Texts
Return to review | Return to list
Kolmattakymmendä kuuveš piä (Kaheškymmeneškuuveš piä)
history
November 30, 2021 in 15:00 Нина Шибанова
- changed the title
from MATVEISTA SVʼATOI JOVANGELI. Kolmattakymmendä kuuveš piä (Kaheškymmeneškuuveš piä)
to Kolmattakymmendä kuuveš piä (Kaheškymmeneškuuveš piä) - created the comments of the source: MATVEISTA SVʼATOI JOVANGELI
November 17, 2021 in 15:59 Нина Шибанова
- created the text
- created the text: 1 I kuin loppi Iisus kaikki nämä paginat, šano omilla opaššettavilla: 2 Tiijättä työ, kahen päivän jälgeh liey puaska, i inehmizen Poiga liey annettu riputettavakši. 3 Šilloin keräyvyttih arhereit i kirjamiehet, i rahvahan vanhemmat arherein nimie myöt’ Kaiafan kodih, 4 I pandih muanivolla Šyndyruohtinua ottua i tappua; 5 I paistih: Ei kallis’päivänä, kuin ei lienis’ rahvahašta hoppuo. 6 Kuin oli Iisus Vifanijašša kibey dynyön Simonan kojisa, 7 Tuli hänen luo naine i hänellä jiädieaštie kallis’t’a voidieda, i valeli hänen piän piällä, kuin hiän istu. 8 Nähtyö, hänen opaššettavat pahottaliečettih i paistih: Mintäh tämä nimistä šyin häviey ? 9 Vois’ tämä voidie kallehešti myyvä i jagua pakkuojazilla. 10 Tiijuštahuo, Iisus šano heilä: Midä työ burizetta naista? Hiän hyvän azien miun täh luadi. 11 Aino lietäh pakkuojazet tiän kera, a mie en aino liene. 12 Kuadahuo hiän tämän voidien miun hibien piällä, kätkiettäväkši miun luadi. 13 Amin’ šanon teilä: Missä vain šanottu liey tämä Jovangeli kaikella muailmalla, šanuočou i že, min hiän luadi, mainittavakši händä. 14 Šilloin yksi kaheštatoistakymmeneštä nimie myöt’ Iuda Iskariuotašta, mändyö arhereilojen luo, 15 Šano: Min miula tahotta andua, i mie teilä käzillä hänen annan? A hyö pandih hänellä kolmekymmendä hobies’t’a. 16 I šiidä šua ečči hiän välliä aigua, kuin händä andua. 17 Enžimäzenä rieškašyöndäpäivänä lähendiäčettih Šyndyruohtinan luo opaššettavat i šanottih hänellä: Missä tahot valmissamma myö šiula šyyvä puaskan? 18 A hiän šano: Mängiä linnah ženmuozen luo, i šanokkua hänellä: Opaštaja pagizou: Miun aiga läheni, šiun luona mie luajin puaskan miun opaššettavien kera. 19 I luajittih opaššettavat kuin käški heilä Iisus, i valmissettih puaskan. 20 Illalla illasti hiän kakšitoistakymmenen opaššettavien kera. 21 I šyyveššä heilä šano: Amin’ šanon teilä, yksi teistä miun andau. 22 I ylen tuškeudunuot ruvettih jogohine hänellä pagizomah: Jottogo mie olen, Gospodi? 23 A hiän vaštah šano: Ken miun kera painaldalou kiällä šuolavakkah, že miun andau. 24 Inehmizen Poiga mänöy, kuin on häneh näh kirjutettu; i paha šillä inehmizellä, kenen tuačči inehmizen Poiga anduačou: parembi ois’ hänellä, kuin ei ois’ šyndyn že inehmine. 25 Vaštah šano hänellä Iuda, hänen andaja: Jottogo mie olen, Ravvi? Hiän šano hänellä: Šie šanoit. 26 Kuin šyödih hyö, otti leivän, i ristihyö, katko, i andeli opaššettavilla, i šano: Ottakkua, šyögiä: tämä on miun hibie. 27 I ottahuo mall’an, i luadihuo kiitokšen, ando heilä paissešša: Juogua häneštä kaikin: 28 Tämä on miun veri, uuven vakuššannan, kumbane äijistä on valumašša riähkien jättämizeh. 29 Šanon mie teilä: Ei šua miula enämbi juuva täštä eineheštä ših päiväh šua, konža juon tiän kera uuveštah miun Tuaton kuningahuošša. 30 I laulahuo, lähteih Eleona-gorah. 31 Šilloin šano heilä Iisus: Kaikin työ hylgiättä milma tänä yönä, kirjutettu on: Ailaššan paimenda, i leviey lambahien karja. 32 Kuin virguon, iellä teidä lienen Galilejašša. 33 Vaštah šano hänellä Pedri: Ana kaikin šilma hyllätäh, a mie šilma nikonža en hylgiä. 34 Iisus šano hänellä: Amin’ šanon teilä, tänä yönä, iellä kukon lauluo, kolmičči miušta periäčet. 35 Šano hänellä Pedri: Ana miula liey i kuolla šiun kera, a en periäče šiušta. Niin i kaikin opaššettavat šanottih. 36 Šilloin tuli hiän kera Iisus kyläh nimie myöt’ Gefsimanijah, i šano opaššettavilla: Istukkua tiälä, kuni mie, mändyö, kumardelen šielä. 37 I ottahuo Pedrin i molemmat Zevedein poijat, rubei igävöimäh i tuškuačomah. 38 Šilloin šano heilä Iisus: Tuššašša on miun hengi šurmah šua; vuottakkua työ tiälä i olgua miun kera jalgazešša. 