Texts
Return to review | Return to list
Däi armoittomakse brihačču
history
June 07, 2023 in 22:53 Нина Шибанова
- created the text
- created the text translation
- created the text: Däi armoittomakse brihačču. Häi läksi maailmal päädy syöttämäh. Tuloo vanhu starikku vastah. Kyzyy: – Kunne, poigani, menet? – A menen, kus pään elättäzin. Häi sanoo: – Avaa suu. Brihačču gu suun avaa, ga starikku suuh i sylgöö. Sylgöö, ga brihačču rubiaa kaiken dyttymät kielet tiedämäh. Lähtöö ielleh astumah brihaččuine. Hänel tuloo kupsu vastah. Hänel on kolme heboo. Kupsu kyzyy: – Kunne, poigani, menet? Häi sanoo: – Menen päädy elättämäh, kuz vai pää eläz. Kupsu sanoo: – Edgo rubia minul heboo ajamah? Minä sinuu syöttäzin dai d’uottazin dai šuorittazin. Häi rubiaa. Lähtieh matkah. Kupsal on kaksi koiraa. Azetutah syöttämäh heboloi, a koirat laitah pagin: «Pahoi ižändy laadi, gu täh rubei syöttämäh. Täs kohtaa vorat tullah, kai kiškotah, hevot otetah dai iččeedäh tapetah»! Brihaččuine sanoo: – Emmogo lähte toizeh paikkah syöttämäh heboloi, eigo kuz oliz ugoožoimbi? Kupsu i soglassihez. Brihaččuine nareko jättää veičen, tahtoo ispi̮ti̮vaija, ongo tozi, gu häi ellendi koirien paginan. Mennäh hyö palazen peräh, lasketetah hevot i däähäh sih yökse. Huondeksel ku brihaččuine nouzoo dai kupsal sanoo: – Lähten minä tuon veičen, gu veičči unohtui sille kohtale, kuz enzimäi tahtoimmo huogavuo. Menöö sinne, ga mugai on: sid verdy, da nägyy, što rozboiniekat on hälisty. Lähtietäh ielleh, ga kodih däi vai palane. Koirat zavodittih keskenäh pagin. Vanhembi koiru sanoo nuorembal koiral: «Mene kodih da ylen äijäl hauku, štobi̮ ei rozboiniekat ruohtizi tulla graabimah»! Meni koirane kodih, ga parahite vorat oldih kois.^ Koirane ku zavodiihäi haukundan, dai vorat ääres pajetah. Tullah kodih, ga emändy on pahaz mieles, sanoo: – D’engat vai ehtittih varrastaa, muudu ei ehtitty, gu koirane tuli kodih. Vanhembi koiru toizel koiral kyzyy: – Kunnebo hyö d’engat pandih? A häi sanoo: – Gu minä dällez ajoin, ga tuol pellol ollah höštetukut, sinne peitettih. – Kačoidgo tarkah? – Ga tarkah kačoin, ei muijal ni kunne peitetty, gu vai sinne! Huondeksel gu nostah, ga ižändy da emändy ollah ylen pahaz mielez. A brihaččuine i sanoo: – Davaiz opimmo eččiä, emmogo lövvä? A kupsu sanoo: – Ga midäi eči, ga onnaako ei saa löydää. Vanhembi koiru nuorembal sanoo: «Menehäi kačo, kul kohtaa peitettih d’engat»! Brihačču sanoo: – Läkkähäi, ižändy, koirien kel koittelemmo eččiä. Mendih dai löyttih ne d’engat. Kupsale ponraavihes se brihačču. Kupsu kazakan pani yhtenny huondeksen kyndämäh. Se gu kyndämäz gu tuli, ga häkki i maata vieri. A bokki pläššii. Bokki häkil sanoo: – Oh uraa, uraa, gu robiat päiväkse ĸyndämäh! Brihaččubo i kuundeli dai ižändälleh sanoo: – Panez bokki kyndämäh! Bokil gu kazakku päivän kyndi, ga illal häkki i kyzyy: – Midäbo sinä et pläši nygöi? A bokki sanoo: – Ohoo, opi vai sinä päivy kyndää, ga ei pläšindu mieleh tule! Sit kiisto loppih. A kupsu andoi brihačul tyttären mučoikse.