Texts

Return to review | Return to list

Minun tuatto. Perehen histourii

history

November 22, 2023 in 13:05 Нина Шибанова

• created the text
• created the text: Minun tuatto, Savelii Ivanovič Izotov rodih syvyskuun 13. päivänny vuvvennu 1913 Kondupohjan piirin Kaugoimägikyläs muanruadajien perehes. Tädä kyliä jo ei ole olemas, ga on olemas meijän perehen histourii da musto sit. Minun tuatan elos oli jygei. Hänen tuatto tapettih I Muailmanvoinan aigua vuvvennu 1915, häi on pandu muah Pol’šas. Tuatattah kazvanuh poigu iče rodih perehen piämiehekse. Školas tuatto sai opastuo vai viizi vuottu, pidi ruveta ruadamah, dai kois pidi ruadua kai miehenruavot. Suomen voinua enne tuatto ruadoi Kondupohjan kombinuatal sel’l’ulouzan keitändymašinal. Sen voinan loputtuu tuatto otettih frontale. Häi oli ruanittu, sai kontuzien, ga voinan jälles uvvessah tuli ruadoh kombinuatale, kusgi meni VLKSM-järjestöh. Vuvvennu 1941 algavui Suuri Ižänmualline voinu. Komsomol’cannu, kudai jo oli voinal, händy otettih RSFSR NKVD:n erijoukkoh. Hyväs sluužbas tuattua palkittin Za otvagu -medalil. Voinan aigua tuatto nelli kerdua kävyi vihollizen tagavon alovehele, kus yhtyi diversielöin pidämizeh vihollizen kommunikacieloin rikkomizekse. NKVD:n erijoukon rivisaldatannu häi oli Petroskoin piästämizen bojulois. Tuatto on palkittu Orden Krasnogo Znameni -kunnivomerkil. Vuvvennu 1943 bojus häi sai jallan vahingon da puutui vangičukseh, kus oli vuvven 1944 kylmykuun 27. päivässäh. Sen jälles uvvessah pidi mennä frontale... Voitonpäivän tuatto vastai Pol’šas, muas, kus iellembäzel voinal kuadui hänen tuatto. Vuvvennu 1946 demobilizacien jälles tuatto tuli kodih. Häi otti ozua ruadoloih Bumuagukombinuatan endizeh kundoh suamizekse. Vuvvennu 1948 tuatto meni naimizih meijän muaman Klavdij a Tihonovanke. Muamo ruadoi opastajannu Kaugoimäis. Ga škola terväh salvattih, heil pidi muuttua elämäh Suunah, vie kolmen vuvven peräs hyö tuldih elämäh Aitniemele. Sie pereh eli hätken, hyö piettih lehmiä, lammastu, kanua, heil oli ogrodua da niittymuadu. Elos oli rauhalline, moine, mittumua hyö tahtottihgi, mittumua puolistamas tuatto oli voinal. Aitniemel vanhembat ruattih penziessäh. Aijan mendyy siegi salvattih škola, dai puuzavodu, kus ruadoi tuatto, oli likvidiiruittu. Ruaduo ei olluh. Rahvas siepäi ruvettih lähtemäh iäres muijale elämäh. Kylä muutui kezämökkien pos’olkakse. A ennehäi oli kai – škola, lapsien päivykodi, ambulatourii, kluubu, kirjasto... Myö, lapset, kazvoimmo, kaikil on omat perehet, lapset, dai bunukkua jo on – kaksi brihaččustu da kaksi tyttösty. Tiettäväine, myö autoimmo vanhembile, joga nedälii kävyimmö kyläh dai lomat vietimmö sie. Autoimmo pidiä talovuttu dai koin remontua, niittiä heiniä, yhtes tuatanke kävyimmö kalastamah. Bunukoil oli mieleh kävvä buaban da died’oilluo. Ga aigu meni, tervehys huononi, se oli jygien eloksen da voinan jälgi. Pidi jagua omii voimii ruavon da oman talovuon välis. Ken tiedäy, mi on kebjiembi! Tuatto kuoli vuvvennu 1996. Häi eli 83 vuottu, muamo oli hengis vie kolme vuottu hänen kuoltuu. Meijän vanhembat on pandu muah Aitniemes, sie, kunne myö kävyimmö joga joudaval hetkel heidy tiijustamah. Bunukat jo on kazvettu, nygöi hyö kyzelläh meijän vanhembien elokses. Myö sanelemmo heile Klavdija ja Savelii Izotovien pitkäs da jygies elokses. Ga se elos yksikai oli ozakas!