Iisusan Hristosan vajehtamine
        
        
        Veps
                
      
             1Kudes päiväs päliči Iisus oti ičezenke Petran, Jakovan i hänen vellen Joannan i vei heid eriži korktale mägele. 2Sigä hän vajehtihe openikoiden sil’miš: hänen mod hošti kuti päiväine i hänen sädod tegihe vauktoikš kuti lumi. 
 
 3Necen aigan heile ozutihe Moisei i Ilja, kudambad pagižiba Iisusanke. 
 
 4Petr keskusti paginad i sanui Iisusale: «Ižand, om hüvä, miše mö olem tägä. Ku sinä tahtoid, mö tegem tägä koume pertišt: ühten sinei i ühten Moisejale i ühten Iljale.» 
 
 5Konz Petr völ pagiži muga, hoštai pil’v saupsi heid, i pil’vespäi kului än’, se sanui: «Nece om minun armaz Poig, hän om minei mel’he. Kundelkat händast!» 
 
 6Konz openikad kulištiba änen, hö pöl’gästusiš lanksiba maha modol. 
 
 7No Iisus tuli heidennoks, kosketi heid i sanui: «Libugat, algat varaikoi.» 
 
 8I konz hö libutiba sil’mäd, ka ei nägištanugoi nikeda tošt, vaiše ühten Iisusan. 
 
 9Konz hö laskihe mägelpäi, Iisus käski heile: «Algat sanugoi necen polhe nikenele sihesai, kuni Mehen Poig eläbzoittas kollijoišpäi.» 
 
 10Openikad küzuiba hänel: «Mihe käskištonopendajad sanuba, miše ezmäi tarbiž tulda Iljale?» 
 
 11Iisus sanui: «Ilja tuleb-ki ezmäi i paneb kaiken ičeze sijale. 12A minä sanun teile, miše Ilja om jo tulnu. Mehed vaiše ei tundištanugoi händast, a tegiba hänele midä tahtoiba. Muga Mehen Poigale-ki tarbiž tirpta mokid heiden käziš.» 
 
 13Siloi openikad el’genziba, miše hän oli sanunu heile Joan Valatajan polhe.  
      
            
 
                       
            
            
            
        Матфей 17:1-13
    
        Russian
    
      
        1 По прошествии дней шести, взял Иисус Петра, Иакова и Иоанна, брата его, и возвел их на гору высокую одних, 2 и преобразился пред ними: и просияло лице Его, как солнце, одежды же Его сделались белыми, как свет. 
 
 3 И вот, явились им Моисей и Илия, с Ним беседующие. 
 
 4 При сем Петр сказал Иисусу: Господи! хорошо нам здесь быть; если хочешь, сделаем здесь три кущи: Тебе одну, и Моисею одну, и одну Илии. 
 
 5 Когда он еще говорил, се, облако светлое осенило их; и се, глас из облака глаголющий: Сей есть Сын Мой Возлюбленный, в Котором Мое благоволение; Его слушайте. 
 
 6 И, услышав, ученики пали на лица свои и очень испугались. 
 
 7 Но Иисус, приступив, коснулся их и сказал: встаньте и не бойтесь. 
 
 8 Возведя же очи свои, они никого не увидели, кроме одного Иисуса. 
 
 9 И когда сходили они с горы, Иисус запретил им, говоря: никому не сказывайте о сем видении, доколе Сын Человеческий не воскреснет из мертвых. 
 
 10 И спросили Его ученики Его: как же книжники говорят, что Илии надлежит прийти прежде? 
 
 11 Иисус сказал им в ответ: правда, Илия должен прийти прежде и устроить всё; 12 но говорю вам, что Илия уже пришел, и не узнали его, а поступили с ним, как хотели; та́к и Сын Человеческий пострадает от них. 
 
 13Тогда ученики поняли, что Он говорил им об Иоанне Крестителе.