Texts

Return to review | Return to list

Kakšitoistakymmeneš piä (Kaheštoista piä)

history

November 30, 2021 in 14:50 Нина Шибанова

• changed the title
  from MARKEŠTА SVʼATOI JOVANGELI. Kakšitoistakymmeneš piä (Kaheštoista piä)
  to Kakšitoistakymmeneš piä (Kaheštoista piä)
• created the comments of the source: MARKEŠTА SVʼATOI JOVANGELI

November 29, 2021 in 14:27 Нина Шибанова

• created the text
• created the text: ¹ I rubei heilä pagizomah arvautannoila: Issutti savun inehmine, i pani aijan, i kaivo vuuvannan, i luadi paččahan, i ando savun kaččojilla, i pois’ läksi. ² I työndi aijalla kaččojien luo oman inehmizen, ottua savun kaččojista tarbehet. ³ A hyö, ottahuo hänen, lyödih i työnnettih nimin kera. ⁴ I tuaš työndi hiän luo toizen inehmizen; i žen kivilöilä lyödyö, puhattih häneldä piän, i työnnettih huigien kera. ⁵ I vielä muuvennen työndi: i žen tapettih; i äijie toizie, kumbazie lyödih, a kumbazie tapettih. ⁶ Vielä oli hänellä yksi armaš Poiga, työndi i žen jälgiperillä, šanuos’s’a: Huijuštuačetah Miun Poigua. ⁷ A ne savun kaččojat paistih keškenäh: Tällä kaikki jiäy elo; aštukkua tapamma hänen, i miän liey elänneh. ⁸ I ottahuo hänen, tapettih, i luodih pois’ savušta. ⁹ Nin min luadiu savun izändä? Tulou tappau savun kaččojat, i andau savun toizilla. ¹⁰ I ettägo lugen työ tädä kirjutušta: Kivi, kummas’t’a rinnalla ei pandu lad’juajat, tämä tuli šamalon piätökši; ¹¹ Herrašta tämä tuli, i on kummana miän šilmissä. ¹² I ečittih Händä ottua, da pölläššyttih rahvašta, maltettih hyö, jotto heih näh arvautannan šano; i jättähyö Hänen, pois’ lähteih. ¹³ I työnnettih Hänen luo muuvenžie farise joista da irodalissošta, kuin Händä muanittua šanalla. ¹⁴ I hyö, tulduo, paistih Hänellä: Opaštaja, myö tiijämmä, Šie tožimieš olet, etgo kedä kammo, etgo kačo kenen piällä, a kohaldi Jumalan tieh opaššat. Pidäygo makšua vedo Kies arilla ali ei? Anduago meilä ali ei andua? ¹⁵ A Hiän tieži hiän viižahuon i šano heilä: Midä työ Milma muanittaletta? Tuogua Miula hobiene, Mie kačon. ¹⁶ I hyö tuodih. I šano heilä: Kenen tämä iho on i kirjutuš? A hyö šanottih Hänellä: Kiesarin. ¹⁷ I vaštah šano heilä Iisus: Makšakkua Kiesarin oma Kiesarilla, a Jumalan Jumalalla. I diivuoliečettih Händä. ¹⁸ I tuldih Hänen luo Saddukeit, kumbazet paissah: Ei liene virrondua. I kyžyttih Häneldä, šanuos’s’a: ¹⁹ Opaštaja, Moisei kirjutti meilä: Keldä kuin kuollou velli i jättänöy naizen, a lašta ei jätä, ana ottau hänen velli hänen naizen i šuau häneštä lapšie. ²⁰ Oli šeiččimen velleštä: i enžimäne naičči, i kuollešša, ei jättän lapšie. ²¹ I toine otti hänen i kuoli, i že ei jättän lapšie; i kolmaš niin že. ²² I otettih händä šeiččimen i ei jätetty lapšie. Kaikkien jälgeh kuoli i naine. ²³ Virronda-aigana, konža virrotah, kumbazella heistä naizena lienöy? Šeiččimellä oli hiän naizena. ²⁴ I vaštah šano heilä Iisus: Tämän täh työ hairoitta, että tiijä kirjutukšie i Jumalan vägie? ²⁵ Konža kuoleista virrotah, eigo naija, eigo miehellä männä, a ollah kuin Angelit taivahašša. ²⁶ Kuoleih näh, jotto virrotah, ettägo lugen Moisein kirjoisa, kuin pagizi hänellä Jumala tuhjon luona: Mie olen Avruaman Jumala, Isaakan Jumala i Juakovan Jumala? ²⁷ Ei ole kuolein Jumala, a elävien Jumala. Nin työ äijäldi hairotta. ²⁸ I lähendiäčehyö, yksi kirjamiehistä, kuulduo hiän paginan, i nähtyö, jotto Hiän hyvin šano heilä, kyžy Häneldä: Kumbane on enžimäne kaikista käššennöistä? ²⁹ A Iisus šano hänellä vaštah: Enžimäne kaikista käššennöistä on: Kuule Izruajeli, Herra tiän Jumala, yksi Herra on; ³⁰ I šuvače šie Herrua, šiun Jumalua, kaikella šiun šiämellä, i kaikella šiun hengellä, i kaikella šiun mielellä, i kaikella šiun viällä: tämä on enžimäne käššendä. ³¹ Muone že i toine: Šuvače šiun lähehistä, kuin iččiedä. Šuurembua näidä muuvetta käššendiä eu. ³² I šano Hänellä kirjamieš: Hyvin, Opaštaja, toven Šie šanoit, yksi on Jumala, i ilmain Händä muuvetta eu; ³³ A šuvata Händä kaikella šiämellä, i kaikella mielellä, i kaikella hengellä, i kaikella viällä, i šuvata lähehistä, kuin iččiedä, šuurembi on kaikkie Jumalalla tuomizie i andamizie. ³⁴ A Iisus, nähtyö, jotto mielöväldi hiän šаnо, šano hänellä: Et edähänä ole Taivaškuningahuššašta. I niken enämbiä ei ruohkin Häneldä kyžyö. ³⁵ I pagizi Iisus, opaštuas’s’a kiriköššä: Kuin paissah kirjamiehet, jotto Hristos on Duavidan Poiga? ³⁶ Že Duavida šano Pyhähengeštä: Šаnо Herra miun Herralla: Istuoče oigiella kiällä Milma, kuni panen šiun vihazniekat Šiun jalloila aluššakši. ³⁷ Nin iče Duavida nimittäy Händä Herrakši: i mistä on Hiän hänellä poiga? I äijä rahvašta mieleh kuunneldih Händä. ³⁸ I pagizi heilä omašša opaššannašša: Vardeiliečekkiä kirjamiehistä, kumbazet šuvatah šuorinnuna käyvä i tervehyzie kuulla pihoila, ³⁹ I enžimäzinä istuo kanžoisa, i paraššopešša olla šyömizissä; ⁴⁰ A iče šyy väh leškilöin kodiloja i šilmissä viikkoloin kumarrellah, nämä liijan otetah viäryön. ⁴¹ I istuočehuo Iisus kirikkökaznan kohtah, kaččo, kuin rahvaš pannah vaškie kaznah. I äijät elokkahat pandih äijin. ⁴² I tulduo, yksi key hä leški pani kakši moskoukua, mi on kodranta. ⁴³ I kuččuhuo omat opaššettavat, šano heilä: Amin’ šanon teilä, tämä key hä leški enämmän kaikkie panijie pani kaznah; ⁴⁴ Kaikin omašta liijašta pandih, a tämä pani omašta key hyöštä kaikki, mi hänellä oli, kaiken oman eländehen.