ²⁵ Ka iellä šanoin teilä. ²⁶ Kuin šanotah teilä: Ka šalošša on, elgiä mängiä; ka on huonehukšiss ahuonehukšissa, elgiä uškokkua. ²⁷ Min tervähyöh tulenräisky mänöy päiväzen noužurannašta laškurandah, niin liey inehmizen Poijan tulenda. ²⁸ Missä kuin liey hävityš , šinne liidiäčetäh hyy biet. ²⁹ Terväh niijen päivien vaivan jälgeh, päiväne pimenöy, i kuudomašta ei liene valgieda, i tähet langetah taivahašta, i taivašviät liikkahetah. ³⁰ I šilloin ožuttuačou taivahašša inehmizen Poijan tulenda; i šilloin ruvetah itkömäh kaikin muailman eläjät i nähäh inehmizen Poigua tulomašša taivaš¦pilvilöilä äijän viän kera i kaunehuon. ³¹ I työndäy omat Angelit šuuren iänen kera šarvešta, i kerätäh hänen vallitut nelläštä tuulešta, taivahan piäštä piäh šua. ³² Smokouniččapuušta opaštukkua arvual’l’a: konža jo okšat häneššä ollah nuoret, i lehet laškou, tiedäkkiä, läššä on leikkavo;| ³³ Niin i työ, konža nämä kaikki niättä, tiedäkkiä, läššä on, oviloin luona. ³⁴ Amin’ šanon teilä: Ei hävie tämä rodu, kuni kaikki nämä lietäh. ³⁵ Taivaš i muailma häviey , a miun paginat ei hävitä. ³⁶ A šidä päiviä i kodvua niken ei tiijä, ei¦go taivahallizet Angelit, vain yksin miun Tuatto. ³⁷ Kuin oli Nojan päivinä, niin liey i inehmizen Poijan tulenda. ³⁸ Kuin oli ennen upotuštua: šyödih i juodih, naidih i miehellä mändih ših päiväh šua, kuin Noi mäni veneheže šuureh. ³⁹ I ei tiijuššettu, kuni vezi ei tullun, i kaikkie ei ottan, niin liey i inehmizen Poijan tulenda. ⁴⁰ Šilloin kahen lietäh pellošša: yhen otetah, a toizen jätetäh. ⁴¹ Kakši naizinehmistä lietäh jauhomašša käzikiveh: yhen otetah, a toizen jätetäh. ⁴² Nin olgua varuzin, että työ tiijä, kulla kodvalla tiän Herra tulou. ⁴³ A tämä tiedäkkiä, kuin tiedäis’ kojin izändä, kuh aigah varraštaja tulou, jalgazešša olis’ i ei andais’ omua huonehta kaivua. ⁴⁴ Žentäh i työ olgua valmehet, kuna kodvana että toivo, inehmizen Poiga tulou. ⁴⁵ Ken on toži i mielövä inehmine, kumbazen hänen Herra panou oman kojin piällä vanhemmakši andua kodilazilla aigah šyömistä? ⁴⁶ Ožakaš že inehmine, kummas’t’a, tulduo, herra piävyttäy niin luadimašša. ⁴⁷ Amin’ šanon teilä: Kaiken oman elon piällä panou hänen. ⁴⁸ A kuin omalla šiämellä pidäy paha inehmine: Viikkoin miun herra ei tule. ⁴⁹ I rubieu lyömäh omie kodilazie, a šyömäh i juomah juomarilojen kera,| ⁵⁰ Tulou žen inehmizen herra päivänä, kuna ei toivon, i kodvana, kuna ei tiedän,| ⁵¹ I kaha hänen halguau, i palan häneštä pahojen kera panou: šielä liey itku i kridžauttamine hambahilla.

October 29, 2025 in 08:49 Ирина Новак

• changed the text
  Kolmattakymmendä nelläš piä. ¹ I lähtehyö, Iisus aštu kiriköštä päin.^ I lähendiäčettih hänen luo hänen opaššettavat ožuttua hänellä, kuin kirikkö luajittu. ² Iisus šano heilä: Että¦go työ niä näidä kaikkie? Amin’ šanon teilä: Ei jiä tiälä kivi kiven piällä, kumbane ei lienis’ levitetty. ³ Kuin hiän istu Eleona¦-¦goralla, lähendiäčettih hänen luo hänen opaššettavat yksiten i paistih: Šano meilä, konža tämä tulou? I midä myöt’ voima tunnuštua šiun tulendua i ijän loppuo? ⁴ I vaštah heilä šano Iisus: vardeiliečekkua, kuin teidä ken ei muanittais’. ⁵ Äijät tullah miun nimeh, paissešša: Mie olen Hristos; i äijie muanitetah. ⁶ Kuuluššatta torat i torah näh paginat. Kaččokkua, elgiä pölläštäliečekkiä; pidäy kaikella tällä olla.^ I ei šilloin loppu. ⁷ Noužou rahvaš rahvahan piällä, i mua muan piällä, i lienöy nälgä i šurma, i muan¦šäräjämine paikkoin;| ⁸ Kaikki nämä ollah algu vaivoin. ⁹ Šilloin annetah teidä muokkih, i tiät tapetah; i kaikella rahvahalla tiellä lienettä miun nimen täh. ¹⁰ I šilloin äijät muanittuačetah; i toine toizen andau, i toine toista rubieu vihuamah. ¹¹ I äijät valehuš¦prorokat tullah, i äijie muanitetah;| ¹² I äijän pahan azien täh, äijien šovindo kadou. ¹³ Ken piäh šua tirpau, že šäilyy. ¹⁴ I šanuočou tämä taivaš¦jovangeli kaikella muailmalla, tiedävökši kaikella rahvahalla; i šilloin liey ilman loppu. ¹⁵ Konža nägenettä hyllyn paganukšen, šanotun prorokašta Daniilašta, šeizomašša sv’atoila paikalla, lugija maltakkah,| ¹⁶ Šilloin Iudejašša olijat ana puatah gorilla;| ¹⁷ I ken piädynöy katokšella, elgäh lähtekkäh ottamah mi on hänen koissa;| ¹⁸ I ken pellošša, elgäh myöštiäčekkäh järelläh ottamah omieh vuatteida. ¹⁹ Paha kohtuzilla, i lapšien imittäjillä niinä päivinä. ²⁰ Kumarrelgua, ana tiän pago ei lienis’ talvella, ei¦go šuovattana,| ²¹ Lienöy šilloin šuuri vaiva, mityttä eulun muailman allušta šua täh šua, i ei liene. ²² I kuin ei loppiečettais’ ne päivät, yksi hengi ei šäilyis’; a vallittulojen täh loppiečetah ne päivät. ²³ Šilloin kuin ken teilä šanou: Ka tiälä Hristos, ali tuala; elgiä uškokkua. ²⁴ Tullah valehušhristatvalehuš¦hristat i valehušprorokatvalehuš¦prorokat, i luajitah šuuret kummat i viät, äššen muanitettais’, kuin vois’, i vallittuloja. ²⁵ Ka iellä šanoin teilä. ²⁶ Kuin šanotah teilä: Ka šalošša on, elgiä mängiä; ka on huonehukšiss a, elgiä uškokkua. ²⁷ Min tervähyöh tulenräisky mänöy päiväzen noužurannašta laškurandah, niin liey inehmizen Poijan tulenda. ²⁸ Missä kuin liey hävityš , šinne liidiäčetäh hyy biet. ²⁹ Terväh niijen päivien vaivan jälgeh, päiväne pimenöy, i kuudomašta ei liene valgieda, i tähet langetah taivahašta, i taivašviät liikkahetah. ³⁰ I šilloin ožuttuačou taivahašša inehmizen Poijan tulenda; i šilloin ruvetah itkömäh kaikin muailman eläjät i nähäh inehmizen Poigua tulomašša taivaš¦pilvilöilä äijän viän kera i kaunehuon. ³¹ I työndäy omat Angelit šuuren iänen kera šarvešta, i kerätäh hänen vallitut nelläštä tuulešta, taivahan piäštä piäh šua. ³² Smokouniččapuušta opaštukkua arvual’l’a: konža jo okšat häneššä ollah nuoret, i lehet laškou, tiedäkkiä, läššä on leikkavo;| ³³ Niin i työ, konža nämä kaikki niättä, tiedäkkiä, läššä on, oviloin luona. ³⁴ Amin’ šanon teilä: Ei hävie tämä rodu, kuni kaikki nämä lietäh. ³⁵ Taivaš i muailma häviey , a miun paginat ei hävitä. ³⁶ A šidä päiviä i kodvua niken ei tiijä, ei¦go taivahallizet Angelit, vain yksin miun Tuatto. ³⁷ Kuin oli Nojan päivinä, niin liey i inehmizen Poijan tulenda. ³⁸ Kuin oli ennen upotuštua: šyödih i juodih, naidih i miehellä mändih ših päiväh šua, kuin Noi mäni veneheže šuureh. ³⁹ I ei tiijuššettu, kuni vezi ei tullun, i kaikkie ei ottan, niin liey i inehmizen Poijan tulenda. ⁴⁰ Šilloin kahen lietäh pellošša: yhen otetah, a toizen jätetäh. ⁴¹ Kakši naizinehmistä lietäh jauhomašša käzikiveh: yhen otetah, a toizen jätetäh. ⁴² Nin olgua varuzin, että työ tiijä, kulla kodvalla tiän Herra tulou. ⁴³ A tämä tiedäkkiä, kuin tiedäis’ kojin izändä, kuh aigah varraštaja tulou, jalgazešša olis’ i ei andais’ omua huonehta kaivua. ⁴⁴ Žentäh i työ olgua valmehet, kuna kodvana että toivo, inehmizen Poiga tulou. ⁴⁵ Ken on toži i mielövä inehmine, kumbazen hänen Herra panou oman kojin piällä vanhemmakši andua kodilazilla aigah šyömistä? ⁴⁶ Ožakaš že inehmine, kummas’t’a, tulduo, herra piävyttäy niin luadimašša. ⁴⁷ Amin’ šanon teilä: Kaiken oman elon piällä panou hänen. ⁴⁸ A kuin omalla šiämellä pidäy paha inehmine: Viikkoin miun herra ei tule. ⁴⁹ I rubieu lyömäh omie kodilazie, a šyömäh i juomah juomarilojen kera,| ⁵⁰ Tulou žen inehmizen herra päivänä, kuna ei toivon, i kodvana, kuna ei tiedän,| ⁵¹ I kaha hänen halguau, i palan häneštä pahojen kera panou: šielä liey itku i kridžauttamine hambahilla.

