VepKar :: Texts

Texts

Return to list | edit | delete | Create a new | history | Statistics | ? Help

Jansson Tove. Tiedoiniekan hattu (kerdomuksen algupala)

Jansson Tove

Tiedoiniekan hattu (kerdomuksen algupala)

Livvi
New written Livvic
Erähänny harmuannu huondeksennu enzimäine lumi laskih Muuminotkole. Se hiibi hil’l’ah da tihienny, sentämän čuasun peräs se valgai kaiken lagevon. Muumipeigoi seizoi pordahil, kačoi, kui lagevo peittyy talvihurstin alle. Häi mietti ičekseh: "Illal vieremmö muate kaikekse talvie". Mugahäi luajitah kai muumipeigoit kylmykuus (da tottu sanuo, sen hyö luajitah mielevästi, sendäh ku ei suvaija pimiedy da pakkastu). Häi salbai veriän, meni muamah luokse da sanoi:
Lundu panou.

Tiijän, vastai muamo.
Minä jo valmistin teih niškoi lämmät kattiet. Voit viertä ylähän päivänlaskupuolizeh pertih yhtes Nipsun kel.
Ga Nipsu muga ravieh keroidu karaittau, sanoi Muumipeigoi. Engo vois viertä yhtes Muikkuzenke?
Iče tiijät, vastai Muumimama. Vierkäh sit Nipsu päivännouzupuolizeh pertih.
Muumipereh, kai heijän ystävät da tuttavat valmistuttih pitkäh talviuneh vagavah da perustehellizesti. Muumimami katoi stolan verandal, ga jogahizen kupis oldih vai kuuzennieglat. (Vältämättäh pidäy, ku vačču olis täčöi täyzi kuuzennieglua, muatahäi tulou kogonazet kolme kuudu). Konzu murgin oli syödy (se nivouse ei olluh magei), toivotettih tavallistu perustehellizembi toine toizele hyviä yödy, da Muumimami kehoitti kaikkii hambahii pezemäh. Sit Muumitata astui ymbäri talois da salbai kai veriät da ikkunlavvat da kiäri lagil’ustrah kärbäsverkon, ku se ei pölystys. Sen jälles jogahine vieri omah magavosijah, kaivoi ičelleh mugažan haudazen, vedi kattien piäle da algoi miettie midägi hyviä. Vai Muumipeigoi hengästih da sanoi:
Ihan tyhjäh näit täs aigua menetämmö!

Midä vie! sanoi Muikkuine. Myöhäi näimmö undu. Konzu havačummo, rodieu kevät...
Mm.., burahtih Muumipeigoi unen puolihämäräh vaibujen.
Pihal pani lundu hil’l’ah da tihiesti. Se peitti jo pordahat da ripui kui suuri hattu levol da ikkunlavvoilpäi.
Terväh kai muumiloin taloi oli kui pehmei, pyöryžy lumikivos. Čuasut toine toizen peräh loppiettih tikitändän, talvi oli tulluh.

Karjalakse kiändi Natalja SINITSKAJA