VepKar :: Texts

Texts

Return to list | edit | delete | Create a new | history | Statistics | ? Help

Petri ta Iivana Neuvokunnan ieššä

Petri ta Iivana Neuvokunnan ieššä

Karelian Proper
New written karelian
1Konša Petri ta Iivana paistih rahvahan kera, šiih tultih papit, jumalankojin vahtien piälikkö ta saddukeit. 2Hyö oli šiännytty, šentäh kun apostolit opaššettih rahvašta ta šaneltih, jotta kuollehet nouššah, juštih niin kuin Iisussa nousi kuollehista. 3Hyö otettih Petri ta Iivana kiini ta pantih yökši tyrmäh, niätšen kun oli jo ilta.

4Ka monet niistä, ket kuultih apostolien pakina, ušottih. Uškovellien luku kašvo, heitä oli nyt jo šiinä viisituhatta.

5Toisena päivänä Jerusalimissa keräyvyttih jevreijen piämiehet, rahvahan vanhimmat ta sakonanopaštajat.
6Šielä oli ylipappi Annas, šamoin Kaijafa, Iivana, Aleksanteri ta kaikki muut ylipapin šukuh kuulujat. 7Hyö käšettih tuuvva apostolit hiän eteh ta kyšyttih: "Millä voimalla tahi kenen nimellä työ parentija voimattoman"?

8 Šiitä Petri, Pyhän Henken täyttämänä, šano heilä: "Rahvahan piämiehet ta vanhimmat!

9Työ kyšelettä meiltä, mitein myö auttoma voimatointa. Työ tahotta tietyä, mitein hiän pareni. 10Ka tietäkkyä työ kaikin ta koko Israelin rahvaš, jotta še tapahtu Iisussan Hristossan, Nasarettilaisen, nimen voimalla. Hänet työ nuakliččija ristih, vain Jumala noššatti Hänet kuollehista. Iisussan Hristossan nimen voimalla tämä mieš šeisou tiän ieššä tervehenä.

11 Hiän on še kivi, mi teilä rakentajilla ei kelvannun, vain mistä tuli rakennukšen piäkivi. Kenkänä muu ei voi meitä pelaštua. 12 Taivahan alla ihmisillä ei ole annettu toista nimie, min avulla myö voisima pelaštuo".

13 Kun Neuvokunnan miehet nähtih Petrin ta Iivanan rohkevuš ta huomattih, jotta nämä ollah opaštumattomie rahvahanmiehie, hyö ihmeteltih. Hyö tunnettih hiät niiksi, ket oli oltu Iisussan kera. 14Ta kun hyö vielä nähtih parennettu mieš apostolien viereššä šeisomašša, hyö ei voitu šanuo mitänä vaštah.

15 Hyö käšettih apostolien männä Neuvokunnan šalista ta paistih keškenäh: 16"Mitä miän pitäis ruatua näillä ihmisillä? Heijän kautti tosieh tapahtu ihmeh. Kaikki jerusalimilaiset tiijetäh jo šiitä, emmäkä myö voi šitä eikkie. 17No jotta tämä ei levieis ielläh rahvahan kešeššä, niin kieltäkkä ta pölätelkä heitä, jotta hyö ei paistais šen Miehen nimeššä enämpi kellänä".

18Hyö kučuttih apostolit šalih ta kiellettih heitä enämpi pakajamašta ta opaštamašta Iisussan nimeššä.

19Ka Petri ta Iivana vaššattih heilä: "Kaččokkua iče, onko oikein Jumalan ieššä totella enämmän teitä kuin Jumalua?

20Myö emmä voi olla pakajamatta šiitä, mitä näkimä ta kuulima".

21Šilloin Neuvokunnan miehet varauteltih heitä vielä jyrkemmin, ka piäššettih hiät mänömäh rahvahan tähen. Hyö ei voitu kekšie, mistä kurittua heitä, kun kaikin kiitettih Jumalua šiitä, mitä oli tapahtun.

22Olihan mieš, kumpani oli parennettu tällä merkkiruavolla, jo piällä nellänkymmenen.

Деяния апостолов 4:1-22

Russian
1 Когда они говорили к народу, к ним приступили священники и начальники стражи при храме и саддукеи, 2 досадуя на то, что они учат народ и проповедуют в Иисусе воскресение из мертвых; 3 и наложили на них руки и отдали их под стражу до утра; ибо уже был вечер.

4 Многие же из слушавших слово уверовали; и было число таковых людей около пяти тысяч.

5 На другой день собрались в Иерусалим начальники их и старейшины, и книжники, 6 и Анна первосвященник, и Каиафа, и Иоанн, и Александр, и прочие из рода первосвященнического; 7 и, поставив их посреди, спрашивали: какою силою или каким именем вы сделали это?

8 Тогда Петр, исполнившись Духа Святаго, сказал им: начальники народа и старейшины Израильские!

9 Если от нас сегодня требуют ответа в благодеянии человеку немощному, как он исцелен, 10 то да будет известно всем вам и всему народу Израильскому, что именем Иисуса Христа Назорея, Которого вы распяли, Которого Бог воскресил из мертвых, Им поставлен он перед вами здрав.

11 Он есть камень, пренебреженный вами зиждущими, но сделавшийся главою угла, и нет ни в ком ином спасения, 12 ибо нет другого имени под небом, данного человекам, которым надлежало бы нам спастись.

13 Видя смелость Петра и Иоанна и приметив, что они люди некнижные и простые, они удивлялись, между тем узнавали их, что они были с Иисусом; 14 видя же исцеленного человека, стоящего с ними, ничего не могли сказать вопреки.

15 И, приказав им выйти вон из синедриона, рассуждали между собою, 16 говоря: что́ нам делать с этими людьми? Ибо всем, живущим в Иерусалиме, известно, что ими сделано явное чудо, и мы не можем отвергнуть сего; 17 но, чтобы более не разгласилось это в народе, с угрозою запретим им, чтобы не говорили об имени сем никому из людей.

18 И, призвав их, приказали им отнюдь не говорить и не учить о имени Иисуса.

19 Но Петр и Иоанн сказали им в ответ: суди́те, справедливо ли пред Богом слушать вас более, нежели Бога?

20 Мы не можем не говорить того, что видели и слышали.

21 Они же, пригрозив, отпустили их, не находя возможности наказать их, по причине народа; потому что все прославляли Бога за происшедшее.

22 Ибо лет более сорока было тому человеку, над которым сделалось сие чудо исцеления.