Texts
Return to list | edit | delete | Create a new | history | Statistics | ? Help
Nikolai Zaitsev. Ozatoi rakkahus. 4
Nikolai Zaitsev
Ozatoi rakkahus. 4
Livvi
New written Livvic
Hyö
mollei seizottih vaikkani Sandran ies liikkumattah käzitysti .Niemi nikui ei voinnuh eroittua omua kätty Antoninan käispäi .Ga syväimes rakkahuon leikki oli sammutettu .Perti oli vieras , elotoi , muailmu musteni .Syväimen vuottamatoi painajaine sidoi kogo rungan nivelet .
Niemi rikoi hil’l’ažuon , oppi jälgimäzikse suaha Sandran leppymäh da sanoi :
‒ Sandra , meijän muamo , minä rakastan Antoninua .Niken ei voi rakastua Antoninua enämbäl kui minä .Pakičen Antoninan kätty , muaman da Jumalan blahosloven’n’ua .Minul on hyvä taloi da pädevy omažus , myö rubiemmo elämäh ozakkahasti .Blahoslovi Antonina minule , pokoroičemmos ylen äijäl !Myö menemmö kirjoih tiä Anuksen sodaezikunnas .Terväh minä suan loman da myö kävymmö Suomeh .Minun vahnembat vastatah Antoninua hyvin , minä olen varmu .
Antonina heittih polvilleh muaman edeh kyynälet silmis .Niemi sežo laskih polvilleh Sandran edeh piä painunuh .
‒ Nygöi , mama , sinun da Spuasan blahosloven’n’u meile , sanoi Antonina .
Sandra jygiesti hengähtih : "Sidä en anna !En anna !Sanottu – leikattu !"
‒ Kerran et anna meile blahosloven’n’ua mennä miehele Niemele , sit minä kuolen , suat sen kestiä , virki abiesti Antonina .
‒ Spuassu Syöttäi , midä sinä tyttäreni , täs nygöi pagizet .
Pie mieldy , älä heittäi moizekse ...Eigo oma mua sinule ole kallehembi ?Älä tapa minuu täh !..
Jälgimäi Sandra suutui .Häi hambahin kynzin pani vastah da sanoi :
‒ Et tule olemah pättävy vierahale suvule , minä tiijän .Roittos vierahal mual soimattavakse .Ei tule kuulemah luaskavua muaman sanua .
Sandra oli syngän nägöine .Hän risti silmii kiotan ies da itki , ga kyynälii ei tulluh .Sandra lähendihes seizojieh edeh , kačahtih syngänny Niemeh da riuhtai tyttären Niemen käispäi , purištajen lujah oigiel käil tytärdy da sanoi :
‒ Etgo sinä , tyttäreni , riähkiä varua ?Sinähäi olet jiäksitty karjalazele brihale .
Sandra kändyi kiotan edeh , pietellen lujah tytärdy käis da moliihes iäneh silmät vezistynnyöt .
Niemi oli suannuh igävimän nakazuanien elokses .Häi sanua sanomattah , piä painunuh lähti Krupinan taloispäi .
‒ Niemi ..!
kirgai Antonina .‒ Niemi !
Aigu kului .Vastavuksii Antoninan da Niemen välil ei olluh mondu nedälii da hyö mollembat igävöittih toine tostu .
Sentäh Niemi piätti vie jälgimäzen kerran vastata Antoninanke .Häi keräi syväimes kaiken nuoren miehen rakkahuon väin da hellyön , ku suaja Antoninan suostumah hänen tahtoh .
Vastavus tapahtui vahnan riihen tagan , kudai oli garažoin lähäzel pellol .
‒ Tozi on , Antonina , algoi Niemi paista : ‒ Sinä olet sydämetöi , sinä murendat minun kogo eloksen da varrastat rakkahuon ijäkse .
Voingo minä nygöi mieldyö toizeh neidizeh ?En ...En nikonzu .Nygöi heis kaikispäi rakkahus on jiännyh sinule .Olen andanuh sen sinule ijäkse .
‒ Niemi !
Antonina algoi itkie .‒ Älä vaivua minuu , armahaine .
Minul tämä on suuri tusku , moine tusku , što ...Meijän keskes nygöi kai on piätetty .
‒ Moine tusku on minulgi .
