VepKar :: Texts

Texts

Return to list | edit | delete | Create a new | history | Statistics | ? Help

Hristossan apostolit

Hristossan apostolit

Karelian Proper
New written karelian
1Niin jotta meitä pitäy pityä Hristossan käškyläisinä, kumpasien kačottavakši on ušottu Jumalan peittoas's'at.

2Täššä ruavošša miän pitäy olla šemmosie, jotta meih vois uškuo.

3Ka mie vähät välitän šiitä, rupiettako työ tahi minih ihmisien suutu milma suutimah. En ni iče rupie suutimah iččieni.

4Vaikka en tunne ičeššäni mitänä riähkyä, kuitenki še vielä ei riitä, jotta miut kačottais šyyttömäkši. Hospoti on miun suutija.

5Šentäh elkyä suutikkua ketänä ennein aikua, kuni Hospoti ei tule. Hiän vtäy päivänvaloh kaikn, mi on pittty pimih, ta tuou näkyvih ihmisšytämen ajatukšet. Šiitä iče kenki šuau kiitokšen Jumalalta.

6Vellet, tiän takie käytin täššä iččieni ta Apollossua mallina. Meistä työ voitta opaštuo malttamah, mitä tarkotetah šanat: "Ei pie ajatella yli šen, mitä on kirjutettu". Šentäh elkyä ylpienä olkua yhen puolella toista vaštah.

7Ken šano, jotta šie olet toisie parempi? Onko šiula mitänä, mitä et ois šuanun Jumalalta? Kun kerran olet šuanun kaiken lahjakši, mintähpä šuurenteliuvut, niin kuin šie iče oisit šen hommannun?

8Teilä on jo kaikkie, mitä tarvičetta. Työ jo pohattuja, teistä tuli čuarijaa meistä ei. A kun oisijaki čuarija, niin jotta myö niise voisima čuariloina hallita tiän kera!

9Jumala näköjäh pani miät, apostolit, kaikista viimsiksi. Olmma kuin kuolomah suutitut kaikkien nähtävänä, koko muailman kačeltavana, ihmisin ta anhlin.

10Myö olemma Hristossan takie mielettömie, a työ viisahie Hristossašša. Myö olemma vähäväkisie, a työ voimakkahie. Teitä kunnivoitetah, a meitä pahekšitah.

11 Niin kuin enneinki myö aina vain niämmä nälkyä ta januo, kävelemmä puolialačči, meitä lyyvväh, meilä ei ole kotie. 12Myö omin käsin tienuamma ičellänä leivän kovalla työllä. Meitä haukutah, myö plahoslovimma. Meitä ajellah, a myö keššämmä. 13Meistä paissah pahua, a myö vaštuamma hyvällä šanalla. Täh päiväh šuate olemma kuin koko muailman tunkivo, kuin koko muailman ruhkaläjä.

14En kirjuta tätä šitä varoin, jotta teilä tulis huikie. Tahon vain neuvuo teitä kuin armahie lapšieni.

15Vaikka tuhannet opaštajat opaššettais teilä Hristossan uškuo, ka tuatto teilä on vain yksimie. Mie še teilä šanelin Hyvyä Viestie, ta šen kautti šain tiät Hristossah Iisussah uškojiksi.

16Šentäh pyritän teitä: ottakkua miut malliksi, niin kuin mie olen ottan malliksi Hristossan.

17Šitä vaššen mie työnsin tiän luo Timofein. Hiän on miun henkellini lapši, miun armaš poika, kumpaseh voipi uškuo. Hiän muissuttau teilä, mitein mie Hristossan omana elän ta mitä mie opaššan joka puolella kaikissa uškojakunnissa.

18Eryähät tistä on ruvettu šuurenteliutumah, kun smietitäh, jotta mie en tule tiän luo. 19Ka mie tulen ruttoh, kun Hospoti antanou miun tulla. Šilloin en välitä noijen šuurenteliutujien pakinoista, mie vain tahon nähä hijän voiman. 20Niätšen Jumalan Valtakunta ei ole pakinoissa, vain voimašša.

21Kumpua työ tahotta? Tulenko mie tiän luo vičča kiäššä, vain tykäten ta leppein mielin?

Первое послание ап. Павла к Коринфянам. 4:1-21

Russian
1 Итак каждый должен разуметь нас, как служителей Христовых и домостроителей таин Божиих.

2 От домостроителей же требуется, чтобы каждый оказался верным.

3 Для меня очень мало значит, ка́к судите обо мне вы или ка́к судят другие люди; я и сам не сужу о себе.

4 Ибо хотя я ничего не знаю за собою, но тем не оправдываюсь; судия же мне Господь.

5 Посему не суди́те никак прежде времени, пока не придет Господь, Который и осветит скрытое во мраке и обнаружит сердечные намерения, и тогда каждому будет похвала от Бога.

6 Это, братия, приложил я к себе и Аполлосу ради вас, чтобы вы научились от нас не мудрствовать сверх того, что написано, и не превозносились один перед другим.

7 Ибо кто отличает тебя? Что ты имеешь, чего бы не получил? А если получил, что хвалишься, как будто не получил?

8 Вы уже пресытились, вы уже обогатились, вы стали царствовать без нас. О, если бы вы и в самом деле царствовали, чтобы и нам с вами царствовать!

9 Ибо я думаю, что нам, последним посланникам, Бог судил быть как бы приговоренными к смерти, потому что мы сделались позорищем для мира, для Ангелов и человеков.

10 Мы безумны Христа ради, а вы мудры во Христе; мы немощны, а вы крепки; вы в славе, а мы в бесчестии.

11 Даже доныне терпим голод и жажду, и наготу и побои, и скитаемся, 12 и трудимся, работая своими руками. Злословят нас, мы благословляем; гонят нас, мы терпим; 13 хулят нас, мы молим; мы как сор для мира, как прах, всеми попираемый доныне.

14 Не к постыжению вашему пишу сие, но вразумляю вас, как возлюбленных детей моих.

15 Ибо, хотя у вас тысячи наставников во Христе, но не много отцов; я родил вас во Христе Иисусе благовествованием.

16 Посему умоляю вас: подражайте мне, как я Христу.

17 Для сего я послал к вам Тимофея, моего возлюбленного и верного в Господе сына, который напомнит вам о путях моих во Христе, как я учу везде во всякой церкви.

18 Как я не иду к вам, то некоторые у вас возгордились; 19 но я скоро приду к вам, если угодно будет Господу, и испытаю не слова возгордившихся, а силу, 20 ибо Царство Божие не в слове, а в силе.

21 Чего вы хотите? с жезлом прийти к вам, или с любовью и духом кротости?