October 29, 2025 in 08:47 Ирина Новак

• changed the text
  Kolmattakymmendä nelläš piä. ¹ I lähtehyö, Iisus aštu kiriköštä päin.^ I lähendiäčettih hänen luo hänen opaššettavat ožuttua hänellä, kuin kirikkö luajittu. ² Iisus šano heilä: Että¦go työ niä näidä kaikkie? Amin’ šanon teilä: Ei jiä tiälä kivi kiven piällä, kumbane ei lienis’ levitetty. ³ Kuin hiän istu Eleona¦-¦goralla, lähendiäčettih hänen luo hänen opaššettavat yksiten i paistih: Šano meilä, konža tämä tulou? I midä myöt’ voima tunnuštua šiun tulendua i ijän loppuo? ⁴ I vaštah heilä šano Iisus: vardeiliečekkua, kuin teidä ken ei muanittais’. ⁵ Äijät tullah miun nimeh, paissešša: Mie olen Hristos; i äijie muanitetah. ⁶ Kuuluššatta torat i torah näh paginat. Kaččokkua, elgiä pölläštäliečekkiä; pidäy kaikella tällä olla.^ I ei šilloin loppu. ⁷ Noužou rahvaš rahvahan piällä, i mua muan piällä, i lienöy nälgä i šurma, i muan¦šäräjämine paikkoin;| ⁸ Kaikki nämä ollah algu vaivoin. ⁹ Šilloin annetah teidä muokkih, i tiät tapetah; i kaikella rahvahalla tiellä lienettä miun nimen täh. ¹⁰ I šilloin äijät muanittuačetah; i toine toizen andau, i toine toista rubieu vihuamah. ¹¹ I äijät valehuš¦prorokat tullah, i äijie muanitetah;| ¹² I äijän pahan azien täh, äijien šovindo kadou. ¹³ Ken piäh šua tirpau, že šäilyy. ¹⁴ I šanuočou tämä taivašjovangelitaivaš¦jovangeli kaikella muailmalla, tiedävökši kaikella rahvahalla; i šilloin liey ilman loppu. ¹⁵ Konža nägenettä hyllyn paganukšen, šanotun prorokašta Daniilašta, šeizomašša sv’atoila paikalla, lugija maltakkah,| ¹⁶ Šilloin Iudejašša olijat ana puatah gorilla;| ¹⁷ I ken piädynöy katokšella, elgäh lähtekkäh ottamah mi on hänen koissa;| ¹⁸ I ken pellošša, elgäh myöštiäčekkäh järelläh ottamah omieh vuatteida. ¹⁹ Paha kohtuzilla, i lapšien imittäjillä niinä päivinä. ²⁰ Kumarrelgua, ana tiän pago ei lienis’ talvella, ei¦go šuovattana,| ²¹ Lienöy šilloin šuuri vaiva, mityttä eulun muailman allušta šua täh šua, i ei liene. ²² I kuin ei loppiečettais’ ne päivät, yksi hengi ei šäilyis’; a vallittulojen täh loppiečetah ne päivät. ²³ Šilloin kuin ken teilä šanou: Ka tiälä Hristos, ali tuala; elgiä uškokkua. ²⁴ Tullah valehušhristat i valehušprorokat, i luajitah šuuret kummat i viät, äššen muanitettais’, kuin vois’, i vallittuloja. ²⁵ Ka iellä šanoin teilä. ²⁶ Kuin šanotah teilä: Ka šalošša on, elgiä mängiä; ka on huonehukšiss a, elgiä uškokkua. ²⁷ Min tervähyöh tulenräisky mänöy päiväzen noužurannašta laškurandah, niin liey inehmizen Poijan tulenda. ²⁸ Missä kuin liey hävityš , šinne liidiäčetäh hyy biet. ²⁹ Terväh niijen päivien vaivan jälgeh, päiväne pimenöy, i kuudomašta ei liene valgieda, i tähet langetah taivahašta, i taivašviät liikkahetah. ³⁰ I šilloin ožuttuačou taivahašša inehmizen Poijan tulenda; i šilloin ruvetah itkömäh kaikin muailman eläjät i nähäh inehmizen Poigua tulomašša taivašpilvilöilätaivaš¦pilvilöilä äijän viän kera i kaunehuon. ³¹ I työndäy omat Angelit šuuren iänen kera šarvešta, i kerätäh hänen vallitut nelläštä tuulešta, taivahan piäštä piäh šua. ³² Smokouniččapuušta opaštukkua arvual’l’a: konža jo okšat häneššä ollah nuoret, i lehet laškou, tiedäkkiä, läššä on leikkavo;| ³³ Niin i työ, konža nämä kaikki niättä, tiedäkkiä, läššä on, oviloin luona. ³⁴ Amin’ šanon teilä: Ei hävie tämä rodu, kuni kaikki nämä lietäh. ³⁵ Taivaš i muailma häviey , a miun paginat ei hävitä. ³⁶ A šidä päiviä i kodvua niken ei tiijä, ei¦go taivahallizet Angelit, vain yksin miun Tuatto. ³⁷ Kuin oli Nojan päivinä, niin liey i inehmizen Poijan tulenda. ³⁸ Kuin oli ennen upotuštua: šyödih i juodih, naidih i miehellä mändih ših päiväh šua, kuin Noi mäni veneheže šuureh. ³⁹ I ei tiijuššettu, kuni vezi ei tullun, i kaikkie ei ottan, niin liey i inehmizen Poijan tulenda. ⁴⁰ Šilloin kahen lietäh pellošša: yhen otetah, a toizen jätetäh. ⁴¹ Kakši naizinehmistä lietäh jauhomašša käzikiveh: yhen otetah, a toizen jätetäh. ⁴² Nin olgua varuzin, että työ tiijä, kulla kodvalla tiän Herra tulou. ⁴³ A tämä tiedäkkiä, kuin tiedäis’ kojin izändä, kuh aigah varraštaja tulou, jalgazešša olis’ i ei andais’ omua huonehta kaivua. ⁴⁴ Žentäh i työ olgua valmehet, kuna kodvana että toivo, inehmizen Poiga tulou. ⁴⁵ Ken on toži i mielövä inehmine, kumbazen hänen Herra panou oman kojin piällä vanhemmakši andua kodilazilla aigah šyömistä? ⁴⁶ Ožakaš že inehmine, kummas’t’a, tulduo, herra piävyttäy niin luadimašša. ⁴⁷ Amin’ šanon teilä: Kaiken oman elon piällä panou hänen. ⁴⁸ A kuin omalla šiämellä pidäy paha inehmine: Viikkoin miun herra ei tule. ⁴⁹ I rubieu lyömäh omie kodilazie, a šyömäh i juomah juomarilojen kera,| ⁵⁰ Tulou žen inehmizen herra päivänä, kuna ei toivon, i kodvana, kuna ei tiedän,| ⁵¹ I kaha hänen halguau, i palan häneštä pahojen kera panou: šielä liey itku i kridžauttamine hambahilla.

