Viinumuarjupellon vuogruajat
Livvi
New written Livvic
1 Iisus rubei pagizemah heijänke arbaituspaginoil: "Mies istutti viinumuarjupellon, ymbäri luadii aijan, kaivoi viinukuuran i nosti vardoičuslavan. Sit häi andoi pellon vuograh viinumuarjan kazvattajile, a iče lähti toizeh muah.
2 Tuli aigu kerätä muarjat, i häi työndi käskyläzen muarjupellon kazvattajien luo ottamah hänele kuulujua vuittii.
3 No net tavattih sidä, perrettih da työttih järilleh tyhjin käzin.
4 Ižändy työndi heijän luo toizen käskyläzen, no silgi hyö puhkattih piä da huijattih händy.
5 Häi työndi uvven käskyläzen, se hyö tapettih. Häi työndi vie äijii muidu: erähii hyö perrettih, erähii tapettih.
6 Nygöi jäi vaiku yksi, hänen armas poigu. Sen häi työndi jälgimäzekse vuogruajien luo, iče duumaičči: "Minun poigua hyö ei ruohtita koskie".
7 No hyö paistih keskenäh: "Tämä on se, kudai suau pellon; davaikkua tapammo händy, sit myö suammo hänen tuatan muat".
8 Hyö tavattih händy, tapettih da lykättih viinumuarjupellon ulgopuolele.
9 Midä nygöi luadiu viinumuarjupellon ižändy? Häi tulou, tappau heidy da andau pellon toizile.
10 Ettogo työ lugenuh Pyhis Kirjutuksis tädä kohtua: – Kivi, kudai koinluadijat hyllättih, rodih čuppukivekse. 11 Ižändy on sen muga luadinuh, i se on kummu meijän silmis".
12 Ylimäzet papit, zakonanopastajat da vahnimat tahtottih ottua Iisussua kiini, ku ellendettih, Hänen arbaituspagin oli heih näh. No ku hyö varattih rahvastu, sendäh jätettih Händy rauhah da lähtiettih iäre.
Марк 12: 1-12
Russian
1 И начал говорить им притчами: некоторый человек насадил виноградник и обнес оградою, и выкопал точило, и построил башню, и, отдав его виноградарям, отлучился.
2 И послал в свое время к виноградарям слугу — принять от виноградарей плодов из виноградника.
3 Они же, схватив его, били, и отослали ни с чем.
4 Опять послал к ним другого слугу; и тому камнями разбили голову и отпустили его с бесчестьем.
5 И опять иного послал: и того убили; и многих других то били, то убивали.
6 Имея же еще одного сына, любезного ему, напоследок послал и его к ним, говоря: постыдятся сына моего.
7 Но виноградари сказали друг другу: это наследник; пойдем, убьем его, и наследство будет наше.
8 И, схватив его, убили и выбросили вон из виноградника.
9 Что же сделает хозяин виноградника? — Придет и предаст смерти виноградарей, и отдаст виноградник другим.
10 Неужели вы не читали сего в Писании: камень, который отвергли строители, тот самый сделался главою угла; 11 это от Господа, и есть дивно в очах наших.
12 И старались схватить Его, но побоялись народа, ибо поняли, что о них сказал притчу; и, оставив Его, отошли.