VepKar :: Texts

Texts

Return to review | Return to list

Viiještoistakymmeneš piä (Viiještoista piä)

history

November 30, 2021 in 14:54 Нина Шибанова

  • changed the title
    from MARKEŠTА SVʼATOI JOVANGELI. Viiještoistakymmeneš piä (Viiještoista piä)
    to Viiještoistakymmeneš piä (Viiještoista piä)
  • created the comments of the source: MARKEŠTА SVʼATOI JOVANGELI

November 30, 2021 in 12:23 Нина Шибанова

  • created the text
  • created the text: 1 I terväh huomenekšella keškenäh pandih arhereit vanhemmien i kirjamiehien kera, i kaikki kanža, i šidohuo Šyndyruohtinan, šuatettih Hänen i annettih Piluatalla. 2 I kyžy Häneldä Piluatta: Šiego olet Iudejoin kuningaš? I Hiän vaštah šano hänellä: Šie šanot. 3 I paistih Hänen piällä arhereit äijät. 4 Piluatta tuaš kyžy Häneldä: Etgo nimidä vaštah pagize? Kačo, min verdua Šiun piällä paissah. 5 A Iisus enämbiä nimidä ei paissun, äššen diivuoliečih Piluatta. 6 Jogo kallis’päivänä hiän laški heilä yhtä šivokšista, kedä pakottih. 7 Oli nimie myöt’ Varuavva omien hoppumiehien kera šivottu, kumbazet hopušša piäniekkuon luajittih. 8 I mögähtähyö, rubei rahvaš pakkuomah, kuin hiän aino heilä luadi. 9 A Piluatta šano heilä vaštah: Tahottago, laššen teilä Iudejoin kuningahan? 10 Tieži hiän, vihua myöt’ annettih Hänen arhereit. 11 A arhereit juohateldih rahvahalla, kuin paremmin Varuavvan laškiis’ heilä. 12 A Piluatta tuaš šano heilä vaštah: Midiä tahotta, luajin šillä, kedä kučutta Iudejoin kuningahakši? 13 A hyö tuaš mögähettih, šanuos’s’a: Riputa Händä. 14 A Piluatta šano heilä: Min pahutta Hiän luadi? A hyö enämmäldi šidä möistih: Riputa Händä. 15 Niin Piluatta luadi rahvahan himuo myöt’, laški heilä Varuavvan, i lyödyö, ando heilä Šyndyruohtinan riputettavakši. 16 A salduatat šuatettih Hänen huonukšeh (huonehukšeh), kummas’t’a kučutah pretora, i kerättih kaiken polkan; 17 I šuoritettih Hänen vuatteih, i punohuo kukonpuušta venčan, pandih Hänellä piäh; 18 I ruvettih Hänellä tervehyttä pidämäh i pagizomah: Terveh, Iudejoin kuningaš! 19 I lyödih Händä piädä vaš šauvalla, i šylgiettih Hänen piällä, i heittiäčehyö polvuzin, kumardualiečettih Hänellä. 20 Nagrattaliečehuo äijän Hänen piällä, riuhattih Häneldä vuatteukšen, i šuoritettih Hänen omih vuatteih, i šuatettih Hänen riputettavakši. 21 I ahissettih kandua Hänen Ristie šiiričči mänijän Kirineistä Simonan, kumbane aštu pellošta, Aleksandran da Ruufan tuaton. 22 I šuatettih Hänen Golgofalla, paikalla, kumbane šanuočou oččapaikakši. 23 I annettih Hänellä juuva kargien kera ševotettuo viinua; i Hiän ei otellun. 24 I Hänen riputtajat juattih keškenäh vuattiet, luoduo arbah, kellä mi ottua. 25 I oli päiviä kolmaš kodva, i Hänen riputettih. 26 I oli kirjutettu Hänen viäryttäkirjutuš: Iudejoin kuningaš. 27 I Hänen kera riputettih kakši rozboiniekkua, уhen oigiella, a toizen važamella kiällä Händä. 28 I luadih kirjutušta myöt’, kumbane pagizou: I pahojen kera paniečih. 29 I šiiričči aštujat haukuttih Händä, vabautuas’s’a omilla piälöillä i paissešša: Aha, kirikön levittäjä i kolmešša päiväššä šeizattaja. 30 Šäilytä iččiedä, i lähe Rissildä. 31 Niin že i arhereit nagrattaliečettih kirjamiehien kera, toine toizella paissešša: Toizie šäilytti, iččiedägo ei voi šäilyttiä. 32 Hristos, Izruajelin kuningaš, ana nyt lähtöy Rissildä, ehki niämmä i uššomma Hänellä. I Hänen kera riputetut haukuttih Händä. 33 Konža oli kuuveš kodva, oli pimie kaikella mualla yhekšändeh kodvah šua. 34 I yhekšändenä kodvana mögähtih Iisus korgiella iänellä, šanuos’s’a: Eloi, Eloi, lama savahfani? Niin šanuo: Jumala Miun, Jumala Miun, miksi Šie Miun jätit? 35 I muuvennet šeizojista, kuulduo, paistih: Ka Il’l’ua kuččuu. 36 Yksi hyppäi i, täyvyttähyö pakkulin muigiejuomizella, i panduo šauvazella, juotti Händä, paissešša: Vuota, kačomma, tulougo Il’l’a piäštämäh Händä. 37 A Iisus, mögähtähyö šuurella iänellä, kuoli. 38 I kirikön ovešša vuattie rebiih kahekši, ylizeštä piäštä alizeh šua. 39 Nähtyö, šuan piällä vanhin, Hänen kohašša šeizoja, jotto Hiän, niin mögähtähyö, kuoli, šano: Tožieh tämä Mieš oli Jumalan Poiga. 40 Oldih i naizinehmizet, kumbazet edähädä kačottih: niisä oli Muarie Magdalina, i pienen Juakovan da Iosein emä Muarie, da Salomie, 41 Kumbazet, konža Hiän oli Galilejašša, käveldih Hänellä jällesti, i kuunneldih Händä, i äijät toizet, kumbazet tuldih Hänen kera Ijerusalimah. 42 I jo kuin oli myöhä, žentäh, jotto oli viiješ päivä, mi šuovattua vaš, 43 Tuli Arimafejašta Ossippa, šuuri mieš, i Hiän vuotti Jumalan kuningahuštua, rohkuačehuo, mäni Piluatan luo i pakkoi Šyndyruohtinan hibiedä. 44 A Piluatta diivuolih, jotto Hiän kuoli, i kuččuhuo šuan miehen vanhemman, kyžy häneldä: Jogo Hiän kuoli? 45 I tiijuštahuo vanhemmašta, ando hibien Ossipalla. 46 I hiän, oštahuo torven, i heittähyö Hänen Rissildä, kiäri häneh i pani Hänen kalmah, kumbane oli luajittu kiveštä, i pani kiven kalman piällä. 47 A Muarie Magdalina da Iosein Muarie kačottih, kunne Hänen pandih.