October 29, 2025 in 08:46 Ирина Новак

• changed the text
  Kolmattakymmendä nelläš piä. ¹ I lähtehyö, Iisus aštu kiriköštä päin.^ I lähendiäčettih hänen luo hänen opaššettavat ožuttua hänellä, kuin kirikkö luajittu. ² Iisus šano heilä: Että¦go työ niä näidä kaikkie? Amin’ šanon teilä: Ei jiä tiälä kivi kiven piällä, kumbane ei lienis’ levitetty. ³ Kuin hiän istu Eleona¦-¦goralla, lähendiäčettih hänen luo hänen opaššettavat yksiten i paistih: Šano meilä, konža tämä tulou? I midä myöt’ voima tunnuštua šiun tulendua i ijän loppuo? ⁴ I vaštah heilä šano Iisus: vardeiliečekkua, kuin teidä ken ei muanittais’. ⁵ Äijät tullah miun nimeh, paissešša: Mie olen Hristos; i äijie muanitetah. ⁶ Kuuluššatta torat i torah näh paginat. Kaččokkua, elgiä pölläštäliečekkiä; pidäy kaikella tällä olla.^ I ei šilloin loppu. ⁷ Noužou rahvaš rahvahan piällä, i mua muan piällä, i lienöy nälgä i šurma, i muan¦šäräjämine paikkoin;| ⁸ Kaikki nämä ollah algu vaivoin. ⁹ Šilloin annetah teidä muokkih, i tiät tapetah; i kaikella rahvahalla tiellä lienettä miun nimen täh. ¹⁰ I šilloin äijät muanittuačetah; i toine toizen andau, i toine toista rubieu vihuamah. ¹¹ I äijät valehušprorokatvalehuš¦prorokat tullah, i äijie muanitetah;| ¹² I äijän pahan azien täh, äijien šovindo kadou. ¹³ Ken piäh šua tirpau, že šäilyy. ¹⁴ I šanuočou tämä taivašjovangeli kaikella muailmalla, tiedävökši kaikella rahvahalla; i šilloin liey ilman loppu. ¹⁵ Konža nägenettä hyllyn paganukšen, šanotun prorokašta Daniilašta, šeizomašša sv’atoila paikalla, lugija maltakkah,| ¹⁶ Šilloin Iudejašša olijat ana puatah gorilla;| ¹⁷ I ken piädynöy katokšella, elgäh lähtekkäh ottamah mi on hänen koissa;| ¹⁸ I ken pellošša, elgäh myöštiäčekkäh järelläh ottamah omieh vuatteida. ¹⁹ Paha kohtuzilla, i lapšien imittäjillä niinä päivinä. ²⁰ Kumarrelgua, ana tiän pago ei lienis’ talvella, ei¦go šuovattana,| ²¹ Lienöy šilloin šuuri vaiva, mityttä eulun muailman allušta šua täh šua, i ei liene. ²² I kuin ei loppiečettais’ ne päivät, yksi hengi ei šäilyis’; a vallittulojen täh loppiečetah ne päivät. ²³ Šilloin kuin ken teilä šanou: Ka tiälä Hristos, ali tuala; elgiä uškokkua. ²⁴ Tullah valehušhristat i valehušprorokat, i luajitah šuuret kummat i viät, äššen muanitettais’, kuin vois’, i vallittuloja. ²⁵ Ka iellä šanoin teilä. ²⁶ Kuin šanotah teilä: Ka šalošša on, elgiä mängiä; ka on huonehukšiss a, elgiä uškokkua. ²⁷ Min tervähyöh tulenräisky mänöy päiväzen noužurannašta laškurandah, niin liey inehmizen Poijan tulenda. ²⁸ Missä kuin liey hävityš , šinne liidiäčetäh hyy biet. ²⁹ Terväh niijen päivien vaivan jälgeh, päiväne pimenöy, i kuudomašta ei liene valgieda, i tähet langetah taivahašta, i taivašviät liikkahetah. ³⁰ I šilloin ožuttuačou taivahašša inehmizen Poijan tulenda; i šilloin ruvetah itkömäh kaikin muailman eläjät i nähäh inehmizen Poigua tulomašša taivašpilvilöilä äijän viän kera i kaunehuon. ³¹ I työndäy omat Angelit šuuren iänen kera šarvešta, i kerätäh hänen vallitut nelläštä tuulešta, taivahan piäštä piäh šua. ³² Smokouniččapuušta opaštukkua arvual’l’a: konža jo okšat häneššä ollah nuoret, i lehet laškou, tiedäkkiä, läššä on leikkavo;| ³³ Niin i työ, konža nämä kaikki niättä, tiedäkkiä, läššä on, oviloin luona. ³⁴ Amin’ šanon teilä: Ei hävie tämä rodu, kuni kaikki nämä lietäh. ³⁵ Taivaš i muailma häviey , a miun paginat ei hävitä. ³⁶ A šidä päiviä i kodvua niken ei tiijä, ei¦go taivahallizet Angelit, vain yksin miun Tuatto. ³⁷ Kuin oli Nojan päivinä, niin liey i inehmizen Poijan tulenda. ³⁸ Kuin oli ennen upotuštua: šyödih i juodih, naidih i miehellä mändih ših päiväh šua, kuin Noi mäni veneheže šuureh. ³⁹ I ei tiijuššettu, kuni vezi ei tullun, i kaikkie ei ottan, niin liey i inehmizen Poijan tulenda. ⁴⁰ Šilloin kahen lietäh pellošša: yhen otetah, a toizen jätetäh. ⁴¹ Kakši naizinehmistä lietäh jauhomašša käzikiveh: yhen otetah, a toizen jätetäh. ⁴² Nin olgua varuzin, että työ tiijä, kulla kodvalla tiän Herra tulou. ⁴³ A tämä tiedäkkiä, kuin tiedäis’ kojin izändä, kuh aigah varraštaja tulou, jalgazešša olis’ i ei andais’ omua huonehta kaivua. ⁴⁴ Žentäh i työ olgua valmehet, kuna kodvana että toivo, inehmizen Poiga tulou. ⁴⁵ Ken on toži i mielövä inehmine, kumbazen hänen Herra panou oman kojin piällä vanhemmakši andua kodilazilla aigah šyömistä? ⁴⁶ Ožakaš že inehmine, kummas’t’a, tulduo, herra piävyttäy niin luadimašša. ⁴⁷ Amin’ šanon teilä: Kaiken oman elon piällä panou hänen. ⁴⁸ A kuin omalla šiämellä pidäy paha inehmine: Viikkoin miun herra ei tule. ⁴⁹ I rubieu lyömäh omie kodilazie, a šyömäh i juomah juomarilojen kera,| ⁵⁰ Tulou žen inehmizen herra päivänä, kuna ei toivon, i kodvana, kuna ei tiedän,| ⁵¹ I kaha hänen halguau, i palan häneštä pahojen kera panou: šielä liey itku i kridžauttamine hambahilla.

