Texts

Buval’šin

August 10, 2023 in 23:39 Нина Шибанова

created the text
created the text translation
created the text: Oli ennen saldattu sluwžbas kolmekymmen kolme vuattu. – (Ennen tiijät kui paha oli sluwžia)! Tämä saldattu ku oli sluwžinut tämän aijan, lähtöw kodih nuaren mučoin lua. Astuw, astuw sadoi virstoi, ga nälgevyw.^ Tulow yhteh hiaruh yäkse. Avaittaw ga staruwha avuawgii hänelleh veriän. Saldattu astuw pertih, kyzyw akal: – Voibigo olla yädy? Staruwha vastuaw: – Voit, rawkku, voit. A saldatal on nälgy, jengua ei ole ni yhty. Häi sanow akale: – Buabušku, edgo minule huttuw keittäš, min maksannow, ga maksan jengat. – Staruwhale saldattu sanow, – viassua jauhot, sit ota min maksaw. Sŧaruwha viassai – ga kolme funtua. Staruwha hutun keitti, andoi voidu saldatale. Saldattu söi tävven vačan (a huttuw keittäjes rodih ylen äijy!) Saldattu ei voinut kaikkia syvvä. Saldattu sanow akale: – Nygöi pidäw huttu viasata. Viasattih huttu – ga hutus oli nelli funtua. Akku sanow saldatale: – Maksa jengat hutus! Saldattu otviattiw: – Kuibo minä maksan, gu minä otiin [jawhua] vai kolmeh funtah, a [huttuw] syödyw rodih nelli funtua. – Saldattu sanow akale, – vie sinus päi tulow yhtes funtas jengat! Akku ku suwtui, otti dai ajoi saldatan pertis iäre. Saldattu muwdu ei ni midä menetännyt, menetti vai yhten piänen peročinnoin veiččyän – sen unohti kiirehes akale. Vot oli saldattu – plutovšiakku!