Ga sinun kel olemine , sinuh mieldymine muutti kogo Alavozen da minun tulien eloksen , kogo minun ozan .Usko , en nikonzu olluh nenga lähäl nikenen toizenke kui sinunke .Minä atkaloičen meijän lähäžytty , rakkahuttu , kuduadu javoimmo yhtes .Meilhäi oli äijy hyviä ...hyvii bes’odoi , tervehty nagruo , čomua rakkahuttu .Da meil kai se vois olla ies Suomes .Minä duumaičen sidä da en ni voi uskuo , ku sinägi et tahto yhtehisty elostu .Pakičen sinuu kumardujen , älä hylgiä ozavua tuliedu elostu .Antonina , engo minä ole se ainavo , kenele on annettu blahosloven’n’u sinun neisčestile .Tiijän , sinä et tunne sidä brihua , sanoi Niemi .
‒ En tunne , sanoi Antonina .
‒ Häi sežo on frontal , sie kuslienne .
Vuottamattah Niemi kiändyi Antoninan puoleh da pakoitti hänen sormet avata yksittäin .
‒ Nenga !
Niemi vedi Antoninan vastakkai , silmätysten .‒ Nygöi nenga !
Pane , rakkahaine , käit minin kaglale , painu minuu vaste , paina käzivarret minun kaglas ymbäri sit , gu uskaldanet pravvan sanuo , što et enämbiä rakasta minuu , et enämbiä suvaiče minuu , što kai on loppenuhes .Ku sanonet minule sen , sit unohtan kai , kui tiä Alavozes ystävyimmö , sit sinä voit eliä rauhas .
Antonina tunzi , kui Niemen rungu särähtelih .
‒ Vai älä kielasta , häi šupahutti .
‒ Älä minule , älägo ičelles .
‒ Minä rakastan sinuu , Niemi .
Antonina painoi piän Niemen olgupiädy vaste da itki .‒ Minä suvaičen sinuu igäni jälgimäzeh päivässäh , ga nygöi ku muamoini ei andanuh omua blahosloven’n’ua – sit meijän elokses ei rodei ozua .
Nygöi sidä ei ole da ei ni rodei .Tämä on tozi , pričin on vagavu , sinä sen ellendät .
‒ Antonina , kuibo sinä voit paista tälleh ?
Niemen sormet kobristettih Antoninan käzii kui piihtet .
‒ Meijän oza on ies , rakkahaine , kai – kogo meijän muailmu .
‒ Niemi , hyvä !
Antonina oppi irdavuo hänen käzispäi .
Kui upotes vedeh Niemi pidi kiini Antoninan käzii da kačoi hänen silmih , kuduat oldih kui kuudamazen läiskeh Luadogan kylmän vien piäl .
‒ Sinä luajit kibuu minule .
Älä vaivua minuu .Älä avua mennyzii mustoloi .Anna nämmä mennyöt vuvvet jätämmö ijäkse unohtuksih .Sinä tiijät , minä en voi vastavuo sinunke enämbiä nikonzu .Aijat roijah jugiet ...Eruommo hyväzilleh .
‒ Antonina , meil on ...
Niemi uvvessah tabai Antoninan käit .‒ Sinul on valličendan varua .
Da , sinä nygöi voit vallita .Luaji oigei valličendu , rakkahaine .Tulet minule mučoikse vai menet tundemattomale ?Ole hyvä da luaji oigei valličus .Jätä pyhänjiäksindy Jumalale .Voinu terväh lopeh .Myö lähtemmö kodih Suomeh .
Niemi vagavasti oppi rakkahuol da hellyöl jälgimäzikse kiändiä Antoninan suostumah hänen tahtoh .Antonina rohkieh vieldi käin hänen käzispäi da hil’l’akkazeh kyynälsilmis sanoi :
‒ Meijän rakkahuos ei tule nimidä .Sinä tijät mamani sanan .
Minuutan verran hyö oldih vaikkani .
Iguine igävys täytti Niemen jogahizen nivelen .Oigevus ozah oli kielletty .Niemi sebäi Antoninan da pagizi hil’l’azeh .
‒ Rakkahaine , Antonina , minun jälgimäine pokoroičendu on , ku Sandra ei andanuh meile omua blahosloven’n’ua , eigo Jumalan spuasen’n’ua , voit kerras kai täs piättiä da lähtie minunke Suomeh .
Minä en sua eliä sinuttah , igävästi pačkahtelihes Niemi .
‒ Pagenemah ?..
Midä sinä , Niemi !..Kui minä muaman blahosloven’n’attah lähten ?Ei !..Ei muaman kieldo tuo meijän elokseh ozua , kyynälissäh sanoi Antonina .‒ Eiga muaman kieldo jiäy minule vaččah igäzekse pahakse mielekse , minule eloksen igäväkse da gor’akse .
En voi sih iče uskalduakseh .En voi !
Ozatoi rakkahus. 4
Livvi
New written Livvic
‒
‒
‒
‒