October 29, 2025 in 08:45 Ирина Новак

• changed the text
  Kolmattakymmendä nelläš piä. ¹ I lähtehyö, Iisus aštu kiriköštä päin.^ I lähendiäčettih hänen luo hänen opaššettavat ožuttua hänellä, kuin kirikkö luajittu. ² Iisus šano heilä: Että¦go työ niä näidä kaikkie? Amin’ šanon teilä: Ei jiä tiälä kivi kiven piällä, kumbane ei lienis’ levitetty. ³ Kuin hiän istu Eleona¦-¦goralla, lähendiäčettih hänen luo hänen opaššettavat yksiten i paistih: Šano meilä, konža tämä tulou? I midä myöt’ voima tunnuštua šiun tulendua i ijän loppuo? ⁴ I vaštah heilä šano Iisus: vardeiliečekkua, kuin teidä ken ei muanittais’. ⁵ Äijät tullah miun nimeh, paissešša: Mie olen Hristos; i äijie muanitetah. ⁶ Kuuluššatta torat i torah näh paginat. Kaččokkua, elgiä pölläštäliečekkiä; pidäy kaikella tällä olla.^ I ei šilloin loppu. ⁷ Noužou rahvaš rahvahan piällä, i mua muan piällä, i lienöy nälgä i šurma, i muanšäräjäminemuan¦šäräjämine paikkoin;| ⁸ Kaikki nämä ollah algu vaivoin. ⁹ Šilloin annetah teidä muokkih, i tiät tapetah; i kaikella rahvahalla tiellä lienettä miun nimen täh. ¹⁰ I šilloin äijät muanittuačetah; i toine toizen andau, i toine toista rubieu vihuamah. ¹¹ I äijät valehušprorokat tullah, i äijie muanitetah;| ¹² I äijän pahan azien täh, äijien šovindo kadou. ¹³ Ken piäh šua tirpau, že šäilyy. ¹⁴ I šanuočou tämä taivašjovangeli kaikella muailmalla, tiedävökši kaikella rahvahalla; i šilloin liey ilman loppu. ¹⁵ Konža nägenettä hyllyn paganukšen, šanotun prorokašta Daniilašta, šeizomašša sv’atoila paikalla, lugija maltakkah,| ¹⁶ Šilloin Iudejašša olijat ana puatah gorilla;| ¹⁷ I ken piädynöy katokšella, elgäh lähtekkäh ottamah mi on hänen koissa;| ¹⁸ I ken pellošša, elgäh myöštiäčekkäh järelläh ottamah omieh vuatteida. ¹⁹ Paha kohtuzilla, i lapšien imittäjillä niinä päivinä. ²⁰ Kumarrelgua, ana tiän pago ei lienis’ talvella, ei¦go šuovattana,| ²¹ Lienöy šilloin šuuri vaiva, mityttä eulun muailman allušta šua täh šua, i ei liene. ²² I kuin ei loppiečettais’ ne päivät, yksi hengi ei šäilyis’; a vallittulojen täh loppiečetah ne päivät. ²³ Šilloin kuin ken teilä šanou: Ka tiälä Hristos, ali tuala; elgiä uškokkua. ²⁴ Tullah valehušhristat i valehušprorokat, i luajitah šuuret kummat i viät, äššen muanitettais’, kuin vois’, i vallittuloja. ²⁵ Ka iellä šanoin teilä. ²⁶ Kuin šanotah teilä: Ka šalošša on, elgiä mängiä; ka on huonehukšiss a, elgiä uškokkua. ²⁷ Min tervähyöh tulenräisky mänöy päiväzen noužurannašta laškurandah, niin liey inehmizen Poijan tulenda. ²⁸ Missä kuin liey hävityš , šinne liidiäčetäh hyy biet. ²⁹ Terväh niijen päivien vaivan jälgeh, päiväne pimenöy, i kuudomašta ei liene valgieda, i tähet langetah taivahašta, i taivašviät liikkahetah. ³⁰ I šilloin ožuttuačou taivahašša inehmizen Poijan tulenda; i šilloin ruvetah itkömäh kaikin muailman eläjät i nähäh inehmizen Poigua tulomašša taivašpilvilöilä äijän viän kera i kaunehuon. ³¹ I työndäy omat Angelit šuuren iänen kera šarvešta, i kerätäh hänen vallitut nelläštä tuulešta, taivahan piäštä piäh šua. ³² Smokouniččapuušta opaštukkua arvual’l’a: konža jo okšat häneššä ollah nuoret, i lehet laškou, tiedäkkiä, läššä on leikkavo;| ³³ Niin i työ, konža nämä kaikki niättä, tiedäkkiä, läššä on, oviloin luona. ³⁴ Amin’ šanon teilä: Ei hävie tämä rodu, kuni kaikki nämä lietäh. ³⁵ Taivaš i muailma häviey , a miun paginat ei hävitä. ³⁶ A šidä päiviä i kodvua niken ei tiijä, ei¦go taivahallizet Angelit, vain yksin miun Tuatto. ³⁷ Kuin oli Nojan päivinä, niin liey i inehmizen Poijan tulenda. ³⁸ Kuin oli ennen upotuštua: šyödih i juodih, naidih i miehellä mändih ših päiväh šua, kuin Noi mäni veneheže šuureh. ³⁹ I ei tiijuššettu, kuni vezi ei tullun, i kaikkie ei ottan, niin liey i inehmizen Poijan tulenda. ⁴⁰ Šilloin kahen lietäh pellošša: yhen otetah, a toizen jätetäh. ⁴¹ Kakši naizinehmistä lietäh jauhomašša käzikiveh: yhen otetah, a toizen jätetäh. ⁴² Nin olgua varuzin, että työ tiijä, kulla kodvalla tiän Herra tulou. ⁴³ A tämä tiedäkkiä, kuin tiedäis’ kojin izändä, kuh aigah varraštaja tulou, jalgazešša olis’ i ei andais’ omua huonehta kaivua. ⁴⁴ Žentäh i työ olgua valmehet, kuna kodvana että toivo, inehmizen Poiga tulou. ⁴⁵ Ken on toži i mielövä inehmine, kumbazen hänen Herra panou oman kojin piällä vanhemmakši andua kodilazilla aigah šyömistä? ⁴⁶ Ožakaš že inehmine, kummas’t’a, tulduo, herra piävyttäy niin luadimašša. ⁴⁷ Amin’ šanon teilä: Kaiken oman elon piällä panou hänen. ⁴⁸ A kuin omalla šiämellä pidäy paha inehmine: Viikkoin miun herra ei tule. ⁴⁹ I rubieu lyömäh omie kodilazie, a šyömäh i juomah juomarilojen kera,| ⁵⁰ Tulou žen inehmizen herra päivänä, kuna ei toivon, i kodvana, kuna ei tiedän,| ⁵¹ I kaha hänen halguau, i palan häneštä pahojen kera panou: šielä liey itku i kridžauttamine hambahilla.

October 29, 2025 in 08:45 Ирина Новак

• changed the text
  Kolmattakymmendä nelläš piä. ¹ I lähtehyö, Iisus aštu kiriköštä päin.^ I lähendiäčettih hänen luo hänen opaššettavat ožuttua hänellä, kuin kirikkö luajittu. ² Iisus šano heilä: Että¦go työ niä näidä kaikkie? Amin’ šanon teilä: Ei jiä tiälä kivi kiven piällä, kumbane ei lienis’ levitetty. ³ Kuin hiän istu Eleona¦-¦goralla, lähendiäčettih hänen luo hänen opaššettavat yksiten i paistih: Šano meilä, konža tämä tulou? I midä myöt’ voima tunnuštua šiun tulendua i ijän loppuo? ⁴ I vaštah heilä šano Iisus: vardeiliečekkua, kuin teidä ken ei muanittais’. ⁵ Äijät tullah miun nimeh, paissešša: Mie olen Hristos; i äijie muanitetah. ⁶ Kuuluššatta torat i torah näh paginat. Kaččokkua, elgiä pölläštäliečekkiä; pidäy kaikella tällä olla.^ I ei šilloin loppu. ⁷ Noužou rahvaš rahvahan piällä, i mua muan piällä, i lienöy nälgä i šurma, i muanšäräjämine paikkoin;| ⁸ Kaikki nämä ollah algu vaivoin. ⁹ Šilloin annetah teidä muokkih, i tiät tapetah; i kaikella rahvahalla tiellä lienettä miun nimen täh. ¹⁰ I šilloin äijät muanittuačetah; i toine toizen andau, i toine toista rubieu vihuamah. ¹¹ I äijät valehušprorokat tullah, i äijie muanitetah;| ¹² I äijän pahan azien täh, äijien šovindo kadou. ¹³ Ken piäh šua tirpau, že šäilyy. ¹⁴ I šanuočou tämä taivašjovangeli kaikella muailmalla, tiedävökši kaikella rahvahalla; i šilloin liey ilman loppu. ¹⁵ Konža nägenettä hyllyn paganukšen, šanotun prorokašta Daniilašta, šeizomašša sv’atoila paikalla, lugija maltakkah,| ¹⁶ Šilloin Iudejašša olijat ana puatah gorilla;| ¹⁷ I ken piädynöy katokšella, elgäh lähtekkäh ottamah mi on hänen koissa;| ¹⁸ I ken pellošša, elgäh myöštiäčekkäh järelläh ottamah omieh vuatteida. ¹⁹ Paha kohtuzilla, i lapšien imittäjillä niinä päivinä. ²⁰ Kumarrelgua, ana tiän pago ei lienis’ talvella, ei¦go šuovattana,| ²¹ Lienöy šilloin šuuri vaiva, mityttä eulun muailman allušta šua täh šua, i ei liene. ²² I kuin ei loppiečettais’ ne päivät, yksi hengi ei šäilyis’; a vallittulojen täh loppiečetah ne päivät. ²³ Šilloin kuin ken teilä šanou: Ka tiälä Hristos, ali tuala; elgiä uškokkua. ²⁴ Tullah valehušhristat i valehušprorokat, i luajitah šuuret kummat i viät, äššen muanitettais’, kuin vois’, i vallittuloja. ²⁵ Ka iellä šanoin teilä. ²⁶ Kuin šanotah teilä: Ka šalošša on, elgiä mängiä; ka on huonehukšiss a, elgiä uškokkua. ²⁷ Min tervähyöh tulenräisky mänöy päiväzen noužurannašta laškurandah, niin liey inehmizen Poijan tulenda. ²⁸ Missä kuin liey hävityš , šinne liidiäčetäh hyy biet. ²⁹ Terväh niijen päivien vaivan jälgeh, päiväne pimenöy, i kuudomašta ei liene valgieda, i tähet langetah taivahašta, i taivašviät liikkahetah. ³⁰ I šilloin ožuttuačou taivahašša inehmizen Poijan tulenda; i šilloin ruvetah itkömäh kaikin muailman eläjät i nähäh inehmizen Poigua tulomašša taivašpilvilöilä äijän viän kera i kaunehuon. ³¹ I työndäy omat Angelit šuuren iänen kera šarvešta, i kerätäh hänen vallitut nelläštä tuulešta, taivahan piäštä piäh šua. ³² Smokouniččapuušta opaštukkua arvual’l’a: konža jo okšat häneššä ollah nuoret, i lehet laškou, tiedäkkiä, läššä on leikkavo;| ³³ Niin i työ, konža nämä kaikki niättä, tiedäkkiä, läššä on, oviloin luona. ³⁴ Amin’ šanon teilä: Ei hävie tämä rodu, kuni kaikki nämä lietäh. ³⁵ Taivaš i muailma häviey , a miun paginat ei hävitä. ³⁶ A šidä päiviä i kodvua niken ei tiijä, ei¦go taivahallizet Angelit, vain yksin miun Tuatto. ³⁷ Kuin oli Nojan päivinä, niin liey i inehmizen Poijan tulenda. ³⁸ Kuin oli ennen upotuštua: šyödih i juodih, naidih i miehellä mändih ših päiväh šua, kuin Noi mäni veneheže šuureh. ³⁹ I ei tiijuššettu, kuni vezi ei tullun, i kaikkie ei ottan, niin liey i inehmizen Poijan tulenda. ⁴⁰ Šilloin kahen lietäh pellošša: yhen otetah, a toizen jätetäh. ⁴¹ Kakši naizinehmistä lietäh jauhomašša käzikiveh: yhen otetah, a toizen jätetäh. ⁴² Nin olgua varuzin, että työ tiijä, kulla kodvalla tiän Herra tulou. ⁴³ A tämä tiedäkkiä, kuin tiedäis’ kojin izändä, kuh aigah varraštaja tulou, jalgazešša olis’ i ei andais’ omua huonehta kaivua. ⁴⁴ Žentäh i työ olgua valmehet, kuna kodvana että toivo, inehmizen Poiga tulou. ⁴⁵ Ken on toži i mielövä inehmine, kumbazen hänen Herra panou oman kojin piällä vanhemmakši andua kodilazilla aigah šyömistä? ⁴⁶ Ožakaš že inehmine, kummas’t’a, tulduo, herra piävyttäy niin luadimašša. ⁴⁷ Amin’ šanon teilä: Kaiken oman elon piällä panou hänen. ⁴⁸ A kuin omalla šiämellä pidäy paha inehmine: Viikkoin miun herra ei tule. ⁴⁹ I rubieu lyömäh omie kodilazie, a šyömäh i juomah juomarilojen kera,| ⁵⁰ Tulou žen inehmizen herra päivänä, kuna ei toivon, i kodvana, kuna ei tiedän,| ⁵¹ I kaha hänen halguau, i palan häneštä pahojen kera panou: šielä liey itku i kridžauttamine hambahilla.

