Texts

Return to review | Return to list

Lapši šuadih l’iäväšš

history

October 27, 2023 in 12:40 Нина Шибанова

• created the text
• created the text translation
• created the text: Šanokkua, lapšie koissa šuadih? Miähel’l’ viid’iw vet’, a iäl’l’ ei t’iijet n’imid, što obortoi ruadua al’ mid but’t’en heid’, sr’iad počt’i i šuw, šuwvah. I šuadih kois’s’, kučtah šiäl’ mit’t’ym buit’ akan buabuškan, bol’n’iččoi hy ei pon’imaid, hyviin hin šuaw pahoin šuaw a s’orovno kois’s’, i väl’imbeh značit ris’s’itmäh lašt. Mod ol’. A bivalo i pahoin šuadih? Ol’i i pahoin šuadih i kual’iz’ii šuadih i daž i kualdih inagda, o rodill kualdih, a dohtar’loi оl’ vovs’ väh, vovš ei l’ečit’t’y. A kuin, mis’s’ä toko šuadih? Kois’s’a, i kel’l’ om šuwr’ per’eh, n’id ambr’iš šuadih i l’iäväš šuadih šiäl’ä. I voit kyl’mi kaikk, yks’ nain’ šai d viikon, hänen lukuttih unhettih što hin ambr’is’ on, hänen i lukuttih, lukuttih, hänel’l’ šuw i šalbawdu. I kaiken aigu i el’, poka kual’ da s’emides’at’i gadof šuw ol’ šalvat. Unhettih šti hin muakkučow ambris’s’. Ka оl’ mytyš mod pah. A to i l’iäväšš, a miwm muamo l’iäväšš šai kakšinzet, meid ol’ äijäl’d’ aij. Yhen l’iäväšš šai. A ol’oo arg, Kr’eššen’jalla, vil ol’, a šid nas’il šiäl’d jo toi tuatt da buabušk hänen. Ka. Lattid myt’t’en kävel’ kävel’, kävel’dih kävel’dih, hin tois’pin huamnekšell jo šai. Nas’il hänel’d vejettih t’yt’zen, i daž i käz’yz’en hänel’d ruattih ka täm muaz’en. Nu ka, nu i s’orowno i muam kual’. Väl’iän i kuol’i? Väl’in, kahekšan päiväis’t vain ol’ i kual’. N’äm kakšinzet i jiädih. S’irot’inakši? Da, da, i meid i meid n’el’l’, kuwž jäi. Muam kual’ aivoin, ol’ hänel’l’ vain kolmkymmen’d kahekšan vuatt. Čäin i ruavolla viel’ä pellošša šuadih? Hospod! I pelloš tož ol’ mod! Ei što mod a varattih buat’kuw i muatkuu. Haran pil’l’ i šuadih. Hartah hartah dii šiäl’ i šuwvah. Aha, i tuaw helmašš, i n’aban’ viäl’ on l’eikkummat. Ka kuin šuadih ran’š. Nu abezat’el’n jo šiäl’ ris’s’itmäh, ris’s’itmäh, da, ris’s’itmäh abezat’el’no. Varattih ušto? I toizekši n’ed’l’i daž ei jätet, vartah što lapš kualow viäl’ ris’s’itmät. Nu ri’s’s’it’mäh mänöw n’iin, l’öwtäh ris’t’muam i ris’tuatto. Nu šanokkua, kuin toko ris’s’it’et’tih? Nu i l’äht’itäh ka hos’ i miwn ris’s’itettih, šižär l’äks’i i vel’l’i l’äks’, i šiäl’ i ris’s’tettih i tänn tuldih. Tiäl’ vrod’oo vähzen spruavittih, nu, ugos’t’ittih hiät ris’t’hizet. Nu rod’hall ol’ ran’š mod, rod’hall äijän kannettih, kannettih i piroškuw i kakrua. Kerdan il’i kodvaz’in jäl’geh? Ei, ei, ei str’iad, nu n’ed’l’i kakš šiäl’ kantah i piroškuw i sul’čnu i kakrua i kaikki šub. A to vet’ šuahah šuur’ per’eh, var’jat šywv. Šywv tahot, a kuin tuwvah, nu i šyät omuu min tahot. Vet kodvan ei voi naizella männä i kirikköh? Nu jo kun šuat n’n i kir’ikköh el pi männä šes’, kuuži n’edl’ii ei pi männ. Kuuž n’edl’i kuin končiččow, nain’ i l’ähtöw lapšenken mal’ittu otmah. Ottaw mal’tun, načit i, i hänel’l’ mal’tun papp lugow, šilloin i tulow kod’ih.