VepKar :: Texts

Texts

Return to list | edit | delete | Create a new | history | Statistics | ? Help

Puavila Maltan šuarella

Puavila Maltan šuarella

Karelian Proper
New written karelian
1 Piäsimä turvah ta Puavilan kera olijat šuatih tietyä, jotta še šuari oli Malta.

2Šuaren eläjät otettih meitä hyvistähyvin vaštah. Hyö luajittih tulet ta kučuttih miät šen ympärillä lämmitteliytymäh, šentäh kun alko vihmuo ta šiä oli vilu.

3 Puavila keräsi yšällisen rišuja ta lykkäsi ne tuleh, ka kuumuš ajo šieltä myrkkykiärmehen ta še tarttu Puavilan käteh.

4Kun šuaren eläjät nähtih hänen kiäššä rippuja kiärmis, hyö paistih keškenäh: "Tuo mieš varmašti on tappan ihmisen. Mereštä hiän pelaštu, ka oikeuven jumala ei anna hänen elyä".

5Puavila puissalti kiärmehen tuleh, eikä hänellä tullun mitänä vahinkuo.

6 Rahvaš vuotti, jotta hänen käsi puhaltuu, tahi hiän kuatuu kuollehena muah. Kun hyö pitälti vuotettih ta nähtih, jotta Puavilalla ei tullun mitänä, hyö muutettih mieleh ta šanottih: "Hiän on jumala".

7 Lähellä šitä paikkua oli muatiloja, kumpaset omisti Publie, šuaren vanhin. Hiän kučču meitä luokšeh, piti hyvin ta kostitti kolme päivyä.

8Publien tuatto oli šijašša, hänellä oli kuumetta ta paha vaččatauti. Puavila mäni hänen luokši, moliutu, pani kiät hänen piällä ta parenti hänet.

9Tämän jälkeh Puavilan luo tultih šuaren muutki läsijät, ta hyö niise parettih. 10Rahvaš kunnivoitti meitä kaikella keinoin, a konša olima lähöššä ielläh, šuaren eläjät annettih meilä matkah kaikkie, mitä tarviččima.

Деяния апостолов 28:1-10

Russian
1 Спасшись же, бывшие с Павлом узнали, что остров называется Мелит.

2 Иноплеменники оказали нам немалое человеколюбие, ибо они, по причине бывшего дождя и холода, разложили огонь и приняли всех нас.

3 Когда же Павел набрал множество хвороста и клал на огонь, тогда ехидна, выйдя от жара, повисла на руке его.

4 Иноплеменники, когда увидели висящую на руке его змею, говорили друг другу: верно этот человекубийца, когда его, спасшегося от моря, суд Божий не оставляет жить.

5 Но он, стряхнув змею в огонь, не потерпел никакого вреда.

6 Они ожидали было, что у него будет воспаление, или он внезапно упадет мертвым; но, ожидая долго и видя, что не случилось с ним никакой беды, переменили мысли и говорили, что он Бог.

7 Около того места были поместья начальника острова, именем Публия; он принял нас и три дня дружелюбно угощал.

8 Отец Публия лежал, страдая горячкою и болью в животе; Павел вошел к нему, помолился и, возложив на него руки свои, исцелил его.

9 После сего события и прочие на острове, имевшие болезни, приходили и были исцеляемы, 10 и оказывали нам много почести и при отъезде снабдили нужным.