October 29, 2025 in 08:44 Ирина Новак

• changed the text
  Kolmattakymmendä nelläš piä. ¹ I lähtehyö, Iisus aštu kiriköštä päin.^ I lähendiäčettih hänen luo hänen opaššettavat ožuttua hänellä, kuin kirikkö luajittu. ² Iisus šano heilä: EttägoEttä¦go työ niä näidä kaikkie? Amin’ šanon teilä: Ei jiä tiälä kivi kiven piällä, kumbane ei lienis’ levitetty. ³ Kuin hiän istu Eleona-goralla, lähendiäčettih hänen luo hänen opaššettavat yksiten i paistih: Šano meilä, konža tämä tulou? I midä myöt’ voima tunnuštua šiun tulendua i ijän loppuo? ⁴ I vaštah heilä šano Iisus: vardeiliečekkua, kuin teidä ken ei muanittais’. ⁵ Äijät tullah miun nimeh, paissešša: Mie olen Hristos; i äijie muanitetah. ⁶ Kuuluššatta torat i torah näh paginat. Kaččokkua, elgiä pölläštäliečekkiä; pidäy kaikella tällä olla.^ I ei šilloin loppu. ⁷ Noužou rahvaš rahvahan piällä, i mua muan piällä, i lienöy nälgä i šurma, i muanšäräjämine paikkoin;| ⁸ Kaikki nämä ollah algu vaivoin. ⁹ Šilloin annetah teidä muokkih, i tiät tapetah; i kaikella rahvahalla tiellä lienettä miun nimen täh. ¹⁰ I šilloin äijät muanittuačetah; i toine toizen andau, i toine toista rubieu vihuamah. ¹¹ I äijät valehušprorokat tullah, i äijie muanitetah;| ¹² I äijän pahan azien täh, äijien šovindo kadou. ¹³ Ken piäh šua tirpau, že šäilyy. ¹⁴ I šanuočou tämä taivašjovangeli kaikella muailmalla, tiedävökši kaikella rahvahalla; i šilloin liey ilman loppu. ¹⁵ Konža nägenettä hyllyn paganukšen, šanotun prorokašta Daniilašta, šeizomašša sv’atoila paikalla, lugija maltakkah,| ¹⁶ Šilloin Iudejašša olijat ana puatah gorilla;| ¹⁷ I ken piädynöy katokšella, elgäh lähtekkäh ottamah mi on hänen koissa;| ¹⁸ I ken pellošša, elgäh myöštiäčekkäh järelläh ottamah omieh vuatteida. ¹⁹ Paha kohtuzilla, i lapšien imittäjillä niinä päivinä. ²⁰ Kumarrelgua, ana tiän pago ei lienis’ talvella, eigoei¦go šuovattana,| ²¹ Lienöy šilloin šuuri vaiva, mityttä eulun muailman allušta šua täh šua, i ei liene. ²² I kuin ei loppiečettais’ ne päivät, yksi hengi ei šäilyis’; a vallittulojen täh loppiečetah ne päivät. ²³ Šilloin kuin ken teilä šanou: Ka tiälä Hristos, ali tuala; elgiä uškokkua. ²⁴ Tullah valehušhristat i valehušprorokat, i luajitah šuuret kummat i viät, äššen muanitettais’, kuin vois’, i vallittuloja. ²⁵ Ka iellä šanoin teilä. ²⁶ Kuin šanotah teilä: Ka šalošša on, elgiä mängiä; ka on huonehukšiss a, elgiä uškokkua. ²⁷ Min tervähyöh tulenräisky mänöy päiväzen noužurannašta laškurandah, niin liey inehmizen Poijan tulenda. ²⁸ Missä kuin liey hävityš , šinne liidiäčetäh hyy biet. ²⁹ Terväh niijen päivien vaivan jälgeh, päiväne pimenöy, i kuudomašta ei liene valgieda, i tähet langetah taivahašta, i taivašviät liikkahetah. ³⁰ I šilloin ožuttuačou taivahašša inehmizen Poijan tulenda; i šilloin ruvetah itkömäh kaikin muailman eläjät i nähäh inehmizen Poigua tulomašša taivašpilvilöilä äijän viän kera i kaunehuon. ³¹ I työndäy omat Angelit šuuren iänen kera šarvešta, i kerätäh hänen vallitut nelläštä tuulešta, taivahan piäštä piäh šua. ³² Smokouniččapuušta opaštukkua arvual’l’a: konža jo okšat häneššä ollah nuoret, i lehet laškou, tiedäkkiä, läššä on leikkavo;| ³³ Niin i työ, konža nämä kaikki niättä, tiedäkkiä, läššä on, oviloin luona. ³⁴ Amin’ šanon teilä: Ei hävie tämä rodu, kuni kaikki nämä lietäh. ³⁵ Taivaš i muailma häviey , a miun paginat ei hävitä. ³⁶ A šidä päiviä i kodvua niken ei tiijä, eigoei¦go taivahallizet Angelit, vain yksin miun Tuatto. ³⁷ Kuin oli Nojan päivinä, niin liey i inehmizen Poijan tulenda. ³⁸ Kuin oli ennen upotuštua: šyödih i juodih, naidih i miehellä mändih ših päiväh šua, kuin Noi mäni veneheže šuureh. ³⁹ I ei tiijuššettu, kuni vezi ei tullun, i kaikkie ei ottan, niin liey i inehmizen Poijan tulenda. ⁴⁰ Šilloin kahen lietäh pellošša: yhen otetah, a toizen jätetäh. ⁴¹ Kakši naizinehmistä lietäh jauhomašša käzikiveh: yhen otetah, a toizen jätetäh. ⁴² Nin olgua varuzin, että työ tiijä, kulla kodvalla tiän Herra tulou. ⁴³ A tämä tiedäkkiä, kuin tiedäis’ kojin izändä, kuh aigah varraštaja tulou, jalgazešša olis’ i ei andais’ omua huonehta kaivua. ⁴⁴ Žentäh i työ olgua valmehet, kuna kodvana että toivo, inehmizen Poiga tulou. ⁴⁵ Ken on toži i mielövä inehmine, kumbazen hänen Herra panou oman kojin piällä vanhemmakši andua kodilazilla aigah šyömistä? ⁴⁶ Ožakaš že inehmine, kummas’t’a, tulduo, herra piävyttäy niin luadimašša. ⁴⁷ Amin’ šanon teilä: Kaiken oman elon piällä panou hänen. ⁴⁸ A kuin omalla šiämellä pidäy paha inehmine: Viikkoin miun herra ei tule. ⁴⁹ I rubieu lyömäh omie kodilazie, a šyömäh i juomah juomarilojen kera,| ⁵⁰ Tulou žen inehmizen herra päivänä, kuna ei toivon, i kodvana, kuna ei tiedän,| ⁵¹ I kaha hänen halguau, i palan häneštä pahojen kera panou: šielä liey itku i kridžauttamine hambahilla.

