Iisus syöttäy viizituhattu hengie
Livvi
New written Livvic
1 Jälles tädä Iisus lähti Galileinjärven toizele puolele, sidä järvie sanottih vie Tiberienjärvi.
2 Hänele jälles astui suuri joukko rahvastu, ku hyö nähtih Hänen tunnusruadoloi, kudamii Häi luadii voimattomien piästäjes.
3 Iisus nouzi paltiele da istuihes opastujienke.
4 Jevreilöin Äijänpäivän pruazniekku oli lähäl.
5 Iisus nosti silmät i nägi tulemas suuren rahvasjoukon. Häi kyzyi Hilipäl: "Kus vois ostua leibiä ku syöttiä heidy"?
6 Tämän Häi sanoi vai sikse, ku tahtoi tiijustella Hilipän mielii, Häi, näit, iče tiezi, midä rubieu ruadamah.
7 Hilippy vastai: "Kahtensuan dinuaran leivis ei rodies heile ni pikoipalazin hengen kohtah".
8 Sit yksi opastujis, Simon-Pedrin velli Andrei, sanoi Iisusale: 9 "Tiä on brihačču, kudamal on viizi ozrastu leibiä da kaksi kalua. No kuibo niilöis täydyy nenga suurele joukole"?
10 Iisus sanoi: "Käske kaikile istuokseh". Sil kohtal oli rehevy nurmi, rahvas istuttihes muale. Sie oli läs viittytuhattu hengie.
11 Iisus otti leivät, kiitti Jumalua i jagoi leivät istujile. Mugai jagoi kalat, i kaikin suadih muga äijin, min vai tahtottih.
12 Konzu kaikin syödih kylläl, Iisus sanoi opastujile: "Keräkkiä kai jiännöspalazet, ku nimidä ei menis sudre".
13 Muga hyö i luajittih, i viijes ozruleiväs kerdyi kaksitostu täytty viršii palazii, kudamat jiädih.
14 Konzu rahvas nähtih, mittuman tunnusruavon luadii Iisus, hyö sanottih: "Tämä toven on se Jumalan iänenkandai, kudamale oli lepitty tulla muailmah".
15 No Iisus tiezi, ku rahvas vägeh tahtotah luadie Hänes suari, i sendäh lähti uvvessah mäile yksin.
Иоанн 6:1-15
Russian
1 После сего пошел Иисус на ту сторону моря Галилейского, в окрестности Тивериады.
2 За Ним последовало множество народа, потому что видели чудеса, которые Он творил над больными.
3 Иисус взошел на гору и там сидел с учениками Своими.
4 Приближалась же Пасха, праздник Иудейский.
5 Иисус, возведя очи и увидев, что множество народа идет к Нему, говорит Филиппу: где нам купить хлебов, чтобы их накормить?
6 Говорил же это, испытывая его; ибо Сам знал, что хотел сделать.
7 Филипп отвечал Ему: им на двести динариев не довольно будет хлеба, чтобы каждому из них досталось хотя понемногу.
8 Один из учеников Его, Андрей, брат Симона Петра, говорит Ему: 9 здесь есть у одного мальчика пять хлебов ячменных и две рыбки; но что это для такого множества?
10 Иисус сказал: велите им возлечь. Было же на том месте много травы. Итак возлегло людей числом около пяти тысяч.
11 Иисус, взяв хлебы и воздав благодарение, роздал ученикам, а ученики возлежавшим, также и рыбы, сколько кто хотел.
12 И когда насытились, то сказал ученикам Своим: соберите оставшиеся куски, чтобы ничего не пропало.
13 И собрали, и наполнили двенадцать коробов кусками от пяти ячменных хлебов, оставшимися у тех, которые ели.
14 Тогда люди, видевшие чудо, сотворенное Иисусом, сказали: это истинно Тот Пророк, Которому должно прийти в мир.
15 Иисус же, узнав, что хотят прийти, нечаянно взять Его и сделать царем, опять удалился на гору один.