39 I ei edäh mändyö, langei mualla i kumardeli paissešša: Tuatto miun, kuin voinou, ana miušta šiiričči mänöy tämä mal’l’a; i tuaš ei niin, kuin mie tahon, a kuin šie tahot. 40 I tulduo opaššettavien luo, yhytti hiän hiät maguamašša, i šano Pedrilla: Niingo työ että voinut yhtä kodvua olla miun kera jalgazešša? 41 Olgua jalgazešša i kumarrelgua, kuin että mänis’ pahah: mieli on urhakka, da hibie viätöin. 42 Vielä, toizen kerran mändyö, hiän kumardeli paissešša: Tuatto miun, kuin ei voine tämä mal’l’a miušta šiiričči männä miun juomatta, liekkäh vällä šiun. 43 I tulduo, piävytti hiät tuaš maguamašša, oldih hiän šilmät undunuot. 44 I jättähyö hiät, vielä kolmannen kerran mäni kumardeli, i niin že pagizi. 45 Šilloin tuli omien opaššettavien luo i šano heilä: Muakkua jälličekši i lebiäčekkiä. Ka läheni kodva, i inehmizen Poiga anduačou riähkähizien käzih. 46 Nouškua, lähemmä: ka läheni miun andaja. 47 I kuin vielä hiän pagizi, ka Iuda, yksi kaheštatoistakymmeneštä, tuli, i hänen kera äijä rahvašta keihien kera i kangilojen, arhereiloista i rahvahan vanhemmista. 48 Hänen andaja ieldä päin šano heilä: Kellä mie šuuda annan, že i on, ottakkua händä. 49 I šidä kerdua, lähendiäčehyö Šyndyruohtinan luo, šano: Terveh, Ravvi. I šuuda hänellä ando. 50 Iisus šano hänellä: Velli, tämängo täh šie tulit tänne? Šilloin, lähendiäčehyö, tartuttih käzin Šyndyruohtinah, i otettih hänen. 51 I ka yksi hänen kera olijista oijendi kiät, koppai oman veičen, i ožai arherein inehmistä, i leikkai häneldä korvan. 52 Šilloin šano hänellä Iisus: Pane järelläh huodrah viečeš, kaikin veičen ottajat veičellä i hävitäh. 53 Ali piet mieleššä, jotto mie en voi pakota miun Tuatošta, i šeizattau hiän miula enämmän mi kakšitoistakymmendä legeonua Angelie? 54 Kuinbua liey kirjutukšie myöt’, jotto niin pidäy olla? 55 Šinä kodvana šano Iisus rahvahalla: Razboiniekango piällä tulija keihien kera i kangilojen milma ottamah? Jogo päiviä tiän luona issuin i opaššin kiriköššä, i että ottan milma. 56 Tämä kaikki tuli, ana liey prorokojen kirjutukšie myöt’. Šilloin kaikin opaššettavat, jättähyö hänen, puattih. 57 A salduatat, ottahuo Šyndyruohtinan, šuatettih hänen Kaiafan arherein luo, kunne oldih keräydynyöt kirjamiehet i vanhemmat. 58 A Pedri edähäkkäli aštu hänen jällesti arherein huonehize šua; i mändyö šiämeh, istu arherein inehmizien kera, i kaččo millä loppiečou. 59 Arhereit i vanhemmat i kaikin ečittih valehušpaginua Šyndyruohtinan piällä, kuin vois’ tappua, 60 I ei voidu löydiä; i äijät valehušnägijät tuldih, i ei voidu löydiä. Jälgiperillä tuldih kahen valehušnägijät 61 I šanottih: Tämä pagizi: Voin mie Jumalan kirikön levittiä, i kolmešša päiväššä šeizattua. 62 I nouštuo, arherei šano hänellä: Etgo nimidä heilä vaštah pagize? Midä nämä šiun piällä paissah? 63 A Iisus iänettä oli. I šano hänellä arherei: Elävällä Jumalalla šilma vannotan šanuo meilä, kuin šie ollet Hristos, Jumalan Poiga? 64 Iisus šano hänellä: Šie šanoit; da i mie teilä šanon: Tiäldä šua niättä inehmizen Poigua istumašša oigiella puolella vägie i tulomašša taivašpilvilöilä. 65 Šilloin arherei revitti ičen piäldä vuattiet paissešša: Hiän korondua pagizi. Midä vielä ečimmä nägijie? Ka nytten kuulija hänen koronnan. 66 Midä työ šanotta? A hyö vaštah šanottih: Šurmalla on viärä. 67 Šilloin šylgiettih hänellä nägöh, i nägöh händä lyödih, a muuvennet korvajuureh händä perrettih, 68 Paissešša: Šano meilä, Hristos, ken šilma pergau? 69 A Pedri ulguona istu tanhuolla. I tuli hänen luo yksi arherein naizinehmine i šano: I šie olit Galilejašta Iisusan kera. 70 A hiän kaikkien aigana periäčih i šano: En tiijä mie, midä šie pagizet. 71 Kuin jo oli hiän oviloin luona, nägi händä toine, i pagizi šiinä olijilla: I tämä oli Nazorejan Iisusan kera. 72 I tuaš periäčih vannuočennan kera, jotto en tiijä mieštä. 73 Vähän jälgeh tuldih šiinä šeizojat i paistih Pedrillä: Toveštah i šie heistä olet, šiun paginat šilma ožutetah. 74 Šilloin rubei hiän vannuočomah i Jumalah mänömäh, jotto en tiijä mieštä, i šidä kerdua rubei kukko laulamah. 75 I muissutti Pedri Šyndyruohtinan paginat hänellä šanotut: Iellä kuni kukko ei rubie laulamah, kolmičči periäčet miušta. I lähtehyö pois’, ylen äijäldi itki.