October 29, 2025 in 08:43 Ирина Новак

• changed the text
  Kolmattakymmendä nelläš piä. ¹ I lähtehyö, Iisus aštu kiriköštä päin.^ I lähendiäčettih hänen luo hänen opaššettavat ožuttua hänellä, kuin kirikkö luajittu. ² Iisus šano heilä: Ettägo työ niä näidä kaikkie? Amin’ šanon teilä: Ei jiä tiälä kivi kiven piällä, kumbane ei lienis’ levitetty. ³ Kuin hiän istu Eleona-goralla, lähendiäčettih hänen luo hänen opaššettavat yksiten i paistih: Šano meilä, konža tämä tulou? I midä myöt’ voima tunnuštua šiun tulendua i ijän loppuo? ⁴ I vaštah heilä šano Iisus: vardeiliečekkua, kuin teidä ken ei muanittais’. ⁵ Äijät tullah miun nimeh, paissešša: Mie olen Hristos; i äijie muanitetah. ⁶ Kuuluššatta torat i torah näh paginat. Kaččokkua, elgiä pölläštäliečekkiä; pidäy kaikella tällä olla.^ I ei šilloin loppu. ⁷ Noužou rahvaš rahvahan piällä, i mua muan piällä, i lienöy nälgä i šurma, i muanšäräjämine paikkoin;| ⁸ Kaikki nämä ollah algu vaivoin. ⁹ Šilloin annetah teidä muokkih, i tiät tapetah; i kaikella rahvahalla tiellä lienettä miun nimen täh. ¹⁰ I šilloin äijät muanittuačetah; i toine toizen andau, i toine toista rubieu vihuamah. ¹¹ I äijät valehušprorokat tullah, i äijie muanitetah;| ¹² I äijän pahan azien täh, äijien šovindo kadou. ¹³ Ken piäh šua tirpau, že šäilyy. ¹⁴ I šanuočou tämä taivašjovangeli kaikella muailmalla, tiedävökši kaikella rahvahalla; i šilloin liey ilman loppu. ¹⁵ Konža nägenettä hyllyn paganukšen, šanotun prorokašta Daniilašta, šeizomašša sv’atoila paikalla, lugija maltakkah,| ¹⁶ Šilloin Iudejašša olijat ana puatah gorilla;| ¹⁷ I ken piädynöy katokšella, elgäh lähtekkäh ottamah mi on hänen koissa;| ¹⁸ I ken pellošša, elgäh myöštiäčekkäh järelläh ottamah omieh vuatteida. ¹⁹ Paha kohtuzilla, i lapšien imittäjillä niinä päivinä. ²⁰ Kumarrelgua, ana tiän pago ei lienis’ talvella, eigo šuovattana,| ²¹ Lienöy šilloin šuuri vaiva, mityttä eulun muailman allušta šua täh šua, i ei liene. ²² I kuin ei loppiečettais’ ne päivät, yksi hengi ei šäilyis’; a vallittulojen täh loppiečetah ne päivät. ²³ Šilloin kuin ken teilä šanou: Ka tiälä Hristos, ali tuala; elgiä uškokkua. ²⁴ Tullah valehušhristat i valehušprorokat, i luajitah šuuret kummat i viät, äššen muanitettais’, kuin vois’, i vallittuloja. ²⁵ Ka iellä šanoin teilä. ²⁶ Kuin šanotah teilä: Ka šalošša on, elgiä mängiä; ka on huonehukšiss a, elgiä uškokkua. ²⁷ Min tervähyöh tulenräisky mänöy päiväzen noužurannašta laškurandah, niin liey inehmizen Poijan tulenda. ²⁸ Missä kuin liey hävityš , šinne liidiäčetäh hyy biet. ²⁹ Terväh niijen päivien vaivan jälgeh, päiväne pimenöy, i kuudomašta ei liene valgieda, i tähet langetah taivahašta, i taivašviät liikkahetah. ³⁰ I šilloin ožuttuačou taivahašša inehmizen Poijan tulenda; i šilloin ruvetah itkömäh kaikin muailman eläjät i nähäh inehmizen Poigua tulomašša taivašpilvilöilä äijän viän kera i kaunehuon. ³¹ I työndäy omat Angelit šuuren iänen kera šarvešta, i kerätäh hänen vallitut nelläštä tuulešta, taivahan piäštä piäh šua. ³² Smokouniččapuušta opaštukkua arvual’l’a: konža jo okšat häneššä ollah nuoret, i lehet laškou, tiedäkkiä, läššä on leikkavo;| ³³ Niin i työ, konža nämä kaikki niättä, tiedäkkiä, läššä on, oviloin luona. ³⁴ Amin’ šanon teilä: Ei hävie tämä rodu, kuni kaikki nämä lietäh. ³⁵ Taivaš i muailma häviey , a miun paginat ei hävitä. ³⁶ A šidä päiviä i kodvua niken ei tiijä, eigo taivahallizet Angelit, vain yksin miun Tuatto. ³⁷ Kuin oli Nojan päivinä, niin liey i inehmizen Poijan tulenda. ³⁸ Kuin oli ennen upotuštua: šyödih i juodih, naidih i miehellä mändih ših päiväh šua, kuin Noi mäni veneheže šuureh. ³⁹ I ei tiijuššettu, kuni vezi ei tullun, i kaikkie ei ottan, niin liey i inehmizen Poijan tulenda. ⁴⁰ Šilloin kahen lietäh pellošša: yhen otetah, a toizen jätetäh. ⁴¹ Kakši naizinehmistä lietäh jauhomašša käzikiveh: yhen otetah, a toizen jätetäh. ⁴² Nin olgua varuzin, että työ tiijä, kulla kodvalla tiän Herra tulou. ⁴³ A tämä tiedäkkiä, kuin tiedäis’ kojin izändä, kuh aigah varraštaja tulou, jalgazešša olis’ i ei andais’ omua huonehta kaivua. ⁴⁴ Žentäh i työ olgua valmehet, kuna kodvana että toivo, inehmizen Poiga tulou. ⁴⁵ Ken on toži i mielövä inehmine, kumbazen hänen Herra panou oman kojin piällä vanhemmakši andua kodilazilla aigah šyömistä? ⁴⁶ Ožakaš že inehmine, kummas’t’a, tulduo, herra piävyttäy niin luadimašša. ⁴⁷ Amin’ šanon teilä: Kaiken oman elon piällä panou hänen. ⁴⁸ A kuin omalla šiämellä pidäy paha inehmine: Viikkoin miun herra ei tule. ⁴⁹ I rubieu lyömäh omie kodilazie, a šyömäh i juomah juomarilojen kera,| ⁵⁰ Tulou žen inehmizen herra päivänä, kuna ei toivon, i kodvana, kuna ei tiedän,| ⁵¹ I kaha hänen halguau, i palan häneštä pahojen kera panou: šielä liey itku i kridžauttamine hambahilla.

