VepKar :: Texts

Texts

Return to list | edit | delete | Create a new | history | Statistics | ? Help

Valehjumalilla uhrattu liha

Valehjumalilla uhrattu liha

Karelian Proper
New written karelian
1Otan nyt pakinakši lihan, mi on uhrattu valehjumalilla. Myö kaikin tiijämmä uhrilihašta toven. Ka tieto luatiu ihmisen ylpiekši, a tykkyämini panou ruatamah toisien hyväkši.

2Kun ken smiettinöy, jotta jo tietäy mitänih, hänellä vielä ei ole oikieta tituo.

3Tärkiämpi on tykätä Jumalua. Jumala tuntou šen, ken Häntä tykkyäy.

4Valehjumalilla uhratun lihan šyömiseštä myö tiijämmä, jotta muailmašša ei ole mitänä valehjumalie. Ei ole mitänä toista Jumalua, on vain Yksi ainut.

5Onhan taivahašša ta muan piällä niin šanottuja jumalie, on monieki jumalie ta isäntie, ka 6 milä on vain yksi Jumala, Tuatto. Häneštä on kaikki lähtösin, ta Häntä varoin myö olemma olomašša. Meilä on vain yksi Hospoti, Iisussa Hristossa. Hänen kautti on kaikki luajittu, myö niise.

7 Vain kaikki ei tiijetä tätä. Eryähät on niin totuttu valehjumalih, jotta hyö vielä nytki lihua šyyvveššä ajatellah, jotta še on valehjumalilla uhrattuo. Ta niin heijän omahenki rupieu heitä viärittämäh.

8Tietyšti ruoka ei lähennä meitä Jumalah. Kun šyömmä, emmä voita mitänä, kun emmä šyö, emmä mänetä mitänä.

9Varokkua kuitenki, jotta tämä tiän valta šyyvvä kaikkie ei šuattais heikompie kompaštumah.

10Kun šiun heikko-uškoni velleš nähnöy šiut, kumpasella on tieto, jotta olet šyömäššä valehjumalan kojissa, niin eikö tämä muanita häntäki šyömäh uhrilihua, vaikka hänen omahenki šen kieltäy.

11Näin šiun tieto vetäy tuhoh šiun heikkouškosen vellen, kumpasen tähen Hristossa kuoli.

12 Kun työ tällä keinoin luajitta riähkyä vellijä vaštah ta šatatatta hiän horjuvua omuahenkie, niin työ luajitta riähkyä Hristossua vaštah.

13Niin jotta kun ruoka muanittanou miun vellen ruatamah omuahenkie vaštah, niin mie enämpi ijäššäh en šyö lihua, jotta en muanittais vellieni.

Первое послание ап. Павла к Коринфянам. 8:1-13

Russian
1 О идоложертвенных яствах мы знаем, потому что мы все имеем знание; но знание надмевает, а любовь назидает.

2 Кто думает, что он знает что-нибудь, тот ничего еще не знает так, как должно знать.

3 Но кто любит Бога, тому дано знание от Него.

4 Итак об употреблении в пищу идоложертвенного мы знаем, что идол в мире ничто, и что нет иного Бога, кроме Единого.

5 Ибо хотя и есть так называемые боги, или на небе, или на земле, так как есть много богов и господ много, — 6 но у нас один Бог Отец, из Которого все, и мы для Него, и один Господь Иисус Христос, Которым все, и мы Им.

7 Но не у всех такое знание: некоторые и доныне с совестью, признающею идолов, едят идоложертвенное как жертвы идольские, и совесть их, будучи немощна, оскверняется.

8 Пища не приближает нас к Богу: ибо, едим ли мы, ничего не приобретаем; не едим ли, ничего не теряем.

9 Берегитесь однако же, чтобы эта свобода ваша не послужила соблазном для немощных.

10 Ибо если кто-нибудь увидит, что ты, имея знание, сидишь за столом в капище, то совесть его, как немощного, не расположит ли и его есть идоложертвенное?

11 И от знания твоего погибнет немощный брат, за которого умер Христос.

12 А согрешая таким образом против братьев и уязвляя немощную совесть их, вы согрешаете против Христа.

13 И потому, если пища соблазняет брата моего, не буду есть мяса вовек, чтобы не соблазнить брата моего.