Texts
Return to review | Return to list
Каакомиэли в Похьоле
history
November 11, 2022 in 23:42 Nataly Krizhanovsky
- created the text
- created the text translation
- created the text: Ainuo on akalla poika, ahkivolla naimah läksi. Päivän šoutau šuovesiä, toizen šoutau muavesiä, 5 kolmannen järvivesiä. Tulou čikon luokše. Čikko vuatteita pešöy, räpähiä räikyttelöy. Čikko sanou Väinämöisellä: 10 ”Šano totta, Väinämöini, kunne läksit, Umentolaini?” ”Läksin kalan pyyväntäh, otin verkkoja venehen täyven, laivan täyven laškomia!” 15 Čikko vaštah šanou: ”Ei še ennen miän izoni, kuin läksi kalan pyyväntäh… Hoi sie, veikko Väinämöini, Šiula on kolme šurmua matalla!” 20 ”Oi sie čikko, ainuo čikko, šano taki, mi on šurma ensimäini?” ”Še on šurma ensimäini: kuin on tulini koški, tulisešša košešša on tulini koivu, 25 tulisešša koivušša on tulini kokko yöššä hammašta purou, päivät kynttä kryčkyttäy miehen piätä purrešša”. ”Ei še ole surma, miehen surma, 30 eikä poikašuun urohon. Anni-čikko, aino čikko, mi on toini surma?”. ”Kuin on rautani aita muašta taivahah šuati, 35 čičiliuškoilla šivottu, kiärmehillä on kiännetty, uloš šuin, uloš hännin miehen piätä purrakšen!” ”Šano taki, ainuo čikko, 40 mi on šurma, kolmaš šurma?” ”Še on šurma, kolmaš šurma: mänet, mereheh kuavut, panet polvella pistyh munan. Mi on munašša ruškieta, 45 Še päiväkši paistanut. Šiitä rupiet itkömäh”. Pohjan ukko, pohjan akka, Pohjan entini emäntä kuulou: ei itku – lapšen itku, 50 še on partašuun urohon. Pyhkiy pienen pirttisen, lähtöy laštusie viemäh, lykkiäy pienen venehen i lähtöy ehättämäh. 55 Ehättäy hiän Väinämöisen. Tulou Väinämöini i šanou: ”Nyt tulin tänne naimah! Muut kaikki häihe tulkah, vain ei yhtä Kaakomieltä. 60 Šokiet venehen šoutakkah, rammat raččahan ajakkah, vain ei yhtä Kaakomieltä!” Pohjan ukko, pohjan akka, Pohjan entini emändä 65 antau Väinämöisellä olutta: kettu piällä, kettu alla, kettu keškellä väliä. Kaakomieli i tuli. Šano vanha Väinämöini: 70 ”Mikse sie tulit, Kaakomieli? Silma ei kučuttu”. Kaakomieli i šanou: ”Koira še kuččuhu tulou, hyvä lintu lykkelekše. 75 Komie še on kučuttu vieraš, komiempi kuččumatta. Läkkä torah, Väinämöini!” Väinämöini še šanou: ”Läkkä torah, Kaakomieli!” 80 Nu tultih torah. Kaukomieli še šanou: ”Šivalla ielläh, Väinämöini!” Väinämöini še šanou: ”Šivalla ielläh, Kaakomieli!” 85 Kaakomieli siitä otti veičen huotrašta, tuiman rauvan tupešta, löi oluvet ristih, joi oluvet onnekšeh. Kaakomieli še šanou: 90 ”Nu šivalla ielläh, Väinämöini!” (Še oli totta tietäjä). No Väinämöini ku šivalti, ni kuin kiveh kil’l’ahti. Kaakomieli ku šivalti, 95 lippai piäh, kuin livun lumešta, niin kuin nuat’in nakrehešta. Šiih še loppuh tora. Šiitä Kaakomieli rupieu naimah.