October 29, 2025 in 08:42 Ирина Новак

• changed the text
  Kolmattakymmendä nelläš piä. ¹ I lähtehyö, Iisus aštu kiriköštä päin.^ I lähendiäčettih hänen luo hänen opaššettavat ožuttua hänellä, kuin kirikkö luajittu. ² Iisus šano heilä: Ettägo työ niä näidä kaikkie? Amin’ šanon teilä: Ei jiä tiälä kivi kiven piällä, kumbane ei lienis’ levitetty. ³ Kuin hiän istu Eleona-goralla, lähendiäčettih hänen luo hänen opaššettavat yksiten i paistih: Šano meilä, konža tämä tulou? I midä myöt’ voima tunnuštua šiun tulendua i ijän loppuo? ⁴ I vaštah heilä šano Iisus: vardeiliečekkua, kuin teidä ken ei muanittais’. ⁵ Äijät tullah miun nimeh, paissešša: Mie olen Hristos; i äijie muanitetah. ⁶ Kuuluššatta torat i torah näh paginat. Kaččokkua, elgiä pölläštäliečekkiä; pidäy kaikella tällä olla. I ei šilloin loppu. ⁷ Noužou rahvaš rahvahan piällä, i mua muan piällä, i lienöy nälgä i šurma, i muanšäräjämine paikkoin;| ⁸ Kaikki nämä ollah algu vaivoin. ⁹ Šilloin annetah teidä muokkih, i tiät tapetah; i kaikella rahvahalla tiellä lienettä miun nimen täh. ¹⁰ I šilloin äijät muanittuačetah; i toine toizen andau, i toine toista rubieu vihuamah. ¹¹ I äijät valehušprorokat tullah, i äijie muanitetah;| ¹² I äijän pahan azien täh, äijien šovindo kadou. ¹³ Ken piäh šua tirpau, že šäilyy. ¹⁴ I šanuočou tämä taivašjovangeli kaikella muailmalla, tiedävökši kaikella rahvahalla; i šilloin liey ilman loppu. ¹⁵ Konža nägenettä hyllyn paganukšen, šanotun prorokašta Daniilašta, šeizomašša sv’atoila paikalla, lugija maltakkah,| ¹⁶ Šilloin Iudejašša olijat ana puatah gorilla;| ¹⁷ I ken piädynöy katokšella, elgäh lähtekkäh ottamah mi on hänen koissa;| ¹⁸ I ken pellošša, elgäh myöštiäčekkäh järelläh ottamah omieh vuatteida. ¹⁹ Paha kohtuzilla, i lapšien imittäjillä niinä päivinä. ²⁰ Kumarrelgua, ana tiän pago ei lienis’ talvella, eigo šuovattana,| ²¹ Lienöy šilloin šuuri vaiva, mityttä eulun muailman allušta šua täh šua, i ei liene. ²² I kuin ei loppiečettais’ ne päivät, yksi hengi ei šäilyis’; a vallittulojen täh loppiečetah ne päivät. ²³ Šilloin kuin ken teilä šanou: Ka tiälä Hristos, ali tuala; elgiä uškokkua. ²⁴ Tullah valehušhristat i valehušprorokat, i luajitah šuuret kummat i viät, äššen muanitettais’, kuin vois’, i vallittuloja. ²⁵ Ka iellä šanoin teilä. ²⁶ Kuin šanotah teilä: Ka šalošša on, elgiä mängiä; ka on huonehukšiss a, elgiä uškokkua. ²⁷ Min tervähyöh tulenräisky mänöy päiväzen noužurannašta laškurandah, niin liey inehmizen Poijan tulenda. ²⁸ Missä kuin liey hävityš , šinne liidiäčetäh hyy biet. ²⁹ Terväh niijen päivien vaivan jälgeh, päiväne pimenöy, i kuudomašta ei liene valgieda, i tähet langetah taivahašta, i taivašviät liikkahetah. ³⁰ I šilloin ožuttuačou taivahašša inehmizen Poijan tulenda; i šilloin ruvetah itkömäh kaikin muailman eläjät i nähäh inehmizen Poigua tulomašša taivašpilvilöilä äijän viän kera i kaunehuon. ³¹ I työndäy omat Angelit šuuren iänen kera šarvešta, i kerätäh hänen vallitut nelläštä tuulešta, taivahan piäštä piäh šua. ³² Smokouniččapuušta opaštukkua arvual’l’a: konža jo okšat häneššä ollah nuoret, i lehet laškou, tiedäkkiä, läššä on leikkavo;| ³³ Niin i työ, konža nämä kaikki niättä, tiedäkkiä, läššä on, oviloin luona. ³⁴ Amin’ šanon teilä: Ei hävie tämä rodu, kuni kaikki nämä lietäh. ³⁵ Taivaš i muailma häviey , a miun paginat ei hävitä. ³⁶ A šidä päiviä i kodvua niken ei tiijä, eigo taivahallizet Angelit, vain yksin miun Tuatto. ³⁷ Kuin oli Nojan päivinä, niin liey i inehmizen Poijan tulenda. ³⁸ Kuin oli ennen upotuštua: šyödih i juodih, naidih i miehellä mändih ših päiväh šua, kuin Noi mäni veneheže šuureh. ³⁹ I ei tiijuššettu, kuni vezi ei tullun, i kaikkie ei ottan, niin liey i inehmizen Poijan tulenda. ⁴⁰ Šilloin kahen lietäh pellošša: yhen otetah, a toizen jätetäh. ⁴¹ Kakši naizinehmistä lietäh jauhomašša käzikiveh: yhen otetah, a toizen jätetäh. ⁴² Nin olgua varuzin, että työ tiijä, kulla kodvalla tiän Herra tulou. ⁴³ A tämä tiedäkkiä, kuin tiedäis’ kojin izändä, kuh aigah varraštaja tulou, jalgazešša olis’ i ei andais’ omua huonehta kaivua. ⁴⁴ Žentäh i työ olgua valmehet, kuna kodvana että toivo, inehmizen Poiga tulou. ⁴⁵ Ken on toži i mielövä inehmine, kumbazen hänen Herra panou oman kojin piällä vanhemmakši andua kodilazilla aigah šyömistä? ⁴⁶ Ožakaš že inehmine, kummas’t’a, tulduo, herra piävyttäy niin luadimašša. ⁴⁷ Amin’ šanon teilä: Kaiken oman elon piällä panou hänen. ⁴⁸ A kuin omalla šiämellä pidäy paha inehmine: Viikkoin miun herra ei tule. ⁴⁹ I rubieu lyömäh omie kodilazie, a šyömäh i juomah juomarilojen kera,| ⁵⁰ Tulou žen inehmizen herra päivänä, kuna ei toivon, i kodvana, kuna ei tiedän,| ⁵¹ I kaha hänen halguau, i palan häneštä pahojen kera panou: šielä liey itku i kridžauttamine hambahilla.

October 29, 2025 in 08:42 Ирина Новак

• changed the title
  from Kolmattakymmendä nelläš piä (Kaheškymmenešnelläš piä)
  to MATVEISTA SVʼATOI JOVANGELI. Kolmattakymmendä nelläš piä (Kaheškymmenešnelläš piä)
• changed the text
  Kolmattakymmendä nelläš piä. ¹ I lähtehyö, Iisus aštu kiriköštä päin. I lähendiäčettih hänen luo hänen opaššettavat ožuttua hänellä, kuin kirikkö luajittu. ² Iisus šano heilä: Ettägo työ niä näidä kaikkie? Amin’ šanon teilä: Ei jiä tiälä kivi kiven piällä, kumbane ei lienis’ levitetty. ³ Kuin hiän istu Eleona-goralla, lähendiäčettih hänen luo hänen opaššettavat yksiten i paistih: Šano meilä, konža tämä tulou? I midä myöt’ voima tunnuštua šiun tulendua i ijän loppuo? ⁴ I vaštah heilä šano Iisus: vardeiliečekkua, kuin teidä ken ei muanittais’. ⁵ Äijät tullah miun nimeh, paissešša: Mie olen Hristos; i äijie muanitetah. ⁶ Kuuluššatta torat i torah näh paginat. Kaččokkua, elgiä pölläštäliečekkiä; pidäy kaikella tällä olla. I ei šilloin loppu. ⁷ Noužou rahvaš rahvahan piällä, i mua muan piällä, i lienöy nälgä i šurma, i muanšäräjämine paikkoin;| ⁸ Kaikki nämä ollah algu vaivoin. ⁹ Šilloin annetah teidä muokkih, i tiät tapetah; i kaikella rahvahalla tiellä lienettä miun nimen täh. ¹⁰ I šilloin äijät muanittuačetah; i toine toizen andau, i toine toista rubieu vihuamah. ¹¹ I äijät valehušprorokat tullah, i äijie muanitetah;| ¹² I äijän pahan azien täh, äijien šovindo kadou. ¹³ Ken piäh šua tirpau, že šäilyy. ¹⁴ I šanuočou tämä taivašjovangeli kaikella muailmalla, tiedävökši kaikella rahvahalla; i šilloin liey ilman loppu. ¹⁵ Konža nägenettä hyllyn paganukšen, šanotun prorokašta Daniilašta, šeizomašša sv’atoila paikalla, lugija maltakkah,| ¹⁶ Šilloin Iudejašša olijat ana puatah gorilla;| ¹⁷ I ken piädynöy katokšella, elgäh lähtekkäh ottamah mi on hänen koissa;| ¹⁸ I ken pellošša, elgäh myöštiäčekkäh järelläh ottamah omieh vuatteida. ¹⁹ Paha kohtuzilla, i lapšien imittäjillä niinä päivinä. ²⁰ Kumarrelgua, ana tiän pago ei lienis’ talvella, eigo šuovattana,| ²¹ Lienöy šilloin šuuri vaiva, mityttä eulun muailman allušta šua täh šua, i ei liene. ²² I kuin ei loppiečettais’ ne päivät, yksi hengi ei šäilyis’; a vallittulojen täh loppiečetah ne päivät. ²³ Šilloin kuin ken teilä šanou: Ka tiälä Hristos, ali tuala; elgiä uškokkua. ²⁴ Tullah valehušhristat i valehušprorokat, i luajitah šuuret kummat i viät, äššen muanitettais’, kuin vois’, i vallittuloja. ²⁵ Ka iellä šanoin teilä. ²⁶ Kuin šanotah teilä: Ka šalošša on, elgiä mängiä; ka on huonehukšiss a, elgiä uškokkua. ²⁷ Min tervähyöh tulenräisky mänöy päiväzen noužurannašta laškurandah, niin liey inehmizen Poijan tulenda. ²⁸ Missä kuin liey hävityš , šinne liidiäčetäh hyy biet. ²⁹ Terväh niijen päivien vaivan jälgeh, päiväne pimenöy, i kuudomašta ei liene valgieda, i tähet langetah taivahašta, i taivašviät liikkahetah. ³⁰ I šilloin ožuttuačou taivahašša inehmizen Poijan tulenda; i šilloin ruvetah itkömäh kaikin muailman eläjät i nähäh inehmizen Poigua tulomašša taivašpilvilöilä äijän viän kera i kaunehuon. ³¹ I työndäy omat Angelit šuuren iänen kera šarvešta, i kerätäh hänen vallitut nelläštä tuulešta, taivahan piäštä piäh šua. ³² Smokouniččapuušta opaštukkua arvual’l’a: konža jo okšat häneššä ollah nuoret, i lehet laškou, tiedäkkiä, läššä on leikkavo;| ³³ Niin i työ, konža nämä kaikki niättä, tiedäkkiä, läššä on, oviloin luona. ³⁴ Amin’ šanon teilä: Ei hävie tämä rodu, kuni kaikki nämä lietäh. ³⁵ Taivaš i muailma häviey , a miun paginat ei hävitä. ³⁶ A šidä päiviä i kodvua niken ei tiijä, eigo taivahallizet Angelit, vain yksin miun Tuatto. ³⁷ Kuin oli Nojan päivinä, niin liey i inehmizen Poijan tulenda. ³⁸ Kuin oli ennen upotuštua: šyödih i juodih, naidih i miehellä mändih ših päiväh šua, kuin Noi mäni veneheže šuureh. ³⁹ I ei tiijuššettu, kuni vezi ei tullun, i kaikkie ei ottan, niin liey i inehmizen Poijan tulenda. ⁴⁰ Šilloin kahen lietäh pellošša: yhen otetah, a toizen jätetäh. ⁴¹ Kakši naizinehmistä lietäh jauhomašša käzikiveh: yhen otetah, a toizen jätetäh. ⁴² Nin olgua varuzin, että työ tiijä, kulla kodvalla tiän Herra tulou. ⁴³ A tämä tiedäkkiä, kuin tiedäis’ kojin izändä, kuh aigah varraštaja tulou, jalgazešša olis’ i ei andais’ omua huonehta kaivua. ⁴⁴ Žentäh i työ olgua valmehet, kuna kodvana että toivo, inehmizen Poiga tulou. ⁴⁵ Ken on toži i mielövä inehmine, kumbazen hänen Herra panou oman kojin piällä vanhemmakši andua kodilazilla aigah šyömistä? ⁴⁶ Ožakaš že inehmine, kummas’t’a, tulduo, herra piävyttäy niin luadimašša. ⁴⁷ Amin’ šanon teilä: Kaiken oman elon piällä panou hänen. ⁴⁸ A kuin omalla šiämellä pidäy paha inehmine: Viikkoin miun herra ei tule. ⁴⁹ I rubieu lyömäh omie kodilazie, a šyömäh i juomah juomarilojen kera,| ⁵⁰ Tulou žen inehmizen herra päivänä, kuna ei toivon, i kodvana, kuna ei tiedän,| ⁵¹ I kaha hänen halguau, i palan häneštä pahojen kera panou: šielä liey itku i kridžauttamine hambahilla.
• changed the title of the source
  from Тверские переводные памятники карельской письменности начала XIX века
  to Герранъ мія̈нъ Шюндю-руо̆хтынанъ Святой Іо̂ванг̧ели Матвѣйста, Карьяланъ кїӗлѣлля. Пійтери
• changed history.year_accusative of the source
  from 2020
  to 1820
• changed the pages of the source
  from 173-175
  to 74–78 об.
• changed the comments of the source
  from MATVEISTA SVʼATOI JOVANGELI
  to Тверские переводные памятники карельской письменности начала XIX века. Петрозаводск: КарНЦ РАН, 2020. С. 110–114, 173–175.
• created the text translation

November 30, 2021 in 15:17 Нина Шибанова

• changed the title
  from MATVEISTA SVʼATOI JOVANGELI. Kolmattakymmendä nelläš piä (Kaheškymmenešnelläš piä)
  to Kolmattakymmendä nelläš piä (Kaheškymmenešnelläš piä)
• created the comments of the source: MATVEISTA SVʼATOI JOVANGELI

November 15, 2021 in 15:28 Нина Шибанова

• created the text
• created the text: ¹ I lähtehyö, Iisus aštu kiriköštä päin. I lähendiäčettih hänen luo hänen opaššettavat ožuttua hänellä, kuin kirikkö luajittu. ² Iisus šano heilä: Ettägo työ niä näidä kaikkie? Amin’ šanon teilä: Ei jiä tiälä kivi kiven piällä, kumbane ei lienis’ levitetty. ³ Kuin hiän istu Eleona-goralla, lähendiäčettih hänen luo hänen opaššettavat yksiten i paistih: Šano meilä, konža tämä tulou? I midä myöt’ voima tunnuštua šiun tulendua i ijän loppuo? ⁴ I vaštah heilä šano Iisus: vardeiliečekkua, kuin teidä ken ei muanittais’. ⁵ Äijät tullah miun nimeh, paissešša: Mie olen Hristos; i äijie muanitetah. ⁶ Kuuluššatta torat i torah näh paginat. Kaččokkua, elgiä pölläštäliečekkiä; pidäy kaikella tällä olla. I ei šilloin loppu. ⁷ Noužou rahvaš rahvahan piällä, i mua muan piällä, i lienöy nälgä i šurma, i muanšäräjämine paikkoin; ⁸ Kaikki nämä ollah algu vaivoin. ⁹ Šilloin annetah teidä muokkih, i tiät tapetah; i kaikella rahvahalla tiellä lienettä miun nimen täh. ¹⁰ I šilloin äijät muanittuačetah; i toine toizen andau, i toine toista rubieu vihuamah. ¹¹ I äijät valehušprorokat tullah, i äijie muanitetah; ¹² I äijän pahan azien täh, äijien šovindo kadou. ¹³ Ken piäh šua tirpau, že šäilyy . ¹⁴ I šanuočou tämä taivašjovangeli kaikella muailmalla, tiedävökši kaikella rahvahalla; i šilloin liey ilman loppu. ¹⁵ Konža nägenettä hyllyn paganukšen, šanotun prorokašta Daniilašta, šeizomašša sv’atoila paikalla, lugija maltakkah, ¹⁶ Šilloin Iudejašša olijat ana puatah gorilla; ¹⁷ I ken piädynöy katokšella, elgäh lähtekkäh ottamah mi on hänen koissa; ¹⁸ I ken pellošša, elgäh myöštiäčekkäh järelläh ottamah omieh vuatteida. ¹⁹ Paha kohtuzilla, i lapšien imittäjillä niinä päivinä. ²⁰ Kumarrelgua, ana tiän pago ei lienis’ talvella, eigo šuovattana, ²¹ Lienöy šilloin šuuri vaiva, mityttä eulun muailman allušta šua täh šua, i ei liene. ²² I kuin ei loppiečettais’ ne päivät, yksi hengi ei šäilyis’; a vallittulojen täh loppiečetah ne päivät. ²³ Šilloin kuin ken teilä šanou: Ka tiälä Hristos, ali tuala; elgiä uškokkua. ²⁴ Tullah valehušhristat i valehušprorokat, i luajitah šuuret kummat i viät, äššen muanitettais’, kuin vois’, i vallittuloja. ²⁵ Ka iellä šanoin teilä. ²⁶ Kuin šanotah teilä: Ka šalošša on, elgiä mängiä; ka on huonehukšiss a, elgiä uškokkua. ²⁷ Min tervähyöh tulenräisky mänöy päiväzen noužurannašta laškurandah, niin liey inehmizen Poijan tulenda. ²⁸ Missä kuin liey hävityš , šinne liidiäčetäh hyy biet. ²⁹ Terväh niijen päivien vaivan jälgeh, päiväne pimenöy, i kuudomašta ei liene valgieda, i tähet langetah taivahašta, i taivašviät liikkahetah. ³⁰ I šilloin ožuttuačou taivahašša inehmizen Poijan tulenda; i šilloin ruvetah itkömäh kaikin muailman eläjät i nähäh inehmizen Poigua tulomašša taivašpilvilöilä äijän viän kera i kaunehuon. ³¹ I työndäy omat Angelit šuuren iänen kera šarvešta, i kerätäh hänen vallitut nelläštä tuulešta, taivahan piäštä piäh šua. ³² Smokouniččapuušta opaštukkua arvual’l’a: konža jo okšat häneššä ollah nuoret, i lehet laškou, tiedäkkiä, läššä on leikkavo; ³³ Niin i työ, konža nämä kaikki niättä, tiedäkkiä, läššä on, oviloin luona. ³⁴ Amin’ šanon teilä: Ei hävie tämä rodu, kuni kaikki nämä lietäh. ³⁵ Taivaš i muailma häviey , a miun paginat ei hävitä. ³⁶ A šidä päiviä i kodvua niken ei tiijä, eigo taivahallizet Angelit, vain yksin miun Tuatto. ³⁷ Kuin oli Nojan päivinä, niin liey i inehmizen Poijan tulenda. ³⁸ Kuin oli ennen upotuštua: šyödih i juodih, naidih i miehellä mändih ših päiväh šua, kuin Noi mäni veneheže šuureh. ³⁹ I ei tiijuššettu, kuni vezi ei tullun, i kaikkie ei ottan, niin liey i inehmizen Poijan tulenda. ⁴⁰ Šilloin kahen lietäh pellošša: yhen otetah, a toizen jätetäh. ⁴¹ Kakši naizinehmistä lietäh jauhomašša käzikiveh: yhen otetah, a toizen jätetäh. ⁴² Nin olgua varuzin, että työ tiijä, kulla kodvalla tiän Herra tulou. ⁴³ A tämä tiedäkkiä, kuin tiedäis’ kojin izändä, kuh aigah varraštaja tulou, jalgazešša olis’ i ei andais’ omua huonehta kaivua. ⁴⁴ Žentäh i työ olgua valmehet, kuna kodvana että toivo, inehmizen Poiga tulou. ⁴⁵ Ken on toži i mielövä inehmine, kumbazen hänen Herra panou oman kojin piällä vanhemmakši andua kodilazilla aigah šyömistä? ⁴⁶ Ožakaš že inehmine, kummas’t’a, tulduo, herra piävyttäy niin luadimašša. ⁴⁷ Amin’ šanon teilä: Kaiken oman elon piällä panou hänen. ⁴⁸ A kuin omalla šiämellä pidäy paha inehmine: Viikkoin miun herra ei tule. ⁴⁹ I rubieu lyömäh omie kodilazie, a šyömäh i juomah juomarilojen kera, ⁵⁰ Tulou žen inehmizen herra päivänä, kuna ei toivon, i kodvana, kuna ei tiedän, ⁵¹ I kaha hänen halguau, i palan häneštä pahojen kera panou: šielä liey itku i kridžauttamine hambahilla.